- 2 Temmuz 2013
- 15.807
- 18.335
- 248
Hele ki eğitimci bir anne 1 yaşında bir çocuğun bu ortamda yaşamasına nasıl göz yumabilir?Dayak atan doktora yapıyor, dayak yiyen master üstelik eğitimci. Yani dayak atma ve dayak yemeyi kabullenmenin öğretimle ilgisi yok. Bu anne ve babayı kendine örnek alacak olan kız çocuğuna üzülüyorum.
Hele ki eğitimci bir anne 1 yaşında bir çocuğun bu ortamda yaşamasına nasıl göz yumabilir?
Bebeğe kiyamiyorum demiş, çocuğun bu olaylara şahit olarak büyümesi daha mi iyi yani anlamadim.
Lütfen bunu yapAmerika gibi yerde dayak yiyip oturmayacaksın değil mi konu sahibi? ara 911'i onlar gelip tutsun tutanağı sonrası için seni yönlendirirler.. zaten darp var deyince apar topar alır onu götürürler birime, orası Türkiye değil ceza alır eşiniz büyük ihtimalle.. o arabaya binmek bile onu sarsar, böyle sakin durursan daha şiddetlisi de gelir..
Bi de doktora mi ne yapiyodu bu adam sanki? Yaniliyor muyum
o zaman sen de ona yumruk at. belki nedenini anlarsın. çok vefakar cefakar ama dırdırcı, senin kafanı araçta morartmana sebep olacak kadar anlayışsız ama özünde iyi. sen değişmek istedin değiştin, bay mükemmel değişmek istiyor mu?O doktora yapiyor. Benim de master bitecek 2 aya kadar, sonra doktoraya baslayacagim. Gorebileceginiz en egitimli ailelerden birinin halini goruyorsunuz. Esimi toptan kotulemek istemem ama ikili olarak asla ve asla uyusmuyoruz. Belki o kendi gibi biriyle, ben kendim gibi biriyle mutlu olurduk. Ama ikimizin basladigimiz nokta da, geldigimiz nokta da bu. Esim bana asikti, ondan once hic erkek tanimadim, icine kapali, mulayim bir tiptim. Onunla tanistigimizda univ 3 te idim. Cok efendi biriydi, cok saygiliydi, deli divane asiktan ote bana cok deger veren, hassas bir kisiligi vardi. Benimle evlenebilmek icin, beni ikna edebilmek icin ugrasti. Onun bu tavirlarindan sonra ben de kabul ettim. 2 yil gorusmemiz surdu, bu surede bana karsi hep ilgili idi, hep saygili, hep hassas idi. Ben de o zamanlarda esime asik olmustum. Onun yaninda inanilmaz mutlu oluyordum, huzur doluyordum. Ama cok detayci biri, ne olduysa biz nisanlandiktan sonra oldu. Beni istemeye geldikleri ilk gunden beridir kavga, gurultu kiyamet, kv nin olur olmaz dedikodulari, annesine ve onun her sozune asiri duskunlugu, babasinin pisirikligi, ilgisizligi yuzunden kiytirik bir dugunu asiri buyutmesi, altindan kalkamamasi, bana ve aileme hakaretleri, taa kinada kiz kardesinin giyecegi bindalli yuzunden benimle kavga etmesi, hicbirsey yokken bile annesinin ortaya attigi laflardan dolayi bana kufurler, hakaretler savurmasi bitmedi. Dugun gunu uzerimde beyaz gelinligimle bana avazinin yettigi kadar bagirdi, vallahi felc indi sandim. Evlendik ABD ye geldik, burada benim de cok suclarim oldu, ilk sene adam dersini calisirken tum bir nisanliligin kavgasini yaptim, patladim resmen. (Bu arada kizlar, Allah buyuk, kv nisanliyken bana yaptiklarini, dedikodularini sonradan cekti. Biz nisan atmadik belki ama gorumcem bir kere nisanlandi, nisan atti sonra. Hem de ben tr de iken gozumun onunda oldu nisani da, nisan atmasi da, Allah bana gostermek istedi resmen. Kv nin kizi icin nasil, kahroldugunu, agladigini gozlerimle gordum. Benim annem de oyle aglamisti zamaninda. Beddua da etmedim ama Allah buyuk.)
Insan degismez lafina inanmiyorum, cunku ben nisanliliktan bu yana, evliligin ilk gunlerinden bu yana baya baya degistim. Esime davranisimi, saygimi duzelttim. Ama esimdeki saygisizliga anlam veremiyorum. Cok fedakar gercekten, inanin kendi hayati yok, kendine aldigi bir parca birsey yoktur. Benim icin, kizim icin, anasi, ailesi icin kendinden fedakarlik yapar. Ben su an masteri bir yilda bitirdim, elinden geleni yapti benim icin ne yalan soyleyeyim. Doktora icin de ayni durum gecerli. Cevremdeki arkadaslar surekli imrenerek bakiyor. Cocuga o kadar sefkatlidir, o kadar ilgilidir ki. Surekli onu sever, oyunlar oynar, banyo yaptirir, bezini degistirir.
Ama dengesiz. Asiri detayci. Asiri mukemmeliyetci. Cok mukemmel bir sekilde hersey olsun istiyor, ama olmuyor ne yapayim. Elimden geleni yapiyorum, herseye kosuyorum, olani bu. Benimle gecimsiz. Kendi mukemmeliyetciligi yuzunden surekli surekli surekli durduk yerde hakaretleri, dirdirlari bitmiyor. Yatakta yatan insana ne diye yumruk atiyor ki anlamiyorum.
Bi adim atmayacaksan kocani kotulememizi mi bekliyorsun? Evet kocan saygisiz, bencil, hasta biri.Arkadaslar herkes darp raporundan bahsetmis ama burasi abd ve bu gibi surecler nasil isliyor bilmiyorum. Elbette burada daha da ala kanunlar var ama oruc oruc 1 yasinda cocukla bunlarla ugrasmak baya vaktimi alir. Benim anlamadigim esime ne oluyor yani. Bir gun onceden gezecegimizi soyledim, sen de gel dedim, hayir dedi. Siz gidin dedi. O uyuyordu cikarken. Arkadaslar gelmesin demedim, o gun degil de su gun gelsinler dedim, nedir yani bagirip cagiracak bir konu mu bu? Bir de sabah sabah ben yataktayken neden bacagima vuruyor, tamam kalkacagim dedim, uykulu uykulu yataktan mi firlayayim yay gibi. Ne oluyor bu manyaga bilmiyorum. Neden vurdu, hic vurmazdi. Cok da guclu vurdu, bacagim hala agriyor.
hmm. o zaman iyi düşünmek lazım. bir plan dahilinde hareket etmen ve eşini yaptığına pişman etmen lazım ki bir daha cesaret etmesin.Polise gitmekten asla korkmuyorum, cekinmiyorum. Esime asla acimiyorum. Ama ABD sosyal hizmetler kurumu cocugu alabilir bizden, bundan cok korkuyorum. (Cocuk ABD vatandasi) Cok duydum cevremden orneklerini. Anne-baba kavga ediyor diye cocugu alabilirler. Cok katilar bu noktada, cocugu geri almak da cok zor bir surec.
Arkadaslar sonunda bu da basima geldi.
Dun esim uyurken oglen 12 gibi kizimi aldim disari ciktim, aksama kadar kizimla gezdik eglendik. Esime bir gun onceden sen de gel demistim, gelmem siz gidin dedi. Donus yolunda da alisveris merkesinde durduk esime babalar gunu hediyesi aldik. Ben yolda esimi aradim, iftara ancak yetisecegiz dolaptaki hazir yemegi cikarir misin dedim. Bir de ne olur yanina bir makarna yap dedim, hayir dedi, disarda yiyin dedi, cok yorgunuz eve gelecegiz dedim. Eger birsey hazirlamazsan ben gelince hazirlayacagim dedim. Tamam dedi konu kapandi. Eve geldik kizimla surat bin karis, ben neseli neseli gunumuzu anlatiyorum, surekli bana agir agir laf sokuyor falan. Cocugu hic sevmiyor, ilgilenmiyor o arada. Hediyesini verdik, hic orali olmuyor. Sakince ne oluyor, neden boyle davraniyorsun dedim, yok birsey diyor. Gece bir de arkadaslar gelecek yatili dedi, benim o gunlerde isim var daha sonra gelsinler dedim, demez olaydim geziyorken isimi yapmiyormusum da arkadas gelince mi aklima geliyormus, hayir diyemezmis, erteleyemezmis. Ne oluyor ya sana bugun boyle nefret ediyorum su sekilde davranislarindan dedim, elindeki telefonu firlatti, kalkti tepindi, bagirdi cagirdi, kapilari carpti. Kizim diger odada uyuyordu, kizimi uyandi, agladi.
Bu sabah da ben uyuyorum, kizim uyanmis, geldi yanima kalk cocuga bak dedi. Uykulu uykulu tamam dedim. Bir daha dedi tamam cocugu birak dedim. Uykuluyum yani tamam kalkacagim, birden nasil kalkayim. Kalk diye bagirdi cagirdi, sinirlendi birden yumruguyla bacagima sertce bir vurdu, neye ugradigimi bilemedim, kizim yanimdaydi, yine korktu, yerinde hopladi garibim. Bu yine kapilari carparak cikti gitti.
Baya zoruma gitti bu durum, Bacagim morarmis, agriyor da. Kizimin yaninda beni dovuyor artik. Ilk defa geliyor bu basima. Ben bu adamdan iyice nefret etmeye basladigimi hissediyorum. Ama bir turlu anlamiyorum, neden boyle davraniyor, neden vuruyor? Vuracak ne yaptim ki? Cok zoruma gidiyor, mubarek gun.
O doktora yapiyor. Benim de master bitecek 2 aya kadar, sonra doktoraya baslayacagim. Gorebileceginiz en egitimli ailelerden birinin halini goruyorsunuz. Esimi toptan kotulemek istemem ama ikili olarak asla ve asla uyusmuyoruz. Belki o kendi gibi biriyle, ben kendim gibi biriyle mutlu olurduk. Ama ikimizin basladigimiz nokta da, geldigimiz nokta da bu. Esim bana asikti, ondan once hic erkek tanimadim, icine kapali, mulayim bir tiptim. Onunla tanistigimizda univ 3 te idim. Cok efendi biriydi, cok saygiliydi, deli divane asiktan ote bana cok deger veren, hassas bir kisiligi vardi. Benimle evlenebilmek icin, beni ikna edebilmek icin ugrasti. Onun bu tavirlarindan sonra ben de kabul ettim. 2 yil gorusmemiz surdu, bu surede bana karsi hep ilgili idi, hep saygili, hep hassas idi. Ben de o zamanlarda esime asik olmustum. Onun yaninda inanilmaz mutlu oluyordum, huzur doluyordum. Ama cok detayci biri, ne olduysa biz nisanlandiktan sonra oldu. Beni istemeye geldikleri ilk gunden beridir kavga, gurultu kiyamet, kv nin olur olmaz dedikodulari, annesine ve onun her sozune asiri duskunlugu, babasinin pisirikligi, ilgisizligi yuzunden kiytirik bir dugunu asiri buyutmesi, altindan kalkamamasi, bana ve aileme hakaretleri, taa kinada kiz kardesinin giyecegi bindalli yuzunden benimle kavga etmesi, hicbirsey yokken bile annesinin ortaya attigi laflardan dolayi bana kufurler, hakaretler savurmasi bitmedi. Dugun gunu uzerimde beyaz gelinligimle bana avazinin yettigi kadar bagirdi, vallahi felc indi sandim. Evlendik ABD ye geldik, burada benim de cok suclarim oldu, ilk sene adam dersini calisirken tum bir nisanliligin kavgasini yaptim, patladim resmen. (Bu arada kizlar, Allah buyuk, kv nisanliyken bana yaptiklarini, dedikodularini sonradan cekti. Biz nisan atmadik belki ama gorumcem bir kere nisanlandi, nisan atti sonra. Hem de ben tr de iken gozumun onunda oldu nisani da, nisan atmasi da, Allah bana gostermek istedi resmen. Kv nin kizi icin nasil, kahroldugunu, agladigini gozlerimle gordum. Benim annem de oyle aglamisti zamaninda. Beddua da etmedim ama Allah buyuk.)
Insan degismez lafina inanmiyorum, cunku ben nisanliliktan bu yana, evliligin ilk gunlerinden bu yana baya baya degistim. Esime davranisimi, saygimi duzelttim. Ama esimdeki saygisizliga anlam veremiyorum. Cok fedakar gercekten, inanin kendi hayati yok, kendine aldigi bir parca birsey yoktur. Benim icin, kizim icin, anasi, ailesi icin kendinden fedakarlik yapar. Ben su an masteri bir yilda bitirdim, elinden geleni yapti benim icin ne yalan soyleyeyim. Doktora icin de ayni durum gecerli. Cevremdeki arkadaslar surekli imrenerek bakiyor. Cocuga o kadar sefkatlidir, o kadar ilgilidir ki. Surekli onu sever, oyunlar oynar, banyo yaptirir, bezini degistirir.
Ama dengesiz. Asiri detayci. Asiri mukemmeliyetci. Cok mukemmel bir sekilde hersey olsun istiyor, ama olmuyor ne yapayim. Elimden geleni yapiyorum, herseye kosuyorum, olani bu. Benimle gecimsiz. Kendi mukemmeliyetciligi yuzunden surekli surekli surekli durduk yerde hakaretleri, dirdirlari bitmiyor. Yatakta yatan insana ne diye yumruk atiyor ki anlamiyorum.
Polise gitmekten asla korkmuyorum, cekinmiyorum. Esime asla acimiyorum. Ama ABD sosyal hizmetler kurumu cocugu alabilir bizden, bundan cok korkuyorum. (Cocuk ABD vatandasi) Cok duydum cevremden orneklerini. Anne-baba kavga ediyor diye cocugu alabilirler. Cok katilar bu noktada, cocugu geri almak da cok zor bir surec.
O doktora yapiyor. Benim de master bitecek 2 aya kadar, sonra doktoraya baslayacagim. Gorebileceginiz en egitimli ailelerden birinin halini goruyorsunuz. Esimi toptan kotulemek istemem ama ikili olarak asla ve asla uyusmuyoruz. Belki o kendi gibi biriyle, ben kendim gibi biriyle mutlu olurduk. Ama ikimizin basladigimiz nokta da, geldigimiz nokta da bu. Esim bana asikti, ondan once hic erkek tanimadim, icine kapali, mulayim bir tiptim. Onunla tanistigimizda univ 3 te idim. Cok efendi biriydi, cok saygiliydi, deli divane asiktan ote bana cok deger veren, hassas bir kisiligi vardi. Benimle evlenebilmek icin, beni ikna edebilmek icin ugrasti. Onun bu tavirlarindan sonra ben de kabul ettim. 2 yil gorusmemiz surdu, bu surede bana karsi hep ilgili idi, hep saygili, hep hassas idi. Ben de o zamanlarda esime asik olmustum. Onun yaninda inanilmaz mutlu oluyordum, huzur doluyordum. Ama cok detayci biri, ne olduysa biz nisanlandiktan sonra oldu. Beni istemeye geldikleri ilk gunden beridir kavga, gurultu kiyamet, kv nin olur olmaz dedikodulari, annesine ve onun her sozune asiri duskunlugu, babasinin pisirikligi, ilgisizligi yuzunden kiytirik bir dugunu asiri buyutmesi, altindan kalkamamasi, bana ve aileme hakaretleri, taa kinada kiz kardesinin giyecegi bindalli yuzunden benimle kavga etmesi, hicbirsey yokken bile annesinin ortaya attigi laflardan dolayi bana kufurler, hakaretler savurmasi bitmedi. Dugun gunu uzerimde beyaz gelinligimle bana avazinin yettigi kadar bagirdi, vallahi felc indi sandim. Evlendik ABD ye geldik, burada benim de cok suclarim oldu, ilk sene adam dersini calisirken tum bir nisanliligin kavgasini yaptim, patladim resmen. (Bu arada kizlar, Allah buyuk, kv nisanliyken bana yaptiklarini, dedikodularini sonradan cekti. Biz nisan atmadik belki ama gorumcem bir kere nisanlandi, nisan atti sonra. Hem de ben tr de iken gozumun onunda oldu nisani da, nisan atmasi da, Allah bana gostermek istedi resmen. Kv nin kizi icin nasil, kahroldugunu, agladigini gozlerimle gordum. Benim annem de oyle aglamisti zamaninda. Beddua da etmedim ama Allah buyuk.)
Insan degismez lafina inanmiyorum, cunku ben nisanliliktan bu yana, evliligin ilk gunlerinden bu yana baya baya degistim. Esime davranisimi, saygimi duzelttim. Ama esimdeki saygisizliga anlam veremiyorum. Cok fedakar gercekten, inanin kendi hayati yok, kendine aldigi bir parca birsey yoktur. Benim icin, kizim icin, anasi, ailesi icin kendinden fedakarlik yapar. Ben su an masteri bir yilda bitirdim, elinden geleni yapti benim icin ne yalan soyleyeyim. Doktora icin de ayni durum gecerli. Cevremdeki arkadaslar surekli imrenerek bakiyor. Cocuga o kadar sefkatlidir, o kadar ilgilidir ki. Surekli onu sever, oyunlar oynar, banyo yaptirir, bezini degistirir.
Ama dengesiz. Asiri detayci. Asiri mukemmeliyetci. Cok mukemmel bir sekilde hersey olsun istiyor, ama olmuyor ne yapayim. Elimden geleni yapiyorum, herseye kosuyorum, olani bu. Benimle gecimsiz. Kendi mukemmeliyetciligi yuzunden surekli surekli surekli durduk yerde hakaretleri, dirdirlari bitmiyor. Yatakta yatan insana ne diye yumruk atiyor ki anlamiyorum.
Hay ben öyle kocanın...Arkadaslar sonunda bu da basima geldi.
Dun esim uyurken oglen 12 gibi kizimi aldim disari ciktim, aksama kadar kizimla gezdik eglendik. Esime bir gun onceden sen de gel demistim, gelmem siz gidin dedi. Donus yolunda da alisveris merkesinde durduk esime babalar gunu hediyesi aldik. Ben yolda esimi aradim, iftara ancak yetisecegiz dolaptaki hazir yemegi cikarir misin dedim. Bir de ne olur yanina bir makarna yap dedim, hayir dedi, disarda yiyin dedi, cok yorgunuz eve gelecegiz dedim. Eger birsey hazirlamazsan ben gelince hazirlayacagim dedim. Tamam dedi konu kapandi. Eve geldik kizimla surat bin karis, ben neseli neseli gunumuzu anlatiyorum, surekli bana agir agir laf sokuyor falan. Cocugu hic sevmiyor, ilgilenmiyor o arada. Hediyesini verdik, hic orali olmuyor. Sakince ne oluyor, neden boyle davraniyorsun dedim, yok birsey diyor. Gece bir de arkadaslar gelecek yatili dedi, benim o gunlerde isim var daha sonra gelsinler dedim, demez olaydim geziyorken isimi yapmiyormusum da arkadas gelince mi aklima geliyormus, hayir diyemezmis, erteleyemezmis. Ne oluyor ya sana bugun boyle nefret ediyorum su sekilde davranislarindan dedim, elindeki telefonu firlatti, kalkti tepindi, bagirdi cagirdi, kapilari carpti. Kizim diger odada uyuyordu, kizimi uyandi, agladi.
Bu sabah da ben uyuyorum, kizim uyanmis, geldi yanima kalk cocuga bak dedi. Uykulu uykulu tamam dedim. Bir daha dedi tamam cocugu birak dedim. Uykuluyum yani tamam kalkacagim, birden nasil kalkayim. Kalk diye bagirdi cagirdi, sinirlendi birden yumruguyla bacagima sertce bir vurdu, neye ugradigimi bilemedim, kizim yanimdaydi, yine korktu, yerinde hopladi garibim. Bu yine kapilari carparak cikti gitti.
Baya zoruma gitti bu durum, Bacagim morarmis, agriyor da. Kizimin yaninda beni dovuyor artik. Ilk defa geliyor bu basima. Ben bu adamdan iyice nefret etmeye basladigimi hissediyorum. Ama bir turlu anlamiyorum, neden boyle davraniyor, neden vuruyor? Vuracak ne yaptim ki? Cok zoruma gidiyor, mubarek gun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?