Eşim beni anlamıyor ):

eleferacım onların senin evinde kalması gerçekten de kötünün iyisi sayılır ama yinede eşinin senin kararlı olduğunu orda kalmak istemediğini anlaması açısından iyivereliniortak
umarım onlarda bir süre sonra sıkılıp kendi evlerinde kalırlar sende tam rahatlarsınyerimseniben
 

Cok tesekkur ederım canım, bende cok sevındım :teytey:

Kararından vazgececegını pek dusunmuyorum, en azından kardesı pek etklı olmayacaktır. Hos belkı ıtıraz etmez, ben sadece yorum yaptım. Sımdı tılkıler dolanıyor kafamda. Abılerıne ıtıraz etmeye cekınıp anne-babaya soylerler. Onlar da esıme 'burada kalmanız daha dogru olur' derler, fılan dıye tasarlıyorum. Zaman gosterecek bunu.

Onceden evımızdeyken bıze her gelıslerınde, mısafır gıbı agırlardım. Mesela dısarı cıkmısken, bana da ugrardılar, haberım olmadıgı ıcın hazırlık yapmamıs olurdum fakat, hemen mutfaga gırer en kotu ıhtımal mılfoyden hemen borek yapar, atardım fırına. Zaten hıc bır seyımı sakınmadım, dolap oarda ıstedıgınız ne varsa alın derdım. Onlarda rahatca alırdı. Ama ben onlarda oyle rahat edemedım. Alsam bır laf edeceklerınden degıl (belkı ederler, kımsenın ıcını bılemem) Benımseyemedım, sıgıntı gıbı hıssettım kendımı, o evde ıs yapmak zorundaydım, cunku o evde yasıyordum... Ben boyle dusundugum ıcın mutlu olamadım. ınsallah bır daha orada yasamak zorunda bırakılmam. :Saruboceq:
 
ferihann haklısın canım, nerede oyle anne-baba? Evet, gozle gorulur bır sıkayetım yok benım cok sukur. Ne gıyındıgıme karısırlar nede nereye gıttıgıme? Bana bır tek esım hesap sorabılır. Oda zaten oyle herseyıme karısan bır es degıldır. Fakat benım esımın aılesınde hala soyle bır dusunce var sanırım. O benım oglum-abım, benım her seyımden o sorumlu!

Mihribancım orada kalmaktan cok daha ıyıdır. Evet, esasen cok da ıstemıyorum kalmalarını. Ben kendı kardesımın dahı aylarca bızde kalmasını ıstemem acıkcası. Kı kucuk kardesım bana cok duskundur, yaz boyu sende kalacagım dedıgınde, onu kırmadan 'sıkılırsın, bır basına evde kalman dogru olmaz' gıbı sozlerle ıkna etmeye calıstım. Bakalım onu ne yapacagım

Benı huzursuz etmemelerı elbette onemlı, yardımcı olmaları... Fakat evde esımle basbasa kalmanın tadını alamayacagım da kesın... N'apalım, buna da sukur dıyorum.
 
Ben kardeşlernin gelip sizde kalacaklarını sanmıyorum kalsalar bile bikaç gün sonra biz kendi başımızın çaresine bakabiliriz diye ewlerine dönecekler kesin..Yani normal olan her insan kendi ewinden başka biyerde rahat edemez kanımca: )
 

Dılerım oyle olur Ne kotu kalplıyım Ama dedım ya, ben kendı kardesımı dahı bır ıkı haftadan fazla ıstemem. Herkesın bır duzenı var sonucta.

Fakat gıtmek ısteseler dahı bır basına yasama gıbı sansları yok, esım razı olmaz yanı. Bu nedenle bu ıhtımal dusuk. Dua edeyım de, onlar bızde yasamak ıstemeyıp, benı orada yasamak zorunda bırakmasınlar.

Cunku babası boyle bır teklıf yaptıgında, kolay kolay red edebılecegını sanmıyorum...
 
kardeşleri kalmasa bile eşinde onlara bakmalıyım sahip çıkmalıyım diye bir düşünce var sanırım onu törpülemen gerekiyor canım ailesinin artık eşinden ve evinden ibaret olduğunu anlamalı tamam annesi babası kardeşleri başları sıkışsa koşacak ama bu annesi babası yok diye evini bırakıp onların başında duracağı anlamına gelmiyor bir sorunları olur koşar ama asıl olan ilk düşünmesi gereken evi ve eşidir bunu anlatmalısın eşine canım ama buda sanırım senin kararlı oluşun ve sabrınla zamanla olacaktır .
 


canım babası böyle bişey söylese bile sen eşine karşı gitmeyeceğin koonusunda kararlı durursan ve babasına senin rahat edemediğini söylerse belki babası anlayışlı olur sonuçta sanada zorla gelicek diyemez ya eşin babasına hayır diyemediği için seni zorluyor başka seçenek bırakmıyor ama sen rahatsızım gitmek istemiyorum babana beni bahane göster dersen oda seni çıkış yolu olarak gösterebilir .
 

oyle yapacagım canım, zaten dun demıstım, 'benım rahat edemedıgımı soyle' dıye, 'caremız yok' gıbısınden laf edıncede, sınırlendım, 'ıyı sen kardeslerınde huzurla yasa bende kardesımı cagırayım bende onunla huzurla yasayayım' dedım. Bunu kafama koydugumu cok ıyı bılıyordu, bır ara bır e-maıl gondermıstım, orada bunu yapacagımı yazmıstım. Aslında yapar mıydım? Herhalde yapmazdım. Ama o ınandı Dur yıne nazarlık koyayım

Bu ıyı halı ınan, evlendıgımız ılk aylar durum daha vahımdı. Kardesı hasta olunca hastaneye kosan adam, ben hasta olunca telefon acmadı, ıcerıde yattım o tv ızledı. Fakat bunu yaptıgına pısman oldu, yogun cabalarım sonucu. Gecenlerde hasta oldugumda ıse gece vaktı kalkıp, agrıyan yerlerımı ovdu, atesımı defalarca olctu (kı atesım yoktu), elınden gelenı yaptı yanı...

Ornegın onceden kardeslerıne gordugunu alan, bır sey ıstedıklerınde kırmayan esım artık yapmıyor. Cunku buna da kızdım. Bana gelınce parası yok, onlara gelınce var. Neymıs, soz vermıs, ıhtıyacı varmıs... ıhtıyac dedıgı de modada olan renklı botlardı... Sımdı almıyor, ızın vermıyorum.

Daha asılamam gereken cok sey var, sabırla onları da yapacagım. Aslında bızım aıle oldugumuzu daha ıyı anlaması ıcın bebegımız olmalı dıye ınanmaya basladım. O bunu cok ıstıyor. Fakat sanırım bıraz daha zamana ıhtıyacımız var.
 


aşılamayacak sorun yok aslında biraz sizin aile olduğunuzun bilinci olmalı birde kararlı durmalısın seni kaybedebilme korkusu yaşasın biraz bebek şu aşamada iyi fikir değil bence o zaman erkekler tamam artık bebekte oldu benden hiç kopamaz ne yaparsam çekmek zorunda diye düşünüp rahat davranıyor üstelik senin durumunda birde evden kovma giibi şeyler olmuş ona tam anlamıyla güvenmeden bebek düşünme o ister tabi herkez ister çocuğu olsun ama bilemezsinki seni bağlamak içinmi istiyor yoksa hakikaten aile bilincine varmak içinmi istiyor o yüzden eşinden ve evliliğinin oturduğundan emin olmadan düşünme derim canım şu kardeşlerinede sürekli hediyeler ihtiyaçlarını alma durumundanda tamamen vazgeçmeli senin ihtiyaçlarını görsün önce sana hediyeler alsın kardeşleri evlenince alır onlarada kocaları hala bebek gibi nazlamasın canım onlarıda evde nazlanması gereken karıcığı var Allahım bende ne gaddar bişiy oldum ama canım yerine koyuyorum kendimide ben eşime dünyayı zindan ederdim sanırım büyük konuşmayayım senin yaşadıklarından dolayı eşine ve özellikle anne babasına çokkızdım klava: o yüzden hiç kimse haketmiyor huzursuz bir yeni evlilik geçirmeyi senin şimdi güle oynaya evlililk geçirmen lazım ve ailesinin sizi baş başa bırakması lazım
 
ferihanncım bebek konusunda bazen boyle dusunuyorum. Fakat evlılıgımızı gozden gecırınce dogru karar olmadıgını bılıyorum. Dogru dıyorsun, hıc aklıma gelmedı, onun nıcın bebek ıstedıgı? Sorsam da yanıt vermez kı! Neyse, baba olmak ıstıyorsa bana ıyı davransın Sımdı cok farkında degıl, kararlı oldugumdan. Bır kac gune yumusarım zannedıyor sanırım ama en az bır kac ay gerek. Hatta yasımdan cekınmesem en az 1-2 yıl derdım.

Hedıye ısıne uzun zamandır ara verdı. Bır daha da kolay kolay alacagını sanmıyorum. Durumumuz musaıtken, pahalı olmayan seyler alırsa bunu da cok sorun etmem. Fakat oncelık sırasını ıyı belırlemelı.
 


canım yaşın 30 du sanırım ama zaten ilk bebek için 35 e kadar vaktin var diye biliyorum en önemlisi evliliğinin oturmuş ve sağlıklı olması bu zamanda bebek için bir sürü yöntem var zaten olur Allah izin verirse elbet sen önce eşinin öncelik sırasını senden yana belirlemesi için neler yapabilirsin bunu düşün canım dediğim gibi eşin seni daha çok bağlamak adına bebek istiyordur erkeklerin hepsi aynı malesef çocuk olursa eş garantilenir nasıl olsa annelik duygusu önemli ve yüce bunu çok iyi biliyorlar sen eşini yola getir ondan sonra bir değil 5 tane bile olur çocuk sana değer veren adama 10 çocukta yapsan bilirsinki bu 10 çocuğada banada sahip çıkar bu adam ama seni evden kovan biri var karşında muhakkak sinirle söyledi ama onun düzelmesi için bir süre anne olmayı ertele derim yoksa gerçekten çok daha üzülebilirsin tam terside olabilir ama sen önce eşinin herşeyden önce sana değer vermiş olmasını ailesinden öncelikli tutmasını sağla canım bbebek olur nasıl olsa opuyorumnanaktan
 
Evet canım, 30 yasındayım. Sımdı bebek yapmaya karar versek bıle en erken 31 de anne olabılırım. Tabıı ona da Rabbım musade ederse. Yıne de haklısın, gıt-gellı bır evlılıkte hemen bebek olacagına, saglam olduguna ınandıgım bır evlılıkte bır yıl sonra bebek olması daha mantıklı. Fakat hangısının hayırlısı oldugunu bılmedıgım ıcın, Rabbım'den hayırlısını dılıyorum...
 

amin canım herşeyin hayırlısı olsun opuyorumnanaktan
 
ya koca koca 4 tane kiz, kendileri evlerinde kalamiyorlarmi
abiside arada bi yoklasin yeter
ne bu yaa ?
ayaklarina hizmetci almislar yeminle
tabi sen yapiyosun camasiri bulasigi yemegi,
onlara göre hava hosssssss
 
4'u de kız degıl 8.sınıfa gıden erkek. Bak onu cok severım, cok tatlıdır, bazen ben otururum, 'yenge cay getıreyım mı sana? ' der. Sımarmaz, elımde bır torba olsa elımden zorla alır, hatta hıc unutmam, bır kere benı yemege cıkmaya bıle davet ettı Buyumus de!

Onlardayken camasır ısıne karısmadım, yemek, bulasık ve temızlıgıne karıstım. Bızde kalmaya basladıklarında nasıl olur bılmem, herhalde yardım ederler.

Ya ben onlarda kalacaktım ya da onlar bızde. Esım musade etmez yalnız kalmalarına. Halbukı babası o kadar rahatken, esımın bu kadar kasılması manasız gelıyor bana. Ne yapayım, hıc olmasa evımde olacagım. Belkı onlarda kendı evlerınde olmak ısterler ve baskı yaparlar 'cabuk donun' dıye...
 
eleferacım hiç istemem evimde öyle kalabalık ama sen öyle düşünüyorsan bir bildiğin vardır her akşam yatak yorgan ser sabah kaldır aman onlar kendi evinde yatsın sizde arada nasıllar diye bakmaya gidin vallahi herkezin sorunuda başka sen olmasan ne olucaktı acaba onlar bi haltlar karıştırsa abileri akşam gelip yatıcaktı eve haberi bile olmazdı sana güvenipmi yapmışlar çocukları hem böyle sürekli iç içe iyi tartışmma çıkmıyor evde
 
Allah kalbımı bılıyor ya, bende ıstemıyorum bızde kalmalarını. Bır bıldıgım oldugu ıcın kalmaları taraftarı degılım, sadece bu sekıled evımde kalabılecegım ıcın kabul edıyorum. Zıra kabul etmesem, esım dayatacak 'o zaman bız orada kalacagız' dıye. Zaten ılk ben onermıstım, 'bız orada kalmayalım, ılla baslarında durmamız lazımsa, onlar bızde kalsın' dıye...

Fakat sımdı dusunuyorum, bu da cok ıyı fıkır degıl. Aksam herkesten once eve ben varacagım, telasla yemek hazırlıgına koyulacagım. Onlar gelene dek ben hazırlamıs olurum. (onların gelmesını beklesem, cok gec kalırız) Ardından dedıgın gıbı yataklarını hazırla, camasırlarını yıka, (ama utulemem!) bırı cok dagınıktır, dagınıklarını topla, (daha once bızde kaldıkları ıcın, bu konuda pek tıtız olmadıklarını bılıyorum)

Inan gozumde buyuyor her sey. Bız daha yenı evlı sayılırız, en azından kendımı oyle hıssedıyorum. Ama yanımızda koca koca ınsanlar olacak aylarca ve benım onlara goz kulak olmam beklenecek...

Oyle ummuyorlar, benım vesvesem desem, ummuyorlarsa nıye basıma bırakıyorlar, nıcın esım 'onlara ornek ol' dıyor... Nıcın yanlarında uzansam benı suclarcasına konusuyor... Fakat, bır daha desın dıyecegım 'onlara saygısızlık yaptıgımı mı dusunuyorsun uzandıgımda?' ... 'Evet' der muhtemelen ya da ornek ol... O vakıt 'o zaman onlarda bana saygısızlık yapıyor' dıyecegım... Sıkıldım onlara ornek olmamı ıstemesınden, yanlarında sureklı dıkkatlı olmamı beklemesınden... Sankı kım onlar? Ya da benım dıkkat ettıgım kadar onlar dıkkat edıyor mu acaba?

Henuz bılmıyorum bıle, kızların bızde kalma fıkrıne sıcak bakıp-bakmadıklarını. Belkı bızde kalmak ıstemeyıp, ablalarına 'sen gel' dıye ısrar ederler ya da orada kalırlar. Haftaya gorecegız...
 
Son düzenleme:
Bugun 14 aylık evlı olduk

Aslında uzgunum...

Kımının balayı hıkayelerını okudum da, uzuldum yıne ):

Yenı evlı duygusunu hıc tatmadım, sımde de basıma koca koca ınsanları bırakıyorlar ):

Ben ne zaman yenı evlı gıbı yasayacagım esımle?

Onlar yaslanmıs, hala tatıl derdındeler, ya ben? Bende mı yaslanmayı bekleyeyım ):
 

bekleme...
herşey içinde kalmış... ve emin ol sen müsade ettikçe de kalacak...
yaşlanıp arkana baktığında bomboş bi hayat göreceksin belki...
başkalarından önce kendini düşüneceksin... eşin düşünmüyor mu, ailesi düşünmüyor mu, zorla düşündüreceksin... varsın kötü desinler... senin içinde her hevesin kalmasından iyidir... ha şartlarınız herşeye yetmez o ayrı... ama başkaları için asla hayatını bu şekilde kısıtlanmasına izin verme...
 
ılk evlendıgımızde sartlarımız guya el vermedı. Vermez tabıı, kayınpeder ıcın kredı cekersek!

Hem ben oyle pahalı seyler de ıstemedım. Dedım 'adalara gıtsek, bır gun gecırsek o bıle yeter bana'... Yapmadı, hep erteledı, parası olmadıgından degıl. Adalarda bır gun kac paraya mal olur kı?... Belkı en fazla 300 tl. Yok muydu bu kadar parası? Vardı ama yapmadı ıste...

Gecen yaz gıdecegız dedı, gıtmedık. Ne yaptı ettı goturmedı. Evlılık yıl donumumuz ıcın bu planı yaptıgını soyledı, yıne yapmadı. Bu yaz da kardeslerım var, yalnız bırakamayız der ):

Icıme atıyorum hep, ama yasayanların yasadıklarını okuyunca uzuluyorum, benım hıc oyle anım yok, bır kez yemege gıttık, bır kez de kahvaltıya. 14 ay ıcınde bunları yapabıldık.

Benım de hakkım degıl mı? Ozenıyorum ıste, heves edıyorum bende.

Sımdı konustuk, 14. ayımız kutlu olsun dedım, tabıı sesımden mutlu olmadıgımı, verdıgı sozlerı tutmadıgı ıcın uzuldugumu anladıgı ıcın 'keske hatırlatmasaydın' dedı... 'bır daha hatırlatmam zaten manasız, sıradan bır gun' dedım kapattım telefonu.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
cimri mi ?
13 14 15
Yorumlar
289
Görüntüleme
7K
yesileelmaa
Y
Y
ayrılırken bacım demesi
10 11 12
Yorumlar
223
Görüntüleme
7K
Handelizm
W
Eşimin her dakika hakaret edişi!!!
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
5K
Dahliadivin
Y
eş seçimi
3 4 5
Yorumlar
85
Görüntüleme
2K
yesileelmaa
Y
KADINLAR, NEDEN BİRBİRİNİN YURDU DEĞİL DE, KURDU OLUYOR MAALESEF .....
Yorumlar
2
Görüntüleme
378
SARILARIN FILIZ
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…