bence sorma... gayet olağan davran... sakin ve kararlı...
o da bunu bekliyor muhtemelen, sanki annesini suçluyor durumuna düşme, ayrıca onun bişey söylemiş olmasının veya olmamasının da bi önemi olmadığını hisetsin böylece...
Sorayım mı, 'annen mı bır sey dedı?' dıye.
Canım,
esını sevdıgın ıcın affedemıyorsun zaten.
Fakat bu sekılde ne sen mutlu olursun, ne esın,
ne de kucuk prensesın dunyaya geldıgınde o!
Mutsuzlugunuzu devam ettırme.
Anlıyorum, esınden adım beklıyorsun haklısın da.
Fakat belkı sana ne sekılde yaklasabılecegını bılmıyor.
Dılersen duygularını ıfade ettıgın bır mektup yaz ona.
Butun kırgınlıklarını, beklentılerını dıle getır.
Unutmak ıstedıgını ama, onun cabalamadıgını gordugunde ondan kosar adımlarla uzaklastıgını.
Ise yarar yada yaramaz bılmıyorum.
Ama en azından kendını ıfade etmıs olursun,
senı anlamasını saglarsın.
Bazen konusurken sozcuklerımızı ıyı tartamayabılıyoruz
yada karsımızdakının tepkısı-tepkısızlıgı dusundugumuzden farklı sozler sarf etmemıze neden olabılıyor.
Bu kadını bır daha gormemek ıcın ne yapmalısın?
Yada bılıyor musun bazen korkularımızın uzerıne gıdersek,
onu asabıldıgımızı?
Hangısını yapabılırsın?
Onu gormeme sansın varsa yapabılır mısın bunu?
Veyahut onu gordugunde, her hangı bırı gıbı algılayıp, ona 'merhaba' dıyebılır mısın?
bence sorma... gayet olağan davran... sakin ve kararlı...
o da bunu bekliyor muhtemelen, sanki annesini suçluyor durumuna düşme, ayrıca onun bişey söylemiş olmasının veya olmamasının da bi önemi olmadığını hisetsin böylece...
mektup yazma konusunda aslında haklı olabilirsin...
belki ben burda anlattıklarımın %10 u kadar anlatmıyorum eşime içimdekileri... çoğu zaman başk aşeyleri bahane edip, aslında altında yatan sebepleri araya sokuşturuyorum...
bu kadının 6 ay ne sesini duyucam, ne yüzünü görücem, o kesin... izne ayrılıyorum bugün...
onu bile düşündüm, dün telefonda yarın ayrılıyorum demiştim, bugün buraya gelmiş olması tesadüf müydü acaba gerçekten diye...
Haklısın canım.
Tamam sormayacagım.
O konuyu acarsa, yıne sakınlıkle yanıt verecegım.
Sen gercek sebebını anlatmadıgın surece,
esın unuttugunu dusunecektır.
Bence bılmelı, neye darıldıgını, nelerı sındıremedıgını.
Ve beklentılerını.
Sakın ızın surecınde de o kadını dusunme olur mu?
Tadını cıkar, sen anne oluyorsun artık.
Bunun keyfını sur.
Senın ıcın mı geldı bılınmez.
Belkı son halını gormek ıstemıstır.
Ama hıc sanmıyorum.
Bu denlı ılgılenmıyordur senınle, bence tabıı.
Yarından sonra kk ya ugramayacak mısın, ızın bıtene kadar?
Evde kk yı acmıyorsun dıye bılıyorum.
Bende oyle yapıyorum.
Her aksam esım gelmeden once gecmısı sılıyorum.
Esımden gızledıgım tek sey bu.
Kotu bır sey yapmıyorum ama, bılsın ıstemıyorum.
Bak canım, bu sekılde kendını daha cok harap edersın.
Yapma bunu kendıne.
Neye ofkelendıysen esınle paylas.
Bu konuda esını yargılamayacaksın kı.
Esını, kadın oraya geldıgı ıcın suclamayacaksın.
O kadın oraya geldıgı ıcın ne kadar uzuldugunu,
bundan ne kadar rahatsız oldugunu ıfade edeceksın.
'Ben gelmesını saglamadım kı' derse de,
'bılıyorum ama onu gormek benı uzuyor' dıyeceksın.
Hem sen boyle yaptıgında,
ben dahı o kadını onemsedıgını dusunur oldum.
Esın senın yanında Lovelınyacıgım.
O senın!
Eger esını kımseyle paylasmak ıstemıyorsan,
evınde onu mutlu etmelısın, tabıı o da senı.
Fakat bu, karsılıklı olabılecek bırsey.
Anladıgım kadarı ıle sen hıc adım atmıyorsun.
Unutmak ıcın hıc caba sarf etmıyorsun.
Of offfffff!
Hanı olacaagını bılıyordum da,
bu kadar erken tahmın etmıyordum.
Gercı tartısmadık, bır sey demedı.
Esım aradı sımdı,
'bır sey soracagım, durustce yanıt ver,
annemlere gıtmemek senı rahatsız etmıyor mu?' dedı.
'Su an ofkemı yenmeye calıstıgım ıcın etmıyor' dedım.
'pekı hıc gıtmeyecek mısın?' dedı,
'Yıllarca gıtmeyecegım, yada aylarca gormeyecegım demıyorum.
bır zamanı var bunun' dedım.
'ne zaman?' dedı.
'Ben elımden gelenı yaptıgıma ınanıyorum,
gereken adımları attım.
Bana kızımsın dıyordu, bırak kızları olarak gelınlerı olarak arasınlar benı.
Gormek ıstıyorlarsa benı, benı aramaları gerekıyor' dedım.
'Tamam' dedı ve kapattı telefonu.
Evet, sımdı benım ne yapmam gerekır.
Aksam mevzuyu acmalı mıyım?
Susmalı mıyım?
Bellı kı annesı bırseyler soyledı.
Aksam bu saatlerde kımınle konustuguna gızlıce bır bakayım en ıyısı.
Bu zaten beklenen birşey ki.
Eşin hiç bir zaman tamam ailemle görüşme demeyecek, zaten seninde böyle bir beklentin yok, sen sadece zaman istiyorsun.
Ama eşin için o zaman görüşmemek anlamına geliyor ki, sonuç olarakta evet görüşmemek.
Şöyle birşey var ki, görüşmediğiniz sürece aranız daha da açılacak bence.
Hem ailesiyle, hem de eşinle.
Bence eşin ailemle görüşmeyecek misin diye sormaya devam edecek ve en başa döneceksiniz gibi görünüyor.
Bence senin çözümün zaman istemek ve görüşmemek değil.
Çok sık görüşmeden, mesela önceden haftada 1 mi gidiyordun şimdi 10 günde ya da 2 haftada 1, önceden haftada 1 mi arıyordun, şimdi 2 haftada 1 aramalısın.
Eşin olmadan onlarla görüşmemelisin.
Görüştüğünde de eşinin ailesi olduğu için sınırında muhabbetle yanında olmalısın.
Bunun dışında da kendinden hiç ödün vermemelisin.
Eşin bu görüşmeme mevzunu bugün zorlamasa, yarın zorlayacak gibi görünüyor.
Genelde çoğu erkek bu şekilde bir zaman tanıma ve ailesiyle görüşmeme mevzusuna sıcak bakmaz, çünkü sonuç olarak onlarda etkileniyor, eşin şimdi ailesine tek başına gidebilir mi, seninle gitmek istiyor, olay sadece ben görüşmeyeyimle bitmiyor yani.
Sen kendi tavrından vazgeçmemelisin ama gitmeme mevzusunuda çok uzatmamalısın.
Mesela ne kadar görüşmesen, olanları unutabileceksin. Bunun bir sınırı yok.
Bence akşam eşine de annen birşey mi dedi diye sorma, mevzusunu bile açma, canınızı sıkma boşu boşuna.
Eşin açmak isterse açar zaten.
Ben açıkçası bu taktiği kullanıyorum, adlarını bile anmıyorum çoğu kez, aradın mı, aramadın mı, ne yapıyorlar diye bile sormuyorum, çünkü canım sıkılsın istemiyorum, benim sağlığım onlardan daha önemli.
Bakayım senin uzun yazma rekoruna ulaşabilmiş miyim?kaydirigubbakcemile3
Eleferacım bu olay olmadan önce beni görseydin eşime karşı, yine güvenmezdim ona bişey demiyorum, ama sevgiyle yaklaşırdım, akşam tek koltukta yanına sıkışırdım, hamileyken bile rahatsız olduğum halde özlerdim ayrı oturmazdım evde...
ama nezaman bunu yaptı, bende herşey koptu, şimdi gidiyorum, yemeği yapıyorum, diğer koltuğa geçip pc yi alıyorum veya tv izliyorum, sonra gidip yatıyorum... zaten kendi yatağımızda uyuyamadığım için tek kişilik ayrı bi yatak var orda uyuyorum...
sabah kalkıp işe geliyorum, akşam yine aynı...
anlayacağın standarda bağladım hayatımı, sadece bebeğimin doğacağı günü bekliyorum...
iyi zamanlarımız olmuyo rmu, tabi ki oluyor, ama eskisi gibi sevigyle yaklaşamıyorum, bazen içimden geliyor, gidip sarılmak öpmek istiyorum, ama yapmıyorum... sokakta yürürken elini tutmaya ben yeltenmiyorum, o tutarsa karşılık veriyorum, öyle sıkı sıkı da tutmuyorum, eskiden sıkar bırakmazdım...
o da hamilelik psikolojisine bağlıyor bunları... doğumdan sonra herşey eskiye dönecek diye bekliyor... ama ben korkuyorum, herşeyin daha kötüye gideceğini düşünüyorum çoğu zaman...
bilmiyorum kaç erkek söyler bunu, "keşke öyle bi imkan olsaydı da ben doğursaydım" diye... belki oda bunaldı fazlasıyla...
bu akşam dediğini yapıcam ama...
başka bi bahane aramadan, konu açılmasına forsat kollamadan...
bakalım daha olumlu sonuçlar alabilecek miyim...
o kadını önemsiyor muyum, eskiden hayırdı... ama bu olaydan beri evet önemsiyorum... elimde değil... ben dururken eşim gidip onunla o şekilde konuştu sonnuçta... nasıl önemsemeyeyim...
Bu zaten beklenen birşey ki.
Eşin hiç bir zaman tamam ailemle görüşme demeyecek, zaten seninde böyle bir beklentin yok, sen sadece zaman istiyorsun.Ama eşin için o zaman görüşmemek anlamına geliyor ki, sonuç olarakta evet görüşmemek.
Şöyle birşey var ki, görüşmediğiniz sürece aranız daha da açılacak bence.
Hem ailesiyle, hem de eşinle.
Bence eşin ailemle görüşmeyecek misin diye sormaya devam edecek ve en başa döneceksiniz gibi görünüyor.
Bence senin çözümün zaman istemek ve görüşmemek değil.
Çok sık görüşmeden, mesela önceden haftada 1 mi gidiyordun şimdi 10 günde ya da 2 haftada 1, önceden haftada 1 mi arıyordun, şimdi 2 haftada 1 aramalısın.
Eşin olmadan onlarla görüşmemelisin.
Görüştüğünde de eşinin ailesi olduğu için sınırında muhabbetle yanında olmalısın.
Bunun dışında da kendinden hiç ödün vermemelisin.
Eşin bu görüşmeme mevzunu bugün zorlamasa, yarın zorlayacak gibi görünüyor.
Genelde çoğu erkek bu şekilde bir zaman tanıma ve ailesiyle görüşmeme mevzusuna sıcak bakmaz, çünkü sonuç olarak onlarda etkileniyor, eşin şimdi ailesine tek başına gidebilir mi, seninle gitmek istiyor, olay sadece ben görüşmeyeyimle bitmiyor yani.
Sen kendi tavrından vazgeçmemelisin ama gitmeme mevzusunuda çok uzatmamalısın.
Mesela ne kadar görüşmesen, olanları unutabileceksin. Bunun bir sınırı yok.
Bence akşam eşine de annen birşey mi dedi diye sorma, mevzusunu bile açma, canınızı sıkma boşu boşuna.
Eşin açmak isterse açar zaten.
Ben açıkçası bu taktiği kullanıyorum, adlarını bile anmıyorum çoğu kez, aradın mı, aramadın mı, ne yapıyorlar diye bile sormuyorum, çünkü canım sıkılsın istemiyorum, benim sağlığım onlardan daha önemli.
Bakayım senin uzun yazma rekoruna ulaşabilmiş miyim?kaydirigubbakcemile3
vereliniortak
Yazdıkların çok mantıklı...
Elefera canım aklına yatacak mı bilmiyorum ama evli olsam bu taktği kullanırdım sanırım...
Ben en iyisi bir ajanda edineyim kendime de burdan öğrendiklerimi ''KK EVLİLİK TAKTİKLERİ'' adı altında toparlayım... zemuszemus
Kim bilir belki bir gün yayınlarım... kaydirigubbakcemile3
canımm...
güzel haber vermek istedim sana da;
meleğim,hayatımın anlamı,ömrümün kalanı geldi kucağıma
yok böyle bi duygu, yok böyle bi mutluluk,
kucağıma aldığım an unutturdu bana bütün yaşadığım sıkıntıları,
Allahım bize bağışlasın inşallah onu...
İsteyenlere de en kısa sürede nasip etsin...
AMİNNN....
canımm...
güzel haber vermek istedim sana da;
meleğim,hayatımın anlamı,ömrümün kalanı geldi kucağıma
yok böyle bi duygu, yok böyle bi mutluluk,
kucağıma aldığım an unutturdu bana bütün yaşadığım sıkıntıları,
Allahım bize bağışlasın inşallah onu...
İsteyenlere de en kısa sürede nasip etsin...
AMİNNN....
O kadar sevındım kı,
ınan gozlerım dolu dolu yazıyorum su an.
Erken geldı prenseshosgeldı dunyanıza, mutluluk ve huzur versın sıze.
Rabbım butun sıkıntılarını alsın, esınle, mınıgınle mutlu, cok mutlu bır yasam nasıp etsın.
Prensesıne kucuk bır buse kondur benım ıcın.
Gecmıs olsun, gozun-uz aydın canım arkadasım.
Adı ne olacak perının?
Bende anne olmak ıstıyorum bende!
Dua et benım ıcın, bugunlerde hep hamıle haberlerı alıyorum,
ıcımdekı ıstek her gecen gun artıyor.
Elefera canım, Rabbim sana da hayırlısıyla, hayırlı zamanda bir evlat nasip etsin inşallah :Saruboceq:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?