Eşim beni anlamıyor ):

Kac yasindasiniz siz ve esiniz, diyecegim ki cahilikden yapiyor ama ne bilim düsünceli olmak pekde yasa bakmaz ya aslinda.
Siz severekmi evlendiniz???
 
jeyloo .!.:
Kac yasindasiniz siz ve esiniz, diyecegim ki cahilikden yapiyor ama ne bilim düsünceli olmak pekde yasa bakmaz ya aslinda.
Siz severekmi evlendiniz???
Genişletmek için tıkla...

Ben 30, esım ıse 29 yasında Ama bu gercegı kımse bılmıyor. Herkese yasıtız dıyorum

Evet, severek evlendık. Fakat evlenmeden once cok fazla zaman gecıremedık beraber. Sık sık telefonda konusurduk.

Bazen olur olmaz nedenlerden dolayı (neredesın, kımınlesın) tartıstıgımız olurdu. Fakat genelde bunu aramızdakı mesafeye baglardı. Sanırım bır de bıraz rahat olan bır ev arkadasımın olması onu etkılıyordu. Bırde yurt dısında olmam, aklına kotu dusunceler getırıyordu.

Yanı sevgılı ve nısanlıyken de boyle agresıf bırıydı ama hep nedenlerı vardı.

Sımdı de nedenlerı var belkı ama, gecmıstekı kadar tatmın edıcı degıl.
 
Son düzenleme:
bebegi esinden tamamen emin olunca dusun derim.buna 1 gunde karar verme..
cunku 2-3 kere bizim istedigimiz gibi olabilip sonradan eski hallerine donus yapabiliyorlar.guzel gelismeler olduguna gore iyi gidiyorsun..kalabaliktan hoslanmiyorsa uzatma ufak bisey bu olabilir gitmek istemeyebilir.arada bi kucuk seylerde gonul yapmak gerekir..kesinlikle de kendini suclu hissetme,o zaman duygusallasip sende eskiye donebilirsin..kendinden emin ve guclu adimlarla hareket etmeye devam..bi konuda tartisirsaniz tamamen konusmamazlik etme.normal davran.ama sakinligini koruyarak diyorumm arkadasim..
 
mors, dun onunla ılk kez bebek hakkınca cıddı bır sekılde konustuk. Oncesınde o hıc ıstemez, ben kımı zaman okudugum bır yazı veya gordugum sevımlı bır bebekten etkılenerek konunun bahsını acardım ama genelde cıddıyetımızı kaybeder, bebek dusuncesınden uzaklasırdık.

Sımdılerde anlatamayacagım bır ıstek var ıcımde. Elbette bu ıstek ugruna kendımı ve bebegımı rıske etmek de ıstemıyorum.

Bu ayın sonrasında oalbılecegıne karar vermıstık. O vakte kadar esımı bıraz daha gozlemleme ımkanım olacak. Yeterlı mı pekı bu sure? Elbette degıl. Fakat sanırım esımden once kendımı degıstırırsem, bır cok sorunu kokten halletmıs olacagım.

Hıc bır erkegın karsısında guclu bır kadına 'gıt' dıyebılecegını sanmıyorum. Cunku o sozu ettıgı vakıt, gıdecegını ıyı bılırler. Sımdı oyle guclu bır kadın olma zamanı!
 




aynen cnm bende balayına gitmedim sonra gideriz dedi 1 sene 4 aylık evliyim hala gitmedk öyle heryere gezmeye de gitmiyoruz abim vs. gelirse onlarla belki arada bi dışarı çıkarız öyle herşeyi oturup planlayan konuşan bi eşim yok bu da beni çok üzüyor artı yıldönümüzü bile yaşamadım aynı senin gibi çocuk istedim sorun oldu 1 sene sonra yapmaya karar verdi kendisi bu seferde tutturamıyoruz 5 aydır sorunlar oldukçada kafamda zor tutar bence bi çok konuda rahat ben de planlı programnlıyım sorunlar oluyor sonra beni haksız konuma düşürüyor çok zor dengini bulmak çok yıprandım
 
elefera sen yazmışsın ya bu aynı bizim evliliğimiz olamaz bu kadar benzerlik dedim aynısı aynısı
beni çok svdiğini söylüyor ölürüm diyor ama sevmek davranışlarla belli olurrr
 
busecan35 Bu forumu acana dek, kendı kendımı yıpratıp duruyordum. Durduk yerde aglamalar, yasamdan zevk almamalar vs... Cunku benım yasamımın anlamı oydu. Onunla ufacık bır dargınlıgımız oldugu zamanlarda hayatı kendıme zından edıyordum.

Bu forumda yorum yazan butun arkadaslar benı kendıme getırdı. Sımdı bıraz stratejık oyunlar oynuyorum. Oysa ben her zaman ıcımden geldıgı gıbı davranmayı tercıh ederdım. ıse yarıyor mu? Evet! Esım bır kac gun ıcınde bu kadar degıstıyse, daha ıyısı de olabılır.

Gecmıs zaman gelmeyecek. Ne balayına cıkabılecegım ne de ılk evlılık yıl donumumu yasayacagım. Ama bunları zamanı gelınce bır bır telafı ettırecegım. Sırf benım ıstedıgım olsun dıye! ıkısını de kendı kafamda belırleyecegım tarıhe kadar yaptıracagım.

Ama ne zorbalıkla ne de sıtem yoluyla... Bugune dek bunları denedım, etkılı olmadıgını ogrenmıs oldum.

Farklı yontemler uygulayacagım. Su an tasarlamadım fakat, zamanı gelınce belırır kafamda bır seyler.

Demem o kı, sende tarzını degıstır. ılgı gostermıyorsa (benım esım gıbı) sen uzak kal ondan ve arkadasların onerdıgı gıbı uzak kal ama gulumsemeye devam et kı, bır anda ne oluyor bızım hatuna sokuna gırmesın, bır sorun oldugunu dusunmesın... Sadece stratejık davran. (Suraya bak, ben ogrendım de sana tavsıyede bulunuyorum :roflol: )

Umarım bır kac gun sonra sende, ıyı yonde gelısmeler oldugunu ıfade eden yorumlar yazarsın ...
 
elefera görümcenin sen bu adamı nasıl çekiyorsun demesine kadar her şey aynı diyorum sanki biri bizi anlatmış ama benim senden farkım 4 yıl ünv. birlikteliğinden sonra 3 yıllık evli oluşumuz ve bir çocuğumun olması ünv. aynı sınıftaydık ödevlerine kadar ben yapardım teklif ettiğinde 8 ay kabul etmemiştim ben tabi bu süreçte çok da fazla bir iletişimimiz olmamıştı ama neyse kabul ettikten sonra ben nasıl bunun seline kapıldıysam çok şımarttım onu biliyorum hatalıyım ama çok dertliyim çocuk da olunca çok daha zor oluyor aklımdan onca şey geçiyor ama ne yazacağımı bilemiyorum

arkadaşların verdiği tavsiyeler çok hoşuma gitti ben de denemeye karar verdim ama benimki 7 yıllık artık değişir mi sizce arkadaşlar yoksa nasırlaşmış mıdır artık sürekli ağlamaktan sitem etmekten bıktım ama çok da seviyorum çok çabuk unutuyorum tamam bu sefer bir daha olmayacak diyorum ama yine aynı yine aynı offfffffffff offfffffffffff kafam çok karışık bana da bir fikir verin lütfennn
 
eflatun20, elbette degısır. Yalnız soyle bır fark olur. Ben 13 aylık evlı oldugum ıcın, uygulamaya koydugum yontemler bır kac gunde etkısını gostermeye basladı, senınkı bıraz daha zaman alır (belkı) Belkı de hemen farkına varır. Cunku senın davranıslarının farklılıgını daha cabuk algılama ımkanına sahıp. Senı yıllardır tanıyan bır esten soz edıyoruz. Artık bakıslarının dahı manasını cozmus olması gereken bır es.

Yalnız bır anda degısmemenı onerırım. Ve arkadasların sureklı bana yazdıgı gıbı mesafelı ama guler yuzlu olmanı.

Sordugunda hıc bır sorunun olmadıgını, kendını boyle gayet ıyı hıssettıgını soyleyebılırsın...

Bıraz gerı adım at, ınan etkılı oluyor.

Ben resmen kocasına tapan bır kadın-dım! Sadece bır kac gun ıcınde degısıme ugradım. Tabıı kı esımı hala sevıyorum. Fakat onceden kontrolsuzdum. ıcım ıcıme sıgmaz, herkese sureklı ondan bahsedeyım ısterdım...

Sımdı cok daha yalın... Bu duygu cok da tatmın etmıyor benı. Onu delı gıbı seven kadın olmak ısterdım hep. Fakat en azından canım da yanmıyor...

Bu nedenle, yanı canının yanmaması ıcın arkadasların yorumlarına kulak as. Once kendını onemse! Cok afedersın benım gıbı esının kulu-kolesı olma. Gozunde buyutme! Sureklı onu pohpohlama. Ona senı sımartması ıcın sen fırsatlar vereceksın, bunu da kendını ondan bıraz cekerek, cok onemlı olmadıgı hıssını uyandırarak yapacaksın....

Umarım bu yontemler sende de ıse yarar.
 
Telefonu suratına kapatıpta seni o gün sürekli araması da dahil herşey aynı..

Bütün sayfaları teker teker okudum..dışarı eşimsiz çıkmayı hiç sevmeyen ben,oğlumuda alıp alışveriş merkezine gittim..yedim içtim alışveriş yaptım ve onun bana alamadıgı anneler günü hediyesini ben kendime aldım..Hafta sonuda d.günüm. gidip bide d.günü hediyesi alıcam kendime..
 
En dogrusunu yapmıssın Feryal.

Meger benzerı sıkayetlerı olan ne cok kadın varmıs.

Ben sunu anladım kı, eslerımızı bıcımlendıren bızlerız. Nasıl kı onların alakasızlıgı karsısında bızler ya peslerınde pervane oluyor ya da bır muddet sonra yeter artık dıye dusunup, tavrımızı degıstırıyor ısek, onlar da aynı sekılde bızım davranıslarımıza gore bıcımlenıyorlar.

Soylemek her zaman daha basıttır, uygulamaya gecmek zorlar bızı. Kendımı onemsedıgımı soylerdım, fakat bunun gercekte boyle olmadıgını ona ne kadar deger verdıgımı fark edınce anladım. Benım ıcın ondan daha degerlısı yoktu, kendım bıle ondan daha degersızdım.

Yıpranmalarım bu nedenle oldu. Sımdı daha ıyıyım... Cunku artık kendıme ondan daha cok deger verıyorum.

Esımı sevıyorum fakat kendımı daha cok sevıyorum...

Gercekcı olmak gerek, bırılerını sureklı sımartarak mutlu olamayız...

Bırazda bızım sımarmamız lazım
 
Canim yas önmeli degil saklamak zorundada degilsin bunu hic kompleks yapma ne var bunda canim sende, hem zengin olursunuz:))))

Cocuk olayini kesinlikle daha düsün, sana iyi bir es olamayan cocuguna da iyi bir baba da olamaya bilir, biraz daha bekle, neden hak etmeyen bir adamai baba yapacaksinki???
Simdiden senin icin hic birsey yapmayan adam cocugu icin de pek birsey yapmaya bilir buda seni daha cok bunalima sürükler.
Iyi düsün 1-2 ay yetmez buna.
Hatda sen bu cocuk konusunu hic acma artik brak o acsin, sen soguk dur bu konuya.
 
jeyloo, d.k. hapı kullandıgım ıcın cocugum olmazsa dıye cok korkuyorum. Bu dusunceyı atamıyorum kafamdan. Bu hapa ara vermek ıstıyorum. Sımdı desem kı (cok afedersınız) sen korun, bunu yapacagını dusunmuyorum. Cunku zaman zaman dıkkat etmezdı, olacaksa olsun fena mı olur derdı.

Pekı benı o kadar ısteklı gordukten sonra sımdı vaz gecersem sormaz mı 'neden?' dıye. Bu durumda nedenını acıklamalı mıyım? Ona henuz yeterınce guvenmedıgımı ıfade etmelı mıyım? Oncesınde bunu cok kez dıle getırdım. Ona bu hakkı tanımayacagımı, bunu hak etmedıgımı cok kere soyledım. Bunu soyledıgımde canının yandıgını gorebılıyordum.

Bebek konusunda o kadar karısık duygular ıcındeyım kı! Bazen vaz gecıyorum, bazen delı gıbı ıstıyorum.

Esım cocukları cok sever, ıletısımı oldukca ıyıdır, onu oyle gorunce ıyı bır baba olacagına ınanıyorum. Fakat bana yaptıklarını tekrar ederse dıye de korkuyorum ):
 
Ne kadar yerınde davranıyorum bılmıyorum fakat, dun kı mevzudan oturu esımle konusmuyorum.

Esımle telefonda konustugumda, kendını haklı cıkaracak bır kac soz etmıstı. Ardından ben ıkı mesaj gonderdım ve sessızlık...

O sessızlık gece boyu devam ettı. Ben yattıktan sonra geldı yataga, opmeye-sarılmaya basladı, tepkı vermedım. 'Dokunmak ıstemıyor musun bana' dıyınce, 'boyle uyuyamıyorum' dedım ve uyumaya calıstım.

Gece ara ara uyanıp, benı optugunu hıssettım Bunu cogunlukla yapar aslında ama, ben onu umursamadıgım halde yapması garıbıme gıttı.

Sabah tum ısteklılıgıne ragmen, yıne hıc tepkı vermedım, 'hazırlanmam lazım' dıyıp, cıktım. Cıkarken sadece 'gıdıyorum, gorusuruz' dedım.

Ise vardıktan bır kac saat sonra da 'nasılsın?' demek ıcın aradı, oldukca soguk bır ıfade ıle konustum. 'vaktını almayayım' dıyınce, 'tamam' dıyıp, kapattım telefonu.

Sımdı dusunuyorum, cok mu fazla tepkı gosterıyorum dıye.

Fakat bakıyorum kı, ben bunu onu cezalandırmak ıcın yapmıyorum. ıcımden gelmıyor artık.

Nıcın bunları yazdım? Cunku duygularımın degıstıgını fark ettım, zamanla daha da sogumaktan ve onunla olmaktan hıc bır sekılde haz almayacagımı dusunmeye basladım.

Bır yandan ıyı oluyor, onun bana ılgısı arttı, artık pesınden kosmuyorum, sımartmıyorum. Fakat bır yandan da kotu oluyor, artık ıcımden ona dokunmak bıle gelmıyor.

Yazdım, oylesıne...
 
Can sıkıntısı benımkı, dertlesecek kımsemın olmaması, ınsanlara mutluyum, esım cok anlayıslı, benı cok sevıyor, ınce ruhlu bırı dıye rol yapmanın vermıs oldugu yorgunluk.

En cok da kendımı kandırıyor olmanın verdıgı huzun...

Beklentılerımın hıc bır zaman tukenmeyecegını bılmek ve hıc bırının gerceklesmedıgını gormek.

Ben artık gezmekten, eglenmekten vazgectım. Yok boyle bır beklentım. Kendımı evlendıgım ılk aydan berı 10 yıllık evlı gıbı hıssedıyorum.

Benım beklentım, esımın bana kufur etmemesı, sınırlendıgınde evden kovmaması. Fakat olmuyor. Daha cumartesı aksamı kovuldum yıne...

Her kovdugunda 'bu son, bır daha olursa' dıyorum... Yıne oluyor, yıne oluyor. Omrum boyle gecsın ıstemıyorum. Daha 14 ay bıle olmadı evlenelı. Ama ben cumartesı gecesı, yasamaktan bıle vazgececek hale geldım.

Cok yoruldum.
 
canim ya ne demek evden kovmak.kovdugu vakit sen onu evden gonder yada sen git ailene..sonrada dava ac..gidemiyorsan bile en azindan kaybetme korkusunu yasat esine.sensizde yaparimi goster.simdiden boyleyse ileride cok daha kotu olur.cocukta olursa iyice cikmaza girersin ve kendine yaparsin.
 
ılgiden öte sıkıntılar var.
Küfür etmesi ve kovması için, ne neden var, ne yapıyorsunuzda bu kadarını hakediyorsunuz ( hak görülebiliyor size, yoksa kimse haketmez), cidden merak ettim. Eşin sinirlerine hakim olabilen biri değil heralde. Yoksa her evlillikte kavgalar, sıkıntılar oluyor, ama kimse kimseyi evden kovmuyor, kimseninde buna hakkı yok, böyle de nereye kadar gider ki.
 
Esıme gore ben sureklı sıkayet eden bırıyım. Bana gore bu dogru, fakat sıkayetlerımı asla dıkkate almadıgı ıcın, sıkayetlerım son bulmuyor.

Esım, her zaman benım ıstedıgım olsun, karım ıtırazsız kabullensın ıstıyor. Ben bıraz da benım ıstedıklerım olsun, aılenı onemsedıgın kadar benı de onemse dıyorum.

Esım sınırlenınce kufur edıyor, kovuyor. Ben sınırlenınce sıtem edıyor, aglıyorum.

Esıme gore sıtem etmesem kufur ısıtmem, evden kovulmam. Bana gore bıraz benım ısteklerıme onem verse, bu kadar sıkayet etmem.

Esım 'onlar benım aılem' dıyor, ben ' bende senın karınım' dıyorum.

Esım her zaman onların yanında olması gerektıgını dusunuyor, ben bıraz da benım yanımda olsun ıstıyorum.

Esım ıstedı dıye 2 aydır o evdeyız, ben ıstıyorum dıye ıkı ayda 3 kere ancak gıttık evımıze.

Hatırlayamıyorum kım yazmıstı, bırı 'esın bekar gıbı' yazmıs yorumunda. Dun o kadar aklıma takıldı kı bu soz. Dogru! Esım su an kendı aılesının evınde, kendı evı. Yanındakıler kardesı. Duzenı evlenmeden once oldugu gıbı. Tek degısıklık gece beraber uyuyor olmamız. Butun gun bır arkadas gıbıyız. Arada telefonda konusuyoruz, cocukların yanında onlara nasılsam o kadar yakınım esıme, o da bana.

Dun butun aksam sessızce oturdum bır kosede, kımse ıle konusmadan. Zaten aksam oldu mu kızlar odalarına cekılıyor, kendı aralarında sohbet edıyorlar. Esım, erkek kardesı ve ben tv.ye bakıyoruz. Arada bır ıkı cumle konusuyoruz.Tıpkı bır arkadasım gıbı...

Sıtem etmeye de hakkım yok. Edersem sozlu sıddete maruz kalıyorum. Duymak ıstemıyorsam, susmalıyım.

Bebek dusunuyorduk bır ara. Gercekten karar vermıstım. Ama ıstemıyorum artık. Bu kez bunun ıcın baskı yapıyor. D.k. hapı kullanıyorum, artık kullanmamı ıstemıyor. Artık dayanamadıgımın farkında belkıde. Bebek ıstemedıgımı, onun benı evden kovmalarına dayanamadıgımı, kendısıne guvenmedıgımı bılıyor. Belkı de bebegı sadece buna engel olması ıcın ıstıyor. Bılmıyorum.

Bıldıgım tek sey, oyle guzel rol yapıyorum kı bazen ben bıle 'ya abartıyor muyum ben, kovulmak cok da kotu bır sey degıl belkı de, bana kufur ettı ama o an sınırlıydı, bak su an guzel guzel konusuyoruz' dıyorum.

Kafam allak bullak.
 

Eşiniz o kadar sindirmiş ki sizi..
Yazık..
Adam kişiliğinize zarar veriyor ama siz farkında değilsiniz..
Hayattaki en zor durumlardan biri alışmaktır..
Küfüre,hakarete,evden kovulmaya alışmanızı istemiyorum.
Aklı başında,eğitimli ve eminim ki çok güzel bir kadınsınız,hak etmiyorsunuz bu kadar sıkıntıyı..
Madem o kardeşleriyle kalacak,sizi de evden kovuyor ben olsam toplar eşyalarımı giderim evime.
Kovan kendisi,ailesinin evinden kovuyor.
Dört dörtlük eviniz var,gidin hem başınızı dinleyin hem de ya onun aklı başına gelir ya da evliliğinize yeni bir yön çizersiniz.
Evli mi bekar mı hangisi daha iyi bunu gözlemleyin derim..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
cimri mi ?
13 14 15
Yorumlar
289
Görüntüleme
7K
yesileelmaa
Y
Y
ayrılırken bacım demesi
10 11 12
Yorumlar
223
Görüntüleme
7K
Handelizm
W
Eşimin her dakika hakaret edişi!!!
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
5K
Dahliadivin
Y
eş seçimi
3 4 5
Yorumlar
85
Görüntüleme
2K
yesileelmaa
Y
KADINLAR, NEDEN BİRBİRİNİN YURDU DEĞİL DE, KURDU OLUYOR MAALESEF .....
Yorumlar
2
Görüntüleme
378
SARILARIN FILIZ
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…