Eşim beni çocuğu gibi seviyormuş


benım esımde bazen bana oglum dıyor cok gıcık oluyorumsu erkeklere evlenınce bırseyler oluyo valla kadınlar eslerını cok sevıp ustlerıne cok dustuklerı ıcın bole oluyo bence benım esımde evlenmeden evvel cok buyuk bır tutkuyla baglıydı bana cok etkılenırdı cok arzulardı bende evlenınce hergun halvete gırecez sanardımyanılmısım haftada 1anca oluyo valla aslında ısın formulunu ben bılıyorum ama uygulayamıyorum cok sevdıgını hıssettırmıcen ustune dusmucen takmıcan senın ona baglı yasamıcan kendı cevren olucak ben mesela onsuz bısey yapmam erkek mılletıne bukadar deger vermıceksın gerı tepıyo onlarda bukadar sevgı ılgı onların gozunde degersız oluyorsun eskıden nasıldı sımdı nasıl hersey degıstı evlenınce bende hos bır bayanım sokaktakı adamların dıbı dusuyo benı gorunce ama esımı etkıleyemedıkten sonra ne anlamı varkısanırımgenel anlamda cok sıkıntılıyım esım cok degıstı evlenınce sanırım kafayı sıyırdım bırazcık:44:ınanın cok dıkkat ceken bır tıpım ama esım ne askım der neguzel bır soz soler ne msj yazar kafayı yıcem hatta seytan dıye bıde resım koy sallıyom sanmasınlar dıye
 
yazılan yorumların hepsini okudum. aklımda kaldığınca cevap vereyim.
-belki çocuksu bi mizacım olabilir. ama ben hep böyleydim. ve eşim eskiden böyle değildi. üstelik ne kadar çocuksu da olsam yatak da hiç bi zaman çocuksu olmadım.
- daha önce ihanetle ilgili bi konum olduğunu yazmış bi arkadaş.. ihanet demeyelim de öyle kuşkularım oldu evliliğimin ilk zamanları. eşim arkadaşı olduğunu söylediği bi kızla ben istemsiğim halde gizli gizli görüşmeye devam etti(telefonla). ve ben öğrenince bi daha ona güvenemedim. o ne kadar sadece arkadaşı olduğunu yinelesede ona hiç bi zaman inanmadım. bu da onu da çok yıprattı. hala bu yüzden psikolojinin bozuk olduğunu söyler. benim psikolojimin ne durumda olduğunu hiç düşünmez.hala da böyle olmamızı zaman zaman o kıza bağlıyorum. acaba gerçekten seviyor muydu diyorum inasının güveni bi kere gitti mi bi daha asla geri gelmiyor...
-eşimle konuşmamı söylemişsiniz bazılarınız ve doktora gitmesi için ikna etmemi... bunu defalarca konuştum.bana söylediği; kendini o da anlamıyormuş.psikolojisi bozukmuş, beni çok seviyormuş,ama ne bilim çocuğu gibi görüyormuş,hiç kıyamıyormuş(bu kıyamıyorum lafı galiba hala ilişki sırasında canım acıyacak diye düşünüyo olabilir-galiba bunun da etkisi var biraz.bir de eskiden böyle değildin dediğimde, eskiden hayatın bu kdar zor olduğunu bilmiyoduk dedi.sanırım iyice deprasyonda...).. dün yine açtım konuyu.anlaşılan o kadar sıkılmış ki "aşkım noluur bi kaç gün bana bişey deme.bu konuyu konuşmak istemiyorum" dedi. ve sustum. ama ben susmayı, sessiz kalmayı beceremiyorum. sürekli ben konuşuyorum o dinliyor.o sustukça ben daha kırıcı konuşuyorum.. ve bu da onu benden soğutuyor olabilir..
- bir de şu var.. yaklaşık 6-7 ay önceye kadar alkol sorunumuz vardı. ben haram olduğu için eşimin alkol almasına çok karşıyım. eşimde birazda çevresinin etkisiyle arada bi içen bi insandı. kimse dememiş ona bugüne kadar alkol haram,kötü bişey diye. diyeceksiniz ki aklı yok mu birinin söylemesi mi lazım.ama insan çevresinde herkes noamal-olağan bişeymiş gibi sürekli içince. o da öyle yetişiyor haliyle. bu da aramızda çok sorun oldu. ben içme dedikçe arada bir içen eşim hergün içer oldu. günlerce kavgalar ettik. ben ayrılacak oldum. o intihar edecek oldu falan. annesi-ailesi duydu. hepsi benim yanımda oldu.ailesiyle de arası kötü oldu. ben kesin kararlıydım bigün içmeye gitti ben evi terkettim.ama bi tarfatan da korkuyordum kendine bişey yapar diye.çünkü gerçekten alkollu olunca gözü hiç bişey görmez biliyorum.aslında tam bi psikolojik vaka eşim. evlenmeden öncede içip içip onu bırakırsam kendini öldürmektle korkuturdu beni hep..neyse ben gittim evden. içmiş içimiş gelmiş eve ben yokum, aradı. konuştu biraz, gel evimize gidelim dedi.gece vakti,alkollü ortalığı ayağa kaldırmasın diye gittim. gayet sakindi. eve gittik seni çok seviyorum dedi,ağladı...ağladık.. hiç bişey söylemedim.kapıyı kilitleyip, yastığının altına koydu, sarıldı uyuduk... o günden sonra bi daha içmedi..

yani kısacası çok şey yaşadık, çok şey çektim ben.. ve eşim galiba tamamen deprasyona girdi. psikoloğa da gitmeyi kabul etmiyor. inşallah bigün düzelirim diyor.. benimse her geçen gün sabrım bitiyor..
 
sizler olsanız ne yapardınız. susar,sabreder,sevdiğiniz insana güvenir, o eski günlerdeki gibi olmasını bekler miydiniz. bu kadar bilinmezin içinde sabredebilir miydiniz. yoksa hiç kendini yıpratmadan bitirir, unutmaya çalışır,yarana tuz basar yeni bi hayatı mı seçerdiniz ?
 
bence eşinin kesinlikle depresif bir problemi var. tek başına bunu çözemezsin. ne yap ne et doktora gitmeye ikna et. çok ısrarcı ise gitmemeye hala özel bir dr bulup evde görüşmeye falan çağır. yani bir yolunu bul mutlaka bir uzmanla görüştür..yazdıkların kesinlikle depresyon belirtisi canım..
 

bir süre sende onu umursama,giyin süslen çık dolaş.eminim ki eşin birşeylerin değiştiğini farkedecek. o zaman sende dersin.sen beni çocuğun gibi görüyorsun ya bende babam gibi görmeye başladım
 
ailecek görüştüğümüz, her zaman evliliklerine imrendiğimiz bir çiftin başına geldi bu tarz bir olay.

inan bana erkek böyle söylüyorsa değişmiyor. ne yaparsan yap...

sen bir an önce ayrıl ve kendi yoluna git.

seni eş gibi seven biriyle hayatını yeniden kur.

neden nasıl diye hiç sorgulama... gençliğin boşa geçmesin.
 
bir süre sende onu umursama,giyin süslen çık dolaş.eminim ki eşin birşeylerin değiştiğini farkedecek. o zaman sende dersin.sen beni çocuğun gibi görüyorsun ya bende babam gibi görmeye başladım

hahahahhaha bu cok iyiii bence de boyle yapmalisin ne kadar sacmaladigini anlamasi icin lafi gedigine oturtmus olrusun adam napiyorum ben der heralde o saatten sonra...
 
Yaşlarınızı da okuyunca bahsi geçen mevzuya inanın çok şaşırdım !!!Daha bu yaşta ki bir adamın eşini çocuğu gibi görmesi olasılık dışı gibi geliyor bana bence evliliğinizin geleceği için en kısa zamanda bir uzmandan yardım almalısınız yoksa bunun 10 sene sonrasında eşin mazallah seni torunu gibi de görmeye başlayabilir sevgili arkadaşım...
 

ayda ortalama 3 tane dert topici açan biri için çok iddialı bir giriş olmuş..
yok yere bitirmek?
anlaşamamanın her türlü formunu yaşayan bir çiftsiniz siz
eşiniz size aşık değil, siz de ona
sadece arada bir alışkanlık bağı var
ayrılmayı beceremeyen 2 insansınız
ortada öyle takdir görecek bir sevgi de yok, davranışlar da..
bu sağlıksız ilişki nereye kadar sürer bilmiyorum
herhalde taraflardan birinin güçlü bir duruş sergilemesine kadar böyle sürüncemede gidecek
bu süreçte 2 taraf da daha çok yıpranmak dışında fazlaca birşey yapmayacak
 

açtığım konuların içeriği hep aynı maalesef...evet aşamıyoruz sorunlarımızı.. ama ben bu güne kadar hala yürütebiliyorsam bu ilişkiyi sırf eşimi çook sevdiğim içindir...siz şimdi neye dayanarak sevgi yok diyorsunuz ? 3-5 sözle siz insanların içindekileri bilemezsiniz. ve bu kadar acıya rağmen hala kopamamışız buna sadece alışkanlık diyemezsiniz..
 

kişiye beslenen duygu sağlıklı olursa anlamlıdır
sağlıksız temeller üzerine kurulu ise, ruhsal bozukluktur
size yalanlar söyleyen, sizi aldatan, kendini içkiye veren, zaten temelde ayrı dünyaların insanı olduğunuzu düşündüğünüz birine duyduğuz şey sevgi değildir.
sizi kaçırmasa, kendini öldürmekle tehditler etmese, evli bile olmayacaktınız
bu mu sevgi? sevgi duysanız "bir hata yaptım ve evlendim" der misiniz
sevgi duysanız, "eşime çok yüklendim, onun psikolojisini bozdum" diyebilir misiniz
bu olsa olsa, kendini sevdiğine inandığın kişiye duyduğun ilgi, alışkanlık, saplantı, falan filan..
ne aşk, ne sevgi
eşin dürüst davranmış, sana duyduğu şeyin aşk olmadığını itiraf etmiş
sen de kendine dürüst davransan, ona duyduğun şeyin sadece mazide sana gösterilen sevgi gösterilerine duyduğun sempatiden başka bişey olmadığını idrak etsen, önünüze daha kolay bakacaksınız
 
Son düzenleme:

aslında uslubun biraz daha yumuşak ve mizacın art niyetsiz olsa eleştrilerine saygı duyardım amaaaaa...
kusıura bakmayın siz kendinizi psikolog falan mı zannediyorsunuz anlamadım. çocukluğuma da inin isterseniz. tabi hakkınız, çünkü ben burda sadece dertleşmek fikir almak için konu açmışım. senin gibi birinin gelip analiz yapması lazım.söylediğim cümlelerin içinden cımbızla işine gelenleri alıp, eleştirip yerden yere vurup egolarını tatmin etmen lazım..burda bi çok insan yardım amaçlı konu aşıyor.. senin gibilerde kıt aklıyla aklına gelen tüm zıtlığı yapıyor.karşında ki kendini kötü hissetmiş, üzülmüş umrunda mı..yani amaç burda dertleşip rahatlamakken daha da huzursuz ediyorsun insanı..amacına ulaştın evet çünkü zaten psikolojim bozuk.. ve gerçekten acıtıyor söylediklerin..
 
Son düzenleme:
Dost acı soylermis canim maalesef.

Yasadiklarin hic normal degil. Sen, icinde bulundugun icin bazi seyleri gormezden geliyor, uzerini ortuyor olabilirsin ama gercekten surmesi gereken bir evlilik degil.

Tutkulu bir ask vs. İcin cabalanacak bir durum yok ortada. Tükenmis durumdasiniz. Devami yok gibi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…