Ben sizi anlıyorum, biz de ilk evlendiğimiz yıllarda eşim biraz bu şekildeydi fakat borçtan dolayı birikim yapmaktan değil. Düğünü evi kendimiz halletmiştik, ben babamın kredisini, eşim de ailesine aldığı evin kredisini ödüyorduk. Gönlünce harcayamamayı anlıyorum. Eşinin ben sevmem diyerek alınacakların yolunu tıkamasını da anlıyorum. En başta daha yeni evli olduğunuz için, eşin evliliğe tam adapte olamamış ve 2 kişi yaşamanın ne demek olduğunu tam anlayamamış gibi geldi. Zamanla senin sabrın ve eşinin aklı olgunluğu ile bunu aşarsınız inşallah. Şimdi eşime o zamanki hallerini hatırlatıyorum, utanıyor. Görgü, yaşanmışlıklar zamanla onu kendine getirir inşallah. Onun için ona örnek olacak şeylere yönelt, iyi aileler ile oturup kalkın, mesaj içeren videoları ona yolla, oturup konuş.. sen çalışsan da senin elindekini de alır emin ol, önce evliliğinizi oturtun yoksa elinden maaşını almasını daha çok kafaya takarsın.
Tabi devrimizdeki ev araba arsa almalıyız çılgınlığını da hesap etmek lazım. Hasîslik öyle bir duygudur ki 10 evin olsa 11.yi istetir insana. Eşindeki bu birikim yapmalıyım kafasından çıkması için başkalarına yardım eli uzatmasını öğrenmesi lazım. En büyük sadakanın ise aileye harcanan para olduğunu bilmesi bu olgunluğa gelmesi lazım. Bu konularda sen bilinçli ol ki onu da güzel güzel yönlendirebilesin. Allah yardımcın olsun inşallah