Eşim çok merhametsiz

papatya233

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
22 Mayıs 2025
62
37
3
29
Arkadaşlar merhaba ben 7 aylık hamileyim hamile kaldıktan kısa bir süre sonra işimden ayrılmak durumunda kaldım zaten eşim baştan beri çalışmamı istemediği için çok mutlu oldu bu duruma genelde erkeklerle muhatap olduğum sigorta sektöründe çalışıyordum. Kendisiyle tanıştığımız dönem de çalışıyordum ama bu hiç sorun teşkil etmemişti nasıl ki müdür oldum sonrasında sızlanmaya başladı kendi gelirinin bize yeteceğini artık çocuk istediğini söyledi ben hamile kaldım ama yine çalışacağımı ümit ederek ama gel gelelim 5inci haftamda başlayan kanamayla düşük riskim oldu ve işimden istifa ettim. İki ay yataktan kalkamadım sonrasında ben düzeldim ama evliliğimiz kötüye gitmeye başladı her gün beni işten alıp işe bırakan eşim gitti ilgisiz alakasız biri geldi. Hamileyim de her gün kendime bakım yaptım güzel kıyafetler aldım acaba kilo aldım ilgisi mi kayboldu diye bunları yapıyordum ama bir yandan özgüvenimin zedelendiğini hissediyordum doğuda ataerkil bir ailede yetiştiği için makyajıma tırnağıma vs her şeyime müdahale etti ben birbirimizin istekleri doğrultusunda değişebiliriz biz eşiz diye düşündüğüm için ne dediyse tamamen olmasa da kısmen ayak uydurdum uydurabildiğim kadar. ailesiyle sorunlarım oldu beni savundu, evine erken gelir, maddi açıdan bana tüm imkanları sağladı gibi gibi bir sürü güzel zannettiğim aslında görevi olan şeyleri kendime hatırlatarak evliliğimi ayakta tuttum. Önce işten çıkmamı istiyordu sonra makyaj sonra başka bir şey sonra giyim tarzım şimdi de onun dışında görüştüğüm tüm arkadaşlarıma bir kulp taktı benim iyiliğimi istemediklerini söyleyerek beni uzaklaştırmaya çalıştı. Bazıları konusunda haklıydı ama hangimizin tüm arkadaşları dört dörtlük ki? Kendisinin arkadaşları ailesi vs kendine yanlış yaptığında ben hep iyi yönde yönlendirdim kendini öyle düşünmemiş vs dedim ama o benim tüm arkadaşlarıma düşman. İşim, makyajım, giyinişim, arkadaşlarım… beni ben yapan tüm şeylerimi eleştirdiğini fark ettim. Bugün elini tuttum bana tırnaklarını kes dedim sana dedi belki saçma gelecek ama bu söz bana o kadar dokundu ki sadece elini tutmak istemiştim. Geçen arabada şarkı söylüyordum dönüp ona doğru söyledim yapma şöyle hareketler insanlar bakar film yok arabada dedi o da dokunmuştu hemen susmuştum ama bugün farklı bir şey oldu tırnağımı kestim ve sanki tüm beklentilerim de suyla birlikte gitti gibi hissettim bağırmadım tartışmadım sessizce gözlerimden yaşlar süzüldü geldi yanıma sordu neden böylesin diye anlattım her şeyim eleştiriliyor katı kuralları olan bir okuldayım sanki dedim bana o mundar tırnaklar için bile kavga ediyorsun benle dedi ben anlattım tırnakla alakası yok ben başka biri oldum dedim evlisin sen sana tırnak yakışmıyor diyor ısrarla inanın konu tırnak değil. Hamilelik sürecim diye biraz daha alıngan olmuş olabilirim ama her gün güzel giyinip gülerek kapıyı açan özenli yemekler hazırlayan öpen bir kadın olarak beklentim iki güzel söz herkes güzel olduğumu söyler eşimden son zamanlarda hiç duymuyorum bile eskiden haftada bir çiçek alırdı aylar oldu bir dal bile almadı sizce ben mi alınganım
 
Eşiniz merhametsiz değil,

karaktersiz iki yüzlü saygısız bencil benci birisi sonuçta siz bugün böyle olmadınız oda kesin bugün böyle olmamıştır göz yummuşsunuz hamile olunca zaten kadınlara bisey oluyor kocalarıyla tanışıyorlar ilginç bi şekilde bu sayfadakiler .

Siz de artık gorevı olarak yaptığı şeyleri nimet olarak görüp ona göre şekillenmeyin lütfen . 3 damla sevgi sözü dökülsün ağzından die kendınıze olan saygınlığınızdan vazgeçmeyin çünkü bu tipler hep daha fazlasını ister
 
Arkadaşlar merhaba ben 7 aylık hamileyim hamile kaldıktan kısa bir süre sonra işimden ayrılmak durumunda kaldım zaten eşim baştan beri çalışmamı istemediği için çok mutlu oldu bu duruma genelde erkeklerle muhatap olduğum sigorta sektöründe çalışıyordum. Kendisiyle tanıştığımız dönem de çalışıyordum ama bu hiç sorun teşkil etmemişti nasıl ki müdür oldum sonrasında sızlanmaya başladı kendi gelirinin bize yeteceğini artık çocuk istediğini söyledi ben hamile kaldım ama yine çalışacağımı ümit ederek ama gel gelelim 5inci haftamda başlayan kanamayla düşük riskim oldu ve işimden istifa ettim. İki ay yataktan kalkamadım sonrasında ben düzeldim ama evliliğimiz kötüye gitmeye başladı her gün beni işten alıp işe bırakan eşim gitti ilgisiz alakasız biri geldi. Hamileyim de her gün kendime bakım yaptım güzel kıyafetler aldım acaba kilo aldım ilgisi mi kayboldu diye bunları yapıyordum ama bir yandan özgüvenimin zedelendiğini hissediyordum doğuda ataerkil bir ailede yetiştiği için makyajıma tırnağıma vs her şeyime müdahale etti ben birbirimizin istekleri doğrultusunda değişebiliriz biz eşiz diye düşündüğüm için ne dediyse tamamen olmasa da kısmen ayak uydurdum uydurabildiğim kadar. ailesiyle sorunlarım oldu beni savundu, evine erken gelir, maddi açıdan bana tüm imkanları sağladı gibi gibi bir sürü güzel zannettiğim aslında görevi olan şeyleri kendime hatırlatarak evliliğimi ayakta tuttum. Önce işten çıkmamı istiyordu sonra makyaj sonra başka bir şey sonra giyim tarzım şimdi de onun dışında görüştüğüm tüm arkadaşlarıma bir kulp taktı benim iyiliğimi istemediklerini söyleyerek beni uzaklaştırmaya çalıştı. Bazıları konusunda haklıydı ama hangimizin tüm arkadaşları dört dörtlük ki? Kendisinin arkadaşları ailesi vs kendine yanlış yaptığında ben hep iyi yönde yönlendirdim kendini öyle düşünmemiş vs dedim ama o benim tüm arkadaşlarıma düşman. İşim, makyajım, giyinişim, arkadaşlarım… beni ben yapan tüm şeylerimi eleştirdiğini fark ettim. Bugün elini tuttum bana tırnaklarını kes dedim sana dedi belki saçma gelecek ama bu söz bana o kadar dokundu ki sadece elini tutmak istemiştim. Geçen arabada şarkı söylüyordum dönüp ona doğru söyledim yapma şöyle hareketler insanlar bakar film yok arabada dedi o da dokunmuştu hemen susmuştum ama bugün farklı bir şey oldu tırnağımı kestim ve sanki tüm beklentilerim de suyla birlikte gitti gibi hissettim bağırmadım tartışmadım sessizce gözlerimden yaşlar süzüldü geldi yanıma sordu neden böylesin diye anlattım her şeyim eleştiriliyor katı kuralları olan bir okuldayım sanki dedim bana o mundar tırnaklar için bile kavga ediyorsun benle dedi ben anlattım tırnakla alakası yok ben başka biri oldum dedim evlisin sen sana tırnak yakışmıyor diyor ısrarla inanın konu tırnak değil. Hamilelik sürecim diye biraz daha alıngan olmuş olabilirim ama her gün güzel giyinip gülerek kapıyı açan özenli yemekler hazırlayan öpen bir kadın olarak beklentim iki güzel söz herkes güzel olduğumu söyler eşimden son zamanlarda hiç duymuyorum bile eskiden haftada bir çiçek alırdı aylar oldu bir dal bile almadı sizce ben mi alınganım
Ha asıl başka konu da başak burcu olduğu için mi bilmiyorum ben tartışmıyorum rahatsız olduğum bir konuyu dile getiriyorum mesela o özgüveninin zedelendiğini söyleseydi ona bunları nasıl hissettirdim diye ağlardım ben şuan karşılaştırınca bile ağladım ama o ben ilaçlarım için yatağımdan kalkıp mutfağa gittiğimde çay koymuş reels izliyordu harıl harıl kendisini savunduğu kişi karısı ve karnımda çocuğumuz var. Hamileyken başka bir sürü eleştiri yaptı ama bu benim şahsıma direkt olarak geldiğinde zıvanadan çıkıyorum kendisini küçük görmek istemiyorum ama ben çok daha kültürlü bir ailede yetiştim ama aramızdaki bu farkı hep minimize ettim kendini kötü hissetmesin diye şimdi bakıyorum da herkesin bana yakıştırmadığı kocam artık beni beğenmiyor
 
Eşiniz merhametsiz değil,

karaktersiz iki yüzlü saygısız bencil benci birisi sonuçta siz bugün böyle olmadınız oda kesin bugün böyle olmamıştır göz yummuşsunuz hamile olunca zaten kadınlara bisey oluyor kocalarıyla tanışıyorlar ilginç bi şekilde bu sayfadakiler .

Siz de artık gorevı olarak yaptığı şeyleri nimet olarak görüp ona göre şekillenmeyin lütfen . 3 damla sevgi sözü dökülsün ağzından die kendınıze olan saygınlığınızdan vazgeçmeyin çünkü bu tipler hep daha fazlasını ister
Evet göz yumdum az önce bir eklem yaptım ben eşimle aramızdaki kültür farkını hep minimize ettim kendini kötü hissetmesin ezilmesin diye o bu durumda kendini iyi hisseder sandım ama gelgelelim herkesin bana yakıştırmadığı eşim beni küçümsemeye başladı
 
Keşke işinizden istifa etmek yerine raporla felan tamamlasaydiniz süreci.Sizi değiştirmeye kendi istediği hale getirmeye çalışıyor.Ama bir müddet sonra getirdiği halide begenmeyecek ne yazikki.(Bende uzun tırnak hiç sevmiyorum)ama kesmeseydiniz keşke.Bazi kavgalar edilmeli diye düşünüyorum.Cunku pasif kaldıkça daha fazlasini istiyorlar
 
Evet göz yumdum az önce bir eklem yaptım ben eşimle aramızdaki kültür farkını hep minimize ettim kendini kötü hissetmesin ezilmesin diye o bu durumda kendini iyi hisseder sandım ama gelgelelim herkesin bana yakıştırmadığı eşim beni küçümsemeye başladı
haddinden fazla değer insanı kendınden eder die boşuna dememişler .
 
Esiniz özguvensiz, kompleksli biri sizi yalnizlastirip kendine bagimli hale getirmiş yavas yavas ve sizin de ozguveninizi kirip kendisinin bile ilgilenmeye gerek görmeyecegi, caba harcamak istemeyecegi biri hale getirmiş ki bilincli yapiyor. Siz de "biz eşiz ayak uydurayim" diyip bu surece cok guzel uyum saglamissiniz. Tamam ben de eşler arasinda bazi elestirilerin dikkate alinmasi gerektigini dusunuyorum ama hepsi iyi niyetli degil bunu ayirmak lazim. O kotu niyetli dedigi arkadaslarinizdan pek farki yok esinizin hatta kendisi daha zararli gorunuyor. 🙄
 
Keşke işinizden istifa etmek yerine raporla felan tamamlasaydiniz süreci.Sizi değiştirmeye kendi istediği hale getirmeye çalışıyor.Ama bir müddet sonra getirdiği halide begenmeyecek ne yazikki.(Bende uzun tırnak hiç sevmiyorum)ama kesmeseydiniz keşke.Bazi kavgalar edilmeli diye düşünüyorum.Cunku pasif kaldıkça daha fazlasini istiyorlar
İşime dönebileceğimi biliyor ama iş konusu açılınca cinnet geçiriyor ben senin kocanım o çocuk bakıcıyla büyümeyecek diye çıkışıyor mesleki birikimim çok fazla istesem tekrar işe girmem uzun sürmez. Kavga çıkardım çok kez ama o kadar cahil bir ailede büyümüş ki bunu okumamışlık olarak söylemiyorum sadece bağnaz kadına değer vermeyen tipler o yüzden tartışarak düzelmiyor karşımda sanki duvar var gibi
 
Arkadaşlar merhaba ben 7 aylık hamileyim hamile kaldıktan kısa bir süre sonra işimden ayrılmak durumunda kaldım zaten eşim baştan beri çalışmamı istemediği için çok mutlu oldu bu duruma genelde erkeklerle muhatap olduğum sigorta sektöründe çalışıyordum. Kendisiyle tanıştığımız dönem de çalışıyordum ama bu hiç sorun teşkil etmemişti nasıl ki müdür oldum sonrasında sızlanmaya başladı kendi gelirinin bize yeteceğini artık çocuk istediğini söyledi ben hamile kaldım ama yine çalışacağımı ümit ederek ama gel gelelim 5inci haftamda başlayan kanamayla düşük riskim oldu ve işimden istifa ettim. İki ay yataktan kalkamadım sonrasında ben düzeldim ama evliliğimiz kötüye gitmeye başladı her gün beni işten alıp işe bırakan eşim gitti ilgisiz alakasız biri geldi. Hamileyim de her gün kendime bakım yaptım güzel kıyafetler aldım acaba kilo aldım ilgisi mi kayboldu diye bunları yapıyordum ama bir yandan özgüvenimin zedelendiğini hissediyordum doğuda ataerkil bir ailede yetiştiği için makyajıma tırnağıma vs her şeyime müdahale etti ben birbirimizin istekleri doğrultusunda değişebiliriz biz eşiz diye düşündüğüm için ne dediyse tamamen olmasa da kısmen ayak uydurdum uydurabildiğim kadar. ailesiyle sorunlarım oldu beni savundu, evine erken gelir, maddi açıdan bana tüm imkanları sağladı gibi gibi bir sürü güzel zannettiğim aslında görevi olan şeyleri kendime hatırlatarak evliliğimi ayakta tuttum. Önce işten çıkmamı istiyordu sonra makyaj sonra başka bir şey sonra giyim tarzım şimdi de onun dışında görüştüğüm tüm arkadaşlarıma bir kulp taktı benim iyiliğimi istemediklerini söyleyerek beni uzaklaştırmaya çalıştı. Bazıları konusunda haklıydı ama hangimizin tüm arkadaşları dört dörtlük ki? Kendisinin arkadaşları ailesi vs kendine yanlış yaptığında ben hep iyi yönde yönlendirdim kendini öyle düşünmemiş vs dedim ama o benim tüm arkadaşlarıma düşman. İşim, makyajım, giyinişim, arkadaşlarım… beni ben yapan tüm şeylerimi eleştirdiğini fark ettim. Bugün elini tuttum bana tırnaklarını kes dedim sana dedi belki saçma gelecek ama bu söz bana o kadar dokundu ki sadece elini tutmak istemiştim. Geçen arabada şarkı söylüyordum dönüp ona doğru söyledim yapma şöyle hareketler insanlar bakar film yok arabada dedi o da dokunmuştu hemen susmuştum ama bugün farklı bir şey oldu tırnağımı kestim ve sanki tüm beklentilerim de suyla birlikte gitti gibi hissettim bağırmadım tartışmadım sessizce gözlerimden yaşlar süzüldü geldi yanıma sordu neden böylesin diye anlattım her şeyim eleştiriliyor katı kuralları olan bir okuldayım sanki dedim bana o mundar tırnaklar için bile kavga ediyorsun benle dedi ben anlattım tırnakla alakası yok ben başka biri oldum dedim evlisin sen sana tırnak yakışmıyor diyor ısrarla inanın konu tırnak değil. Hamilelik sürecim diye biraz daha alıngan olmuş olabilirim ama her gün güzel giyinip gülerek kapıyı açan özenli yemekler hazırlayan öpen bir kadın olarak beklentim iki güzel söz herkes güzel olduğumu söyler eşimden son zamanlarda hiç duymuyorum bile eskiden haftada bir çiçek alırdı aylar oldu bir dal bile almadı sizce ben mi alınganım
Bi dizide bi söz duymuştum "senin katılığında benim çiçek açmam imkansız" diye.. Maalesef tüm yazdıklarınızı özetleyen tek cümle bu. Neden kendi kurallarını yaşayan bi kadınla değilde tam tersi bi kadını beğenip evleniyorlar sonra da o kadının herşeyini değiştirip başka biri yapmaya çalışıyorlar. Kadınlar olarak işimiz ne kadar zor. Hamile kaldım işten çıktım beni ya beğenmez diye kendime özen gösterdim dikkat ettim vs vs. Ama neden hep biz özen göstermeye çalışıyoruz bir tek onu anlayamıyorum. Bir siz değil hepimiz böyleyiz. Yanımızdaki adamlar kendileri salsalar öz bakımına dikkat etmeseler bile hep kendimize kusur buluyoruz herşeyin bizden kaynaklı olduğunu düşünüyoruz. Üstelik siz o adamın da bebeğini taşıyorsunuz kiloda alacaksınız yeri gelecek bi çok şeye de yetişemeyeceksiniz bu o kadar normal ki. Duygusal olarak sizin desteğe ihtiyacınız olan bi dönem bu, o yüzden siz eşinizin suyuna gitmeyeceksiniz o sizi memnun ve mutlu etmeye çalışacak. Bıktım bu ataerkil toplum mu her ne zırvaysa işte..
 
Esiniz özguvensiz, kompleksli biri sizi yalnizlastirip kendine bagimli hale getirmiş yavas yavas ve sizin de ozguveninizi kirip kendisinin bile ilgilenmeye gerek görmeyecegi, caba harcamak istemeyecegi biri hale getirmiş ki bilincli yapiyor. Siz de "biz eşiz ayak uydurayim" diyip bu surece cok guzel uyum saglamissiniz. Tamam ben de eşler arasinda bazi elestirilerin dikkate alinmasi gerektigini dusunuyorum ama hepsi iyi niyetli degil bunu ayirmak lazim. O kotu niyetli dedigi arkadaslarinizdan pek farki yok esinizin hatta kendisi daha zararli gorunuyor. 🙄
Tamamen istediği kalıplara girmedim ama ben buyum diyip de geri çekilmedim benim için evlilikte bazı şeyler tolere edilmeli ama benim kocam beni bambaşka biri yapmak istiyor kendi köyündeki kızları örnek gösteriyor abdestsiz gezmiyorlarmış bilmem ne ben bunu baştan bilsem git köyünden biriyle evlen demez miydim
 
Bi dizide bi söz duymuştum "senin katılığında benim çiçek açmam imkansız" diye.. Maalesef tüm yazdıklarınızı özetleyen tek cümle bu. Neden kendi kurallarını yaşayan bi kadınla değilde tam tersi bi kadını beğenip evleniyorlar sonra da o kadının herşeyini değiştirip başka biri yapmaya çalışıyorlar. Kadınlar olarak işimiz ne kadar zor. Hamile kaldım işten çıktım beni ya beğenmez diye kendime özen gösterdim dikkat ettim vs vs. Ama neden hep biz özen göstermeye çalışıyoruz bir tek onu anlayamıyorum. Bir siz değil hepimiz böyleyiz. Yanımızdaki adamlar kendileri salsalar öz bakımına dikkat etmeseler bile hep kendimize kusur buluyoruz herşeyin bizden kaynaklı olduğunu düşünüyoruz. Üstelik siz o adamın da bebeğini taşıyorsunuz kiloda alacaksınız yeri gelecek bi çok şeye de yetişemeyeceksiniz bu o kadar normal ki. Duygusal olarak sizin desteğe ihtiyacınız olan bi dönem bu, o yüzden siz eşinizin suyuna gitmeyeceksiniz o sizi memnun ve mutlu etmeye çalışacak. Bıktım bu ataerkil toplum mu her ne zırvaysa işte..
Benim eşim ataerkil biri hatta kendi ismini dedesi koymuş diye çocuğun ismini de babam koyacak demişti aylarca kanaması olmuş birisi olarak bunu kendime saygısızlık olarak algıladım sonra toplum içinde bizde kadınlar isim koymaz demişti benim yavrum benim canım benim vücudumdan oluştuğu için eklem ağrıları çekiyorum ve bebeğimin kemikleri oluşuyor diye yüzümdeki acı gülümsemeye dönüyor ve bu adam bana kadınlar isim koymaz diyor
 
Arkadaşlar merhaba ben 7 aylık hamileyim hamile kaldıktan kısa bir süre sonra işimden ayrılmak durumunda kaldım zaten eşim baştan beri çalışmamı istemediği için çok mutlu oldu bu duruma genelde erkeklerle muhatap olduğum sigorta sektöründe çalışıyordum. Kendisiyle tanıştığımız dönem de çalışıyordum ama bu hiç sorun teşkil etmemişti nasıl ki müdür oldum sonrasında sızlanmaya başladı kendi gelirinin bize yeteceğini artık çocuk istediğini söyledi ben hamile kaldım ama yine çalışacağımı ümit ederek ama gel gelelim 5inci haftamda başlayan kanamayla düşük riskim oldu ve işimden istifa ettim. İki ay yataktan kalkamadım sonrasında ben düzeldim ama evliliğimiz kötüye gitmeye başladı her gün beni işten alıp işe bırakan eşim gitti ilgisiz alakasız biri geldi. Hamileyim de her gün kendime bakım yaptım güzel kıyafetler aldım acaba kilo aldım ilgisi mi kayboldu diye bunları yapıyordum ama bir yandan özgüvenimin zedelendiğini hissediyordum doğuda ataerkil bir ailede yetiştiği için makyajıma tırnağıma vs her şeyime müdahale etti ben birbirimizin istekleri doğrultusunda değişebiliriz biz eşiz diye düşündüğüm için ne dediyse tamamen olmasa da kısmen ayak uydurdum uydurabildiğim kadar. ailesiyle sorunlarım oldu beni savundu, evine erken gelir, maddi açıdan bana tüm imkanları sağladı gibi gibi bir sürü güzel zannettiğim aslında görevi olan şeyleri kendime hatırlatarak evliliğimi ayakta tuttum. Önce işten çıkmamı istiyordu sonra makyaj sonra başka bir şey sonra giyim tarzım şimdi de onun dışında görüştüğüm tüm arkadaşlarıma bir kulp taktı benim iyiliğimi istemediklerini söyleyerek beni uzaklaştırmaya çalıştı. Bazıları konusunda haklıydı ama hangimizin tüm arkadaşları dört dörtlük ki? Kendisinin arkadaşları ailesi vs kendine yanlış yaptığında ben hep iyi yönde yönlendirdim kendini öyle düşünmemiş vs dedim ama o benim tüm arkadaşlarıma düşman. İşim, makyajım, giyinişim, arkadaşlarım… beni ben yapan tüm şeylerimi eleştirdiğini fark ettim. Bugün elini tuttum bana tırnaklarını kes dedim sana dedi belki saçma gelecek ama bu söz bana o kadar dokundu ki sadece elini tutmak istemiştim. Geçen arabada şarkı söylüyordum dönüp ona doğru söyledim yapma şöyle hareketler insanlar bakar film yok arabada dedi o da dokunmuştu hemen susmuştum ama bugün farklı bir şey oldu tırnağımı kestim ve sanki tüm beklentilerim de suyla birlikte gitti gibi hissettim bağırmadım tartışmadım sessizce gözlerimden yaşlar süzüldü geldi yanıma sordu neden böylesin diye anlattım her şeyim eleştiriliyor katı kuralları olan bir okuldayım sanki dedim bana o mundar tırnaklar için bile kavga ediyorsun benle dedi ben anlattım tırnakla alakası yok ben başka biri oldum dedim evlisin sen sana tırnak yakışmıyor diyor ısrarla inanın konu tırnak değil. Hamilelik sürecim diye biraz daha alıngan olmuş olabilirim ama her gün güzel giyinip gülerek kapıyı açan özenli yemekler hazırlayan öpen bir kadın olarak beklentim iki güzel söz herkes güzel olduğumu söyler eşimden son zamanlarda hiç duymuyorum bile eskiden haftada bir çiçek alırdı aylar oldu bir dal bile almadı sizce ben mi alınganım
Adam hamileliği fırsat bilip aklında ne ataerkil düşünce varsa hepsini bir anda üstünüze kusmuş.eee biliyo bu devirde o da çağdışı biri olduğunu.fırsat bu fırsat çullanmış üstünüze.armut dibine düşer diye boşa demiyorlar işte.aman dikkat bir süre sonra siz de bu saçmalıklara hak vermeye başlayabilirsiniz manipülasyon böyle birşey.asla geri adim atma.koz vermeye devam ettikçe vites artırıyor gördüğün üzere.giyinip süslenip yaranmaya çalışacağına ona kim olduğunu hatırlatman lâzim.
 
Bu kişiyi baba yapmayın size ebeveyni gibi karışıyorsa o çocuğa yazık diyecektim ki sanırım hamilesiniz... Kız çocuğunuz olursa şimdiden yazık diyorum. Size de yazık her şeyinize müdahale ediyor sizi kukla gibi oynatma çabasında
Evet ben de kendim için böyle diyorum kukla yapmaya çalışıyor ve ben ona ayak uydurmadığım için beni suçlu hissettiriyor çift terapisine gidelim diyorum depresyona giren sensin ben seni götürürüm ama gelmem diyor bebeğimizin canım yavrum erkek ve çok kibar bir erkek olarak yetiştireceğim onu
 
Benim eşim ataerkil biri hatta kendi ismini dedesi koymuş diye çocuğun ismini de babam koyacak demişti aylarca kanaması olmuş birisi olarak bunu kendime saygısızlık olarak algıladım sonra toplum içinde bizde kadınlar isim koymaz demişti benim yavrum benim canım benim vücudumdan oluştuğu için eklem ağrıları çekiyorum ve bebeğimin kemikleri oluşuyor diye yüzümdeki acı gülümsemeye dönüyor ve bu adam bana kadınlar isim koymaz diyor
İşiniz çok zor Allah yardımcınız olsun. Benim doğuracağım çocuğa niye kocamın babası isim koysun ne saçmalık? Hiç mi bu ailede aklı selim bi insan yok bunlara siz napıyosunuz falan demiyor yani?
 
Evet göz yumdum az önce bir eklem yaptım ben eşimle aramızdaki kültür farkını hep minimize ettim kendini kötü hissetmesin ezilmesin diye o bu durumda kendini iyi hisseder sandım ama gelgelelim herkesin bana yakıştırmadığı eşim beni küçümsemeye başladı
Özür dilerim ama aşağılık psikolojisi bunun adı. Sana erişemeyeceğini bildiği için seni aşağı çekecek.sen ağlayarak ,sessiz kalarak hiçbir şey çözemeyeceksin.gün gelecek sen sen olmaktan çıkacaksın.
 
Doğuma kadar bekle bebeğini sağ salim doğur sonrada eşini hizaya getir. Evlenirken sorun etmedigin seyler şimdi neden sorun oldu diye sor. Tamam insan evlenince değişir, eşiyle bir orta yol bulur ama işini bırak, arkadaşını bırak, kılık kıyafeti değiştir bunlar çok fazla. Bir adın kalmış anladığım kadarıyla değiştirmek istemediği. Erkeklere biraz katı davranmak gerekiyor, ben böyleyim beğenmiyorsan boşanalim sana mecbur değilim demek gerekiyor yoksa şımarıkca şımarıyorlar.
 
Özür dilerim ama aşağılık psikolojisi bunun adı. Sana erişemeyeceğini bildiği için seni aşağı çekecek.sen ağlayarak ,sessiz kalarak hiçbir şey çözemeyeceksin.gün gelecek sen sen olmaktan çıkacaksın.
Ben annemden kaçarken eşimle tanıştım annemin artık evlen baskılarından dolayı denize düşüp yılana sarıldım onun için zengin ve tanınmış varlıklı olması yeterdi tatmin de oldu şimdi tüm sessiz kalmalarımda beni bu hale aslında ittiren biri olduğu için içim içimi yiyor kendim çalışıp yeniden düzen kurmam da zor olacak ama ailemle de yaşamak istemiyorum babam dünya iyisi bir insan ama annem resmen hayatımla oynadı
 
İşime dönebileceğimi biliyor ama iş konusu açılınca cinnet geçiriyor ben senin kocanım o çocuk bakıcıyla büyümeyecek diye çıkışıyor mesleki birikimim çok fazla istesem tekrar işe girmem uzun sürmez. Kavga çıkardım çok kez ama o kadar cahil bir ailede büyümüş ki bunu okumamışlık olarak söylemiyorum sadece bağnaz kadına değer vermeyen tipler o yüzden tartışarak düzelmiyor karşımda sanki duvar var gibi
Boşanalım o zaman diyin . Çünkü zaten siz çalışan biriymıssınız sonradan olan bi durum değil yani
 
Back
X