- 14 Eylül 2012
- 10.762
- 12.401
- 298
- Konu Sahibi deniz_1988
- #61
Arkadaşlar ben 1,5 senelik evliyim
mutlu giden bir evliliğim var ve bebek istiyoruz.
aslında şuan şüpheye düştüm eşimden yana sanki benim kadar istemiyor.
sorunumuz ise benim sol tüpüm tıkalı ve kist var eski konularımı okuyanlar bilir.
laporoskopi diye bir ameliyatı olmam gerekiyor.
ben şimdiye kadar bütün muayenelerim için özel hastaneye gidiyordum
ama eşim bu konuda beni engelliyor her defasında beni devlet hastanesine yada araştırma hastanesine gitmeye zorluyor.
ben oralar kötü demiyorum ama özel hastanelere kıyasla az ilgileniyorlar. maddiyat için olmadığını söylüyor eşim her defasında orda ki doktorlar daha tecrübeli falan diyor.
ve biz bu konuda hep çatışıyoruz.
bu ay hamile olduğumu düşünüyordum.adetim 5 gün gecikmişti.
ve bugün birden bire adet oldum.çok üzüldüm bunada
eşimi aradım bana moral versin diye verdide sağolsun zaten beni bu konuda hep sabırlı olmaya teşvik eder.
bende ona dedim ki üniversite hastanesine gitmeyeceğim iyi bir doktor bulup gidicem falan dedim.
e sen vermişsin kararını beni niye arıyorsun dedi daha ben konuşurken telefonu yüzüme kapattı
zaten üzgündüm tutamadım kendimi tuvalete gidip dakikalarca ağladım gözlerim kıpkırmızı kimse anlamasın diye uğraşıyorum..
neden böyle yapıyor anlamıyorum..
araştırma hastanesine gitmemiz çook uzun bir tedavi süreci demek bunu iyi biliyorum..
babaannem aylarca hastaneye gitti geldi tedavisi için..
beni yeterince anlamadığını düşünüyorum eşimin
telefonumu kapattım ve evede gitmek istemiyorum akşam
onu görmek istemiyorum
Aynı şeyi eşimle yaşadık ama bizim hikayede üniversite hastanesi taraftarı olan bendim. Gitti bana sormadan en pahalı özellerin birinde borç paralarla ameliyat oldu. Ve ben hala belki ameliyatsız da düzelirdin keşke devlete gitseydik diye başının etini yiyorum.
Ben özellerdeki doktorlara çok güvenemiyorum. Birkaç doktordan aynı şeyi duymadan kesinlikle inanmam. Başıma gelmiş şeyler de var. Eskiden özel sağlık sigortam vardı zaten iptal ettirdim artık. basit şeyler için özele giderim. Önemli konularda soluğu araştırma hastanelerinde alırım. Hangi şehirdesin bilmiyorum ama İstanbul'daysan sana fazla bekletmeyecek bir hastane önerebilirim.
Ama bu söylediklerim tabiki seni ikna etmeye çalışmak falan değil yanlış anlama. Eşinin bakış açısından bakmanı istedim birazcık. Biz de çok kavga ettik çünkü bu konuda. Sonuçta bizde susan taraf ben oldum. Çünkü tedaviyi olacak olan eşimdi. O kime güveniyorsa kendini nerede iyi hissediyorsa orda olması gerektiğine kanaat getirdim.
Yani senle ilgili bir problemse ve sen kesinlikle devlet hastanelerinde kendini iyi hissedemeyeceksen eşine bir şekilde kabullendiriceksin. Ama eşin çok da haksız sayılmaz. Hiçbir devlet hastanesi sana gereksiz müdahalede bulunmaz. Evet özel ilgi bulamıyosun. Kibar kibar konuşmazlar. Ama bu kadarına katlanıyorum ben sağlık için :)
Yaşadıklarının bir kısmını yaşadım (belki fazlası ama burada anlatamıyorum), hala yaşıyorum ( eksik halılar gibi 
vs. vs... uzar gider tatlım.
Büyük sıkıntı. Aylarca paramızı sömürdü, tedavide bir gelişme yok. Bu gün olur, yarın olur. Doğru dürüst ilgi alaka yok... Çok üzüldüm, çok ağladım. O zaman bile eşim bana bağırıp çağırdı (hastane içi dışı, ev sokak farketmez) düşün. Niye ağlıyormuşum (ben sanıyorum ki sorun bendeeee, ) Bir de demez mi sen buldun bu doktoru... Yuh dedim annen arayıp telefonunu bulmadı mı. O iyiymiş gidin demedi mi. Bizim ki sustuuuu
Sonra ne oldu biliyor musun tatlım. Bir arkadaşımın tavsiyesi ile bir araştırma hastanesine gittik. Üniversiteye. Ben bu ilgiyi, alakayı inan özel hastanelerde görmedim. Doktorumdan o kadar memnunum ki anlatamam. Gereksiz hiç bir tedaviyi önermiyor. Ben söylesem de olmaz diyor. Özel hastanede yapılanları anlattığımda. Sende bir sorun yok, niye bu kadar acı çektirdiler diyor. Ve gerçekler... Sorun eşimde çıktı. Ama doktorum o kadar mükemmel bir insan ki, Asla olmaz demedi, gereksiz hiç bir tedavi yapmadı. Adam profesör olmuş, ana bilim dalı başkanı aynı zamanda. Senin oraya niçin gittiğin belli. Niye gereksiz tedavilerle uğraştırsın ki seni canım benim. Korkma bak bana o kadar mutluydum ki. Saatlerce gidip sıra beklemedim (bazen bekledim, şöyle ki geç gidip sıramı geç almamdan kaynaklı beklemeler bunlar). Olmaz denen oldu ve ben normal yollarla hamile kaldım çok şükür. Rabbimin ve doktorumun yardımıyla. İnanılmaz motive etti beni. Ne zaman gitsem. Olur canım kızım, Allah'ın ziniyle olur. Hiç canını sıkma derdi. Sadece yumurta takibiyle, şimdi gebeyim. Eşimin sonuçlarına rağmen. Çok şükür. Rabbim en kısa zamanda sana da, isteyen, dileyen tüm arkadaşlarıma da nasip etsin İNŞALLAHHH. 
