- 24 Nisan 2017
- 3.110
- 6.519
- 78
- 36
- Konu Sahibi Schizophrenia
- #41
Vallahi de billahi de ayyyyyyynıııı benim eşim.
O sevgiliyken ilgili, romantik, güzel sözler söyleyen, aşkın maneviyatına önem veren adam gittiiiii yerine bön bön bakan bir odun geldi.
Tatlı dille güzel yolla anlattım,
yakınarak anlattım,
anlamadı darıldım dedim anlar mı yok,
kavga anında anlattım yok,
ima ettim acaba bir belirti olur mu yok,
YOK YOK YOK...
Aynı bir öküz bir trene nasıl bakarsa ayyynı o şekilde bakıyor yemin ederim!
Alınmak, gücenmek, vay ben ne yapıyorum demek YOK!
Olay şu şekilde cereyan ediyor...
Eşim işten gelir:
-Merhaba aşkım(mucuk)
-Merhaba aşkım hoşgeldin.(mucuk)
-Ne yaptın bugün?
-(Ben o gün yaptıklarımı anlatırım) Sen ne yaptın nasıl geçti günün?
-Nolsun aynı...
Yemeğe geçeriz sessizlik hakimdir...
-Eee hayatım anlat ya nasılmış dükkan bu gün?
-Ne olacak hiç iyi değil aynı.
-E neden, nasıl olmuş, bugün kimler varmış, hasılat ne kadar?
-Yok işte doğru düzgün bişey aynı...
(Ben susarım)
Dizi izlenir.
KAPANIŞ.
Ertesi gün yine aynı yine aynı...
Sana bişey diyim mi... Evlenen kafama bilmem ne yapayım. Şimdiki aklım olsa asssssslllaaaa evlenmezdim.
Keyfim yerindeydi, ailemle aram çok iyiydi, çalışıyordum, deli gibi alışveriş, gezme tozma ooohhh ya...
Eşimle de tabii hayallerle evlendim. O da gezip tozacağımızı, eğleneceğimizi, sohbetler edebileceğimiz, küçük aktiviteler yapacağımızın sinyallerini veriyordu. Oysa şimdi iki laf bile edemeyen, en şık kıyafeti boxer donu olan bön bön bakan birine dönüştü...
Ulan fazlasını istemiyordum be... Hiç değilse 'Aşkım hadi güzel şeyler söyle, güzel şeylerden bahsedelim.' dediğimde bön bön bakıp tek bir kelime bile edemeyen birine dönüşmeseydi yeterdi.
O sevgiliyken ilgili, romantik, güzel sözler söyleyen, aşkın maneviyatına önem veren adam gittiiiii yerine bön bön bakan bir odun geldi.
Tatlı dille güzel yolla anlattım,
yakınarak anlattım,
anlamadı darıldım dedim anlar mı yok,
kavga anında anlattım yok,
ima ettim acaba bir belirti olur mu yok,
YOK YOK YOK...
Aynı bir öküz bir trene nasıl bakarsa ayyynı o şekilde bakıyor yemin ederim!
Alınmak, gücenmek, vay ben ne yapıyorum demek YOK!
Olay şu şekilde cereyan ediyor...
Eşim işten gelir:
-Merhaba aşkım(mucuk)
-Merhaba aşkım hoşgeldin.(mucuk)
-Ne yaptın bugün?
-(Ben o gün yaptıklarımı anlatırım) Sen ne yaptın nasıl geçti günün?
-Nolsun aynı...
Yemeğe geçeriz sessizlik hakimdir...
-Eee hayatım anlat ya nasılmış dükkan bu gün?
-Ne olacak hiç iyi değil aynı.
-E neden, nasıl olmuş, bugün kimler varmış, hasılat ne kadar?
-Yok işte doğru düzgün bişey aynı...
(Ben susarım)
Dizi izlenir.
KAPANIŞ.
Ertesi gün yine aynı yine aynı...
Sana bişey diyim mi... Evlenen kafama bilmem ne yapayım. Şimdiki aklım olsa asssssslllaaaa evlenmezdim.
Keyfim yerindeydi, ailemle aram çok iyiydi, çalışıyordum, deli gibi alışveriş, gezme tozma ooohhh ya...
Eşimle de tabii hayallerle evlendim. O da gezip tozacağımızı, eğleneceğimizi, sohbetler edebileceğimiz, küçük aktiviteler yapacağımızın sinyallerini veriyordu. Oysa şimdi iki laf bile edemeyen, en şık kıyafeti boxer donu olan bön bön bakan birine dönüştü...
Ulan fazlasını istemiyordum be... Hiç değilse 'Aşkım hadi güzel şeyler söyle, güzel şeylerden bahsedelim.' dediğimde bön bön bakıp tek bir kelime bile edemeyen birine dönüşmeseydi yeterdi.
