derdimi anlatacak kimse yok kızlar.kısaca başlayayım ben evin tek çocuğuyum ve uzak bir yere gelin geldim. eşimle aramız çok iyidir. hiç bir sorunum yok onun ailesi de iyidir. yani bugüne kadar sorun yaşamadım. fakat sözlendiğimiz günden beri eşim benim aileme karşı fazla konuşkan değil. yani ailem bi şey sorarsa laf atarsa cevap veriyor. ama bi saygısızlığı da yok. ailem de bu duruma üzülüyor. evime geldiklerinde de böyle yapınca bizi istemiyor mu diyorlar. geçen memleketten dönerken eşim bize de buyrun gelin demedi diye annem kırılmış. daha önceden de eşimle konuştum bunu. konuşuyorum ya ne konuşayım diyor. ortak konuşcak muhabbet yok diyor. arada kaldım kızlar. dün annemle tartıştık biraz. uzakta olduğum için sitem etti kimsemiz yok burda gibisinden.haklılar çok uzağım. elimden geldiğince gitmeye çalışıyorum ama yakında gibi olmuyor. ve yine bu konuşmama konusu açıldı. sanırım asıl sıkıntı uzak olmam çünkü eşimin ailesini kıskandıklarını düşünüyorum sürekli onlarla birlikte olduğum için. işte böyle kızlar çok büyük dert değil ama benim de Allah vermesin derdim bu. merak ediyorum sizin eşleriniz ailenize karşı nasıl