başlıktan anlaşıldığı üzere konuyu tahmin etmeniz kolay olmuştur..
eşim ve ailem arasında kaldım.bundan 1,5 ay önce oldu nolduysa...eşimin akrabasının düğünü vardı ben eşimi temsilen oraya gittim eşim işlerinden dolayı gelemedi..bende oğlumu anneme bıraktım gittim.neyse sonrasında eşim geldi benı aldı düğünden,bayram için alışveriş yaptık tabii ben bu süre zarfı içinde annemi hiç aramadım çünkü biliyordumki oğlum annmdeyken çok mutlu..bi sorun olamayacaktır bırakacak kimim vardı annemden başka...
saati hiçç farketmeden akşam olmuştu annem tuhaf ve kızgın bir ses tonuyla bizi aradı nerdesiniz siz nerde kaldınız biz de şaşırdık dedik tamam çocuğa bişey sorduk neolabılrki o benım ki yanımdayken bu zamana kadar nolmuşta şimdi olsun dedi.neyse biz gittik apartopar eve annem başladı bize bağırmaya ben yarın işe gidicem hiç düşünmüyormusunz falan filan.saydı eşimde bi çocuğa bakamadınz dedi yazıklşar olsun dedi.sonra ertesi günü babamı aradım nolduda annem dün öyle yaptı dedim babamda siz benım evimde bağıramazsınz hiçbiriniz birdaha buraya adımınız atmayın dedi.sen bizi düşünme sen kendine bak dedi
meğersem annem yengemle alışverişe gitceklermiş ben bunu öğrenınce iyice üzüldüm.
bayram geldi geçti biz hiç konuşmadık annemle..kırılmıştım çünkü..geçtiğimz çarşamba mesaj attı bana neden benı aramadım ben bu kadar kötü birimiyim nolmuş öyle dediysem ne var yani hiçmi bağıramam size falan..ama eşim ben asla konuşmam diyor ben 35 yaşındayım çocuk değilim bana öyle bağırmaya hakları yok diyor..ve dün annem mevlüt okuttu ben gidemedim eşim oğlumu istemeyenleri ben hiç istemem diyor..gideceksen oğlumu bırak git dedi.birdaha yüzünü göremiycekler dedi.sonrasında banada sende gidemezsin dedi.ve gitmedim zaten gidecekte hal kalmamıştı ki..bugunde annem aradı üzgün ama tahmin etmiş..neden gidemediğimi..ben şimdi napıcam arkadaşalr araları düzelsin istiyorum.arada kalmaktan nefret ediyorum.yoruldum artık.yardım edin lütfen ne desem ne etsem.


eşim ve ailem arasında kaldım.bundan 1,5 ay önce oldu nolduysa...eşimin akrabasının düğünü vardı ben eşimi temsilen oraya gittim eşim işlerinden dolayı gelemedi..bende oğlumu anneme bıraktım gittim.neyse sonrasında eşim geldi benı aldı düğünden,bayram için alışveriş yaptık tabii ben bu süre zarfı içinde annemi hiç aramadım çünkü biliyordumki oğlum annmdeyken çok mutlu..bi sorun olamayacaktır bırakacak kimim vardı annemden başka...


bayram geldi geçti biz hiç konuşmadık annemle..kırılmıştım çünkü..geçtiğimz çarşamba mesaj attı bana neden benı aramadım ben bu kadar kötü birimiyim nolmuş öyle dediysem ne var yani hiçmi bağıramam size falan..ama eşim ben asla konuşmam diyor ben 35 yaşındayım çocuk değilim bana öyle bağırmaya hakları yok diyor..ve dün annem mevlüt okuttu ben gidemedim eşim oğlumu istemeyenleri ben hiç istemem diyor..gideceksen oğlumu bırak git dedi.birdaha yüzünü göremiycekler dedi.sonrasında banada sende gidemezsin dedi.ve gitmedim zaten gidecekte hal kalmamıştı ki..bugunde annem aradı üzgün ama tahmin etmiş..neden gidemediğimi..ben şimdi napıcam arkadaşalr araları düzelsin istiyorum.arada kalmaktan nefret ediyorum.yoruldum artık.yardım edin lütfen ne desem ne etsem.


