Herkese merhabalar, 36 yaşında avukat bir bayanım. İşim gereği pek çok sorunla karşılaşıp çözüm üretmeye çalışsam da, şu an içinde bulunduğum duruma bir türlü çözüm bulamıyorum.
Eşimle 2 senelik evliyiz ve 14 aylık bir kızımız var. Benim ilk eşimin ise ikinci evliliği. İlk evliliğinden bir kızı var 7 yaşında. Biz eşimle tanıştığımız zaman eşim sık sık İstanbul'a gider görürdü kızını. Bizde evlenmeye karar verince arada beni de götürmeye başladı. Her seferinde giderken oyuncaklar aldım, hep beraber gezdik eğlendik. Fakat ne olduysa birden eşimin eski eşi haber yollamış "bundan sonra çocuğu göstermeyeceğim, çok istiyorsa polisle gelsin alsın" demiş. Eşim kızının pskilojisini düşündüğü için bu yola hiç başvurmadı, annesinin fikir değiştirmesini bekledi. Bu arada biz evlendik tabi, biz evlendikten sonra eski eş arayarak "kızını görmeye gel, yanına al " falan demeye başladı. Benim için hiç sorun değil, eşimin evladı eşim için değerliyse benim için de değerlidir. Biz gittik gördük, eşim kızını aldı getirdi bize, kaldı bir kaç gece. Sürekli sarılıp Gizem abla seni çok seviyorum diyordu. Hatta "siz evlendiniz, evlenen insanların bebeği olur kardeş istiyorum" falan bile demişliği var. Bende zaten evlendikten 2 ay sonra hamile kaldım. Hamileyken de yine eşim gitti aldı getirdi. Bunları şunun için anlatıyorum ki, ne benim ne de eşimin kızının bize gelmesinden rahatsız olduğumuz yok. Bizim rahatsız olduğumuz nokta, kızı ne zaman bize gelse, eve döndükten sonra annesinin eşimi kavga için aramasın. Örneğin yolda yer diye yanına börek yapıp koymuştum, bir seferinde konu bu oldu. "O kadın kim ki benim çocuğumun yanına börek koyuyor. Babası olarak sen doyuracaksın"....Telefonda eşime hakaretler, küfürler. Yine bir seferin de "çocuğunun yanında yatmamışsın, o kadınla niye yattın..." şeklinde.İnanın bu her seferinde oluyor. Çocuk yanımıza geliyor, herşey süper. Geziyoruz,alışveriş yapıyoruz, eğleniyoruz. Çocuğu teslim ediyoruz akşamına illa bir bahane bulunarak küfür hakaret.
Eşim bu durumdan çok yıprandı, ve ortalama 6-7 aydır kızını görmüyor. Geçen kızının okulundan aramışlar, başkalarının babalarını görüyor üzülüyor diye. Eşimde üzülmüş, gidip alsam yine kavga gürültü çıkaracak, seninde benimde evdeki kızımızın da huzuru kaçacak, görmesem o da benim kızım; diyor. Kısacası 7 yaşında ufacık bir kız var ortada, zaten ayrı şehirlerdeyiz öyle her zaman görme şansımız olmuyor. Fakat biz bu eski eşle nasıl başa çıkacağız artık bilmiyorum. İçimiz daraldı, eşimi üzgün görmek ve de en önemlisi kızının üzülmesi beni çok üzüyor. Var mı bu sorunun çözümü?