Eşim ve Kızı...

İstediği kadar kavga çıkarsın, bağırsın küfretsin, ne olacak yani? Siz takmadıktan sonra nasıl psikolojinizi bozabilir ki başka şehirden?

Ama küçücük bir yavru için 6-7 ay baba görmemek ne demek? Bizim huzurumuz kaçıyor diye, o çocuğa bu boşluk, bu kimsesizlik, bu değersizlik yaşatılır mı?
 

Kavgadan sadece biz etkilenmiyoruz ki..Kadın kız yanındayken arıyor bizi. O yavrucakta orada ağlıyor "anne deme öyle babama, ben seviyorum babamı, bağırma anne..." diye ağlıyor. Telefondan geliyor sesi. Tabi eşim bunları duyunca daha da sinirleniyor. "Sen kızına ne yaptığını görmüyor musun?, neyse derdin çocuğu yatır benimle öyle konuş..." vs. gibi şeyler söylüyor. Evde ki bu bağrış çığrış evdeki bebeğimizi de etkiliyor. Telefonun bir ucunda "babama öyle deme anne" diye ağlayan bir kız, diğer tarafta öfkeden bağıran babasının yanında korkudan çığlık çığlığa uyanan 7-8 aylık bebek. Bende "yavaş konuş, Allah aşkına uyma , kapat şu telefonu, lütfen...." diye yalvarıyorum. Sizce çok hoş bir ortam mı? Takmayalım mı?
 
kavga cıkacak diye bir bahane olamaz kızını kocan gercekten görmek istiyor mu bence pek rahatını bozmak istemiyor yazık yavruya gözlerimden yaşlar geldi.
 
çocukta acılan yaralar hiç kapanmayacak özlem arayış hep sürecek yavrum benim.Allah vicdanlı insanlarla karşılaştırsın.
 
eski eşin tek derdi sizi çekememek, benimde eşimin ikinci evliliği 10 yasında oğlu var haftanın belli günleri bizde kalır, geri kalan zamanda annesiyle birlikte, velayatte annede...
hiçbir zaman çocuğu doldurmamıştır babaya yada bana karsı, sadece çocuk bizim evde olan biten herşeyi anneye rapor ediyor, onu da ben biliyordum ama geçen yanlışlıkla tel açık kalınca eşimde sözlü olarak duymuş oldu ama benimde bundan yana bir sıkıntım yok , sonuçta eski eş beni bağlamıyor...
bizim hayatımızda olan biteni bilse nolur bilmese o da kendi sorunu bayanın
siz sıkıntı yaratmayacagını dusunuyorsanız sızınle kalsın kızı , kardesını de sevıyormus bırlıkte buyur gıderler...
ya da sadece subat tatılı ve yaz tatıllerınde alsın babası uzun surelı kalsın sızde, gerı kalan zamanda telle ıletısım halınde olsun...
emınım kı sımdı velateyı alsanız anne yıne cıngar cıkarır...
cunku kadının sorunu eskı esıyle degıl sızınle ama sıze bırsey dıyemedıgınden acısını eskı esten cıkarıyor..
 
Tabii ki hoş değil, ama aynı yaşlarda yeğenimin 3 gün babasını göremeyince verdiği tepkiyi de biliyorum, 6-7 ay o kızı düşünemiyorum.
Bebeğinizi düşünüyorsa bağırmamak eşinizin elinde. Baktı oluru yok, suratına da kapatılabilir o telefon. Çocuk okulda iken arandığında açılır sadece vs. Bir çok şey düşünülebilir. Ya da hiç olmadı, arada bir haftasonu gitsin o şehirde görsün babası çocuğu.

Çocukla görüşmemeyi çözüm olarak görmesi üzücü.
 
Son düzenleme:



Cocugu yine alin sizde kalsin ama kadinla iletisimi en aza indirin, yine cocugu biraktiktan sonra telefon mu acti, baktiniz sacmalamaya mi basliyor senle tartismaya girmiyorum diyip kapatin suratina. Kadinin amaci zaten kavga cikarip huzurunuzu bozmak. Bir yapar iki yapar sonra gucu yetmeyince birakir illaki. Kadinin psikolojisi bozulmus belliki kaldiramamis evliliginizi. cozum cocugu terk etmek degil zaten normal olmayan bir annesi var basinda belliki.
 
kavga cıkacak diye bir bahane olamaz kızını kocan gercekten görmek istiyor mu bence pek rahatını bozmak istemiyor yazık yavruya gözlerimden yaşlar geldi.

Eşimin rahat olduğunu nereden çıkardınız ki, sadece ne yapacağını kestiremedi. Ya her görüşme sonrası o kavgalı ortamı çocuğuna yaşatmayı seçecek yada bir süre görüşmeyerek böyle deneyecekti. Sonsuza kadar görmiyim diye bir düşüncesi asla olmadı; sürekli kızının ne yaptığını düşündüğünü dile getirdi. Yazlıklarımız aynı yerde , en kötü yazın beraber oluruz diye düşündü. Belki de bu arada eski eşinin de , babasını özleyen kızını görünce vicdana geleceğini düşündü. Kafasından geçenleri tam net bilemiyorum tabi ki ama,inanın hiçte öyle kızını görmeyince rahatına düşecek bir erkek değil. Kendince çözüm üretmeye çalıştı, ama yanlış bir çözüm olduğunu anladık. Kızından vazgeçecek bir baba değil.


Yani sadece tatillerde alsın, gerisinde telefonda görüşsün diye bir kıstasımız yok. Biz İzmir'deyiz onlar İstanbul'da. Eşim uçakla gidip geliyor. Şöyle ki bize geleceği zaman, eşim uçakla gidiyor, havaalanına getiriyorlar kızı, onu alıp ilk uçakla geri dönüyor. Sonra dönüşte tekrar onu uçakla geri götürüyor, teslim edip tekrar uçakla geri geliyor. Çok şükür maddi olarak sıkıntımız yok, ulaşımı sorun etmiyoruz. İsterse her hafta sonu da gelebilir. İsterse kalabilir, kardeşini de seviyor. Okuldan babasıyla konuşuyor ve sorduğu ilk soru "kardeşim büyüdü mü?"...


Evet çözümü yanlış yolda aradığını kendi de fark etti. Bizim evimiz onun evi, her zaman gidip gelebilir isterse kalabilir. Hiç sorun değil. Farklı şehirlerde olduğumuz için sürekli görüşme şansları olmuyor maalesef. Ama üstte arkadaş da söyledim, her hafta sonu gelmek istese biz gelme demeyiz. Evimizde ona ait bir odamız da var üstelik. yatağı, dolabı,oyuncakları hatta kıyafetleri...Bizim onu istememe gibi bir durumumuz yok.
 
bosandıkdan sonra cocugunu koz olarak kullanan ınsanlardan da hıc haz etmem...
cocugun psıkolojısının olumsuz etkılendıgıne daır pedegogdan belge bı yazı falan, gerekırse dava yoluyla cocugu yanınıza tamamen alın derım
annesı kızı bı omur boyle yorucak halıyle sızıde.
olan kıza olucak yazık...
 
Tamam iyi bir annesiniz, tamam eşiniz iyi bir baba, tamam sırf çocukların psikolojisi için(!) 7 aydır arayıp sormuyorsunuz tamam da başka yol yok muydu? Gidip okulda görmek, kadına dava açıp gözünü korkutmak, telefonlara cevap vermeyip diğer aile bireylerini de bu konuda uyarmak? Bunlardan ve daha bir çok yoldan hangisi o küçük kızı bulduğunuz yöntem kadar acıtabilirdi? Bana işin kolayına kaçıp, böyle o bizim canımız ciğerimiz diyerek vicdan rahatlatıyormuşsunuz gibi geldi.
 
bence o kızı ve senin arandaki ilişkiden rahatsız olmuş belki senin çocuğu istemeyeceğini düşünüp aranızda huzursuzluk çıkarmak için yolluyor ama bunu başaramayınca da sinirinden kuduruyor.siz çocuğu görmeye devam edin bence onun söylediklerini de umursamayın yada eşin velayet davası açsın alın çocuğu yanınıza
 
Anne nin psikolojisi normal degil belli ki eski esiyle ayriligi ve de sizin evliliginizi kabullenememis ve cocuga da size de olan tavirlari saglikli degil.lutfen bunu o minik kalbe yapmayin siz yeterince sagduluyulusunuz.esinizi görüşmesi icin destekleyin.kadini da ortak bir yakin vasıtasıyla bir uzmana yonlendirmek en güzeli.
 
Kadın kıskançlıktan kuduruyor. Muhtemelen kız eve gidince anne cocuğu sorguya çekiyor. Mutlu olduğunuzu duyunca da kudurup saldırıyor. Bence eşiniz kızı alsın gelsin. Kız gidince kadın ararsa açmasın. Eşiniz de siz de huzursuz olmamayı ögrenin. Kıskançlıktan, ben mutlu olamadım onlar nasıl mutlu olur düşüncesi. Umursamayın. Baktınız kadın sacmalıyor kapatı tel. Sonra da engelleyin. İyice kudursun dursun.
 
Kadın size bulaşmak için kızını kullanıyor içinde tüm kötü hisleri kızını kullanarak size kusuyor insan bu ne biçim anne demeden geçemiyor malesef. Siz bu kavgaları takmayın neden canınızı sıkıyorsunuz ki ciddiye almamanız lazım. Eşiniz fazla sert çıkışmıyor galiba. Bir daha bu şekilde sizi arayıp huzurunuzu bozarsa ki çocuğununda bozuyor, bu telefon konuşmalarını kaydettiğini ve daha fazla sorun çıkaracağı halde mahkemeye gideceğinizi söyleyin elinden temelli alırım tehdidi savurun. Madem çocuğun mutluluğu önemli bu boşanmalarda e çocuğu sizin tarafınızdan mutlu işte daha ne kim bilir nasıl başının etini yiyordur sizden gittiği zaman yazık kızcağıza.
 
Ne yazıkki ortada çocuk varken boşanmalarda, eşlerden biri mutlaka çocukla ilgili bir pürüz çıkarıyor..
Hiç anlamamışımdır, adam çocukla ilgilenir eski eş sorun eder,
İlgilenmez o zaten sorundur..
Eski eş kuyruk acısı yaşar, yeni eşine şunu yapıyor, bana yapmamıştı,
Çocuk üvey anneyi anne değil, arkadaş abla görmesi bile problem olur..
Dikkat ederseniz bunun eğitimlede alakası yok.. Genellikle erkek eşler suçlu bence.. O dengeyi kuramıyorlar evlenince.. Eski karısına kızıp sanki çocuğu cezalandırmak gibi olmuş 7 ay görmemek..
Sonuçta ortada yasal bir görüş zamanları vardır, yoksada mahkemeden düzenletin.. Eski eş küfür hakaret ediyorsa, ilk ailesiyle görüşün, sonra gerekirse yasal işlem başlatacağınızı iletin.. Hakarette suçtur, ( tabi sizler yasal tarafını daha iyi bilirsiniz)o çocuk bunlara tanık oluyor olabilir..
Yada gidin oraya kadını karşınıza alın konuşun eşinizle birlikte..
Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah..
 

Valla kusura bakmayın hanımefendi, benim ailem bu deli kadının derdini çekmek zorunda değil. Kadın benim kız kardeşime kadar, benim anneme babama kadar uzandı. Bende insan evladıyım, bende annemin evladıyım. Onlarda bu sefer , kendi evlatları için üzüldüler. Annem sen bu deli kadını mı çekeceksin yeter boşan gel bile dedi. Yani burada her detaya girmedim diye, tanımadığım insanlara vicdan gösterisi yapıyormuş muamelesi görmek çok acımasızca. Ayrıca , benim o kızla kan bağım olmamasına rağmen annesinden daha çok düşünüp, kendini evinde hissettin diye evimde oda hazırlıyorsam, karnım burnumdayken pastalar,börekler yapıyorsam; 1-2 aylık bebeğimle kış günü aman çocuk gezsin diye avm avm dolaşıyorsam ve sonunda vicdan rahatlatan insan muamelesi görüyorsam pesss diyorum. Kendi annesi bile bu kadar düşünmezken, siz kalkmış bize laf söylediniz ya, gerçekten teşekkürler. Vicdan rahatlatacak bir durumum olmadı, hiçte önemsemeyebilirim. Bana ne de diyebilirim. Benim kızım mı? Ben mi doğurdum? Annesinin düşünmediği çocuğu ben mi düşüneceğim? diyebilirdim. Demedim, demem de, diyemem de. Evet yanlış bir çözüm yolu bulmuş olabiliriz, ama bu derece sert bir eleştiriyi de hak ettiğimi düşünmüyorum. Zaten yanlış mı yapıyoruz, ne yapabiliriz demek için burada konu açmıştım. Bence burada eleştirmeniz gereken, doğurduğu için kendini anne sanan o kadın olmalı.
 


Eşim hafta sonu gidiyor kızını görmeye, bu sırada da eski eşiyle de görüşecek bu konuları. Akıllıca konuşup durumu anlatmaya çalışacak. Olmadı tehdit edecek, böyle devam ederse velayeti alırım diyerek. Umarım sakince konuşmayı başarabilir.

Yazık ki büyüklerin hatalarının ceremesini hep çocuklar çekiyor.
 
Kızını gormeye devam etmekten baska caresı yok.Zaten bosanan esın, sizin ve esinizin mutsuzlugunu gorme arzusuyla bu yola girdiği ortada.. Fırsat vermeyın.Cocugu hırpalamaya da gerek yok.Ama cocugun psikolojisi iiçin pedogog ıle gorusup ılıskılerınızı ona gore dengelemenız de yarar var gibi..
 

Evet bende öyle düşünüyordum, burada da arkadaşlar üstüne basa basa çocuğu görmemiz gerektiğini dile getirince ; görmeyerek yanlış bir karar verdiğimizi anladık teşekkürler. Yaşadığım şehre yeni taşınan bir arkadaşım pedagog bu akşam iş çıkışı görüşeceğiz, sonra da eşim kızı getirdiği zaman hep beraber gidelim dedik. Böylesi sanırım daha sağlıklı olacak.
 
Kendisine söylesin eşin zaten çocuğu senin elinden almama bir sürü delilim var bir sürü malzeme verdin sağol desin bu çocuk mutlu olsun die almadım bu zamana kadar elinden ama sende fazla şımarma gidişat iyiye gitmiyor diyebilir korksun gözü
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…