- 17 Nisan 2016
- 1.062
- 3.399
- 53
- Konu Sahibi goldenbutterfly
-
- #161
Bizde kimse kimseye üstünlük kurma çabasında değil, çok şükür 2 kızımızla gayet demokratik bir evde yaşıyoruz. İkimizde kendine güveni olduğu kadar, birbirine de güvenen eşleriz. Ben kendi annem ve babamda böyle gördüm, aşk ve sevgi gördüm, anlayış gördüm, empati kurmayı gördüm. Evliliğimde de bunu uyguluyorum, sağolsun beni hiç üzmedi pişmanda etmedi.
Tamda bu yaziyi okumadan bi cevap yazmistim simdi bu yorum yapanlar derki biz cok demokratikiz diye icerde ne kiyametler kopar onu allah bilir. Tam ustune bu cevap cuk oturdu ay ne güldüm
Kızlar 6 aylık mutlu giden bir evliliğim var. Aslında sorunumu nasıl ifade edeceğim tam bilmiyorum ama ben inanılmaz çabuk sinirlenen, çok çabuk alınganlık gösteren bir karaktere sahibim malesef ki.
Bu sinirimi eşime karşı da inanılmaz yansıtıyorum. Bir kaç örnek verecek olursam;
Mesela hayatım oradan bardağını kaldırıp makineye koyar mısın dedim, eşim onu 5 dk içinde yapmazsa olay çıkarıyorum. Burnundan getiriyorum resmen.
Ya da bana bir kaç gün sevgi cümleleri kurmasa hemen sen beni sevmiyorsun triplerine giriyorum, küsüyorum.
Hatta geçen gün beni beklemeden uyudu diye yastığımı aldım salonda yattım.
En son ve şu an da gerçekleşen konu ise evimize bir avize almıştık, içime sinmedi, değiştirmek istedim. 3 gündür avizeciyi ara sor diyorum o da 3 gündür unutuyor. Hem çalışıp hem okuduğu için yoğunluğuna vermek istiyorum ama elimde değil. En son bağırdım çağırdım, çok sorumsuzsun, 3 gündür 1 şeyi yapamadın falan diye. O da özür diledi, sabah ilk iş arayacağım dedi. Neyse akşam oldu eve geldi. Avizeciyi aradın mı dedim. Böyle şaşkın şaşkın kaldı, yine unutmuş. Telefonu eline aldı, hemen arıyorum diyor. Ben de sakın arama Allah aşkına bırak kalsın dedim. Öyle başladık tartışmaya. Sabah işe geç kaldığı için arama fırsatı olmamış, aklından çıkmış binbir türlü bahaneler. Bu tartışma baya farklı noktalara geldi. Sen bana şunu yap bunu yap dedikçe ben yapamıyorum diyor. Çok baskı kuruyormuşum üzerinde, çok alınganmışım ve kavgalarda çok ağır konuşuyormuşum. Bana bunları ilk kez söylüyor, beni ilk kez eleştiriyor.Söylediklerinde haklı da olsa çok zoruma gitti çok üzüldüm. Onun sınavı vardı akşam. Ben de o sınava gidince annemlere geldim. Bu akşam burada kaldım. O da arıyor mesajlar atıyor, eve geldim neden evde yoksun, sensiz bir hiçim diyor özürler diliyor vs. Avizeyi de halletmiş bu arada ama asıl mesele avize değil ki
İşin ilginç tarafı deli gibi seviyor ve deli gibi özlüyorum şu an. İmkanım olsa eve, yatağımıza ışınlanacağım. Ama gelin görün ki bu saçma sapan triplerime engel olamıyorum. Cidden verdiğim bu tepkiler normal mi, yoksa bir terapiste falan mı gitsem acaba? Çünkü adamdaki de sabır yani, bir gün o sabır taşacak diye korkmuyor değilim.Kendimi, bu şirret davranışlarımı nasıl düzeltebilirim
Kızlar 6 aylık mutlu giden bir evliliğim var. Aslında sorunumu nasıl ifade edeceğim tam bilmiyorum ama ben inanılmaz çabuk sinirlenen, çok çabuk alınganlık gösteren bir karaktere sahibim malesef ki.
Bu sinirimi eşime karşı da inanılmaz yansıtıyorum. Bir kaç örnek verecek olursam;
Mesela hayatım oradan bardağını kaldırıp makineye koyar mısın dedim, eşim onu 5 dk içinde yapmazsa olay çıkarıyorum. Burnundan getiriyorum resmen.
Ya da bana bir kaç gün sevgi cümleleri kurmasa hemen sen beni sevmiyorsun triplerine giriyorum, küsüyorum.
Hatta geçen gün beni beklemeden uyudu diye yastığımı aldım salonda yattım.
En son ve şu an da gerçekleşen konu ise evimize bir avize almıştık, içime sinmedi, değiştirmek istedim. 3 gündür avizeciyi ara sor diyorum o da 3 gündür unutuyor. Hem çalışıp hem okuduğu için yoğunluğuna vermek istiyorum ama elimde değil. En son bağırdım çağırdım, çok sorumsuzsun, 3 gündür 1 şeyi yapamadın falan diye. O da özür diledi, sabah ilk iş arayacağım dedi. Neyse akşam oldu eve geldi. Avizeciyi aradın mı dedim. Böyle şaşkın şaşkın kaldı, yine unutmuş. Telefonu eline aldı, hemen arıyorum diyor. Ben de sakın arama Allah aşkına bırak kalsın dedim. Öyle başladık tartışmaya. Sabah işe geç kaldığı için arama fırsatı olmamış, aklından çıkmış binbir türlü bahaneler. Bu tartışma baya farklı noktalara geldi. Sen bana şunu yap bunu yap dedikçe ben yapamıyorum diyor. Çok baskı kuruyormuşum üzerinde, çok alınganmışım ve kavgalarda çok ağır konuşuyormuşum. Bana bunları ilk kez söylüyor, beni ilk kez eleştiriyor.Söylediklerinde haklı da olsa çok zoruma gitti çok üzüldüm. Onun sınavı vardı akşam. Ben de o sınava gidince annemlere geldim. Bu akşam burada kaldım. O da arıyor mesajlar atıyor, eve geldim neden evde yoksun, sensiz bir hiçim diyor özürler diliyor vs. Avizeyi de halletmiş bu arada ama asıl mesele avize değil ki
İşin ilginç tarafı deli gibi seviyor ve deli gibi özlüyorum şu an. İmkanım olsa eve, yatağımıza ışınlanacağım. Ama gelin görün ki bu saçma sapan triplerime engel olamıyorum. Cidden verdiğim bu tepkiler normal mi, yoksa bir terapiste falan mı gitsem acaba? Çünkü adamdaki de sabır yani, bir gün o sabır taşacak diye korkmuyor değilim.Kendimi, bu şirret davranışlarımı nasıl düzeltebilirim
Tamda bu yaziyi okumadan bi cevap yazmistim simdi bu yorum yapanlar derki biz cok demokratikiz diye icerde ne kiyametler kopar onu allah bilir. Tam ustune bu cevap cuk oturdu ay ne güldümBizde kimse kimseye üstünlük kurma çabasında değil, çok şükür 2 kızımızla gayet demokratik bir evde yaşıyoruz. İkimizde kendine güveni olduğu kadar, birbirine de güvenen eşleriz. Ben kendi annem ve babamda böyle gördüm, aşk ve sevgi gördüm, anlayış gördüm, empati kurmayı gördüm. Evliliğimde de bunu uyguluyorum, sağolsun beni hiç üzmedi pişmanda etmedi. Allah herkesin evine huzur versin.
bayadır sımartılmıyorum okuyunca özendim :) eşiniz şımartmış sizi, belki ailenizde de sımartılıyordunz,herkes karşısındakinin sınırlarını bilir belliki eşinizin iyi niyetini suistimal ediyorsunz , hakkınzda hayrlısı diyimKızlar 6 aylık mutlu giden bir evliliğim var. Aslında sorunumu nasıl ifade edeceğim tam bilmiyorum ama ben inanılmaz çabuk sinirlenen, çok çabuk alınganlık gösteren bir karaktere sahibim malesef ki.
Bu sinirimi eşime karşı da inanılmaz yansıtıyorum. Bir kaç örnek verecek olursam;
Mesela hayatım oradan bardağını kaldırıp makineye koyar mısın dedim, eşim onu 5 dk içinde yapmazsa olay çıkarıyorum. Burnundan getiriyorum resmen.
Ya da bana bir kaç gün sevgi cümleleri kurmasa hemen sen beni sevmiyorsun triplerine giriyorum, küsüyorum.
Hatta geçen gün beni beklemeden uyudu diye yastığımı aldım salonda yattım.
En son ve şu an da gerçekleşen konu ise evimize bir avize almıştık, içime sinmedi, değiştirmek istedim. 3 gündür avizeciyi ara sor diyorum o da 3 gündür unutuyor. Hem çalışıp hem okuduğu için yoğunluğuna vermek istiyorum ama elimde değil. En son bağırdım çağırdım, çok sorumsuzsun, 3 gündür 1 şeyi yapamadın falan diye. O da özür diledi, sabah ilk iş arayacağım dedi. Neyse akşam oldu eve geldi. Avizeciyi aradın mı dedim. Böyle şaşkın şaşkın kaldı, yine unutmuş. Telefonu eline aldı, hemen arıyorum diyor. Ben de sakın arama Allah aşkına bırak kalsın dedim. Öyle başladık tartışmaya. Sabah işe geç kaldığı için arama fırsatı olmamış, aklından çıkmış binbir türlü bahaneler. Bu tartışma baya farklı noktalara geldi. Sen bana şunu yap bunu yap dedikçe ben yapamıyorum diyor. Çok baskı kuruyormuşum üzerinde, çok alınganmışım ve kavgalarda çok ağır konuşuyormuşum. Bana bunları ilk kez söylüyor, beni ilk kez eleştiriyor.Söylediklerinde haklı da olsa çok zoruma gitti çok üzüldüm. Onun sınavı vardı akşam. Ben de o sınava gidince annemlere geldim. Bu akşam burada kaldım. O da arıyor mesajlar atıyor, eve geldim neden evde yoksun, sensiz bir hiçim diyor özürler diliyor vs. Avizeyi de halletmiş bu arada ama asıl mesele avize değil ki
İşin ilginç tarafı deli gibi seviyor ve deli gibi özlüyorum şu an. İmkanım olsa eve, yatağımıza ışınlanacağım. Ama gelin görün ki bu saçma sapan triplerime engel olamıyorum. Cidden verdiğim bu tepkiler normal mi, yoksa bir terapiste falan mı gitsem acaba? Çünkü adamdaki de sabır yani, bir gün o sabır taşacak diye korkmuyor değilim.Kendimi, bu şirret davranışlarımı nasıl düzeltebilirim
Kızlar 6 aylık mutlu giden bir evliliğim var. Aslında sorunumu nasıl ifade edeceğim tam bilmiyorum ama ben inanılmaz çabuk sinirlenen, çok çabuk alınganlık gösteren bir karaktere sahibim malesef ki.
Bu sinirimi eşime karşı da inanılmaz yansıtıyorum. Bir kaç örnek verecek olursam;
Mesela hayatım oradan bardağını kaldırıp makineye koyar mısın dedim, eşim onu 5 dk içinde yapmazsa olay çıkarıyorum. Burnundan getiriyorum resmen.
Ya da bana bir kaç gün sevgi cümleleri kurmasa hemen sen beni sevmiyorsun triplerine giriyorum, küsüyorum.
Hatta geçen gün beni beklemeden uyudu diye yastığımı aldım salonda yattım.
En son ve şu an da gerçekleşen konu ise evimize bir avize almıştık, içime sinmedi, değiştirmek istedim. 3 gündür avizeciyi ara sor diyorum o da 3 gündür unutuyor. Hem çalışıp hem okuduğu için yoğunluğuna vermek istiyorum ama elimde değil. En son bağırdım çağırdım, çok sorumsuzsun, 3 gündür 1 şeyi yapamadın falan diye. O da özür diledi, sabah ilk iş arayacağım dedi. Neyse akşam oldu eve geldi. Avizeciyi aradın mı dedim. Böyle şaşkın şaşkın kaldı, yine unutmuş. Telefonu eline aldı, hemen arıyorum diyor. Ben de sakın arama Allah aşkına bırak kalsın dedim. Öyle başladık tartışmaya. Sabah işe geç kaldığı için arama fırsatı olmamış, aklından çıkmış binbir türlü bahaneler. Bu tartışma baya farklı noktalara geldi. Sen bana şunu yap bunu yap dedikçe ben yapamıyorum diyor. Çok baskı kuruyormuşum üzerinde, çok alınganmışım ve kavgalarda çok ağır konuşuyormuşum. Bana bunları ilk kez söylüyor, beni ilk kez eleştiriyor.Söylediklerinde haklı da olsa çok zoruma gitti çok üzüldüm. Onun sınavı vardı akşam. Ben de o sınava gidince annemlere geldim. Bu akşam burada kaldım. O da arıyor mesajlar atıyor, eve geldim neden evde yoksun, sensiz bir hiçim diyor özürler diliyor vs. Avizeyi de halletmiş bu arada ama asıl mesele avize değil ki
İşin ilginç tarafı deli gibi seviyor ve deli gibi özlüyorum şu an. İmkanım olsa eve, yatağımıza ışınlanacağım. Ama gelin görün ki bu saçma sapan triplerime engel olamıyorum. Cidden verdiğim bu tepkiler normal mi, yoksa bir terapiste falan mı gitsem acaba? Çünkü adamdaki de sabır yani, bir gün o sabır taşacak diye korkmuyor değilim.Kendimi, bu şirret davranışlarımı nasıl düzeltebilirim
Rica ederim, klavye basindan atip tutmak kolay tabi, anlamaya calismak lazim birazYa eveet, bütün yorumları tek tek okudum ve beni tam anlamıyla anlatan, kendimi bulduğum bu yorum oldu. Eleştiri yaparken kırmayan, yapıcı yorumunuz için çok teşekkür ederim.
İşin ilginci aşırı ilgi gösterdiği zamanlarda sıkılan biriydim. Şimdi ise en ufak bir hareketinden binlerce yorum çıkartıyorum. Mesela beni beklemeden uyudu diye bu kadar kırılmamın altında bu var. Bensiz nasıl uyur, beni artık sevmiyor, umrunda değilim tarzı binlerce yorum oluşuyor kafamda. Yanlış olduğunun farkındayım ve nasıl düzeltebileceğimi araştırıyorum zaten.Şu an da zaten bir yandan terapist araştırıyorum internetin başında.
Adam hakediyorsa çıkarıcaksın tabiki sessiz kalmayacaksın ama ortada bir şey yokken sırf üstün olmak için ezen taraf olmaya gerek yok. Basit şeyler için durup dururken kavga çıkarmak, küsmek, yatak ayırmak falan ilişkiyi yıpratır.Tamam iste malesefki guclu ve ozguvenli olmanin verdigi bi ozellik iste sesini rahat cikarabilmek
Kızlar 6 aylık mutlu giden bir evliliğim var. Aslında sorunumu nasıl ifade edeceğim tam bilmiyorum ama ben inanılmaz çabuk sinirlenen, çok çabuk alınganlık gösteren bir karaktere sahibim malesef ki.
Bu sinirimi eşime karşı da inanılmaz yansıtıyorum. Bir kaç örnek verecek olursam;
Mesela hayatım oradan bardağını kaldırıp makineye koyar mısın dedim, eşim onu 5 dk içinde yapmazsa olay çıkarıyorum. Burnundan getiriyorum resmen.
Ya da bana bir kaç gün sevgi cümleleri kurmasa hemen sen beni sevmiyorsun triplerine giriyorum, küsüyorum.
Hatta geçen gün beni beklemeden uyudu diye yastığımı aldım salonda yattım.
En son ve şu an da gerçekleşen konu ise evimize bir avize almıştık, içime sinmedi, değiştirmek istedim. 3 gündür avizeciyi ara sor diyorum o da 3 gündür unutuyor. Hem çalışıp hem okuduğu için yoğunluğuna vermek istiyorum ama elimde değil. En son bağırdım çağırdım, çok sorumsuzsun, 3 gündür 1 şeyi yapamadın falan diye. O da özür diledi, sabah ilk iş arayacağım dedi. Neyse akşam oldu eve geldi. Avizeciyi aradın mı dedim. Böyle şaşkın şaşkın kaldı, yine unutmuş. Telefonu eline aldı, hemen arıyorum diyor. Ben de sakın arama Allah aşkına bırak kalsın dedim. Öyle başladık tartışmaya. Sabah işe geç kaldığı için arama fırsatı olmamış, aklından çıkmış binbir türlü bahaneler. Bu tartışma baya farklı noktalara geldi. Sen bana şunu yap bunu yap dedikçe ben yapamıyorum diyor. Çok baskı kuruyormuşum üzerinde, çok alınganmışım ve kavgalarda çok ağır konuşuyormuşum. Bana bunları ilk kez söylüyor, beni ilk kez eleştiriyor.Söylediklerinde haklı da olsa çok zoruma gitti çok üzüldüm. Onun sınavı vardı akşam. Ben de o sınava gidince annemlere geldim. Bu akşam burada kaldım. O da arıyor mesajlar atıyor, eve geldim neden evde yoksun, sensiz bir hiçim diyor özürler diliyor vs. Avizeyi de halletmiş bu arada ama asıl mesele avize değil ki
İşin ilginç tarafı deli gibi seviyor ve deli gibi özlüyorum şu an. İmkanım olsa eve, yatağımıza ışınlanacağım. Ama gelin görün ki bu saçma sapan triplerime engel olamıyorum. Cidden verdiğim bu tepkiler normal mi, yoksa bir terapiste falan mı gitsem acaba? Çünkü adamdaki de sabır yani, bir gün o sabır taşacak diye korkmuyor değilim.Kendimi, bu şirret davranışlarımı nasıl düzeltebilirim
Bişey dicem de neden hep sı....n yaraniyor anlam veremiyorum gercektenKızlar 6 aylık mutlu giden bir evliliğim var. Aslında sorunumu nasıl ifade edeceğim tam bilmiyorum ama ben inanılmaz çabuk sinirlenen, çok çabuk alınganlık gösteren bir karaktere sahibim malesef ki.
Bu sinirimi eşime karşı da inanılmaz yansıtıyorum. Bir kaç örnek verecek olursam;
Mesela hayatım oradan bardağını kaldırıp makineye koyar mısın dedim, eşim onu 5 dk içinde yapmazsa olay çıkarıyorum. Burnundan getiriyorum resmen.
Ya da bana bir kaç gün sevgi cümleleri kurmasa hemen sen beni sevmiyorsun triplerine giriyorum, küsüyorum.
Hatta geçen gün beni beklemeden uyudu diye yastığımı aldım salonda yattım.
En son ve şu an da gerçekleşen konu ise evimize bir avize almıştık, içime sinmedi, değiştirmek istedim. 3 gündür avizeciyi ara sor diyorum o da 3 gündür unutuyor. Hem çalışıp hem okuduğu için yoğunluğuna vermek istiyorum ama elimde değil. En son bağırdım çağırdım, çok sorumsuzsun, 3 gündür 1 şeyi yapamadın falan diye. O da özür diledi, sabah ilk iş arayacağım dedi. Neyse akşam oldu eve geldi. Avizeciyi aradın mı dedim. Böyle şaşkın şaşkın kaldı, yine unutmuş. Telefonu eline aldı, hemen arıyorum diyor. Ben de sakın arama Allah aşkına bırak kalsın dedim. Öyle başladık tartışmaya. Sabah işe geç kaldığı için arama fırsatı olmamış, aklından çıkmış binbir türlü bahaneler. Bu tartışma baya farklı noktalara geldi. Sen bana şunu yap bunu yap dedikçe ben yapamıyorum diyor. Çok baskı kuruyormuşum üzerinde, çok alınganmışım ve kavgalarda çok ağır konuşuyormuşum. Bana bunları ilk kez söylüyor, beni ilk kez eleştiriyor.Söylediklerinde haklı da olsa çok zoruma gitti çok üzüldüm. Onun sınavı vardı akşam. Ben de o sınava gidince annemlere geldim. Bu akşam burada kaldım. O da arıyor mesajlar atıyor, eve geldim neden evde yoksun, sensiz bir hiçim diyor özürler diliyor vs. Avizeyi de halletmiş bu arada ama asıl mesele avize değil ki
İşin ilginç tarafı deli gibi seviyor ve deli gibi özlüyorum şu an. İmkanım olsa eve, yatağımıza ışınlanacağım. Ama gelin görün ki bu saçma sapan triplerime engel olamıyorum. Cidden verdiğim bu tepkiler normal mi, yoksa bir terapiste falan mı gitsem acaba? Çünkü adamdaki de sabır yani, bir gün o sabır taşacak diye korkmuyor değilim.Kendimi, bu şirret davranışlarımı nasıl düzeltebilirim
Biraz yanında kalsam, azcık ögrensem bişeyler ... Eşin nadir erkeklerden oyuzden kıymetını bil derim. Kızdırma cok, yoksa nazını ceken kocadan eser kalmazKızlar 6 aylık mutlu giden bir evliliğim var. Aslında sorunumu nasıl ifade edeceğim tam bilmiyorum ama ben inanılmaz çabuk sinirlenen, çok çabuk alınganlık gösteren bir karaktere sahibim malesef ki.
Bu sinirimi eşime karşı da inanılmaz yansıtıyorum. Bir kaç örnek verecek olursam;
Mesela hayatım oradan bardağını kaldırıp makineye koyar mısın dedim, eşim onu 5 dk içinde yapmazsa olay çıkarıyorum. Burnundan getiriyorum resmen.
Ya da bana bir kaç gün sevgi cümleleri kurmasa hemen sen beni sevmiyorsun triplerine giriyorum, küsüyorum.
Hatta geçen gün beni beklemeden uyudu diye yastığımı aldım salonda yattım.
En son ve şu an da gerçekleşen konu ise evimize bir avize almıştık, içime sinmedi, değiştirmek istedim. 3 gündür avizeciyi ara sor diyorum o da 3 gündür unutuyor. Hem çalışıp hem okuduğu için yoğunluğuna vermek istiyorum ama elimde değil. En son bağırdım çağırdım, çok sorumsuzsun, 3 gündür 1 şeyi yapamadın falan diye. O da özür diledi, sabah ilk iş arayacağım dedi. Neyse akşam oldu eve geldi. Avizeciyi aradın mı dedim. Böyle şaşkın şaşkın kaldı, yine unutmuş. Telefonu eline aldı, hemen arıyorum diyor. Ben de sakın arama Allah aşkına bırak kalsın dedim. Öyle başladık tartışmaya. Sabah işe geç kaldığı için arama fırsatı olmamış, aklından çıkmış binbir türlü bahaneler. Bu tartışma baya farklı noktalara geldi. Sen bana şunu yap bunu yap dedikçe ben yapamıyorum diyor. Çok baskı kuruyormuşum üzerinde, çok alınganmışım ve kavgalarda çok ağır konuşuyormuşum. Bana bunları ilk kez söylüyor, beni ilk kez eleştiriyor.Söylediklerinde haklı da olsa çok zoruma gitti çok üzüldüm. Onun sınavı vardı akşam. Ben de o sınava gidince annemlere geldim. Bu akşam burada kaldım. O da arıyor mesajlar atıyor, eve geldim neden evde yoksun, sensiz bir hiçim diyor özürler diliyor vs. Avizeyi de halletmiş bu arada ama asıl mesele avize değil ki
İşin ilginç tarafı deli gibi seviyor ve deli gibi özlüyorum şu an. İmkanım olsa eve, yatağımıza ışınlanacağım. Ama gelin görün ki bu saçma sapan triplerime engel olamıyorum. Cidden verdiğim bu tepkiler normal mi, yoksa bir terapiste falan mı gitsem acaba? Çünkü adamdaki de sabır yani, bir gün o sabır taşacak diye korkmuyor değilim.Kendimi, bu şirret davranışlarımı nasıl düzeltebilirim
O ne kız s...n?Bişey dicem
Bişey dicem de neden hep sı....n yaraniyor anlam veremiyorum gercekten
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?