Kendi hatanızı annenize yüklüyorsunuz. Başkasıyla evlendiğini de rüyanıza anneniz mi soktu? Kararınız kesin olsa dönmezdiniz. Sevmişsiniz, evlenmişiniz. Kimse başınıza silah dayamamış. Önce kendi kararlarınızın arkasında durun.
Eşinize muhtaç gibi ağzına bakmaktan da vazgeçin. Sizin de işinize geliyor bazı şeyler belli ki. Çalışma diyor diye çalışmıyorsunuz ama yemek yeme dese yemeyecek misiniz? Neden kendi başınıza çıkıp gezmiyorsunuz? Adam arkadaşları ile buluşurken neden oturup seyrediyorsunuz?
Yaşadıklarınızın ve hayatınızın sorumluluğunu üstnüze alın.