- 20 Ekim 2020
- 109
- 75
- 13
- 39
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #81
siz görmuyorsunz ama hala var.. Kalıplaşmış fikirler hala var. Çevrem de yok çok şükür. Her gun Tvlerde göruyoruz kadın cinayetlerini.. Ötekileştirmek için söylemedim aslaaa buna karşı oldugumu belirttim ben yazımda.. Siz kabul etmeseniz de hala var ve yazık ki durum böyleÖtekileştiren sizsiniz. Dulluk mu kaldı sene 2020. Hangi toplum Ora bemim toplulummda kimse dul bekar ayırt etmiyor. Çevrenizi değiştirin bence
evliliğiniz manatonlanmış, zmanla heyecan ve ilk günkü istek kalmıyor hayatın karmaşası, çocuklu birer ebeveyn olmanız da bunda bir etken.12 yillik birliktelik, 5 yillik bir evlilik. Dunya tatlisi 2 yasina girmek uzere olan bir evlat...universiteden tanisan, hem cok iyi iki arkadas hem de hayat arkadasi olan bir cifttik aslinda. Bilenler bilir hikayemizi, defalarca konu acmisligim var burda. Cocugumuzun dogmasiyla aslinda evliligimizde var olan bazi problemler de su yuzune cikti. Esim ozunde cok iyi, efendi biri. Cocuguna sefkatli, iyi bir kalbi olan, eli acik, durust bir adam. Ama karakterlerimiz, hayattan beklentilerimiz farkli. Ben gezmeden yapamam, karantina onun onceden de yasam tarziydi. Ben enerjik o hep yorgun hep bahane bulan. Ben titiz o olumune tembel. Seks icin bile artk mecali yok. En son ne zmn seks yaptigimizi hatirlamiyorum. Artik sevildigimi,begenildigimi, kadin oldugumu hissetmiyorum. Sefkat de hissetmiyorum. Onemsendigimi hic hissetmiyorum. Sadece dirdirciyim onun icin artik. Bu konulari konusmak istesem ya sacmaliyor oluyorum ya da her kucuk cocuklu aile boyle, ne var ki diyor. Ona gore hicbir problem de yok aslinda. Bu sekilde seks olmadan, flortlesme olmadan gayet de yurur bi evlilik. Ama yok, bende olmuyor. Cocuktanndolayi uykusuz da olsam, is- ev arasi mekik dokusam, gunluk is yukum ne kdr agir da olsa birbirimize zaman ayirmak istiyorum en azindan h.sonu. ama en basitinden h.sonu gezmeye gitmek bile onun icinnbuyuk bir kulfet. 24 saat evde kalsak, o tv karsisibda pinekleyip cay icse ondan mutlusu yok.
Bu adam hep boyle de gil dii...cocukla surekli ilgilenen oymus gibi devamli yorgun olan ici gecmis 32 yasinda bir dede oluverdi kendisi adeta.. yavas yavas ona karsi duygularim koreliyor. Eskisi gibi icim kipir kipir degil. Dokunmasam da olur diyorum artik. O da nasilsa bi ara seks yapariz kafasinda. Ama o ara hic gelmiyor...dahasi eskisi kdr umrumda da degil..sizce duygusal yonden sizi tatmin etmeyen, bunun icin bir cabasi da olmayan birinden sirf bu sebeplerle bosanilir mi? Ben bu sekilde bir omur geciremem. Resmen mutsizum cunku bence anlasilmiyorum, arzulanmiyorum. Belki seviliyorum, ki o oyle oldugunu soyluyor , hatta benim bunlari yazdigimi bilse muhtemelen dehsete duser ama iki dk sonra dalga gecer...beni de en cok delirten bu belki de, ciddiye alinmamak...bu arada anneme bir iki citlattim artik esime eskisi gibi hissedemedigimi, bosanma lafini ima etmemle kizmasi bir oldu. Damadina tapan bir kvalide kendisi, ki o da bosanmis bir kadin...
ilk defa aklima ilk gelenleri yazdim, tam toparlayamadim belki de ama sizce bu sekilde evlilik dvm eder mi? Bunlar bosanmaya yeterli sebep mi?
İyi günde kötü günde hastalıkta sağlıkta sözünü verdiğini hatırlamak biraz çaba göstermek lazımhemen boşanma önerilmiş.Konu sahibi yaş olarak genç boşanınca tekrar ilişki evlilik isteyecek yaşta yanii.Çevreme bakıyorum da erkekler çok değişti son yıllarda menfaatçi kadını ezen vurdumduymaz günübirlik yaşayan tipler çoğaldı.Boşanınca sanki filmler deki mükemmel erkekler konu sahibinin çevresini mi saracak sanıyorlar.Yağmurdan kaçarken doluya da tutulabilir pekalaa
Aslinda hep boyleydi ama ben hep onu tesvik ederdim plan program yPmak icin. Simdi artik bnm de enerjim kalmadi biraz o dusunsun, ne bileyim esim cok yoruluyor onun hayatinda bit guzellik yapayim biraz nefes alsin demiyor. Cocukla beraber hayati zorlasan temelde benim ama sanki tum yuku omuzlayan o.Değişti mi yada hep böyle miydi siz mi görmediniz
Ben size benzer bir profille bir evlilik yaşamış biri olarak yazayım. Senaryo hemen hemen aynı: üniversitede başlamış bir ilişki, yıllar sonra yapılan evlilik, evliliğin ilk gününden itibaren tüm hayat belirtilerini yitiren bir eş... Bir farkla ki bu denklemde çocuk yoktu.
Herkes aksine konuşacak tahminim ama boşanma kararı alırsanız ne olacağını söylemeye geldim ben. Boşanalı birkaç yıl oldu. Kararı ilk aldığımda "kızım salaksın sen", "aldatmıyor, dövmüyor, allahtan belanı mı istiyorsun", "o da böyle, ne var sen de ona uysan" dışında bir yorum duymadım. Ama benim ruhum çekilmişti, artık konuşmuyor, gülmüyor, dışarı çıkmıyor, sadece bir evde, insan olarak çok değer verdiğim biri ile bir noktada ölmeyi bekliyordum. Sizin örneğinizdeki gibi, eleştirileri savuşturur, dikkate ve ciddiye almaz, "romain nasılsa bana kötülük yapmaz" derdi hep.
Boşandım, yeniden doğdum. İstediğimi yapıyor, canım evde kalmak isterse kalıyor, gezmek isterse geziyor, eve 5'te geliyorum. Zaman geliyor 7 gün evden çıkmıyorum, kendi kararım bu olduğu için gocunmuyorum da. Kilo verdim, yeniden zevk aldığım şeyleri yapmaya başladım, okudum, yazdım. Gerçekten çok, çok mutluyum. Yıllardır varlığını unuttuğum kadar mutluyum.
Sizin bir de evladınız varmış, onun bu resimdeki yerini en iyi siz bilirsiniz. Evlilikte iletişim ve paylaşım olmazsa olmaz, kaderinize razı olmayın, boşanmıyorsanız da değişime zorlayın en azından sadece.
Aynen bende çocuk yok; olsaydı farklı olur muydu bilmiyorum tabii. Bana olmazdı gibi geliyor, öte yandan "çocuksuza koca boşaması kolay" da demişlerÇocuk yok galiba
Aynen bende çocuk yok; olsaydı farklı olur muydu bilmiyorum tabii. Bana olmazdı gibi geliyor, öte yandan "çocuksuza koca boşaması kolay" da demişler
Evet zor durum ama bosaninca mutlu olmuycaksiniz. Sadece yaninizda televizyon izleyen biri olmuycak. Tabi biz kadinlar ilgi isteriz her dakika her saat sevilmek isteriz. Ama bunu gormedikde bunaliyoruz kendimize olan saygimiz bitiyor. Kendin çozmeye çalis. Kendjnde değisiklikler yaparak kendi kendine yeterek başla. Bir sure eşine hiçbir şikayetde bulunma. Ama boşanmayi dusunme. Pisman olursun. Çunki ayrildikda durumun daha iyiye gitmiycek. Odun gibi olsa da içinde sevgi barindjran birinin yaninda olmak yalniz olmakdan iyidir. Videolar izlet kadin istekleriyle iygili. Ona az ve öz sozler soyle. Arkadaşdan ne farkin var? Bir koca olarak benim baska kadinlari kiskanmama nasil göz yumarsin. Bu tip cumleler kur ama çok fazla degil. Sadece bikkin ve yorgun bir ses tonuyla de ve haftalarca aylarca birsey istemeyi birak. Onun dediği gibi 'dirdiri'. O değisikliyin farkina varicak.12 yillik birliktelik, 5 yillik bir evlilik. Dunya tatlisi 2 yasina girmek uzere olan bir evlat...universiteden tanisan, hem cok iyi iki arkadas hem de hayat arkadasi olan bir cifttik aslinda. Bilenler bilir hikayemizi, defalarca konu acmisligim var burda. Cocugumuzun dogmasiyla aslinda evliligimizde var olan bazi problemler de su yuzune cikti. Esim ozunde cok iyi, efendi biri. Cocuguna sefkatli, iyi bir kalbi olan, eli acik, durust bir adam. Ama karakterlerimiz, hayattan beklentilerimiz farkli. Ben gezmeden yapamam, karantina onun onceden de yasam tarziydi. Ben enerjik o hep yorgun hep bahane bulan. Ben titiz o olumune tembel. Seks icin bile artk mecali yok. En son ne zmn seks yaptigimizi hatirlamiyorum. Artik sevildigimi,begenildigimi, kadin oldugumu hissetmiyorum. Sefkat de hissetmiyorum. Onemsendigimi hic hissetmiyorum. Sadece dirdirciyim onun icin artik. Bu konulari konusmak istesem ya sacmaliyor oluyorum ya da her kucuk cocuklu aile boyle, ne var ki diyor. Ona gore hicbir problem de yok aslinda. Bu sekilde seks olmadan, flortlesme olmadan gayet de yurur bi evlilik. Ama yok, bende olmuyor. Cocuktanndolayi uykusuz da olsam, is- ev arasi mekik dokusam, gunluk is yukum ne kdr agir da olsa birbirimize zaman ayirmak istiyorum en azindan h.sonu. ama en basitinden h.sonu gezmeye gitmek bile onun icinnbuyuk bir kulfet. 24 saat evde kalsak, o tv karsisibda pinekleyip cay icse ondan mutlusu yok.
Bu adam hep boyle de gil dii...cocukla surekli ilgilenen oymus gibi devamli yorgun olan ici gecmis 32 yasinda bir dede oluverdi kendisi adeta.. yavas yavas ona karsi duygularim koreliyor. Eskisi gibi icim kipir kipir degil. Dokunmasam da olur diyorum artik. O da nasilsa bi ara seks yapariz kafasinda. Ama o ara hic gelmiyor...dahasi eskisi kdr umrumda da degil..sizce duygusal yonden sizi tatmin etmeyen, bunun icin bir cabasi da olmayan birinden sirf bu sebeplerle bosanilir mi? Ben bu sekilde bir omur geciremem. Resmen mutsizum cunku bence anlasilmiyorum, arzulanmiyorum. Belki seviliyorum, ki o oyle oldugunu soyluyor , hatta benim bunlari yazdigimi bilse muhtemelen dehsete duser ama iki dk sonra dalga gecer...beni de en cok delirten bu belki de, ciddiye alinmamak...bu arada anneme bir iki citlattim artik esime eskisi gibi hissedemedigimi, bosanma lafini ima etmemle kizmasi bir oldu. Damadina tapan bir kvalide kendisi, ki o da bosanmis bir kadin...
ilk defa aklima ilk gelenleri yazdim, tam toparlayamadim belki de ama sizce bu sekilde evlilik dvm eder mi? Bunlar bosanmaya yeterli sebep mi?
Size bendeki üşengeçlik seviyesini soyle anlatayımBenim eşimde sende kansızlık var dedi bizde gittik zorla. Azıcık d vitamini eksikliği çıktı onu kullandım hala aynıyım. Kanepede uazanayim sadece. Yemegimde hazır olsa benden mutlusu olmaz. Temizlik, spor, dağ bayır gezmek falan hiç bana göre değil
Psikiyatriyle görüştüm ben kendi kendinizi teşvik edin dedi ilaç falan da vermedi gerek yok dedi. Gorusecekseniz özele gidin bence :)
15 senelik ilişki 9 yıllık evlilik 2 yaşında bir bebek 30-35 yaşında olan biz ve yukarıdaki durumun neredeyse aynısı. Ben de eskisi kadar heyecanlı değilim valla dede ve nene gibi olduk. Hiç boşanma gibi bir düşüncem yok, çocuk büyüyünce düzeliriz gibime geliyor.12 yillik birliktelik, 5 yillik bir evlilik. Dunya tatlisi 2 yasina girmek uzere olan bir evlat...universiteden tanisan, hem cok iyi iki arkadas hem de hayat arkadasi olan bir cifttik aslinda. Bilenler bilir hikayemizi, defalarca konu acmisligim var burda. Cocugumuzun dogmasiyla aslinda evliligimizde var olan bazi problemler de su yuzune cikti. Esim ozunde cok iyi, efendi biri. Cocuguna sefkatli, iyi bir kalbi olan, eli acik, durust bir adam. Ama karakterlerimiz, hayattan beklentilerimiz farkli. Ben gezmeden yapamam, karantina onun onceden de yasam tarziydi. Ben enerjik o hep yorgun hep bahane bulan. Ben titiz o olumune tembel. Seks icin bile artk mecali yok. En son ne zmn seks yaptigimizi hatirlamiyorum. Artik sevildigimi,begenildigimi, kadin oldugumu hissetmiyorum. Sefkat de hissetmiyorum. Onemsendigimi hic hissetmiyorum. Sadece dirdirciyim onun icin artik. Bu konulari konusmak istesem ya sacmaliyor oluyorum ya da her kucuk cocuklu aile boyle, ne var ki diyor. Ona gore hicbir problem de yok aslinda. Bu sekilde seks olmadan, flortlesme olmadan gayet de yurur bi evlilik. Ama yok, bende olmuyor. Cocuktanndolayi uykusuz da olsam, is- ev arasi mekik dokusam, gunluk is yukum ne kdr agir da olsa birbirimize zaman ayirmak istiyorum en azindan h.sonu. ama en basitinden h.sonu gezmeye gitmek bile onun icinnbuyuk bir kulfet. 24 saat evde kalsak, o tv karsisibda pinekleyip cay icse ondan mutlusu yok.
Bu adam hep boyle de gil dii...cocukla surekli ilgilenen oymus gibi devamli yorgun olan ici gecmis 32 yasinda bir dede oluverdi kendisi adeta.. yavas yavas ona karsi duygularim koreliyor. Eskisi gibi icim kipir kipir degil. Dokunmasam da olur diyorum artik. O da nasilsa bi ara seks yapariz kafasinda. Ama o ara hic gelmiyor...dahasi eskisi kdr umrumda da degil..sizce duygusal yonden sizi tatmin etmeyen, bunun icin bir cabasi da olmayan birinden sirf bu sebeplerle bosanilir mi? Ben bu sekilde bir omur geciremem. Resmen mutsizum cunku bence anlasilmiyorum, arzulanmiyorum. Belki seviliyorum, ki o oyle oldugunu soyluyor , hatta benim bunlari yazdigimi bilse muhtemelen dehsete duser ama iki dk sonra dalga gecer...beni de en cok delirten bu belki de, ciddiye alinmamak...bu arada anneme bir iki citlattim artik esime eskisi gibi hissedemedigimi, bosanma lafini ima etmemle kizmasi bir oldu. Damadina tapan bir kvalide kendisi, ki o da bosanmis bir kadin...
ilk defa aklima ilk gelenleri yazdim, tam toparlayamadim belki de ama sizce bu sekilde evlilik dvm eder mi? Bunlar bosanmaya yeterli sebep mi?
Bence boşanmak için yeterli sebep değil. İyi bir insansa ve sizi seviyorsa, çift terapisi denenmeli diye düşünüyorum12 yillik birliktelik, 5 yillik bir evlilik. Dunya tatlisi 2 yasina girmek uzere olan bir evlat...universiteden tanisan, hem cok iyi iki arkadas hem de hayat arkadasi olan bir cifttik aslinda. Bilenler bilir hikayemizi, defalarca konu acmisligim var burda. Cocugumuzun dogmasiyla aslinda evliligimizde var olan bazi problemler de su yuzune cikti. Esim ozunde cok iyi, efendi biri. Cocuguna sefkatli, iyi bir kalbi olan, eli acik, durust bir adam. Ama karakterlerimiz, hayattan beklentilerimiz farkli. Ben gezmeden yapamam, karantina onun onceden de yasam tarziydi. Ben enerjik o hep yorgun hep bahane bulan. Ben titiz o olumune tembel. Seks icin bile artk mecali yok. En son ne zmn seks yaptigimizi hatirlamiyorum. Artik sevildigimi,begenildigimi, kadin oldugumu hissetmiyorum. Sefkat de hissetmiyorum. Onemsendigimi hic hissetmiyorum. Sadece dirdirciyim onun icin artik. Bu konulari konusmak istesem ya sacmaliyor oluyorum ya da her kucuk cocuklu aile boyle, ne var ki diyor. Ona gore hicbir problem de yok aslinda. Bu sekilde seks olmadan, flortlesme olmadan gayet de yurur bi evlilik. Ama yok, bende olmuyor. Cocuktanndolayi uykusuz da olsam, is- ev arasi mekik dokusam, gunluk is yukum ne kdr agir da olsa birbirimize zaman ayirmak istiyorum en azindan h.sonu. ama en basitinden h.sonu gezmeye gitmek bile onun icinnbuyuk bir kulfet. 24 saat evde kalsak, o tv karsisibda pinekleyip cay icse ondan mutlusu yok.
Bu adam hep boyle de gil dii...cocukla surekli ilgilenen oymus gibi devamli yorgun olan ici gecmis 32 yasinda bir dede oluverdi kendisi adeta.. yavas yavas ona karsi duygularim koreliyor. Eskisi gibi icim kipir kipir degil. Dokunmasam da olur diyorum artik. O da nasilsa bi ara seks yapariz kafasinda. Ama o ara hic gelmiyor...dahasi eskisi kdr umrumda da degil..sizce duygusal yonden sizi tatmin etmeyen, bunun icin bir cabasi da olmayan birinden sirf bu sebeplerle bosanilir mi? Ben bu sekilde bir omur geciremem. Resmen mutsizum cunku bence anlasilmiyorum, arzulanmiyorum. Belki seviliyorum, ki o oyle oldugunu soyluyor , hatta benim bunlari yazdigimi bilse muhtemelen dehsete duser ama iki dk sonra dalga gecer...beni de en cok delirten bu belki de, ciddiye alinmamak...bu arada anneme bir iki citlattim artik esime eskisi gibi hissedemedigimi, bosanma lafini ima etmemle kizmasi bir oldu. Damadina tapan bir kvalide kendisi, ki o da bosanmis bir kadin...
ilk defa aklima ilk gelenleri yazdim, tam toparlayamadim belki de ama sizce bu sekilde evlilik dvm eder mi? Bunlar bosanmaya yeterli sebep mi?
Arada seks olmaması seni sevmedigi anlamina mi geliyorki sen bir adim atmayi dene kimin kocasi gelince konusup ilgi ilgi veriyor ki.. benim de esim oyle tv izler konsmaz ben konusup sohbet etmeye çalışırim.bence bosanilcak birsey yok ortada12 yillik birliktelik, 5 yillik bir evlilik. Dunya tatlisi 2 yasina girmek uzere olan bir evlat...universiteden tanisan, hem cok iyi iki arkadas hem de hayat arkadasi olan bir cifttik aslinda. Bilenler bilir hikayemizi, defalarca konu acmisligim var burda. Cocugumuzun dogmasiyla aslinda evliligimizde var olan bazi problemler de su yuzune cikti. Esim ozunde cok iyi, efendi biri. Cocuguna sefkatli, iyi bir kalbi olan, eli acik, durust bir adam. Ama karakterlerimiz, hayattan beklentilerimiz farkli. Ben gezmeden yapamam, karantina onun onceden de yasam tarziydi. Ben enerjik o hep yorgun hep bahane bulan. Ben titiz o olumune tembel. Seks icin bile artk mecali yok. En son ne zmn seks yaptigimizi hatirlamiyorum. Artik sevildigimi,begenildigimi, kadin oldugumu hissetmiyorum. Sefkat de hissetmiyorum. Onemsendigimi hic hissetmiyorum. Sadece dirdirciyim onun icin artik. Bu konulari konusmak istesem ya sacmaliyor oluyorum ya da her kucuk cocuklu aile boyle, ne var ki diyor. Ona gore hicbir problem de yok aslinda. Bu sekilde seks olmadan, flortlesme olmadan gayet de yurur bi evlilik. Ama yok, bende olmuyor. Cocuktanndolayi uykusuz da olsam, is- ev arasi mekik dokusam, gunluk is yukum ne kdr agir da olsa birbirimize zaman ayirmak istiyorum en azindan h.sonu. ama en basitinden h.sonu gezmeye gitmek bile onun icinnbuyuk bir kulfet. 24 saat evde kalsak, o tv karsisibda pinekleyip cay icse ondan mutlusu yok.
Bu adam hep boyle de gil dii...cocukla surekli ilgilenen oymus gibi devamli yorgun olan ici gecmis 32 yasinda bir dede oluverdi kendisi adeta.. yavas yavas ona karsi duygularim koreliyor. Eskisi gibi icim kipir kipir degil. Dokunmasam da olur diyorum artik. O da nasilsa bi ara seks yapariz kafasinda. Ama o ara hic gelmiyor...dahasi eskisi kdr umrumda da degil..sizce duygusal yonden sizi tatmin etmeyen, bunun icin bir cabasi da olmayan birinden sirf bu sebeplerle bosanilir mi? Ben bu sekilde bir omur geciremem. Resmen mutsizum cunku bence anlasilmiyorum, arzulanmiyorum. Belki seviliyorum, ki o oyle oldugunu soyluyor , hatta benim bunlari yazdigimi bilse muhtemelen dehsete duser ama iki dk sonra dalga gecer...beni de en cok delirten bu belki de, ciddiye alinmamak...bu arada anneme bir iki citlattim artik esime eskisi gibi hissedemedigimi, bosanma lafini ima etmemle kizmasi bir oldu. Damadina tapan bir kvalide kendisi, ki o da bosanmis bir kadin...
ilk defa aklima ilk gelenleri yazdim, tam toparlayamadim belki de ama sizce bu sekilde evlilik dvm eder mi? Bunlar bosanmaya yeterli sebep mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?