Ya evet işte susmayı ve takmamaya öğrenmem gerekEşinin ailesi ile ne kadar az görüşürsen o kadar az esinle kavga edersin..çok muhabbet tez ayrılık getirir demişler ayrıca yaşadığın en ufak olayi bile eşine anlatmak zorunda değilsin kendi işini kendin hallet sorunlarını kendin çöz... eşim bana senin annen bunu yaptı baban bana bunu dedi diye şikayet etse ilkinde bi düşünürüm araya girerim ama sürekli sürekli oluyorsa ne haliniz varsa görün derim..
Yazdıklarınızı okuyunca aklıma direkt bu geldiEşimle her tartışmamızın sebebi ne olursa olsun ailesini her olay haklı görmesi ama her olayda. Anneme anlatsam yapacak bi şey yok tüm erkekler böyle, babam da öyleydi bak şimdi ne oldu diyecek. Ben kaldıramıyorum baktığımda onun için değersiz olduğum aklıma geliyor. 4 yıldır bir olayda bile haklı görmedi bir olayda bile. İçim acıyor. Bunu unutmanın bir yolu yok mu tamlamanın siz umrumda değilsiniz gibi davranmanın lütfen akıl verin onlar yüzünden tüm özgüvenim gitti. Çünkü kendi kendime sen her şeyi yanlış anlıyorsun sen sorunlusun diyorum(çünkü her tarışmada sen haksızına dönüyor olay). Çocuğum var evliliğimi sürdürmek istiyorum ama onun ailesine olan bu tavrı her olayda önde tutması soğutuyor. Yok mu unutmanın bir yolu
Aynı ya aynıYazdıklarınızı okuyunca aklıma direkt bu geldi
Yani bu hayatı pek de ben seçmedim çünkü böyle biri olduğunu evlenmeden bilmiyordum. Bilseydim keşke. Kimseye saygısızlık etmedim eşime üzüldüğüm kırıldığım noktayı söylüyorum, bana sen yanlış anlamışsınız diyor. E bu da bana sinir krizi geçirtiyor.Eğer bu durum evliliğinizin başından beri böyle ise bu hayatı siz seçmiş oluyorsunuz. Malesef erkeklerin çoğu eşlerine yapılan eleştirileri geçiştirme ve yanlış anladın o anlamda değil diyip görmezden gelme eğilimine sahip çünkü eşlerinin hisleri ve saygınlığı öncelikleri değildir. Ayrıca daha önce çok kavgacı ve haksız tavırlarınız olduysa, erkek direk benim eşim abartabiliyor en iyisi arayı uzatmadan boşverelim şimdi yine haksız çıkar uğraşırız diyerek kaçıyor. Çok az adam var, benim eşim gibi, asla kimsenin ağzını açtırmaz. Herkes başından bunu bildiği için bana da nazik davranırlar haliyle ben de bana iyi gelene iyi olduğum için ortada hiçbir sorun olmuyor ve aynı aile apartmanında yaşamamıza rağmen bu böyle. Her şey eşin ilk baştan tavrına ve korumasına göre şekillenir
Evlenmeden öncesini söylemiyorum. Evlendiniz, davranışlarını beğenmediniz, iyi bir koca değil, hemen gençliğinizi ziyan etmek yerine boşayacaksınız. Durumu kabullenip sindirerek anca kendinize dert yaratmış oldunuz. Ha şuan çocuk varsa zaten boşanmazsınız gerek de yok bu saatten sonra. Yapabileceğiniz şey ailesi ile zorunlu durumlar harici Yanyana gelmemek, eleştirileri, açık bir hakaret değilse eşe taşımamakYani bu hayatı pek de ben seçmedim çünkü böyle biri olduğunu evlenmeden bilmiyordum. Bilseydim keşke. Kimseye saygısızlık etmedim eşime üzüldüğüm kırıldığım noktayı söylüyorum, bana sen yanlış anlamışsınız diyor. E bu da bana sinir krizi geçirtiyor.
Evet umursamaz olmayı öğrenmem gerekiyor sanırım, takmamayı günümü gün etmeyiGeçmişte kalmış olsa da unutsan. Surekli benzerlerini yaşamaya devam edecekken buna unutmak nasıl denir? Kabullenmek olur anca.
İşte düzelir umuduyla insan yapamıyor tabi bir de bebeğim var şimdiEvlenmeden öncesini söylemiyorum. Evlendiniz, davranışlarını beğenmediniz, iyi bir koca değil, hemen gençliğinizi ziyan etmek yerine boşayacaksınız. Durumu kabullenip sindirerek anca kendinize dert yaratmış oldunuz. Ha şuan çocuk varsa zaten boşanmazsınız gerek de yok bu saatten sonra. Yapabileceğiniz şey ailesi ile zorunlu durumlar harici Yanyana gelmemek, eleştirileri, açık bir hakaret değilse eşe taşımamak
Ne sıklıkta görüşmen icap ediyor bu insanlarla? Yilda bir kac defaya indirgeyebiliosaniz yapilmayacak bisey degil.Evet umursamaz olmayı öğrenmem gerekiyor sanırım, takmamayı günümü gün etmeyi
Yaaa haftada 1 cümbür cemaatNe sıklıkta görüşmen icap ediyor bu insanlarla? Yilda bir kac defaya indirgeyebiliosaniz yapilmayacak bisey degil.
Size ne gibi şeyler söylüyor peki eş ailesiİşte düzelir umuduyla insan yapamıyor tabi bir de bebeğim var şimdi
Örneğin yeğeninin bebeğimin kafasına tak tak plastik topla vurması ama eşimin yok ya o kadar değildi demesi meselaSize kesinlikle haklı olduğunuzu hissettiren ancak eşinizin yine de ailesine hak verdiği 2 olayı anlatabilir misiniz?
Yeğeni kaç yaşında? Burada bebeğinizi koruması gereken siz değil misiniz? Genelde annelerin sorumluluğunda oluyor bebekler. Ayrıca eşinizden nasıl bir tepki bekliyorsunuz? Size " Evet haklısın yaa, tak tak vurdu başına" demesi sizi rahatlatır mıydı? Veya yeğenine kızması sizi mutlu eder miydi?Örneğin yeğeninin bebeğimin kafasına tak tak plastik topla vurması ama eşimin yok ya o kadar değildi demesi mesela
Sorumluluğu alıyorum tabi ki uyardım neden öyle yapıyorsun diye .Yeğeni kaç yaşında? Burada bebeğinizi koruması gereken siz değil misiniz? Genelde annelerin sorumluluğunda oluyor bebekler. Ayrıca eşinizden nasıl bir tepki bekliyorsunuz? Size " Evet haklısın yaa, tak tak vurdu başına" demesi sizi rahatlatır mıydı? Veya yeğenine kızması sizi mutlu eder miydi?
Çocuğunuz yok galiba varsa da maşallah çok olgunsunuzYeğeni kaç yaşında? Burada bebeğinizi koruması gereken siz değil misiniz? Genelde annelerin sorumluluğunda oluyor bebekler. Ayrıca eşinizden nasıl bir tepki bekliyorsunuz? Size " Evet haklısın yaa, tak tak vurdu başına" demesi sizi rahatlatır mıydı? Veya yeğenine kızması sizi mutlu eder miydi?
Bebeğim var. Bazen 3-4 yaşındaki çocuklarla bir araya geliyor, o dönemlerde çocuklardan bazıları zarar vermeye meyilli olabiliyor. O yüzden iyi korumak gerekiyor. Burada eşlerden bir beklenti içine girmek bana mantıksız geliyor.Çocuğunuz yok galiba varsa da maşallah çok olgunsunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?