EvluBayan000
Seni çok iyi anlıyorum...
Kendini yanlız, kimsesiz, sevgisiz, dalından düşüp rüzgarda savrulan bir yaprak gibi hissediyorsun....
Belli ki döneceksin eşinin yanına, ama bilki değerin olmayacak(ailesinin değer vermediği ve sahip çıkmadığı kıza ne eşi ne de eşinin ailesi değer vermez)....
bir süre susmayı dene, eşinden ev işi isteme, zaten çalışmıyorsun, işlerini haftalık olarak planla ve kağıda yaz, hergün ki işin belli olsun... eşini kapıda karşıla ve yolcula.... hergün muhakkak yemeğin olsun(çalışıpta eve gelince yemek olmaması gerçekten kötü)...
Önceki konularında tüp bebek için arayışta olduğunu okumuştum, sakın çocuk yapmak gibi bir hataya düşme.....
Çocuk evliliği düzeltmez, sadece boşanmayı zorlaştırır.....iyi giden evliliklerde bile çocuk olduktan sonra eşler arası problemler başlıyor...senin evlilik baştan beri kötü, daha da kötüye gider....
Eğitim seviyen nedir bilmiyorum ama nerede kaldıysan oradan başla....
Şu anda herşeye boyun eğiyor olabilirsin ama hele bir 30 lu yaşların yarısına gel, herşey gözüne batacak, herşeyi sorgulamaya başlayacaksın....
Üniveriste okumasan bile kurslarla vs..bir meslek edinmeye çalış... kendini güvenceye al....
Senin sonun enindee sonunda BOŞANMAK olacak...sen göremiyorsun ama ben buradan görüyorum...
En azından o sona gelene kadar eşin ve ailesi tarafından aşağılanmamak ve hor görülmemek için beklentini sıfırla ve susmayı öğren....
Sana sahip çıkmayan ailenle de arana mesafe koy...onlar aramadan arama, sorma...