eşimin annesi

regarde-moi .!.:

Kızlar Merhaba. Benimki dert mi bilmiyorum ama canımı çok sıkan bi durumu sizinle paylaşacağım. Ben birkaç ay önce evlendim. Eşimin geçirdiği bi operasyon nedeniyle annesi bir süredir bizde kalıyor yardım için. Normalde bizim hiç bi problemimiz yok. Hatta bana yavrum der ve ben de onun beni kızı gibi sevdiğine inanırdım. Ama oturup eşim annesi ve ben konuşurken hep dışarda kalıyorum yani örnek verecek olursan eğer diyor ki oğlum Allah sana şunu versin bunu versin diyor. Hiç beni katmiyor. Bir de kızı var hep onlardan bahsediyor. Dunyada onun çocuklarından önemli birsey yok. Evet herkesin çocuğu degerlidir ama bana nispet yapar gibi annem yavrum diye kocaman adamı sevmesi sinirlerimi bozuyor artık. Eşimle ilgilenmem sanki sucmus gibi. Ya adam tuvalete gidecek ne olur annen değil miyim götürürüm diyor. Eşim tabiki istemiyor. Bazen yardım ediyorum bazen de annesi dahil olduğunda mutfağa filan gidiyorum sırf oğlu kıymete binmesin diye. Doktorun anlattıklarını esime söylüyorum yapması için annesi canı acır sonra yapsın diyor sanki benim kastım var. Bir de eşimle konuşuyoruz mesela eşim birsey diyor ben gülüyorum filan annesi hemen bana dönüp ne diyor diye soruyor ama istisnasız her defasında. Ben de Eşimin yaptığı espiriyi anlatıyorum. Bir de geçen gün düğün cd sini izliyoruz ya sanki orda gelin yok oyy kurban olurum oğlumlar havada uçuştu. Salondan çıktığınızda arabaya biliyoruz videoda yanımıza birilerini bildirmişti tek gidemezsiniz diye neymiş önümüzü keserlermis yolda. Ya gittiğimiz yer arabayla 300 m sadece. Neyse videoyu izlerken diyorki sen yalnız gitmek istiyordun birde bak ne guzel oldu böyle sizi göturmeleri falan filan.
tekrar söylüyorum evet herkesin çocuğu kiymetlidir ama bu abartı değil mi Allah aşkına. Benim annem hayatta değil. Insan düşünmez mi bu kız üzülüyor mudur diye. Gerçi biz nişanlıyken de birkaç defa annen baban nasıl diye sorup sonra kivirmisti lafı. Ben mi fazla hassas oldum bilmiyorum ama çok bunaldım.

Genişletmek için tıkla...

regarde-moi .!.:

Kızlar Merhaba. Benimki dert mi bilmiyorum ama canımı çok sıkan bi durumu sizinle paylaşacağım. Ben birkaç ay önce evlendim. Eşimin geçirdiği bi operasyon nedeniyle annesi bir süredir bizde kalıyor yardım için. Normalde bizim hiç bi problemimiz yok. Hatta bana yavrum der ve ben de onun beni kızı gibi sevdiğine inanırdım. Ama oturup eşim annesi ve ben konuşurken hep dışarda kalıyorum yani örnek verecek olursan eğer diyor ki oğlum Allah sana şunu versin bunu versin diyor. Hiç beni katmiyor. Bir de kızı var hep onlardan bahsediyor. Dunyada onun çocuklarından önemli birsey yok. Evet herkesin çocuğu degerlidir ama bana nispet yapar gibi annem yavrum diye kocaman adamı sevmesi sinirlerimi bozuyor artık. Eşimle ilgilenmem sanki sucmus gibi. Ya adam tuvalete gidecek ne olur annen değil miyim götürürüm diyor. Eşim tabiki istemiyor. Bazen yardım ediyorum bazen de annesi dahil olduğunda mutfağa filan gidiyorum sırf oğlu kıymete binmesin diye. Doktorun anlattıklarını esime söylüyorum yapması için annesi canı acır sonra yapsın diyor sanki benim kastım var. Bir de eşimle konuşuyoruz mesela eşim birsey diyor ben gülüyorum filan annesi hemen bana dönüp ne diyor diye soruyor ama istisnasız her defasında. Ben de Eşimin yaptığı espiriyi anlatıyorum. Bir de geçen gün düğün cd sini izliyoruz ya sanki orda gelin yok oyy kurban olurum oğlumlar havada uçuştu. Salondan çıktığınızda arabaya biliyoruz videoda yanımıza birilerini bildirmişti tek gidemezsiniz diye neymiş önümüzü keserlermis yolda. Ya gittiğimiz yer arabayla 300 m sadece. Neyse videoyu izlerken diyorki sen yalnız gitmek istiyordun birde bak ne guzel oldu böyle sizi göturmeleri falan filan.
tekrar söylüyorum evet herkesin çocuğu kiymetlidir ama bu abartı değil mi Allah aşkına. Benim annem hayatta değil. Insan düşünmez mi bu kız üzülüyor mudur diye. Gerçi biz nişanlıyken de birkaç defa annen baban nasıl diye sorup sonra kivirmisti lafı. Ben mi fazla hassas oldum bilmiyorum ama çok bunaldım.

Genişletmek için tıkla...

regarde-moi .!.:

Kızlar Merhaba. Benimki dert mi bilmiyorum ama canımı çok sıkan bi durumu sizinle paylaşacağım. Ben birkaç ay önce evlendim. Eşimin geçirdiği bi operasyon nedeniyle annesi bir süredir bizde kalıyor yardım için. Normalde bizim hiç bi problemimiz yok. Hatta bana yavrum der ve ben de onun beni kızı gibi sevdiğine inanırdım. Ama oturup eşim annesi ve ben konuşurken hep dışarda kalıyorum yani örnek verecek olursan eğer diyor ki oğlum Allah sana şunu versin bunu versin diyor. Hiç beni katmiyor. Bir de kızı var hep onlardan bahsediyor. Dunyada onun çocuklarından önemli birsey yok. Evet herkesin çocuğu degerlidir ama bana nispet yapar gibi annem yavrum diye kocaman adamı sevmesi sinirlerimi bozuyor artık. Eşimle ilgilenmem sanki sucmus gibi. Ya adam tuvalete gidecek ne olur annen değil miyim götürürüm diyor. Eşim tabiki istemiyor. Bazen yardım ediyorum bazen de annesi dahil olduğunda mutfağa filan gidiyorum sırf oğlu kıymete binmesin diye. Doktorun anlattıklarını esime söylüyorum yapması için annesi canı acır sonra yapsın diyor sanki benim kastım var. Bir de eşimle konuşuyoruz mesela eşim birsey diyor ben gülüyorum filan annesi hemen bana dönüp ne diyor diye soruyor ama istisnasız her defasında. Ben de Eşimin yaptığı espiriyi anlatıyorum. Bir de geçen gün düğün cd sini izliyoruz ya sanki orda gelin yok oyy kurban olurum oğlumlar havada uçuştu. Salondan çıktığınızda arabaya biliyoruz videoda yanımıza birilerini bildirmişti tek gidemezsiniz diye neymiş önümüzü keserlermis yolda. Ya gittiğimiz yer arabayla 300 m sadece. Neyse videoyu izlerken diyorki sen yalnız gitmek istiyordun birde bak ne guzel oldu böyle sizi göturmeleri falan filan.
tekrar söylüyorum evet herkesin çocuğu kiymetlidir ama bu abartı değil mi Allah aşkına. Benim annem hayatta değil. Insan düşünmez mi bu kız üzülüyor mudur diye. Gerçi biz nişanlıyken de birkaç defa annen baban nasıl diye sorup sonra kivirmisti lafı. Ben mi fazla hassas oldum bilmiyorum ama çok bunaldım.

Genişletmek için tıkla...

h2oh2o .!.:

Calisiyor musun?

Genişletmek için tıkla...

themis1990 .!.:

aranızda rekabet var ne sen onu çekebiliyorsun ne o seni

Genişletmek için tıkla...

regarde-moi .!.:

Kızlar Merhaba. Benimki dert mi bilmiyorum ama canımı çok sıkan bi durumu sizinle paylaşacağım. Ben birkaç ay önce evlendim. Eşimin geçirdiği bi operasyon nedeniyle annesi bir süredir bizde kalıyor yardım için. Normalde bizim hiç bi problemimiz yok. Hatta bana yavrum der ve ben de onun beni kızı gibi sevdiğine inanırdım. Ama oturup eşim annesi ve ben konuşurken hep dışarda kalıyorum yani örnek verecek olursan eğer diyor ki oğlum Allah sana şunu versin bunu versin diyor. Hiç beni katmiyor. Bir de kızı var hep onlardan bahsediyor. Dunyada onun çocuklarından önemli birsey yok. Evet herkesin çocuğu degerlidir ama bana nispet yapar gibi annem yavrum diye kocaman adamı sevmesi sinirlerimi bozuyor artık. Eşimle ilgilenmem sanki sucmus gibi. Ya adam tuvalete gidecek ne olur annen değil miyim götürürüm diyor. Eşim tabiki istemiyor. Bazen yardım ediyorum bazen de annesi dahil olduğunda mutfağa filan gidiyorum sırf oğlu kıymete binmesin diye. Doktorun anlattıklarını esime söylüyorum yapması için annesi canı acır sonra yapsın diyor sanki benim kastım var. Bir de eşimle konuşuyoruz mesela eşim birsey diyor ben gülüyorum filan annesi hemen bana dönüp ne diyor diye soruyor ama istisnasız her defasında. Ben de Eşimin yaptığı espiriyi anlatıyorum. Bir de geçen gün düğün cd sini izliyoruz ya sanki orda gelin yok oyy kurban olurum oğlumlar havada uçuştu. Salondan çıktığınızda arabaya biliyoruz videoda yanımıza birilerini bildirmişti tek gidemezsiniz diye neymiş önümüzü keserlermis yolda. Ya gittiğimiz yer arabayla 300 m sadece. Neyse videoyu izlerken diyorki sen yalnız gitmek istiyordun birde bak ne guzel oldu böyle sizi göturmeleri falan filan.
tekrar söylüyorum evet herkesin çocuğu kiymetlidir ama bu abartı değil mi Allah aşkına. Benim annem hayatta değil. Insan düşünmez mi bu kız üzülüyor mudur diye. Gerçi biz nişanlıyken de birkaç defa annen baban nasıl diye sorup sonra kivirmisti lafı. Ben mi fazla hassas oldum bilmiyorum ama çok bunaldım.

Genişletmek için tıkla...

lavantakesesi35 .!.:

Sizin hassas olduğunuz bile bile yapması ve 2 kişilik bir evde tekil konuşması sinir bozucu.
Eşinizin rahatsızlığından dolayı belki de daha fazla üstüne düşüyordur ama sürekli durum bu şekilde giderse eşinizin uygun bir dille anne kız bu konuda hassas daha nazik davran demesi gerekebilir.
Çok fazla takmayın sizinde dediğiniz gibi evladıdır.Herkesin evladı kendine kıymetlidir.

Genişletmek için tıkla...

parkbyull .!.:

sinir bozucu bir durum yok kocanız annesinin kuzusu sevecek tabiki kadın siz annenizde sizin için kurban olduğum kızım der o cd yi izlediği süre boyunca..bence dertsiz başınıza dert almak için uğraşmayın kadın size iyi davranıyor mu kocanız size ilgi alaka gösteriyor mu yersiz kıskançlıklara lüzum yok..adamlar evlendi diye analarını mı silecekler anlamadım ki.

Genişletmek için tıkla...

regarde-moi .!.:

Konumu okuyup yorum yapsaydın eğer bu kadar kalp kırıcı olmazdın. Benim annem beni kurban olurum diye sevmediği için ben rahatsız oluyorum. Kimse anneaini silmesini filan istemiyor.

Genişletmek için tıkla...

regarde-moi .!.:

Kızlar Merhaba. Benimki dert mi bilmiyorum ama canımı çok sıkan bi durumu sizinle paylaşacağım. Ben birkaç ay önce evlendim. Eşimin geçirdiği bi operasyon nedeniyle annesi bir süredir bizde kalıyor yardım için. Normalde bizim hiç bi problemimiz yok. Hatta bana yavrum der ve ben de onun beni kızı gibi sevdiğine inanırdım. Ama oturup eşim annesi ve ben konuşurken hep dışarda kalıyorum yani örnek verecek olursan eğer diyor ki oğlum Allah sana şunu versin bunu versin diyor. Hiç beni katmiyor. Bir de kızı var hep onlardan bahsediyor. Dunyada onun çocuklarından önemli birsey yok. Evet herkesin çocuğu degerlidir ama bana nispet yapar gibi annem yavrum diye kocaman adamı sevmesi sinirlerimi bozuyor artık. Eşimle ilgilenmem sanki sucmus gibi. Ya adam tuvalete gidecek ne olur annen değil miyim götürürüm diyor. Eşim tabiki istemiyor. Bazen yardım ediyorum bazen de annesi dahil olduğunda mutfağa filan gidiyorum sırf oğlu kıymete binmesin diye. Doktorun anlattıklarını esime söylüyorum yapması için annesi canı acır sonra yapsın diyor sanki benim kastım var. Bir de eşimle konuşuyoruz mesela eşim birsey diyor ben gülüyorum filan annesi hemen bana dönüp ne diyor diye soruyor ama istisnasız her defasında. Ben de Eşimin yaptığı espiriyi anlatıyorum. Bir de geçen gün düğün cd sini izliyoruz ya sanki orda gelin yok oyy kurban olurum oğlumlar havada uçuştu. Salondan çıktığınızda arabaya biliyoruz videoda yanımıza birilerini bildirmişti tek gidemezsiniz diye neymiş önümüzü keserlermis yolda. Ya gittiğimiz yer arabayla 300 m sadece. Neyse videoyu izlerken diyorki sen yalnız gitmek istiyordun birde bak ne guzel oldu böyle sizi göturmeleri falan filan.
tekrar söylüyorum evet herkesin çocuğu kiymetlidir ama bu abartı değil mi Allah aşkına. Benim annem hayatta değil. Insan düşünmez mi bu kız üzülüyor mudur diye. Gerçi biz nişanlıyken de birkaç defa annen baban nasıl diye sorup sonra kivirmisti lafı. Ben mi fazla hassas oldum bilmiyorum ama çok bunaldım.

Genişletmek için tıkla...