Haklısınız. Her erkek annesi neden aynı olmak zorunda anlamıyorum oğullarının hayatına biri girince oğulları kıymete biniyor yere göğe sığdıramıyorlar malesef.Takmaya çalışıyorum ama biraz doldum sanırım. Ben eşime asla yansıtmayı düşünmüyorum. Ortada elle tutulur birsey yok ama küçük küçük birikince canımı sıkıyor böyle. O evde ben de yaşıyorum sonuçta ve deli gibi çalışıyorum.
Kızlar Merhaba. Benimki dert mi bilmiyorum ama canımı çok sıkan bi durumu sizinle paylaşacağım. Ben birkaç ay önce evlendim. Eşimin geçirdiği bi operasyon nedeniyle annesi bir süredir bizde kalıyor yardım için. Normalde bizim hiç bi problemimiz yok. Hatta bana yavrum der ve ben de onun beni kızı gibi sevdiğine inanırdım. Ama oturup eşim annesi ve ben konuşurken hep dışarda kalıyorum yani örnek verecek olursan eğer diyor ki oğlum Allah sana şunu versin bunu versin diyor. Hiç beni katmiyor. Bir de kızı var hep onlardan bahsediyor. Dunyada onun çocuklarından önemli birsey yok. Evet herkesin çocuğu degerlidir ama bana nispet yapar gibi annem yavrum diye kocaman adamı sevmesi sinirlerimi bozuyor artık. Eşimle ilgilenmem sanki sucmus gibi. Ya adam tuvalete gidecek ne olur annen değil miyim götürürüm diyor. Eşim tabiki istemiyor. Bazen yardım ediyorum bazen de annesi dahil olduğunda mutfağa filan gidiyorum sırf oğlu kıymete binmesin diye. Doktorun anlattıklarını esime söylüyorum yapması için annesi canı acır sonra yapsın diyor sanki benim kastım var. Bir de eşimle konuşuyoruz mesela eşim birsey diyor ben gülüyorum filan annesi hemen bana dönüp ne diyor diye soruyor ama istisnasız her defasında. Ben de Eşimin yaptığı espiriyi anlatıyorum. Bir de geçen gün düğün cd sini izliyoruz ya sanki orda gelin yok oyy kurban olurum oğlumlar havada uçuştu. Salondan çıktığınızda arabaya biliyoruz videoda yanımıza birilerini bildirmişti tek gidemezsiniz diye neymiş önümüzü keserlermis yolda. Ya gittiğimiz yer arabayla 300 m sadece. Neyse videoyu izlerken diyorki sen yalnız gitmek istiyordun birde bak ne guzel oldu böyle sizi göturmeleri falan filan.
tekrar söylüyorum evet herkesin çocuğu kiymetlidir ama bu abartı değil mi Allah aşkına. Benim annem hayatta değil. Insan düşünmez mi bu kız üzülüyor mudur diye. Gerçi biz nişanlıyken de birkaç defa annen baban nasıl diye sorup sonra kivirmisti lafı. Ben mi fazla hassas oldum bilmiyorum ama çok bunaldım.
Sırf merakımdan soruyorum. Bu kadar komik olan ne?
az acele etmeyip devamını bekleseydin sorun kalmazdı
kaçırdığım bir şey mi var diye şu an merak ettim gerçekten annesi hayatta değil sanırım böyle bir tepki aldığıma göre öyleyse tabiki özür dilerim.ama güldüğüm şey anne muhabbeti değildi yazımın devamını yazmadan yolldığım için yazdığım düzenlemeyi görmeden tepki vermesineydi..yoksa işim gücüm yok anasız babasız insanlarla eğlenecek kadar karaktersiz değilim.anlatabildim mi?Hiç oralı olup kendini üzme. Aynen şimdiye kadar olduğu gibi saygından ödün vermeden sen bildiğin gibi davranmaya devam et. Eşin zaten görüyordur. Eğer tepki verirsen "annem bize yardımcı olmaya çalışıyor" diyecektir. Hakılıyken haksız duruma düşme. Altın kural : Oğullar annelerinin hatalarını görse de asla bunu dile getirmezler. O yüzden az daha sabret geçer bu günler...
Sırf merakımdan soruyorum. Bu kadar komik olan ne?
Konu sahibinin annesinin ne düğünü ne de düğün cd'sini asla izleyemeyecek olması mı? Ya da "oy benim güzel kızıma kurban olurum" diyemeyecek olması mı?
Bence gülmek yerine, "görmemişim üzgünüm" demek daha doğru olacaktır.
İnsanız, hepimiz hata yapabiliriz değil mi?
Kızlar Merhaba. Benimki dert mi bilmiyorum ama canımı çok sıkan bi durumu sizinle paylaşacağım. Ben birkaç ay önce evlendim. Eşimin geçirdiği bi operasyon nedeniyle annesi bir süredir bizde kalıyor yardım için. Normalde bizim hiç bi problemimiz yok. Hatta bana yavrum der ve ben de onun beni kızı gibi sevdiğine inanırdım. Ama oturup eşim annesi ve ben konuşurken hep dışarda kalıyorum yani örnek verecek olursan eğer diyor ki oğlum Allah sana şunu versin bunu versin diyor. Hiç beni katmiyor. Bir de kızı var hep onlardan bahsediyor. Dunyada onun çocuklarından önemli birsey yok. Evet herkesin çocuğu degerlidir ama bana nispet yapar gibi annem yavrum diye kocaman adamı sevmesi sinirlerimi bozuyor artık. Eşimle ilgilenmem sanki sucmus gibi. Ya adam tuvalete gidecek ne olur annen değil miyim götürürüm diyor. Eşim tabiki istemiyor. Bazen yardım ediyorum bazen de annesi dahil olduğunda mutfağa filan gidiyorum sırf oğlu kıymete binmesin diye. Doktorun anlattıklarını esime söylüyorum yapması için annesi canı acır sonra yapsın diyor sanki benim kastım var. Bir de eşimle konuşuyoruz mesela eşim birsey diyor ben gülüyorum filan annesi hemen bana dönüp ne diyor diye soruyor ama istisnasız her defasında. Ben de Eşimin yaptığı espiriyi anlatıyorum. Bir de geçen gün düğün cd sini izliyoruz ya sanki orda gelin yok oyy kurban olurum oğlumlar havada uçuştu. Salondan çıktığınızda arabaya biliyoruz videoda yanımıza birilerini bildirmişti tek gidemezsiniz diye neymiş önümüzü keserlermis yolda. Ya gittiğimiz yer arabayla 300 m sadece. Neyse videoyu izlerken diyorki sen yalnız gitmek istiyordun birde bak ne guzel oldu böyle sizi göturmeleri falan filan.
tekrar söylüyorum evet herkesin çocuğu kiymetlidir ama bu abartı değil mi Allah aşkına. Benim annem hayatta değil. Insan düşünmez mi bu kız üzülüyor mudur diye. Gerçi biz nişanlıyken de birkaç defa annen baban nasıl diye sorup sonra kivirmisti lafı. Ben mi fazla hassas oldum bilmiyorum ama çok bunaldım.
ben bunu görmemişim gerçekten beni yanlış anlama ,beni affedebilir misin konu sahibi? özür dilerim
olur böyle durumlar ama bazı kişiler kaldıramayabiliyor maalesef bu sebeple bende bana düşen insanlık görevim sebebiyle özrümü diledim zatens
senin suçun yokki tatlım yanlış anlaşılma var sadece...
Evet ben de aynen söylediğin gibi yapıyorum. Hatta yanlış anlamasın oğlunu uzaklastiracagim düşüncelerine kapilmasin diye kiskandigini hissettigim durumlarda yalniz bırakıyorum onları.Sinirlendiğinizi, alındığınızı belli etmeyin.
İntikam alacağım diye onun yaptığı gibi yapmayın.
Umursamadığınızı görünce bir süre sonra böyle davranmaktan vazgeçecektir.
Sorun şu ki ben annem hakkında konusamiyorum. Onun Hakkında bir başkasının yanında tek kelime bile edemiyorum. O yüzden belli etmem mümkün değil. Hayır çok merhametli ve cok iyi bir insan ama bu sacma kiskancliklarini anlamıyorum. Çünkü yaptıkları o kadar yersizki.canım allah annene rahmet etsin
k.validene gelince senin incindiğinin farkında olmayabilir
yani genel olarak merhametsiz biri değilse, olmayabilir
yerinde olsam, o öyle davranırken köşe bucak kaçmazdım
duygularımı söylerdim
ahh ahh derdim, ana gibi yar yok, benim annem de hayatta olsaydı beni böyle nazlasaydı derdim mesela
ben hasta olsam bir kocam var diye de ilave ederdim
veya anne ben hasta olsam beni de nazlar mısın diye sorardım
ve kocamın yanında sorardım bunları
eğer merhamet sahibi biriyse olayın farkına varırdı ve sen de benim yavrumsun, yapmam mı hiç falan derdi
yok demiyorsa da, eşin en azından senin incindiğini anlardı
Evet evet onun için dedin ya dert mi benimki bilmiyorum diye. Neler okuyorum burda. Allah beterinden saklasin. Ben biraz doldum eşime de hicbirsey söylemiyorum boşuna. O yüzden sizinle paylaşmak istedim.boşver canım üstünde durma yoksa benim gibi psikolojin bozulur..oo bu sölediklerin neykii hayatta daha neler var,idare et canını sıkma çok anormal bişiy göremedim bende bu anlattıkların sinir bozucu olsada aşılamayacak bir durum değil önemseme..
Kızlar Merhaba. Benimki dert mi bilmiyorum ama canımı çok sıkan bi durumu sizinle paylaşacağım. Ben birkaç ay önce evlendim. Eşimin geçirdiği bi operasyon nedeniyle annesi bir süredir bizde kalıyor yardım için. Normalde bizim hiç bi problemimiz yok. Hatta bana yavrum der ve ben de onun beni kızı gibi sevdiğine inanırdım. Ama oturup eşim annesi ve ben konuşurken hep dışarda kalıyorum yani örnek verecek olursan eğer diyor ki oğlum Allah sana şunu versin bunu versin diyor. Hiç beni katmiyor. Bir de kızı var hep onlardan bahsediyor. Dunyada onun çocuklarından önemli birsey yok. Evet herkesin çocuğu degerlidir ama bana nispet yapar gibi annem yavrum diye kocaman adamı sevmesi sinirlerimi bozuyor artık. Eşimle ilgilenmem sanki sucmus gibi. Ya adam tuvalete gidecek ne olur annen değil miyim götürürüm diyor. Eşim tabiki istemiyor. Bazen yardım ediyorum bazen de annesi dahil olduğunda mutfağa filan gidiyorum sırf oğlu kıymete binmesin diye. Doktorun anlattıklarını esime söylüyorum yapması için annesi canı acır sonra yapsın diyor sanki benim kastım var. Bir de eşimle konuşuyoruz mesela eşim birsey diyor ben gülüyorum filan annesi hemen bana dönüp ne diyor diye soruyor ama istisnasız her defasında. Ben de Eşimin yaptığı espiriyi anlatıyorum. Bir de geçen gün düğün cd sini izliyoruz ya sanki orda gelin yok oyy kurban olurum oğlumlar havada uçuştu. Salondan çıktığınızda arabaya biliyoruz videoda yanımıza birilerini bildirmişti tek gidemezsiniz diye neymiş önümüzü keserlermis yolda. Ya gittiğimiz yer arabayla 300 m sadece. Neyse videoyu izlerken diyorki sen yalnız gitmek istiyordun birde bak ne guzel oldu böyle sizi göturmeleri falan filan.
tekrar söylüyorum evet herkesin çocuğu kiymetlidir ama bu abartı değil mi Allah aşkına. Benim annem hayatta değil. Insan düşünmez mi bu kız üzülüyor mudur diye. Gerçi biz nişanlıyken de birkaç defa annen baban nasıl diye sorup sonra kivirmisti lafı. Ben mi fazla hassas oldum bilmiyorum ama çok bunaldım.
olur böyle durumlar ama bazı kişiler kaldıramayabiliyor maalesef bu sebeple bende bana düşen insanlık görevim sebebiyle özrümü diledim zaten
canım çok merhametliyse emin ol farkında değildirSorun şu ki ben annem hakkında konusamiyorum. Onun Hakkında bir başkasının yanında tek kelime bile edemiyorum. O yüzden belli etmem mümkün değil. Hayır çok merhametli ve cok iyi bir insan ama bu sacma kiskancliklarini anlamıyorum. Çünkü yaptıkları o kadar yersizki.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?