Sizi anlıyorum benzerini ben de yaşadım, aynı iyi niyetle bir süre eşim hatırına devam edeyim dedim fakat o kısa süreç bile bugün hala midemi bulandırır. Bugün sadece eşimin arkadaşlarıyla teke tek görüşürüm, başka şehirlerde yolumuzun üstündeyse bile evlerine uğramam, ben sizden farklı olarak eşimle sevgili olduğumuz dönem bir kaç saygısızlık da görmüştüm (üstü kapalı). Ben eşime anlattım, durumumu konuştum ve konu kapandı. Bence siz de görüşmeyin, çok mide bulandırıcı bir durum. Zaten bu tip insanların davranışları nezaket sınırlarının da ötesinde oluyor, anlaşılacak bir yanı yok. Kimseye muhtaç değilsiniz, evlendiniz diye sizi basit nezaket kurallarından yoksun davranan insanlarla aynı ortamda olma zorunluluğunuz yok. Sizden belki farklı olarak ben eşimle konuşurken onun da artık o insanların eşlerine karşı bunu bilerek yaklaşmasını istemiştim, çünkü benim kafa yapıma göre "seni çok seviyorum, ama dur karını insan yerine koymayayım" diye bir tutum yoktur. Eşim çok değerliyse o halde yanındaki insan da ondan kaynaklı saygıyı hak eder. Biz bu konuda eşimle hemfikiriz, o nedenle bu insanları kayıp olarak görmüyoruz.