- Konu Sahibi scrolllock
-
- #1
Senin eşin zaten iş konusundada problrmli bir tipti hatırlıyorum borca girip girip iş kuruyordu ben kimsenin altında çalışamam kendi işimin sahibi olmalıyım diyordu o zamanda çok mutsuzdun herkes bu adam ve karakteri konusunda o zamanda srni uyarmıştı .. Sen kaliteli düzgün aklı başında bir kadınsın , hem çalışan hemde çok iyi bir annesin kısaca çok daha iyi bir hayatı ve eşi hak ediyorsun .. Umarım kocan düzelir.. Çünkü ayrılmak istemediğini yazmıştın önceki konunda son bir şans vermiştin ona yanlış hatırlıyorsam özürdilerim .. Ama kesinlikle bu iyi niyetine layık değil eşinBi de bu çıktı!
Yaklaşık 4 yıllık evliyim bi bebeğim var, hamileyim.
Şuan çalışıyorum,İş, hamilelik, bebek bakımı evin temizliği falan derken çok yoruluyorum ve gerginim son zamanlarda.Bu gerginliğimin fazlasıyla farkındayım ama kafamı dağıtabileceğim, gerginliğimi atabileceğim bi alternatifim yok.Dolayısıyla eşime de eskisi kadar yumuşak başlı davranamıyorum.En ufak bi konuda tepki verebiliyorum ya da sesimi yükseltebiliyorum.Sonrasında gergin olduğum için böyle davrandığımı, çalışmak ve hamileliğin biraz ağır geldiğini anlatıyorum, anladığını varsayıyorum.
Son 2 aydır tartışma anlarımızda eşimin kurduğu cümleler çok cürretkar.
Çok rahat hakaret ve küfür edebiliyor.İlk bi kaç defasında uyardım "arada bi saygı kaldı onu da yerlebir etmeye mi çalışıyorsun" diye.Sonra baktım kar etmiyor ben de hakaretlerine karşılık vermeye başladım.Tahmin edersiniz ki bu da bi çözüm olmadı.
En son dün akşam bebeğimi yıkarken bana yardım ediyordu, biraz üstünü ıslatmışım.
Aldı elimden duş başlığını sinirlendi ya çocuğun yüzüne yüzüne su püskürtüyor (çocuğum korkuyor)
Yapma güzelce yıka şu çocuğu korkuyor dedim.
Hay ben senin yapacağın işin .. koyiyim diye başladı.
Daha söylediği saniye akıyor gözümden yaş, içime içime işliyor anlatamam ne kadar kırıldığımı.
Ben karşılık verdim o altta kalmadı derken o aldı gitti çocuğu ben banyo yaptım.
Sinirimden kaç saat ağladım duşta hatırlamıyorum.
Baba evinde duyduğum en ağır küfür "eşşoğlueşşek" tir.
Bi kaç ay öncesine kadar bizim evliliğimizde de bu kadar ağırları sarfedilmiyordu.
Suskun, içine kapanık bi insan değilim, normal şartlarda o duştan çıkar ağzından çıkan lafları (dayak yeme pahasına) ona yediririm ama bebeğimin yanında sesimi yükseltemiyorum, onun gibi olamıyorum.
Çözüm boşanmak mı bilmiyorum.
bi kaç ay sonra ikinci bebeğim doğacak, nasıl yaparım ne yaparım işin içinden çıkamıyorum.
Ama böyle bir hayata katlanmakta, iki çocukla babaevine dönmekte işime gelmiyor açıkçası.
Dün gece sabahlara kadar yalvardım Allah'a hamileliğimi sonlandırması için, psikolojisi normal bi insan, huzurlu mutlu yuvası olan bi insan bunun için yakarıp göz yaşı döker mi?
O ne yaptı? geçti pc başına internette search..
İkinci bebek planınız neden oldu ki böyle bir durumda?
çocuk yuva kurtarmaz.nasılsa daha kötü olur.olan çocuklara olurBiz bebeğe kıyamadık adam bi bebek daha olacak artık ayrılamaz diye iyice rahatladı Allah islah etsin
bende 50li yaşlarda kedileriyle yaşayan tonton teyze olmak istiyorum ama tabii değişceğini biliyorum bu fikrimin.yazacak şey bulamadım.iyiki kk ile evlendikten sonra tanışmışım yoksa asla evlenmezdim
İkinci bebek planınız neden oldu ki böyle bir durumda?
yok güzelim evlilik gerekli.ama ilişki dönemini iyi geçirmelisin.çoğu bayanın ayakları yerden kesilir ve erkeği doğru tanıyamaz evlendikten sonrada o böyle biri değildi der.aslında o hep öyleydide sen göremedin malesefbende 50li yaşlarda kedileriyle yaşayan tonton teyze olmak istiyorum ama tabii değişceğini biliyorum bu fikrimin.
önemli olan tartışmada bile saygıyı kaybettirmeyecek biri olmak ve öyle birini bulmak. ama ara ki bulasın
yazacak şey bulamadım.iyiki kk ile evlendikten sonra tanışmışım yoksa asla evlenmezdim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?