- Konu Sahibi scrolllock
-
- #41
banlandığım için ayrıntıları yazamadım aslında.bu çok zor bir durum ciddiyet derken yani ona aslında o kadar da bağlı olmadığınızı bu durum devam ederse seni kaybedeceğini göstermelisin ona yani vazgeçilmez görmemeli kendini hakaret ömür boyu çekilmez çünkü
inşallah bir daha tekrarlamaz canım sonuçta ortada çocuklar da var bunun bilincine varması gerek umarım hatasının boyutunu anlamıştır cidden takdire şayan bu kadar sabırbanlandığım için ayrıntıları yazamadım aslında.
Kavganın hemen ertesi günü eşim konuştu benimle, yine iş stresinin arkasına sığınarak bir sürü bahaneler dizdi arka arkaya.
Çetrefilli bi konuşma yaptım, "konuştukların canımı yakıyor" dedi, susalım bi daha da böyle bişey yaşamayalım dedi.
Hala mesafeliyim ama bu kadar aynı evin içinde fazlası olmuyor zaten.
Gösterdiğim sabıra gerçekten ben de şaşırıyorum :)
Çocuğum doğana kadar bişey yapamıyorum zaten brave, el kol bağlandı en fazla surat trip..Scrolllock kaç yaşındaydın,
Eşin 2.çocukda olunca kendini iyice garanti altına aldığını sanıyor.
Elbet her gecenin bir sabahı var, hep böyle çekmeyeceksin.
Sabırlısın biliyorum ama akışına bırak en azından çocuğun doğana kadar
Çocuğum doğana kadar bişey yapamıyorum zaten brave, el kol bağlandı en fazla surat trip..
28 yaşımdayım, ve 2. çocuktan sonra "artık benim için garantisin" diye düşündüğünün gerçekten farkındayım.
Ama öyle bişey tabiki yok, böyle devam ederse neler yaşayabileceğini biliyor artık.
"Yok canım yapamaz, bize kıyamaz" diye düşünüyordur en fazla kendini kandırıyordur yani.
Yaşadığınız sıkıntının eski mevzularla alakası var mı?Çocuğum doğana kadar bişey yapamıyorum zaten brave, el kol bağlandı en fazla surat trip..
28 yaşımdayım, ve 2. çocuktan sonra "artık benim için garantisin" diye düşündüğünün gerçekten farkındayım.
Ama öyle bişey tabiki yok, böyle devam ederse neler yaşayabileceğini biliyor artık.
"Yok canım yapamaz, bize kıyamaz" diye düşünüyordur en fazla kendini kandırıyordur yani.
Normalde öfke kontrolü sorunu olan bi insan değilim 1sen ama hamileliğin verdiği bi iç daralması heralde.hayatımın normal seyrinde de agresif bi insan oldum bir süredir.dedim ya en ufak bişeyde sesim yükselebiliyor, kendimi ifade etme çabasıyla ağzımdan ne çıktığının farkına varamayabiliyorum.Ama bunun için eşim de dahil insanlardan anlayış beklediğim dile gertiriyorum, geçici bir süreç olduğunu anlatmaya çalışıyorum.Nasıl yaparsınız bilmem ama o küfürlerin karşılığını vermek demek yeni küfürler hakaretler yemeye yol açar. Bu durumda susmanız ve kızdığınızı kırıldığınızı daha uygun bir zamanda konuşmanız daha iyi olacaktır.
Ve hatta ciddi şekilde tehdit edin.
Çocuğunuzun yanında susmanız çok guzel bir hareket, ancak biliyorsunuz ki bir gün sizde patlayabilirsiniz ve o çocukta olabilecek yıkımı tamir edilmeyebilir. Ve yine şuanda doğmayan bebeğinizde çok etkileniyor.
Siz öfke kontrolü sağlamalısınız kendinizde. Sizin öfkeniz eşinizi daha da tahammul edilmez hale getirebilir.
İzne ayrılma durumunuz yok mu ?
Allah' a çok şükür bi mesleğim ve işim var çok şükür.(maaşım çok iyi olmasa da)daha öncede ayrılma noktasına geldiniz sanırım
bu şekilde dedigin gibi kendisini bırakamayacagını düşünüyor
ama bunu ona göster hareketlerinle tavrınla belli et
çalışan bi annesin
kendi ayaklarının üstünde durabiliyorsun
Allah' a çok şükür bi mesleğim ve işim var çok şükür.(maaşım çok iyi olmasa da)
Bugün burdan çıksam rahatlıkla da iş bulabilirim, ayrılsam geçim konusunda hiç bir korkum yok.
Aslında eşim ne kadar gözü kara bi insan olduğumu çok iyi biliyor ama onun mantığı "sen ne yaparsan yap ben seni bırakmam".. yani bi gün atıyorum boşanma davası açsam bile ne yapar eder vazgeçiririm bizim ayrılık olurumuz yok diye düşünüyor.Onun bunca rahat tavrı burdan geliyor bence.Bana değil kendisine güveniyor, o gün gelirse eğer mutlaka beni kararımdan geri çevirebileceğini sanıyor.
Normalde öfke kontrolü sorunu olan bi insan değilim 1sen ama hamileliğin verdiği bi iç daralması heralde.hayatımın normal seyrinde de agresif bi insan oldum bir süredir.dedim ya en ufak bişeyde sesim yükselebiliyor, kendimi ifade etme çabasıyla ağzımdan ne çıktığının farkına varamayabiliyorum.Ama bunun için eşim de dahil insanlardan anlayış beklediğim dile gertiriyorum, geçici bir süreç olduğunu anlatmaya çalışıyorum.
Şuan için zor bi hayatım var, hamilelik, iş hayatı, bir yaşındaki bebeğin bakımı, maddi sıkıntılar, ev sorumlulukları... bi de üstüne eş ile yaşanan sorunlar eklenince içinden çıkamıyorum.
Aslında izne ayrılma şansım var ama çok borcum var ve doğuma kadar kapatabildiğimi kapatmak istiyorum kendimi bu şekilde daha iyi hissedicem.Eğer ikinci bebeğim sürpriz yapmasaydı tüm borcu üstlenip kapatıp gerekirse ondan sonra işi bırakmayı planlıyordum.Şuan için bu pek mümkün değil.
Bi de bu çıktı!
Yaklaşık 4 yıllık evliyim bi bebeğim var, hamileyim.
Şuan çalışıyorum,İş, hamilelik, bebek bakımı evin temizliği falan derken çok yoruluyorum ve gerginim son zamanlarda.Bu gerginliğimin fazlasıyla farkındayım ama kafamı dağıtabileceğim, gerginliğimi atabileceğim bi alternatifim yok.Dolayısıyla eşime de eskisi kadar yumuşak başlı davranamıyorum.En ufak bi konuda tepki verebiliyorum ya da sesimi yükseltebiliyorum.Sonrasında gergin olduğum için böyle davrandığımı, çalışmak ve hamileliğin biraz ağır geldiğini anlatıyorum, anladığını varsayıyorum.
Son 2 aydır tartışma anlarımızda eşimin kurduğu cümleler çok cürretkar.
Çok rahat hakaret ve küfür edebiliyor.İlk bi kaç defasında uyardım "arada bi saygı kaldı onu da yerlebir etmeye mi çalışıyorsun" diye.Sonra baktım kar etmiyor ben de hakaretlerine karşılık vermeye başladım.Tahmin edersiniz ki bu da bi çözüm olmadı.
En son dün akşam bebeğimi yıkarken bana yardım ediyordu, biraz üstünü ıslatmışım.
Aldı elimden duş başlığını sinirlendi ya çocuğun yüzüne yüzüne su püskürtüyor (çocuğum korkuyor)
Yapma güzelce yıka şu çocuğu korkuyor dedim.
Hay ben senin yapacağın işin .. koyiyim diye başladı.
Daha söylediği saniye akıyor gözümden yaş, içime içime işliyor anlatamam ne kadar kırıldığımı.
Ben karşılık verdim o altta kalmadı derken o aldı gitti çocuğu ben banyo yaptım.
Sinirimden kaç saat ağladım duşta hatırlamıyorum.
Baba evinde duyduğum en ağır küfür "eşşoğlueşşek" tir.
Bi kaç ay öncesine kadar bizim evliliğimizde de bu kadar ağırları sarfedilmiyordu.
Suskun, içine kapanık bi insan değilim, normal şartlarda o duştan çıkar ağzından çıkan lafları (dayak yeme pahasına) ona yediririm ama bebeğimin yanında sesimi yükseltemiyorum, onun gibi olamıyorum.
Çözüm boşanmak mı bilmiyorum.
bi kaç ay sonra ikinci bebeğim doğacak, nasıl yaparım ne yaparım işin içinden çıkamıyorum.
Ama böyle bir hayata katlanmakta, iki çocukla babaevine dönmekte işime gelmiyor açıkçası.
Dün gece sabahlara kadar yalvardım Allah'a hamileliğimi sonlandırması için, psikolojisi normal bi insan, huzurlu mutlu yuvası olan bi insan bunun için yakarıp göz yaşı döker mi?
O ne yaptı? geçti pc başına internette search..
Bu son yaşadığımız kavganın eski durumla alakası yok ama hayır maalesef geçmişten gelen borçlarını henüz temizleyemedi.Yaşadığınız sıkıntının eski mevzularla alakası var mı?
Eşinin geçmiş borçları ile ilgili durumunuzu düzelttiniz mi?
Daha önce ayrılmadık ama ayrılma aşamasına geldik.daha önce ayrılıp barıştınız mı hiç
amin canım cümlemizi.gayet normal okuyordum taki şu cümleye kadar, bir de annesin ve karnında ki yavrun için ölmesini diliyorsun.
bana psikoloji demesin kimse, sen şuan elindeki evladına kıyabilirmiydin.
bak ne demişsin çocuk etkilenmesin diye 'sustum' ya karnında ki ?
o senin için bir 'hiç'mi Allah'a yalvarıyorsun alması için.
yazık, Allah böylelerine veriyor demekten bazen kendimi alamıyorum.
Allah ıslah etsin sizi.
Bu son yaşadığımız kavganın eski durumla alakası yok ama hayır maalesef geçmişten gelen borçlarını henüz temizleyemedi.
Ben işe girip bi ucundan başlamıştım ama hamilelik sürprizi çıkınca ortaya en fazla bi kaç ay daha ödeme yapabilirim, sonrası yine ona kalacak.. yani ödenmeyecek
Daha önce ayrılmadık ama ayrılma aşamasına geldik.
Yine böyle bi kavgadan sonra toplanıp gitmiştim babaevine.
1Hafta boyunca hergün gelip en az 5 saat oturdu bi nevi baskı kurdu dönmem için.
Tehdit gibi değil ama o bir hafta içinde bi şekilde gönlümü almayı başardı.
kinayene ihtiyacım yok...amin canım cümlemizi.
Benden de size bi dua o zaman;
Rabbim sizi benim yaşadıklarımla sınamasın inşallah!
şu an hamilesin tabi üzmek istemem ama eşinle baya bi işin var senin canım ya.Bu son yaşadığımız kavganın eski durumla alakası yok ama hayır maalesef geçmişten gelen borçlarını henüz temizleyemedi.
Ben işe girip bi ucundan başlamıştım ama hamilelik sürprizi çıkınca ortaya en fazla bi kaç ay daha ödeme yapabilirim, sonrası yine ona kalacak.. yani ödenmeyecek
hay gözünüzü seveyim, düşünceleriniz gerçekten çok umrumdaydı..kinayene ihtiyacım yok...
eşler arasında hepimiz sorun yaşayabiliriz, lakin bir annenin evladının ölümünü istemesi kadar korkunç birşey olamaz.
bu ne olursa olsun değişmez gözüm de...
hay gözünüzü seveyim, düşünceleriniz gerçekten çok umrumdaydı..
Şuan beni benden aldını, çok iyi bi hayat dersi verdiniz.teşekkür ederim, çekilebilirsiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?