Geçen annem buzdolabının kapısını açık unutmuş, dolabın yanındanda eşimin kızı. Elini uzatıp da kapatmadı annemi çağırdı ona kapattırdı.
Kendi annem ve babaödan olmayan çocuğu kardeşim diye kabullenmem. Oda size gelmek zorunda değil gelmediğindede ev işi yapmak zorunda değil şahsi fikrim eziyet deyip abartan olmuş? kadına baba yokken hakaret şiddet mi uygulamış misafir gelmiş misafir gitmiş? Sizde adamın çocuğu olduğunu bilmiyormuydunuz? Demezler mi hanım ablacım? Bir üyemiz güzel demiş. Eşinizin kızına güvenerek mi hamile kaldınız? Tabi gözünüze batar çünkü evlat sizin evlat değil. Bence sizin anlattığınız burada çözüm bulmak değil. Ya Eşinizin kızıyla arkadaş olursunuz yada eşinizle konuşursunuz. Ben 21 yaşındayım ve kendi ihtiyaç giderlerim dısında ev işi yapmıyorum. Çünkü öyle bir zorunluluğum yok. bu insanın içinden gelir.
O zaman çocuklu adamla evlenmemek lazim. Bunu ölçüp tartıp evlenecekler.valla ona mecbur degil buna mecbur degil demissiniz de...oyle bir mecbur ki kazik kadar kiza is mi yapacam?hemde esin ilk karisindan olma cocuklukla alakasi olmayan evlilik cagindaki sahsa.evi annesinin yaniysa gitsin orda otursun.hamile birinin yanina gelip yardim etmemek bide ustune hizmet beklemek o kizin karakterini anlatiyor zaten
aranızdaki ilişkiyi hiç sağlıklı bulmadım.İyi akşamlar hanımlar. Başlıktanda anlaşıldığı üzere derdim eşimin ilk evliliğinden olan kızı. Aslında bugüne kadar bir çok şeyi alttan aldığım için sorun yaşamamıştık ama artık son zamanlarda hareketleri batmaya başladı.
Benim ilk eşimin ikinci evliliği. Allah nasib ederse çocuğumuz yolda. Riskli bir hamilelik geçiriyorum hem erken doğum riskim var hem de ciddi kansızlığım. Dolayısıyla evi eskisi gibi çekip çeviremiyorum.
Eşimin kızı 20 yaşında. Normalde annesi ile yaşıyor. Bize geldiğindeyse 10-15 gün kadar kalır. Bugüne kadar bize geldiğinde pek iş yaptırmadım. Fakat hamileyken de benden hizmet beklemesi sinirimi bozuyor artık.
Örneğin sabah kahvaltısını ben hazırlarım. Tam masa hazır olur kalkar masaya oturur, doyunca kalkar bilgisayarın başına geçer. Yemek yaparım yardım edeyim demez. Bazen sancım tutuyor yemeği yarıda bırakıp uzanma ihtiyacı duyuyorum neyin var demez ya da yardım teklif etmez.
Bunların haricinde oldukça soğuktur. Dün komşum geldi bebeğiyle, eşimin kızı bebeği kucağına aldı birkaç dakika sonra bebek kızın bacağına kustu ve tepkisi kustu bu şeklinde biraz sert bir tepki oldu. Komşum da bozuldu haliyle ben de mahçup oldum. Bebek bu...
Ben hamileliğimi ilk öğrendiğimde bana ne istiyorsun diye sordu kız erkek farketmez sağlıklı, hayırlı bir evlat olsun yeter dedim. İnşallah kız değildir demişti. Bir de eğer çok ağlarsa ağzına burnuna çarparım onun demişti, anlık tepkiyle hele bir dene dedim sadece.
Geçen annem buzdolabının kapısını açık unutmuş, dolabın yanındanda eşimin kızı. Elini uzatıp da kapatmadı annemi çağırdı ona kapattırdı. Dün akşam nar koydum kendime, eşimle ona da sordum yermisiniz diye eşimin kızı cevap vermedi. Tekrar sordum yemeyeceğimi bilmiyor musun şeklinde cevap verdi. Ben de ne bileyim belki canın çekmiştir diyebildim. Nerden bileyim yer mi yemez mi?
Bugün üstü kapalı eşime açtım konuyu. Çok yoruluyorum dedim çok değil en azından kendi yatağını toplamasını bekliyorum dedim. Sen de bir şey demiyorsun dedim. Herkesin bir karakteri var o da böyle dedi. Ben de kendi evinde herşeyi yapıyor ama en azından şu halimle yardımcı olmasının karakterle bir alakası yok. İnsan böyle durumlarda yardımcı olur, ben kimseye bu halimle hizmet etmek zorunda değilim dedim. Eşim biraz bozuldu ama gerçekten tahammül edemiyorum artık.
Çocuk desem değil, bir şey yapmak zorunda da değil elbette ama bu halimle ona hizmet etmek çok zoruma gidiyor. Bilmiyorum ben mi abartıyorum? Bir şey de diyemiyorum desem kötü olurum. Sorun bende mi acaba hamilelik hormonlarıyla mı boyle düşünüyorum yoksa haklı mıyım? Sizce nasıl davranmalıyım?
20 yaşındaki bir kıza nasıl annelik yapsın ki?20 yaşındaki kız sizin olsaydı buraya açacağıniz başlık kızım çok Huysuz tembel psikoloğa götürmeli miyim olurdu..
Konuşmayı deneseniz iletişim kurmak çok zor olmamalı. aynı dili konuşuyoruz hepimiz. içimize atıp biriktirmek işleri daha da çıkılmaz hale sokar. Bana çocuğa karşı annesi var nasılsa diye yabancı gözüyle bakıyor geldiniz. anne gözüyle değil.
Aynen ben sabah kalkar kendime kahvaltı hazırlar oturur yerim çok istiyorsa kendine hazırlasın. Yemeğe tabak bile koymam. Kız 20 yaşında gitsin nerede oturuyorsa otursun. Evde bütün gün evi dağıtmasın. Kocan bozuluyorsa eve yardımcı istediğini söyle sıkıntım var de geç. Her gün bir kadın gelsin öğlene kadar kahvaltıyı hazırlasın evi toplasın yemek yapsın gitsin. Milletin kahrını sen çekme.bırakın canım kahvaltısını kendi hazırlasın yatagını kendi toplasın sormayın etmeyin 20 yasında cocuk degil ergenlikten cıkamamıs daha siz kendinizi dusunun
Evet katılıyorum. Kızı ben kötü niyetli gördüm. Bebek doğduğunda fazla yaklaştırma. Güvenmedim ben bu kıza.Kızın iç dünyasında ne yaşadığı hamile olan ve bu süreçte sorunlar yaşayan bir kadın için ne ifade eder?
20 yaşında çocuk degil.
YUH 20 yaşında her ıyı sıze mı yaptırıyor.kahvaltıyı bazen o hazırlamalı ,sıze de yardım etmelı ne bılımsıze bır kahve yapabılır.sonuçta hamılesınız onun da kardesı o.her yemekte sofrayıtemızlmeye yardım etmelı.odasını o temızleıyorsa sızde temızlemeyın madem.saygısız yetısmıs onun pek arkadası tyoktur evlenıncede mutlu olamaz acıl kendını duzeltmelıİyi akşamlar hanımlar. Başlıktanda anlaşıldığı üzere derdim eşimin ilk evliliğinden olan kızı. Aslında bugüne kadar bir çok şeyi alttan aldığım için sorun yaşamamıştık ama artık son zamanlarda hareketleri batmaya başladı.
Benim ilk eşimin ikinci evliliği. Allah nasib ederse çocuğumuz yolda. Riskli bir hamilelik geçiriyorum hem erken doğum riskim var hem de ciddi kansızlığım. Dolayısıyla evi eskisi gibi çekip çeviremiyorum.
Eşimin kızı 20 yaşında. Normalde annesi ile yaşıyor. Bize geldiğindeyse 10-15 gün kadar kalır. Bugüne kadar bize geldiğinde pek iş yaptırmadım. Fakat hamileyken de benden hizmet beklemesi sinirimi bozuyor artık.
Örneğin sabah kahvaltısını ben hazırlarım. Tam masa hazır olur kalkar masaya oturur, doyunca kalkar bilgisayarın başına geçer. Yemek yaparım yardım edeyim demez. Bazen sancım tutuyor yemeği yarıda bırakıp uzanma ihtiyacı duyuyorum neyin var demez ya da yardım teklif etmez.
Bunların haricinde oldukça soğuktur. Dün komşum geldi bebeğiyle, eşimin kızı bebeği kucağına aldı birkaç dakika sonra bebek kızın bacağına kustu ve tepkisi kustu bu şeklinde biraz sert bir tepki oldu. Komşum da bozuldu haliyle ben de mahçup oldum. Bebek bu...
Ben hamileliğimi ilk öğrendiğimde bana ne istiyorsun diye sordu kız erkek farketmez sağlıklı, hayırlı bir evlat olsun yeter dedim. İnşallah kız değildir demişti. Bir de eğer çok ağlarsa ağzına burnuna çarparım onun demişti, anlık tepkiyle hele bir dene dedim sadece.
Geçen annem buzdolabının kapısını açık unutmuş, dolabın yanındanda eşimin kızı. Elini uzatıp da kapatmadı annemi çağırdı ona kapattırdı. Dün akşam nar koydum kendime, eşimle ona da sordum yermisiniz diye eşimin kızı cevap vermedi. Tekrar sordum yemeyeceğimi bilmiyor musun şeklinde cevap verdi. Ben de ne bileyim belki canın çekmiştir diyebildim. Nerden bileyim yer mi yemez mi?
Bugün üstü kapalı eşime açtım konuyu. Çok yoruluyorum dedim çok değil en azından kendi yatağını toplamasını bekliyorum dedim. Sen de bir şey demiyorsun dedim. Herkesin bir karakteri var o da böyle dedi. Ben de kendi evinde herşeyi yapıyor ama en azından şu halimle yardımcı olmasının karakterle bir alakası yok. İnsan böyle durumlarda yardımcı olur, ben kimseye bu halimle hizmet etmek zorunda değilim dedim. Eşim biraz bozuldu ama gerçekten tahammül edemiyorum artık.
Çocuk desem değil, bir şey yapmak zorunda da değil elbette ama bu halimle ona hizmet etmek çok zoruma gidiyor. Bilmiyorum ben mi abartıyorum? Bir şey de diyemiyorum desem kötü olurum. Sorun bende mi acaba hamilelik hormonlarıyla mı boyle düşünüyorum yoksa haklı mıyım? Sizce nasıl davranmalıyım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?