Dün eşimle tartıştık yine. Bununla ilgili yorumlarınızı almak istedim çünkü nasıl davranmam gerektiği konusunda çelişkideyim.
Dün kandildi biliyorsunuz. Biz bir süredir dedemin dairesinde oturuyoruz. Aynı binadayız annem ve dedemlerle. Eşim dün akşam eve geldi ve oraya yerleştiğimizden beri bir kez bile dedemin ve anneannemin evine ayak basmadı. Anneannemden ben de pek haz etmem çünkü gerçekten çekilmez huyları var. Evlatları arasında bile ayırım yapar, birine sevgi gösterirken diğerine yabancı gibi davranır. Benim de aram iyi değil onunla hatta 1 aydır hiç konuşmuyorum. Eşime de surat asıyor çünkü aramızdaki bazı problemleri biliyor ve surat asarak tepki gösteriyor. Ama dedem. Ah canım dedem benim. O kadar iyi bir insandır ki size anlatsam gözleriniz dolar. 33 yıldır bu dünyadayım ama dedem gibi bir insan tanımadım. İşte ben de onun hatırına, üzülmesin diye anneannemle olan problemlerimi bir yana bırakır, hemen her gün evine gider 10 dk. bile olsa görür çıkarım. Dün eşime "bak geldiğimizden beri evlerine girmedin, dedemin hatırına, bugün mübarek gün, gidelim ellerini öp kandilleş çıkalım evimize" dedim. Ne dediysem "hayır gitmem, anneanneni sevmiyorum" dedi.
Ya arkadaşlar bu yüzsüzlük, nankörlük değil de ne? Onların imkanlarını kullanmasını biliyorsun, Allah'ın mübarek gününde bir el öpmeye yanaşmıyorsun!!! Önce yumuşak konuştum ama sonra inadını görünce çok sinirlendim. "Hatırım için" dememe rağmen "ben kimse için istemediğim bişeyi yapmam" dedi ve şalterler attı bende. Ben kimse miyim yaa!!! Hiç bir özelliğim yok mu ki taviz vermek bu kadar zor geliyor!!! İnsan sevdiğini kırmamak için bile olsa tamam der.
Çok kırıldım inanın. Küs yattık dün gece. Şimdi nasıl davranacağımı bilmiyorum. Yol gösterir misiniz???
Dün kandildi biliyorsunuz. Biz bir süredir dedemin dairesinde oturuyoruz. Aynı binadayız annem ve dedemlerle. Eşim dün akşam eve geldi ve oraya yerleştiğimizden beri bir kez bile dedemin ve anneannemin evine ayak basmadı. Anneannemden ben de pek haz etmem çünkü gerçekten çekilmez huyları var. Evlatları arasında bile ayırım yapar, birine sevgi gösterirken diğerine yabancı gibi davranır. Benim de aram iyi değil onunla hatta 1 aydır hiç konuşmuyorum. Eşime de surat asıyor çünkü aramızdaki bazı problemleri biliyor ve surat asarak tepki gösteriyor. Ama dedem. Ah canım dedem benim. O kadar iyi bir insandır ki size anlatsam gözleriniz dolar. 33 yıldır bu dünyadayım ama dedem gibi bir insan tanımadım. İşte ben de onun hatırına, üzülmesin diye anneannemle olan problemlerimi bir yana bırakır, hemen her gün evine gider 10 dk. bile olsa görür çıkarım. Dün eşime "bak geldiğimizden beri evlerine girmedin, dedemin hatırına, bugün mübarek gün, gidelim ellerini öp kandilleş çıkalım evimize" dedim. Ne dediysem "hayır gitmem, anneanneni sevmiyorum" dedi.
Ya arkadaşlar bu yüzsüzlük, nankörlük değil de ne? Onların imkanlarını kullanmasını biliyorsun, Allah'ın mübarek gününde bir el öpmeye yanaşmıyorsun!!! Önce yumuşak konuştum ama sonra inadını görünce çok sinirlendim. "Hatırım için" dememe rağmen "ben kimse için istemediğim bişeyi yapmam" dedi ve şalterler attı bende. Ben kimse miyim yaa!!! Hiç bir özelliğim yok mu ki taviz vermek bu kadar zor geliyor!!! İnsan sevdiğini kırmamak için bile olsa tamam der.
Çok kırıldım inanın. Küs yattık dün gece. Şimdi nasıl davranacağımı bilmiyorum. Yol gösterir misiniz???