İlkokul beş seviyesinde konuşma tarzı beni sinirlendiriyor. Misal bugün bir şey yerken sen niye yemiyorsun dedi canım istemiyor yedim biraz yeter dedim. Zıkkım ye dedi güldü. Annemi arayalım diye tutturdu. Başım ağrıyor sonra ararız dedim. Ara diye ısrar etti. Çok istiyorsan sen ara dedim. Aradı annemi.. diyor ki gezmeyentavuğa ara ara diyorum aramıyor seni diyor gülüyor. Annem de niye dedi. Bilmem dedi gülerek. Aklınca kendini beğendirecekte her zaman bunu beni şikayet ederek yapıyor benim üzerimden. Bak kızına anneni ara diyorum aramıyor ben arıyorum seni, bak kızın şunları şunları yapıyor (annemin benim sevmediği huylarımdan söylüyor). Normal günlük konuşmamızda da dalga geçer tarzda konuşur. Bir şeyi insan gibi söylemek yerine azarlar tarzda söyler. Kolay kolay bir şeyi beğenmez söylenir, bu böyle mi olur, ne biçim yemek bu bilmem ne... bana deli, manyak, tipsiz der güler. Bu nasıl bir iletişim tarzı ya sizce bu normal mi. Ne yapıyım ? Bak her zaman güzel konuşalım diyorum anlatıyorum ana yok. Sinir hastası olucam yakında.