Söylediklerin çok tutarsız hem diyorsun ki ilk gece ayakların kötü olmuş ,yorgundum ilişki istemedim .Kabus burada başladı, anlayışla karşılanmadim. Buradada ilk zamanlar çok anlayışlıydi diyorsun. Adamımı aklamaya çalışıyorsun, Stockholm sendromumu yaşıyorsun anlamadım.Bulunmaz Hint kumaşı da değil berbat bir adam.Bence sen bi silkelenip kendine mi gelsen kuzum.Bu şekilde ömür tükeniyor haklısınız. Ama baktığınız da bir evliliğin yüzde sekseni doksanı cinsellik. Bu problemli yaşanıyor ve ilk zamanlar gayet sabırlı biriydi zamanla olur diye akışına bıraktı ama bende düzelme olmadı hep daha çok çektim kendimi geri. Bu yüzden zamanla patlamalar yaşandi
Evet eminim doktor muayesindede zorlandım o da tanı koydu zaten evet öyle siniz çok kasıyorsunuz müsade ederken bile Cok zorlandım. Dediğim gibi zar duruyor zaten kontrolde o şekilde söyledilersiz vajinismus olduğunuza emin misiniz?? zar bozulmaması ilişkiye giremediğiniz anlamına gelmez ki. bazı zarlar sadece doğumda bozuluyor. ben konunuzu anlamadım.
Öncelikle görücü usulü evliliklere laf edenlere iyi örnek bir konu.8 yıllık koca bir sevgililik geçiren ama tam bir kazma ile evlenen hanımefendinin hikayesi..Merhaba arkadaşlar, hepimiz burada kimseye anlatamadığımız sorunlarımızı anlatıyoruz. Bende sizlerin yaşadıklarıma karşı düşüncelerinizi merak ediyorum. Öncelikle belirteyim oldukça sabırlı bir insanım. Eşimle 8 yıllık sevgililik dönemimiz oldu, evleneli ise 8 ay oldu.8 yıllık sevgililik dönemimizde en uzun ayrı kalışımız bir gün bile değildi öyle bir ilişkiydi.Evlendik ilk gecem tam bir kabustu o kadar yorgundum ki ve topuklu ayakkabı azizliğine uğradım ayaklarım yara bereydi ve ilk gece korkusundan istemediğimi söyledim ama anlayışla karşılanmadım.Hersey burada başladı. Yapamadıkça yapamamaya devam ettim. İlk birkaç ay doğal olmayan yolla ilişki olduğunu anladım(maalesef bazı konulardaki cahilliğime verin). Tabi ilk zamanın stresiyle yapamama endişesiyle ben bunu resmen anlamamışım bu benim doğru yolummuş gibi belkide vücudum buna alışkanlık gösterdi.Daha sonra vajinismus olduğumu anladım eşime anlattım ve yok ya öyle şey mi olur yapıyoruz yaptık gibi bir tepki aldım ama aslında yok. Sonra doktora randevu aldım ve ilişki yaşanmadığını zarın durduğunu kalın ve esnek olduğunu söyledi. Bu sorun beraberinde kavgaları çok getirdi. Tahammülü hiç olmayan bir eş vardı karşımda aynı zamanda hiçbir sorumluluğu almayan, eve dair herşeyi benim düşündüğüm kendisi sadece uyur ve saatlerce sabahlara kadar oyun oynar. O zaman iştende çıkmıştı.Kavgamiz şiddete dönüştü ve ilk şiddeti cinsellik sırasında yataktan atılarak yaşadım aşırı üzüldüm öfkelendim karşılık verdim sen bana nasıl yaparsın diye. En ufak şeyde sinirleniyor ben bu kadar herşeyi üstlenmişken, ki vajinismusla bile tek mücadele veriyorum aşmak için afedersiniz üstüne çıktığımda bir kez yavaş yavaş almayı denedim tahammülü yok in başka şekilde devam edelim dedi. Kendi fikirlerimi savunduğum bir gün kavgamız maalesef yine şiddetle sonlandı onuda anlamaya çalışıyorum ben ona çok istediği şeyi veremiyorum ama yanımda olsa belki aşacağım olmuyor. Psikoloğa gittik bir seans psikologla laf yarışı yapan bir insan düşünün o kadar inanamıyor ki bizi iyileştirebileceğine devam de edemedik bu yüzden. Herşeye bir cevabı var. Gece çalışıyor eşim sabah geliyor uyuyor akşama kadar akşam yemeği hazır oluyor kalkıyor hemen kalkınca yiyemiyorum diyor onun istediği vakitte yemekler ısınıyor ve inanın bir saatte bir çorbayı içiyor benimde keyfim kaçıyor. Akşama kadar uyanmasını bekle kalkınca acıkmasını bekle, sofrayı kur yemeğini yemesini bekle. Böyle bir insan. Çok kez ayrılmayı düşündüm ama gecmisimiz benim için kıymetli ve bir türlü ondan geçip aile evime gidemiyorum sanki buna bir şeyler engel ayaklarım geri geri gidiyor.(Ailemle farklı şehirlerdeyiz) Psikolojik olarak çok fazla yıprandım kimseyle konuşmak görüşmek bile istemiyorum.Ne yapardınız?
Maalesef ayni kisi ile bunun bir donusu ve duzelmesi de olmaz. Bence en yakin zamanda bosanmaya bakin. Cinsel birliktelik evliligin temel taslarindan biridir. Bu sekilde zorlama ile olacak bir durum da degildir. Bir noktadan sonra tecavuze girer bu konu. Bir kadin olarak, baska bir kadinin bu durumda olmasi beni sahsen cok uzuyor. Zaten baska sorunlar da varmis. Tahminimce yasiniz da genctir. Sizi seven, hakettiginiz gibi anlayisli davranan biri mutlaka olacaktir ama bu kisi kocaniz degil.Bunları söylememe rağmen çok net anlamışsınız. Hep tatmin eden tarafım ve asla hazır olmamı umursamıyor bu şekilde bu hâle geldiğimi düşünüyorum bende zaten. Hem vajinismusum hem rahatlatmaya dair bir davranış şekli de yok maalesef.
Ne kadar kapalı kutu bir ailen de olsa kadın da erkek de kendi vücudunu tanır. Seksin, aile hayatının tutumu ile hiç ama hiçbir alakası yok. Evlilik öncesi hiç cinsel hayatı olmamış , bu konuya da hiç merakı olmamış ve araştırmamış biriyim. Evlendim. Seksi çok seven biriyim.Seks de erkeği kadın yönlendirir.( Erkekler bundan çok memnun kalıyor. Çünkü onların işi kolaylaşıyor) Seks ,içten gelen bir şey. Sevmeniz gerek. Aile yapısıymış, kapalı kutuymuş hepsi fasarya. Kocan berbat bir adam olduğu için seksi sevgi döngüsü olarak sana aşılayıp yardimci olmamış. Sadece hayvanı içgüdüsünü tatmin etmiş. Üstüne seni kullanmış. Ciddi manada senin adına üzücü bir durum. Derhal boşanmalısın. Üstelik ailen de arkanda. Bu eziyet çekilir mi be kardeşim.Bunu inanın yaşayan ve benim durumumda olan bir insan daha iyi anlar. O ilk zamanlarda yapamadığımın farkına varmam, cinselliğe dair kendimi eğitmemiş olmam çünkü baskıcı bir ailem vardı maalesef ki kapalı bir kutu gibi büyütüldüm ve vajinismus denen bir şeyin varlığından bile haberim yoktu ta ki yaşadıklarımı idrak edip araştırana kadar.
Kesinlikle, adam tecavüz etmiş bunca zaman kadınaYaa inanamıyorum umarım hala öyle devam etmiyorsunuzdur. Bu sağlığınız için çok tehlikeli. Boşanın bu pislikten onun anlamaması mümkün değil bu da resmen tecavüz.
Kesinlikle, adam tecavüz etmiş bunca zaman kadınaYaa inanamıyorum umarım hala öyle devam etmiyorsunuzdur. Bu sağlığınız için çok tehlikeli. Boşanın bu pislikten onun anlamaması mümkün değil bu da resmen tecavüz.
Tutarsız felan değil buraya yaşadığım sekiz ayıda gün gün dökemeyeceğime göre arada kalan bilgi eksikliğinden ötürü böyle karşılık verdiniz. İlk günden bahsetmedim evet ilk gün denemek istedi ama olmadı zaten giriş bile olmadı,ilk zamanlar şiddete meyillilik yoktu zamanla olur diye karşılık alıyordum ama şuan son zamanlarda şiddeti yaşadım. Bu yüzden ilk zamanlar ile şuan ki yaşadığım farklı.Söylediklerin çok tutarsız hem diyorsun ki ilk gece ayakların kötü olmuş ,yorgundum ilişki istemedim .Kabus burada başladı, anlayışla karşılanmadim. Buradada ilk zamanlar çok anlayışlıydi diyorsun. Adamımı aklamaya çalışıyorsun, Stockholm sendromumu yaşıyorsun anlamadım.Bulunmaz Hint kumaşı da değil berbat bir adam.Bence sen bi silkelenip kendine mi gelsen kuzum.
26 yaşındayım. Benim de güzel günler olacağına dair bir umudum yok . Sorunlarımız çok maalesef. Sadece kendimin bunu kabullenip bu yönde bir aksiyon almam gerekiyor bu da benim karakterimde biri için çok zor geliyor, çünkü ortada benim tarafımdan verilen gerçek bir sevgi var. Var olan tek şey bu diye düşünüyorum. Hayatım boyunca sevince tam seven biri oldum bu arkadaşliklarimda da böyle oldu haksızlığı hadsizliği hep kabul edip sevgimi bunun önüne koydum. Benim gibi biri için oldukça zor yani.Maalesef ayni kisi ile bunun bir donusu ve duzelmesi de olmaz. Bence en yakin zamanda bosanmaya bakin. Cinsel birliktelik evliligin temel taslarindan biridir. Bu sekilde zorlama ile olacak bir durum da degildir. Bir noktadan sonra tecavuze girer bu konu. Bir kadin olarak, baska bir kadinin bu durumda olmasi beni sahsen cok uzuyor. Zaten baska sorunlar da varmis. Tahminimce yasiniz da genctir. Sizi seven, hakettiginiz gibi anlayisli davranan biri mutlaka olacaktir ama bu kisi kocaniz degil.
Bize bosan demesi cok kolay, sizin icin bosanmak zor olabilir ama bu sekilde yasanmaz. Sevdigin biriyle yasadigin cinsellik deneyimi cok bambaska.
Boşa konuşma gibi bir durum yok her yazılandan bir şey çıkarmaya çalışıp kabul etmem gereken bir gerçek olduğunun farkındayım. Sadece zor bir süreçten geçiyorum ve yolumu bulmam biraz zaman alacak çünkü ben bana bunlara yaşatana karşı hâlâ büyük bir sevgi besliyorum, çok fazla manipüle edildim gitmek istediğimde gidemedim.. Bu psikolojiyi yaşamayan bir insan beni anlayamazBu cehalet seviyesiyle nasıl evleniyosunuz anlamıyorum. Eşiniz sapık. Gayette anal ilişkiyi bile bile kendi zevkine bakmış. 2-3 yıla kakanızı tutamayıp doktor doktor gezerken anlatırsınız onlara eşim anlayışlı bilmem ne diye.
Adam umursamadan delik olsunda demiş dalmış siz hala ne anlatıyosunuz. Yani cevaplarınıza baktımda herkes boşa konuşmuş
İyi bir meleğe dönüştürmüyorum hâlâ da yaşadıklarımı anlatıyorum ve kötü biri olduğunun farkındayım. Vajinismusu yaşamayan anlayamaz birşeyleri başarmaya çalışıp yapamadım sadece onun tatmin olması değil ki mesele benimde bunu yaşayamamış olmam. Ben yazdıklarımda sadece ona yaşatamamaktan bahsetmedim farkındaysanız yaşayamamaktan da bahsettim bu olayın tek taraflı bir mesele olmaması gerektiğinin bilincindeyim.Amaaan yine hikayedeki adam her mesajda iyi bir melege dönüşüyor.
Boş verin hanımlar.
Totosuna giren çıkanı daha anlmamış sizi mi anlayacak.
Dag basında büyümemiş bir kadın neresine ne girdiğini anlamıyorsa boşuna laf anlatmayın sizi de anlamaz.
Yani size ters ilişki yoluyla tecavüz etti? Doğal olmayan yol bu değil mi? Ve hala onu anlamaya, sabretmeye devam ediyorsunuz inanılmazsiniz gerçekten.Seks var ama maalesef doğal olmayan yolla var, ben bunu ilk zamanlar anlayamıyordum zaten yapamama endişesi ve korkusuyla bunu doğal olan yerden sanmıştım.Bu konulara ilgisi olan araştıran biri değildim evlenmeden önce maalesef.
Şu konuya bir açıklık getireyim ben bunu fark ettiğim zaman bu olayı yalanlamadı söylediğimde öyle olduğunu kabul etti ve aylarca süren bi durum olmadı birkaç kez ve ben sonrasında farkettim. Fark ettiğim zaman bunu karşıma alıp konuştum ve istemediğimi dile getirdim doğal yoldan çok kez denedik ama olmuyor dediğim gibi. Bu durum böyle ilerleyince kavgalarımız çoğaldı ve bu hâle geldi sabrı ve tahammül seviyesi ilk zamanlar gibi kalmadı.Evliliğin %80 - %90'ı cinselliktir lafta öyle. Hamileyken ilişki istemeyenler, hamilelikten sonra "anne" görüp eşi birliktelik istemeyenler, stresi olanlar (iş, para, çocuk vb.) da cinsellikten zaman zaman uzaklaşıyorlar. Evliliklerin hepsi afedersiniz tavşan gibi üst üste geçmiyor. Hasta olsanız, engelli olsanız, cinsellik olamasa gene o zaman suç mu olacak?
Adamın anal yoldan mı vajinal yoldan mı girdiğini bilememesi MÜMKÜN DEĞİL. Sizi aylarca istismar etmiş, salak yerine koymuş ve cahilliğinizden faydalanmış. Umarım bu ters ilişkinize sırf kocanızı cinsellikten mahrum bırakmamak için devam etmiyorsunuzdur. Adam yarın öbür gün sizi aldatsa diyeceksiniz ki ben ona istediğini veremedim, evliliği tamamlayamadım ondan gitti. Öyle bir yere koymuşsunuz ki şerefsiz kocanızı, kendinizi yok yere harcıyorsunuz bu yaşta. Çok yazık... Umarım bu konuda okuduklarınızla biraz görüşünüz açılır.
Sonuçta sizin de bile isteye yaşadığınız bir durum değil bu? Ama sabahlara kadar oyun oynamak, catering servisi gibi acıkınca yemek hazırlatmak bile isteye yapılan şeyler.Şu konuya bir açıklık getireyim ben bunu fark ettiğim zaman bu olayı yalanlamadı söylediğimde öyle olduğunu kabul etti ve aylarca süren bi durum olmadı birkaç kez ve ben sonrasında farkettim. Fark ettiğim zaman bunu karşıma alıp konuştum ve istemediğimi dile getirdim doğal yoldan çok kez denedik ama olmuyor dediğim gibi. Bu durum böyle ilerleyince kavgalarımız çoğaldı ve bu hâle geldi sabrı ve tahammül seviyesi ilk zamanlar gibi kalmadı.
Cinsellik olayına saygısı olsa belki diğer sorunları da bir şekilde aşarsınız diyeceğim ama en özel en naif davranılması gereken konuda bile böyle öküzlük yapıyorsa bir gelecek düşünmeniz zor. Cinsellik dediğimiz şey biraz da ten uyumu. Duygusallık da lazım. Romantizm lazım. Yani afedersiniz bu adama istediğini verseniz de birşey değişmez. İlk ilişkinizin katili olur. Değmez.Merhaba arkadaşlar, hepimiz burada kimseye anlatamadığımız sorunlarımızı anlatıyoruz. Bende sizlerin yaşadıklarıma karşı düşüncelerinizi merak ediyorum. Öncelikle belirteyim oldukça sabırlı bir insanım. Eşimle 8 yıllık sevgililik dönemimiz oldu, evleneli ise 8 ay oldu.8 yıllık sevgililik dönemimizde en uzun ayrı kalışımız bir gün bile değildi öyle bir ilişkiydi.Evlendik ilk gecem tam bir kabustu o kadar yorgundum ki ve topuklu ayakkabı azizliğine uğradım ayaklarım yara bereydi ve ilk gece korkusundan istemediğimi söyledim ama anlayışla karşılanmadım.Hersey burada başladı. Yapamadıkça yapamamaya devam ettim. İlk birkaç ay doğal olmayan yolla ilişki olduğunu anladım(maalesef bazı konulardaki cahilliğime verin). Tabi ilk zamanın stresiyle yapamama endişesiyle ben bunu resmen anlamamışım bu benim doğru yolummuş gibi belkide vücudum buna alışkanlık gösterdi.Daha sonra vajinismus olduğumu anladım eşime anlattım ve yok ya öyle şey mi olur yapıyoruz yaptık gibi bir tepki aldım ama aslında yok. Sonra doktora randevu aldım ve ilişki yaşanmadığını zarın durduğunu kalın ve esnek olduğunu söyledi. Bu sorun beraberinde kavgaları çok getirdi. Tahammülü hiç olmayan bir eş vardı karşımda aynı zamanda hiçbir sorumluluğu almayan, eve dair herşeyi benim düşündüğüm kendisi sadece uyur ve saatlerce sabahlara kadar oyun oynar. O zaman iştende çıkmıştı.Kavgamiz şiddete dönüştü ve ilk şiddeti cinsellik sırasında yataktan atılarak yaşadım aşırı üzüldüm öfkelendim karşılık verdim sen bana nasıl yaparsın diye. En ufak şeyde sinirleniyor ben bu kadar herşeyi üstlenmişken, ki vajinismusla bile tek mücadele veriyorum aşmak için afedersiniz üstüne çıktığımda bir kez yavaş yavaş almayı denedim tahammülü yok in başka şekilde devam edelim dedi. Kendi fikirlerimi savunduğum bir gün kavgamız maalesef yine şiddetle sonlandı onuda anlamaya çalışıyorum ben ona çok istediği şeyi veremiyorum ama yanımda olsa belki aşacağım olmuyor. Psikoloğa gittik bir seans psikologla laf yarışı yapan bir insan düşünün o kadar inanamıyor ki bizi iyileştirebileceğine devam de edemedik bu yüzden. Herşeye bir cevabı var. Gece çalışıyor eşim sabah geliyor uyuyor akşama kadar akşam yemeği hazır oluyor kalkıyor hemen kalkınca yiyemiyorum diyor onun istediği vakitte yemekler ısınıyor ve inanın bir saatte bir çorbayı içiyor benimde keyfim kaçıyor. Akşama kadar uyanmasını bekle kalkınca acıkmasını bekle, sofrayı kur yemeğini yemesini bekle. Böyle bir insan. Çok kez ayrılmayı düşündüm ama gecmisimiz benim için kıymetli ve bir türlü ondan geçip aile evime gidemiyorum sanki buna bir şeyler engel ayaklarım geri geri gidiyor.(Ailemle farklı şehirlerdeyiz) Psikolojik olarak çok fazla yıprandım kimseyle konuşmak görüşmek bile istemiyorum.Ne yapardınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?