- 19 Mayıs 2020
- 47.886
- 215.296
- 598
Yani diyorsunuz ki ben konfor alanımda kendimce birkaç değişiklik yaptım, bu şekilde bir şeylerin düzene gireceğini düşünüyorum, yeni fikir verip hevesimi kırmayın. Bu konuyu da kapattırın bence, çünkü zaafınızı belli ettiniz, şimdi hep o yönde yorum gelecek, yine canınız sıkılacak.Ee yine bu konuda da esimi sevdigimi yazmisim. Hamile degilim de dememisim. Neyi tezat cozemedim. Sirf elestirmek ve fikir curutmek icin gelmeyin su konulara ya. Yardiminiz dokunmayscaksa uzakta durun.
Böyle bir ilişkiyi sürdürmemelisiniz. Resmen ölü gibisiniz. Terapi almanız ve boşanmanız lazım. Sonrasında keşke daha önce boşansaymışım diyeceksiniz eminim.Benim kocam oyle bi adam. Bu hareketleri yuzunden zaten sogudum. İcim almiyo artik. Yataga girdigimizde bile kirk takma atarak beraber oluyor benimle. Gorev gibi yapiyorum ben de. Sonra da uzak dursun istiyorum.
Evlenirken eşimizin artık en yakın dostumuz olacağını düşünürüz. Ama ne yazık ki bir çoğumuz için asla böyle olmuyor. Bunun ben de farkindayim. Bir kadin olarak eminim hepimiz cabalamisizdir bir seyler paylasmak icin. Ben de çok uzun süre uğrastim. Eşimle gezmek istedim, sohbet etmek istedim, ortak konular bulmak, beraber gülmek, eğlenmek, sırlarimizi paylaşmak... Eşimse evliliğimizin başından beri sadece cinsellik konusu acildiginda tam bi ilgiyle beni dinledi. Dün gece yatak odasinda bir yandan biseyler izlerken bir yandan da yatagin uzerine kurulmus biseyler atistiriyordum. Eşim birden dönüp "artik benimle vakit gecirmek istemiyorsun, bana sarilip uyumuyorsun bile" dedi. O an dank etti. Farkinda olmadan bir zamandir esimin pesini birakmistim. Dusundum ki artik o bir yerlere gidelim dediginde beni anneme birak ya da sen git canim istemiyor diyerek ayri planlar olusturuyordum. Bunun sebebi belki kayinvalide, kayinpeder sorunlari olabilirdi ki gecen konumda bundan da bahsettim. Ben eşimi seviyorum. Ama artik onun peşinde koşmaktan yorulmuşum. İlgim hep kizima, kendime kaymiş. İşimi gucumu yapip, kenara cekilir olmusum. Sohbet actiginda bu kez de ben susuyormuşum. Onunla paylasacak hicbir seyim kalmamis gibi... Gunlerdir bana beraber baliga gidelim diye israr ediyor. İcimden onunla bir yerlere gitmek bile gelmedigi icin surekli reddediyorum. Onun da gucune gidiyor. Ben de sakayla rolleri degistirdik diyiverdim. Bugun kahvalti masasinda bana bagirdi. Ben de cevap bile vermedim. Ve onunla ayni sofrada oturmak istemedigimden yatagi toplamaya basladim. Ben gidiyorum, kaciyorum dedi. Gule gule dedim. Sonra vazgectim sen git ben kahvaltimi bitirene kadar kapinin onunde bekliceksin dedi. Pijamalarimla... O kapinin onunde kalakaldim. Zile basmadim, kapiyi calmadim. 1 dakika dolmadan beni oturdugum paspastan kaldirip iceriye aldi. Gucume mi gitti ? Kirilmadim bile. Onceden olsa belki bu beni cok uzerdi. Simdiyse sadece... Kafamda da kalbimde de bitmis gibi.
Bu durum duzelir mi emin degilim. Ama ona dokunmak, onunla konusmak, onunla bir seyler yapmak istegim iyice kayboluyormus gibi. Bunu yasayaniniz var mi ? İsler duzelir mi ?
Sabırlı değilsin.kendine saygın kalmamış.zamanla bu herif yok etmiş çünkü.sen de izin vermişsin.bir süre yapılması gerekenleri yapsan kendine saygın tekrar gelir yine tahammül edememeye başlarsın.Hic sallamam. Aslinda nasil hala bu kadar sabirliyim kendime hayret ediyorum. Cunku evlenmeden onceki iliskilerimde kucuk bir seyden dahi rest cekerdim. Simdi bu kadar sey oluyo kayitsiz kaliyorum. Vay be diyorum. Ne sabirliyim
Bende benzer şeyleri yaşıyorum ne yazikki eşim şu siralar devamlı pisikolojik şiddet gösteriyor resmen beni zorluyor birde üstüne hamileyim duygusal bir haldeyim sinirletimde bozuk hatta o kadar sikildimki hayatımdan eşim benim istemediğimi bildiği halde annesi,kardeşi ve bizim için yaşayalım diye çok kötü bir mahalleden bina aldı ne şehri istiyorum ne içli dişli yaşamayı çok söylediğim halde yaptı bunu sonuç olarak bende kızdım sen git yasa ordan ne zaman bize ayrı ev açarsın ve istediğim ilden olur ozaman dedim gelir ailemin yanından cocugunla beni alırsın çünkü o kadar bunalttiki inanın çocuğumu babadiz ayrı aile ortamında büyütmek istemediğim için her hakaretine her kufrune kizsamda bir sebep bulup kendimi yumuşatmaya çalışıyorum ama her geçen gün beynimde az az sevgisini öldürüyor bunu onada söylüyorum anlamıyor ama bazen öyle biran oluyoki uzak kalmayi özlediğimi hissediyorum zaten ortak hicbirseyimiz yok ne derdimi anlatabilirim ne bir düşüncemi korkusuzca söyleyebilirim ciddi hayatımızı bağlayan hiçbir konu paylaşamam hatta ona bu tarz bir konudan bahsediceksem önceden prova yapmam lazım çünkü olduğun gibi konuşursan kavga edersin hemen hakaret eder ,asalar, küfür eder böyle biri bosanmak en son dusunucegim isken şu sıralar beynimde doner halde ama çocuğum ve ailem için birşey söyleyemiyorum ama çok yoruldum beni artık anlasın yormasin hayatımı kolaylaştırsin beni görsün başkada dileğim yok.Evlenirken eşimizin artık en yakın dostumuz olacağını düşünürüz. Ama ne yazık ki bir çoğumuz için asla böyle olmuyor. Bunun ben de farkindayim. Bir kadin olarak eminim hepimiz cabalamisizdir bir seyler paylasmak icin. Ben de çok uzun süre uğrastim. Eşimle gezmek istedim, sohbet etmek istedim, ortak konular bulmak, beraber gülmek, eğlenmek, sırlarimizi paylaşmak... Eşimse evliliğimizin başından beri sadece cinsellik konusu acildiginda tam bi ilgiyle beni dinledi. Dün gece yatak odasinda bir yandan biseyler izlerken bir yandan da yatagin uzerine kurulmus biseyler atistiriyordum. Eşim birden dönüp "artik benimle vakit gecirmek istemiyorsun, bana sarilip uyumuyorsun bile" dedi. O an dank etti. Farkinda olmadan bir zamandir esimin pesini birakmistim. Dusundum ki artik o bir yerlere gidelim dediginde beni anneme birak ya da sen git canim istemiyor diyerek ayri planlar olusturuyordum. Bunun sebebi belki kayinvalide, kayinpeder sorunlari olabilirdi ki gecen konumda bundan da bahsettim. Ben eşimi seviyorum. Ama artik onun peşinde koşmaktan yorulmuşum. İlgim hep kizima, kendime kaymiş. İşimi gucumu yapip, kenara cekilir olmusum. Sohbet actiginda bu kez de ben susuyormuşum. Onunla paylasacak hicbir seyim kalmamis gibi... Gunlerdir bana beraber baliga gidelim diye israr ediyor. İcimden onunla bir yerlere gitmek bile gelmedigi icin surekli reddediyorum. Onun da gucune gidiyor. Ben de sakayla rolleri degistirdik diyiverdim. Bugun kahvalti masasinda bana bagirdi. Ben de cevap bile vermedim. Ve onunla ayni sofrada oturmak istemedigimden yatagi toplamaya basladim. Ben gidiyorum, kaciyorum dedi. Gule gule dedim. Sonra vazgectim sen git ben kahvaltimi bitirene kadar kapinin onunde bekliceksin dedi. Pijamalarimla... O kapinin onunde kalakaldim. Zile basmadim, kapiyi calmadim. 1 dakika dolmadan beni oturdugum paspastan kaldirip iceriye aldi. Gucume mi gitti ? Kirilmadim bile. Onceden olsa belki bu beni cok uzerdi. Simdiyse sadece... Kafamda da kalbimde de bitmis gibi.
Bu durum duzelir mi emin degilim. Ama ona dokunmak, onunla konusmak, onunla bir seyler yapmak istegim iyice kayboluyormus gibi. Bunu yasayaniniz var mi ? İsler duzelir mi ?
Sıcaklar iyiden iyiye dengemi bozdu benim.Boşanmıyorsanız böylesi daha kolay geliyordur. Bak kuzu kuzu da çıkıp oturmuşsunuz paspasa biz ne diyelim ki?
Yazarken aklıma geldi ama ciddiyetimi korumaya çalıştımSıcaklar iyiden iyiye dengemi bozdu benim.
İşte kuzu kuzu geldim,kapandım paspasin uzerinehh..
Onceki yorumumda korumuştum,ama yazdiginizi gorunce patladı yaniYazarken aklıma geldi ama ciddiyetimi korumaya çalıştım
Evet o el.ele.tutusma olayı zaten fobim arkadaşlarla beraber bir yere gidiyoruz 10 senelik evliler el ele geziyor biz biri önde biri arkada elli kere elimi uzatıyorum tutmuyor madem öyle bende bıraktm.bakalik.nolcakKesinlikle. Yeni evliyken dahi ilgisiz alakasiz bi adamdi. Herkes el ele tutusurken o onden ben arkadan giderdim. Milletin icinde azar yerdim. Sabrede sabrede icimdeki saygisini da sevgisini de bitirmis. Dusundukce anliyorum.
Benim eşimde her yerde tutmaz elimi herkes elele gezer biz kanka gibi yanyanaEvet o el.ele.tutusma olayı zaten fobim arkadaşlarla beraber bir yere gidiyoruz 10 senelik evliler el ele geziyor biz biri önde biri arkada elli kere elimi uzatıyorum tutmuyor madem öyle bende bıraktm.bakalik.nolcak
Adam sizi cop poseti gibi kapi onune atmis. Beni sevmiyor diyorsunuz. Sevmiyor tabiki onun icin copten farkiniz yok.Evlenirken eşimizin artık en yakın dostumuz olacağını düşünürüz. Ama ne yazık ki bir çoğumuz için asla böyle olmuyor. Bunun ben de farkindayim. Bir kadin olarak eminim hepimiz cabalamisizdir bir seyler paylasmak icin. Ben de çok uzun süre uğrastim. Eşimle gezmek istedim, sohbet etmek istedim, ortak konular bulmak, beraber gülmek, eğlenmek, sırlarimizi paylaşmak... Eşimse evliliğimizin başından beri sadece cinsellik konusu acildiginda tam bi ilgiyle beni dinledi. Dün gece yatak odasinda bir yandan biseyler izlerken bir yandan da yatagin uzerine kurulmus biseyler atistiriyordum. Eşim birden dönüp "artik benimle vakit gecirmek istemiyorsun, bana sarilip uyumuyorsun bile" dedi. O an dank etti. Farkinda olmadan bir zamandir esimin pesini birakmistim. Dusundum ki artik o bir yerlere gidelim dediginde beni anneme birak ya da sen git canim istemiyor diyerek ayri planlar olusturuyordum. Bunun sebebi belki kayinvalide, kayinpeder sorunlari olabilirdi ki gecen konumda bundan da bahsettim. Ben eşimi seviyorum. Ama artik onun peşinde koşmaktan yorulmuşum. İlgim hep kizima, kendime kaymiş. İşimi gucumu yapip, kenara cekilir olmusum. Sohbet actiginda bu kez de ben susuyormuşum. Onunla paylasacak hicbir seyim kalmamis gibi... Gunlerdir bana beraber baliga gidelim diye israr ediyor. İcimden onunla bir yerlere gitmek bile gelmedigi icin surekli reddediyorum. Onun da gucune gidiyor. Ben de sakayla rolleri degistirdik diyiverdim. Bugun kahvalti masasinda bana bagirdi. Ben de cevap bile vermedim. Ve onunla ayni sofrada oturmak istemedigimden yatagi toplamaya basladim. Ben gidiyorum, kaciyorum dedi. Gule gule dedim. Sonra vazgectim sen git ben kahvaltimi bitirene kadar kapinin onunde bekliceksin dedi. Pijamalarimla... O kapinin onunde kalakaldim. Zile basmadim, kapiyi calmadim. 1 dakika dolmadan beni oturdugum paspastan kaldirip iceriye aldi. Gucume mi gitti ? Kirilmadim bile. Onceden olsa belki bu beni cok uzerdi. Simdiyse sadece... Kafamda da kalbimde de bitmis gibi.
Bu durum duzelir mi emin degilim. Ama ona dokunmak, onunla konusmak, onunla bir seyler yapmak istegim iyice kayboluyormus gibi. Bunu yasayaniniz var mi ? İsler duzelir mi ?
Aynen benimde öyle sadece yalnızkenBenim eşimde her yerde tutmaz elimi herkes elele gezer biz kanka gibi yanyanautanıyormuş bazı yerlerde
insan hevesleniyor ama çok kotu bisey ya. Bi kere hiç unutmam yeni evliyiz arkadaşının düğününe gittik tüm arkadaşları karısıyla elele tutuşup gezdi dans ettiler ben masada kayınvalidemle oturdumAynen benimde öyle sadece yalnızken
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?