Keske yapsa ya. Evi terk edip gittim birkac kez. Zar zor geri dondurdu. Kayinvalide kayinpeder mevzusundan tamamen. Ama bu kadarini yapsa isime gelir kesinlikle.
Keske yapsa ya. Evi terk edip gittim birkac kez. Zar zor geri dondurdu. Kayinvalide kayinpeder mevzusundan tamamen. Ama bu kadarini yapsa isime gelir kesinlikle.Adam kafasinda prova yapmis ilk denemede kapidan zorluk cikarmadan cikmissiniz, bi dahaki sefere yaka paca atar, bu sefer sen defol git deyin
Nereye gideceksiniz peki , bırakın onun düzeni bozulsun, neden siz gidiyorsunuz anlamadımKeske yapsa ya. Evi terk edip gittim birkac kez. Zar zor geri dondurdu. Kayinvalide kayinpeder mevzusundan tamamen. Ama bu kadarini yapsa isime gelir kesinlikle.
Ben bu kısmı okumamıştım o ne demek öyle ya tövbe est hayvan mı terbiye ediyor.Kapının önüne paspasa koymak ne ya? Niye çıkıyorsun? Ona nası izin veriyorsun?
Ev benim degil cunku. Ve istemiyorum ona ait bisey. Ailemin yanina giderim. Kendime yeni bir hayat kurabilirim. İmkanim varNereye gideceksiniz peki , bırakın onun düzeni bozulsun, neden siz gidiyorsunuz anlamadım
Bitmiş güzel konu sahibi bu iş bitmiş.Onunla kavga etmektense o an bu daha cazip geldi. İcimden kavga etmek dahi gelmiyor bir suredir. Anlatamiyorum...
Kesinlikle bitmiş.Bitmiş güzel konu sahibi bu iş bitmiş.
Samimi bulmuyorsaniz yazmayiniz. Cidden bir aksiyon daha kaldiramicam.Birlikte bir şeyler paylaşmak istemediğiniz adamla aynı evde yaşamaya devam ediyorsunuz. Dolayısıyla samimi bulamıyorum ben bu tarz konuları. Boşanmak,ayrı yaşamak konu içinde bile geçmiyor.
Paspası ona yediririm benBoşanmıyorsanız böylesi daha kolay geliyordur. Bak kuzu kuzu da çıkıp oturmuşsunuz paspasa biz ne diyelim ki?
Benzer durumdayım bende. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Cvp vermek tartışmak bile istemiyo insan bi süre sonra. Bende çıkmazda gibiyim. Hayırlısı olsun hakkımızda. Konuyu takip edicem ilerde farklı şeyler olursa yazarsanız sevinirimEvlenirken eşimizin artık en yakın dostumuz olacağını düşünürüz. Ama ne yazık ki bir çoğumuz için asla böyle olmuyor. Bunun ben de farkindayim. Bir kadin olarak eminim hepimiz cabalamisizdir bir seyler paylasmak icin. Ben de çok uzun süre uğrastim. Eşimle gezmek istedim, sohbet etmek istedim, ortak konular bulmak, beraber gülmek, eğlenmek, sırlarimizi paylaşmak... Eşimse evliliğimizin başından beri sadece cinsellik konusu acildiginda tam bi ilgiyle beni dinledi. Dün gece yatak odasinda bir yandan biseyler izlerken bir yandan da yatagin uzerine kurulmus biseyler atistiriyordum. Eşim birden dönüp "artik benimle vakit gecirmek istemiyorsun, bana sarilip uyumuyorsun bile" dedi. O an dank etti. Farkinda olmadan bir zamandir esimin pesini birakmistim. Dusundum ki artik o bir yerlere gidelim dediginde beni anneme birak ya da sen git canim istemiyor diyerek ayri planlar olusturuyordum. Bunun sebebi belki kayinvalide, kayinpeder sorunlari olabilirdi ki gecen konumda bundan da bahsettim. Ben eşimi seviyorum. Ama artik onun peşinde koşmaktan yorulmuşum. İlgim hep kizima, kendime kaymiş. İşimi gucumu yapip, kenara cekilir olmusum. Sohbet actiginda bu kez de ben susuyormuşum. Onunla paylasacak hicbir seyim kalmamis gibi... Gunlerdir bana beraber baliga gidelim diye israr ediyor. İcimden onunla bir yerlere gitmek bile gelmedigi icin surekli reddediyorum. Onun da gucune gidiyor. Ben de sakayla rolleri degistirdik diyiverdim. Bugun kahvalti masasinda bana bagirdi. Ben de cevap bile vermedim. Ve onunla ayni sofrada oturmak istemedigimden yatagi toplamaya basladim. Ben gidiyorum, kaciyorum dedi. Gule gule dedim. Sonra vazgectim sen git ben kahvaltimi bitirene kadar kapinin onunde bekliceksin dedi. Pijamalarimla... O kapinin onunde kalakaldim. Zile basmadim, kapiyi calmadim. 1 dakika dolmadan beni oturdugum paspastan kaldirip iceriye aldi. Gucume mi gitti ? Kirilmadim bile. Onceden olsa belki bu beni cok uzerdi. Simdiyse sadece... Kafamda da kalbimde de bitmis gibi.
Bu durum duzelir mi emin degilim. Ama ona dokunmak, onunla konusmak, onunla bir seyler yapmak istegim iyice kayboluyormus gibi. Bunu yasayaniniz var mi ? İsler duzelir mi ?
Ee yine bu konuda da esimi sevdigimi yazmisim. Hamile degilim de dememisim. Neyi tezat cozemedim. Sirf elestirmek ve fikir curutmek icin gelmeyin su konulara ya. Yardiminiz dokunmayscaksa uzakta durun.Geçen gün eşime kıyamıyorum yazdınız. Dün 18 haftalık hamileyim. Bugün de bu. Nasıl hızlı duygu değişimleri bunlar? Hiç normal değil. Bir uzmanla görüşmek istemez misiniz?
Ayrıca eşiniz siz hamileyken sizi kapı önüne koymaya utanmamis da sonrasında da mı bir şey demedi?
Kaçan kovalanır olmuş, sizi bezdirip bezdirip bu konuma getirmiş.istemsiz olarak bu hâle gelmişsiniz ama ona ders olması açısından iyi olmuş.en azından peşini bırakabilecek kadar olgunmuşsunuz.çoğu kadın peşini de bırakamıyor, hırslı hırslı gezerken sinir hastası oluyor.Evlenirken eşimizin artık en yakın dostumuz olacağını düşünürüz. Ama ne yazık ki bir çoğumuz için asla böyle olmuyor. Bunun ben de farkindayim. Bir kadin olarak eminim hepimiz cabalamisizdir bir seyler paylasmak icin. Ben de çok uzun süre uğrastim. Eşimle gezmek istedim, sohbet etmek istedim, ortak konular bulmak, beraber gülmek, eğlenmek, sırlarimizi paylaşmak... Eşimse evliliğimizin başından beri sadece cinsellik konusu acildiginda tam bi ilgiyle beni dinledi. Dün gece yatak odasinda bir yandan biseyler izlerken bir yandan da yatagin uzerine kurulmus biseyler atistiriyordum. Eşim birden dönüp "artik benimle vakit gecirmek istemiyorsun, bana sarilip uyumuyorsun bile" dedi. O an dank etti. Farkinda olmadan bir zamandir esimin pesini birakmistim. Dusundum ki artik o bir yerlere gidelim dediginde beni anneme birak ya da sen git canim istemiyor diyerek ayri planlar olusturuyordum. Bunun sebebi belki kayinvalide, kayinpeder sorunlari olabilirdi ki gecen konumda bundan da bahsettim. Ben eşimi seviyorum. Ama artik onun peşinde koşmaktan yorulmuşum. İlgim hep kizima, kendime kaymiş. İşimi gucumu yapip, kenara cekilir olmusum. Sohbet actiginda bu kez de ben susuyormuşum. Onunla paylasacak hicbir seyim kalmamis gibi... Gunlerdir bana beraber baliga gidelim diye israr ediyor. İcimden onunla bir yerlere gitmek bile gelmedigi icin surekli reddediyorum. Onun da gucune gidiyor. Ben de sakayla rolleri degistirdik diyiverdim. Bugun kahvalti masasinda bana bagirdi. Ben de cevap bile vermedim. Ve onunla ayni sofrada oturmak istemedigimden yatagi toplamaya basladim. Ben gidiyorum, kaciyorum dedi. Gule gule dedim. Sonra vazgectim sen git ben kahvaltimi bitirene kadar kapinin onunde bekliceksin dedi. Pijamalarimla... O kapinin onunde kalakaldim. Zile basmadim, kapiyi calmadim. 1 dakika dolmadan beni oturdugum paspastan kaldirip iceriye aldi. Gucume mi gitti ? Kirilmadim bile. Onceden olsa belki bu beni cok uzerdi. Simdiyse sadece... Kafamda da kalbimde de bitmis gibi.
Bu durum duzelir mi emin degilim. Ama ona dokunmak, onunla konusmak, onunla bir seyler yapmak istegim iyice kayboluyormus gibi. Bunu yasayaniniz var mi ? İsler duzelir mi ?
Hic sallamam. Aslinda nasil hala bu kadar sabirliyim kendime hayret ediyorum. Cunku evlenmeden onceki iliskilerimde kucuk bir seyden dahi rest cekerdim. Simdi bu kadar sey oluyo kayitsiz kaliyorum. Vay be diyorum. Ne sabirliyimKaçan kovalanır olmuş, sizi bezdirip bezdirip bu konuma getirmiş.istemsiz olarak bu hâle gelmişsiniz ama ona ders olması açısından iyi olmuş.en azından peşini bırakabilecek kadar olgunmuşsunuz.çoğu kadın peşini de bırakamıyor, hırslı hırslı gezerken sinir hastası oluyor.
Benim kocam oyle bi adam. Bu hareketleri yuzunden zaten sogudum. İcim almiyo artik. Yataga girdigimizde bile kirk takma atarak beraber oluyor benimle. Gorev gibi yapiyorum ben de. Sonra da uzak dursun istiyorum.Nasıl yani ? Sizi evden çıkarttı kapının önüne koyup üstünüze kapı mi kapadı????
Böyle adama içinizden hala sarilmak gelseydi kendinizi sorgulamanız gerekirdi. Resmen sizi asagilamis. Terbiyesiz andaval
Fikir neden çürütelim ya bize ne sizden? Siz kimsiniz ki buradaki insanlar için de gelip fikrinizi çürütüyorlar diye düşünüyorsunuz? Bu adam 16 hafta önce mükemmel miydi de korunmasız sevişip çocuk planı yaptınız, ya da hafta başında ağlıyor kıyamıyorum dediğiniz adam için bitti hiçbir şey hissetmiyorum soğudum diyorsunuz diye tutarsız yazdım. Terapi almanız lazım çok sorunlu duruyorsunuz.Ee yine bu konuda da esimi sevdigimi yazmisim. Hamile degilim de dememisim. Neyi tezat cozemedim. Sirf elestirmek ve fikir curutmek icin gelmeyin su konulara ya. Yardiminiz dokunmayscaksa uzakta durun.
Siz kendinizde misiniz ya sizi afedersiniz ama k*pek gibi kapıya çıkarıp bekletmek ne demek? Bir de bu durum düzelir mi diye soruyorsunuz inanılır gibi değil!Evlenirken eşimizin artık en yakın dostumuz olacağını düşünürüz. Ama ne yazık ki bir çoğumuz için asla böyle olmuyor. Bunun ben de farkindayim. Bir kadin olarak eminim hepimiz cabalamisizdir bir seyler paylasmak icin. Ben de çok uzun süre uğrastim. Eşimle gezmek istedim, sohbet etmek istedim, ortak konular bulmak, beraber gülmek, eğlenmek, sırlarimizi paylaşmak... Eşimse evliliğimizin başından beri sadece cinsellik konusu acildiginda tam bi ilgiyle beni dinledi. Dün gece yatak odasinda bir yandan biseyler izlerken bir yandan da yatagin uzerine kurulmus biseyler atistiriyordum. Eşim birden dönüp "artik benimle vakit gecirmek istemiyorsun, bana sarilip uyumuyorsun bile" dedi. O an dank etti. Farkinda olmadan bir zamandir esimin pesini birakmistim. Dusundum ki artik o bir yerlere gidelim dediginde beni anneme birak ya da sen git canim istemiyor diyerek ayri planlar olusturuyordum. Bunun sebebi belki kayinvalide, kayinpeder sorunlari olabilirdi ki gecen konumda bundan da bahsettim. Ben eşimi seviyorum. Ama artik onun peşinde koşmaktan yorulmuşum. İlgim hep kizima, kendime kaymiş. İşimi gucumu yapip, kenara cekilir olmusum. Sohbet actiginda bu kez de ben susuyormuşum. Onunla paylasacak hicbir seyim kalmamis gibi... Gunlerdir bana beraber baliga gidelim diye israr ediyor. İcimden onunla bir yerlere gitmek bile gelmedigi icin surekli reddediyorum. Onun da gucune gidiyor. Ben de sakayla rolleri degistirdik diyiverdim. Bugun kahvalti masasinda bana bagirdi. Ben de cevap bile vermedim. Ve onunla ayni sofrada oturmak istemedigimden yatagi toplamaya basladim. Ben gidiyorum, kaciyorum dedi. Gule gule dedim. Sonra vazgectim sen git ben kahvaltimi bitirene kadar kapinin onunde bekliceksin dedi. Pijamalarimla... O kapinin onunde kalakaldim. Zile basmadim, kapiyi calmadim. 1 dakika dolmadan beni oturdugum paspastan kaldirip iceriye aldi. Gucume mi gitti ? Kirilmadim bile. Onceden olsa belki bu beni cok uzerdi. Simdiyse sadece... Kafamda da kalbimde de bitmis gibi.
Bu durum duzelir mi emin degilim. Ama ona dokunmak, onunla konusmak, onunla bir seyler yapmak istegim iyice kayboluyormus gibi. Bunu yasayaniniz var mi ? İsler duzelir mi ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?