• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşinden ayrılan, ayrı yaşayan Bayanlar buraya...

eşimden ayrılmadım Alah da korusun zor çünkü.Rabbim kimseyi mutsuz evlilikle sınamasın ınşaAllah. Benim merak ettiğim eşinden ayrılmış olan kadınlar çocukları babaları tarafından istenmediğinde bu durumu çocuklara nasıl izah ediyorlar, çocuk sorular sormaya başladığında yada büyürken en az etkilenmesi için neler söylüyorlar, var mı bunları yaşayan arkadaşlar.Bu arada Allah yar ve yardımcınız olsun kolay şeyler yaşanmıor bu süreçlerde.
 
benim annem babamla 2 senedir ayrı, babam anlasmalı bosanmak istiyor, annemse 25 sene onca cektigi eziyetten sonra payını almak istiyo ( ev araba gibi alınan ama hepsi babamın uzerine olan mallardan yani) annanem ve dedemle kalıyor ara sıra bana geliyor ama ben de yeni evliyim ve esim mırın kırın ediyo annem gelince , hep kavga ediyoruz bu yuzden malesef annem de kotu etkileniyor bundan . kendi derdi yetmezmiş gibi bir de benim icin uzuluyor. esim annemin durumunu coook onceden bilmesine ragmen simdi cark ediyor ve beni cok uzuyor. gerci bunda annemin bazen dusuncesizce konusmaları da var, benim hatam da var belki ama yine de o buyuk ve saygıyı elden bırakmaması lazım. o benim annem ne olursa olsun ve ben tek cocugum tabii ki elimden geldigince anneme sahip cıkıcam ve tabii ki annem bize gelecek ziyarete. annem evliliginde yasamıs oldugu uzuntuler nedeniyle psikolojik buhranda şimdi. "olmek istiyorum, insanları sevmiyorum" gibi cumleler kuruyor. yapamadıkları yuzunden vizdan azabı cekiyor. onunla konusuyorum rahatlatmaya calısıyorum. bana hak veriyor bir sure ama sonra yine aynı. bir de hep yalnız kalmak istiyor. kendi annesinin babasının yanında bile rahat edemiyor. ama yalnız kaldıkca da kafasında kurdukca kuruyor aslında daha da rahatsız oluyor bu sefer. bir kaç kez psikyatriye goturduk. hap verip yolluyo doktor ama annem ilaçları uyutuyor diye kullanmıyor. zaten oldum olası ilaç kullanmayı beceremez. bir evlat olarak onu mutlu gormek istiyorum, mutlu olmasını uzurlu olmasını istiyorum. cok uzuluyorum durumuna. yakın zamanda bosanma davasını acmayı dusunuyoruz. annem once " ben acmam baban acsın" diyordu ama babamdan 2 senedir tık yok, zaten anlasmalı bosanmadan kastı "herseyi ben alayım hanım 5 kurussuz surunsun" oldugu icin ne annem ne de ben boyle birseyi kabul etmeyiz. o yuzden mal paylasımından annemin hakkı olanı alıp ona basını sokabilecegi rahat edecegi bir ev almak istiyorum. ama birkaç avukatla gorustum beni pek aydınlatamadılar. malpaylasımı icin gecikmissiniz bile dedi bir tanesi. anlayamadım????CADIARZU babamla gorusmuyorum. yurtdısına egitim icin gittim umursamadı, cebime 5 kurus bile harclık koymadı. evleniyorum dedim, bırak dugunumu yapmayı, dugunume bile gelmedi, davetiye yolladım geri gonderdi. ben de cektim kendimi. hicbir zaman halimi hatrımı sormayan , ihtiyacım oldugunda destek olmayan, cocukca kaprisler yapan bir insana ben artık baba demem, nufus cuzdanında bir isimden ibaret, anneme ve bana cektirdikleri de cabası. Allahtan annemin emekli maası var, ben de calısıyorum cok sukur kendi ayaklarım uzerinde duruyorum. kadınlar ekonomik ozgurluklerini ellerine alıp kendilerini erkeklerin golgesinde aciz ve ezik yasamak zorunda kalan degersiz mahlukatlar olarak gormeyi bırakınca dunyanın ya da en azından ulkemizin daha yasanabilir bir yer olacagını dusunuyorum. erkekleri erkek yapan kadındır ama kadın malesef kendi degerini ya cok gec anlıyor ya da hic anlamıyor. işte bizim hikayemiz bu insallah hersey daha fazla tadımız kacmadan yoluna girer :Saruboceq:
 
benim annem babamla 2 senedir ayrı, babam anlasmalı bosanmak istiyor, annemse 25 sene onca cektigi eziyetten sonra payını almak istiyo ( ev araba gibi alınan ama hepsi babamın uzerine olan mallardan yani) annanem ve dedemle kalıyor ara sıra bana geliyor ama ben de yeni evliyim ve esim mırın kırın ediyo annem gelince , hep kavga ediyoruz bu yuzden malesef annem de kotu etkileniyor bundan . kendi derdi yetmezmiş gibi bir de benim icin uzuluyor. esim annemin durumunu coook onceden bilmesine ragmen simdi cark ediyor ve beni cok uzuyor. gerci bunda annemin bazen dusuncesizce konusmaları da var, benim hatam da var belki ama yine de o buyuk ve saygıyı elden bırakmaması lazım. o benim annem ne olursa olsun ve ben tek cocugum tabii ki elimden geldigince anneme sahip cıkıcam ve tabii ki annem bize gelecek ziyarete. annem evliliginde yasamıs oldugu uzuntuler nedeniyle psikolojik buhranda şimdi. "olmek istiyorum, insanları sevmiyorum" gibi cumleler kuruyor. yapamadıkları yuzunden vizdan azabı cekiyor. onunla konusuyorum rahatlatmaya calısıyorum. bana hak veriyor bir sure ama sonra yine aynı. bir de hep yalnız kalmak istiyor. kendi annesinin babasının yanında bile rahat edemiyor. ama yalnız kaldıkca da kafasında kurdukca kuruyor aslında daha da rahatsız oluyor bu sefer. bir kaç kez psikyatriye goturduk. hap verip yolluyo doktor ama annem ilaçları uyutuyor diye kullanmıyor. zaten oldum olası ilaç kullanmayı beceremez. bir evlat olarak onu mutlu gormek istiyorum, mutlu olmasını uzurlu olmasını istiyorum. cok uzuluyorum durumuna. yakın zamanda bosanma davasını acmayı dusunuyoruz. annem once " ben acmam baban acsın" diyordu ama babamdan 2 senedir tık yok, zaten anlasmalı bosanmadan kastı "herseyi ben alayım hanım 5 kurussuz surunsun" oldugu icin ne annem ne de ben boyle birseyi kabul etmeyiz. o yuzden mal paylasımından annemin hakkı olanı alıp ona basını sokabilecegi rahat edecegi bir ev almak istiyorum. ama birkaç avukatla gorustum beni pek aydınlatamadılar. malpaylasımı icin gecikmissiniz bile dedi bir tanesi. anlayamadım????CADIARZU babamla gorusmuyorum. yurtdısına egitim icin gittim umursamadı, cebime 5 kurus bile harclık koymadı. evleniyorum dedim, bırak dugunumu yapmayı, dugunume bile gelmedi, davetiye yolladım geri gonderdi. ben de cektim kendimi. hicbir zaman halimi hatrımı sormayan , ihtiyacım oldugunda destek olmayan, cocukca kaprisler yapan bir insana ben artık baba demem, nufus cuzdanında bir isimden ibaret, anneme ve bana cektirdikleri de cabası. Allahtan annemin emekli maası var, ben de calısıyorum cok sukur kendi ayaklarım uzerinde duruyorum. kadınlar ekonomik ozgurluklerini ellerine alıp kendilerini erkeklerin golgesinde aciz ve ezik yasamak zorunda kalan degersiz mahlukatlar olarak gormeyi bırakınca dunyanın ya da en azından ulkemizin daha yasanabilir bir yer olacagını dusunuyorum. erkekleri erkek yapan kadındır ama kadın malesef kendi degerini ya cok gec anlıyor ya da hic anlamıyor. işte bizim hikayemiz bu insallah hersey daha fazla tadımız kacmadan yoluna girer :Saruboceq:
Allah yardımcınız olsun cnm
 
Evet...6 yıllık bir evliliğe son vermek için 2 hafta önce ailemin yanına geldim. boşanan veya ayrı yaşayan arkadaşlar varsa tecrübelerini ve zorluklarını nasıl aşabildiklerininizi anlatırsanız daha iyi olur.
 
2 yıl önce bir karar verip ayrıldım, çocuk da vardı ama kendi kendime yetmeyi tercih ettim
çalışıyorum ve huzurluyum
çocuğun velayetini babasında ama ne zaman istesem görebiliyorum
ayrıldığım için hiç pişman olmadım Allah da pişman etmesin inşallah

zorluk her döneminde var hayatın diye düşündüm her zaman, işsiz de kaldım parasız da ama kararımdan geri dönmedim şimdi kurumsal bir firmada iyi bir işim var ve kendime yetebiliyorum
2 yılı geçti tabi atlattım en zor zamanları size nasıl faydam olur bilmiyorum
ama bir karar verdiyseniz ve aynı şeyleri tekrar tekrar yaşamak istemiyorsanız dik durun hayata karşı vazgeçmeyin pes etmeyin
 
bende 6 yıl önce 10 yıllık evliliğimi bitirdim hiç pişman değilim çalışıyorum mutluyum huzurluyum onun yokluğunu değil ama erkeksiz olmanın zorluklarını çok yaşadım bir oğlum var oda yanımda onunla hayatımıza devam ediyoruz şimdi 2 ye evlenicem ama korkuyorum :(( ya aynı sorunlar olursa ya yine mutsuz olursam 3 yıldır beraberiz nişanlıyız şu an ama o hiç evlenmemiş ailesi kabul etti beni ama ilerde yaa yüzüme vurulursa hadi ben neysede çocuğuma ya bir laf gelirse asla asla kaldıramam ondan da ayrılırım çünkü oğlum benim dünyamm :(( işte böle kızlarr
 
ben evlenmeyi de düşünmüyorum hiç aklıma bile gelmiyor
hepsi aynı hepsi üzecek nasıl olsa ben böyle iyiyim diyorum
bir erkeğin sağlayabileceği maddi imkanları ben kendi başıma sağlayabiliyorum
anne olma içgüdüm de yok zaten bir çocuğum var
sadece duygusal olarak biri olsun hayatımda diye de kendime aynı eziyeti yaşatmayacağım dedim devam ediyorum
 
bende 6 yıl önce 10 yıllık evliliğimi bitirdim hiç pişman değilim çalışıyorum mutluyum huzurluyum onun yokluğunu değil ama erkeksiz olmanın zorluklarını çok yaşadım bir oğlum var oda yanımda onunla hayatımıza devam ediyoruz şimdi 2 ye evlenicem ama korkuyorum :(( ya aynı sorunlar olursa ya yine mutsuz olursam 3 yıldır beraberiz nişanlıyız şu an ama o hiç evlenmemiş ailesi kabul etti beni ama ilerde yaa yüzüme vurulursa hadi ben neysede çocuğuma ya bir laf gelirse asla asla kaldıramam ondan da ayrılırım çünkü oğlum benim dünyamm :(( işte böle kızlarr

sizin gibi yeni haytaları görünce bende bir ümit oluyor.bende boşandım.cinselliği yaşamadan.ve korkuyorum acaba tekrar evlenmek istesem nasıl olcak..bende korkuyorum yüzüme vurulmasından..gerçi boşanmış deniyor bazıları şimdiden
 
bilmiyorum ben mi çok genişim ama kızlar anlamıyorum sizi ne demek yaa boşanmış mış laf söylermiymiş aklı nerede şimdi o zaman sıkıyosa desinler diyorum ama tabii Allaha da büyük söylemiyorum..ben 29 yaşındayım davam henüz devam ediyor ama tabii ki hayatıma girecek birisi hiç de öyle sizin gibi düşünmüyorum herkes kapısının önündeki pisliği temizlesin der yoluma giderim :21:
 
Boşanmak ve sonrası çok zor ya da ben de öyle oldu.
Eğer devam ettirebiliyorsanız devam edin evliliğinize bırakmayın ama olmuyorsa da olmuyor.
Bu kaderi biz seçmedik ne yapalım boşanmak zorunda kaldık .
Kimsenin bu konuda garantisi yok Herkes boşanabilir.
Çok seviyorduk eşim beni aldattı ayrılıyoruz diye yazan o kadar çok ki burada
Kendinimi ezik göstermeden , başım dimdik , ayaklarımın üstünde yaşamıma devam etmek zorundayım . Bundan başka çarem yok. Sizde öyle yapın .
 
arkadaşlar hiç bir anne mutlu huzurlu yuvasının dağılmasını istemez, özellikle de çocuklu bir kadın eşinden ayrılma kararı alıyorsa gerçekten ciddi problemler var demektir, hamileliğimi eşimden ayrı geçirdim, ailemin yanında doğum yaptım, çok sıkıntılı günlerim oldu ama bir ay sonra açtığım dava biticek inşallah, şu an ki tek sıkıntım şu davanın devam ediyor olması, çocuğumun da benim de keyfimiz yerinde çok şükür, bizi seven bize değer veren ailemizin yanındayız, Allah kimseye aynı sıkıntıları tekrar yaşatmasın... Ve herkesi yuvasında mutlu huzurlu kılsın.
 
Aslında düşünüyorumda boşanmış kadının bir sürü avantajlarıda var yatağı ona ait ,yurtdışı seyahatine istediği vakit gider, parasını istediği gibi harcar, annesinin yanında kalabilir, isterse yemek yapar isterse yapmaz ,arkadaşında yatılı kalabilir,tv"de ne isterse onu izler, hobileri varsa ona zaman ayıra bilir bence hayatı sanki dolu dolu yaşar ama depresyonda değilse kendisi ile barışık olması şart
 
bende yaklaşık 2 sene önce 3 senelik evliliğime son verdim çocuğum yok annemle yaşıyorum şuanda :13:
 
Back
X