- 25 Eylül 2011
- 7.570
- 11.485
- 498
Kadın kendini robot görüyor erkeğine kıyamıyor aman yapamaz edemez ben yapayım diye diye alıştiriyor..heleki eş çalisiyorsa birde çocuk olduysa..kadin boğulma noktasına gelebiliyor..
Kadın nasilki erkegin yapmasi gerekeni yani eve para getiriyorsa erkekte ayni şekilde bunun bilincinde olup ev işi ve çocuk baķimina yardım etmeli.
Benim eşim ilk evlendigim sene ev işi bilmiyordu..hiç yapmamıştı.
Bende o donem evde kpss ye hazırlaniyordum..önce bayram temizliklerinde hali sildirmekle başladım..peşini cam silme ve banyo temizleme aldı..birde sofra toplama sorumluluğunu yavaş yavaş ona verdim.
Ben yapamadiğimdsn mi hayır....bunun yarini var..yarin ben çalistigimda ne olacak peki?
Sonra iş hayatim basladı pesinden hamileligim geldi.o dönem hem bebek hazirligi hem de araba borcundan dolayi eve gundelikci alamadik...esim ise asla yapamam dedigi süpurgeyle tanisti 3 yil sonra..ve hamileligim boyunca balkonda akitti evde supurdu banyoda yikadi..o ev temizlerken ben sadece toz aldim ve yemek hazirladim.güle oynaya yapiyorduk.
Simdi bebegimiz var..yeri geliyor saatlerce ona veriyorum uykumi alip bebegimle daha mutlu ilgileniyorum..oda babalik sorumlulugunu ogreniyor.
Istesem herseye yetisirdim..ama gerek kustum gerek soylendim ve savasi ben kazandim..esim artik ben söylemeden yapiyor herseyi.
Annesi bile şasiriyor..30 yil corabini kaldirmadi oğlum hayret ediyorum diyor.
Yemek bile yapiyor artik.
Özetle; herseye yetismeyin..siz yetistikce esiniz sizi doga ustu guc sanacak ve kendininiyice geri cekecek..
Cogu siddetli gecimsizlikler bundan kaynakli...
Ettafimda erkegine kiyamayan herseye yerisen mükemmel calişan arkadaslarim simdi bana imreniyor..yillar evvel fikrimi soyledigimde yadirgamislardi beni.çunku yeni evlilerdi..yorgun degillerdi..bıkmamişlardi..zamanla cocuk eklendi..yipranmalar basladi..onlar eşlerine kiyamadilar kendilerine kiydilar ...simdi ya gunlikcilere para dokuyorlar yada eşleriyle tartisiyorlar bu konuda ama cok geç.
Kadın nasilki erkegin yapmasi gerekeni yani eve para getiriyorsa erkekte ayni şekilde bunun bilincinde olup ev işi ve çocuk baķimina yardım etmeli.
Benim eşim ilk evlendigim sene ev işi bilmiyordu..hiç yapmamıştı.
Bende o donem evde kpss ye hazırlaniyordum..önce bayram temizliklerinde hali sildirmekle başladım..peşini cam silme ve banyo temizleme aldı..birde sofra toplama sorumluluğunu yavaş yavaş ona verdim.
Ben yapamadiğimdsn mi hayır....bunun yarini var..yarin ben çalistigimda ne olacak peki?
Sonra iş hayatim basladı pesinden hamileligim geldi.o dönem hem bebek hazirligi hem de araba borcundan dolayi eve gundelikci alamadik...esim ise asla yapamam dedigi süpurgeyle tanisti 3 yil sonra..ve hamileligim boyunca balkonda akitti evde supurdu banyoda yikadi..o ev temizlerken ben sadece toz aldim ve yemek hazirladim.güle oynaya yapiyorduk.
Simdi bebegimiz var..yeri geliyor saatlerce ona veriyorum uykumi alip bebegimle daha mutlu ilgileniyorum..oda babalik sorumlulugunu ogreniyor.
Istesem herseye yetisirdim..ama gerek kustum gerek soylendim ve savasi ben kazandim..esim artik ben söylemeden yapiyor herseyi.
Annesi bile şasiriyor..30 yil corabini kaldirmadi oğlum hayret ediyorum diyor.
Yemek bile yapiyor artik.
Özetle; herseye yetismeyin..siz yetistikce esiniz sizi doga ustu guc sanacak ve kendininiyice geri cekecek..
Cogu siddetli gecimsizlikler bundan kaynakli...
Ettafimda erkegine kiyamayan herseye yerisen mükemmel calişan arkadaslarim simdi bana imreniyor..yillar evvel fikrimi soyledigimde yadirgamislardi beni.çunku yeni evlilerdi..yorgun degillerdi..bıkmamişlardi..zamanla cocuk eklendi..yipranmalar basladi..onlar eşlerine kiyamadilar kendilerine kiydilar ...simdi ya gunlikcilere para dokuyorlar yada eşleriyle tartisiyorlar bu konuda ama cok geç.