Arkadaşlar sevgilimin yanından geliyorum, durumu çok net bir şekilde konuştuk.
Ses kaydını ona dinletmeden önce hep inkar etti ama kayıtta kendi sesini duyunca inandı tabiii..
Önce hatırlayamadı, evet bu benim sesim ama yanımdakini hatırlayamadım, benim o tarihlerde bir sevgilim yoktu dedi.
Bacak muhabbetinden sonra aklına birtakım şeyler geldi ama emin olamıyorum dedi.
Bu ses kaydını yaptığım zamanı hatırlamıyorum, o zamanlar tek görüştüğüm insan (bayan x)di o da zaten üst kat komşumuz dedi.
Kendisiyle bir kez tanışma imkanı buldum, aile dostları..
Anneleri ve babaları da çok iyi görüşüyorlar, bir onunla olabilir bu konuşma kaydı dedi.
Zaten o kızın da bacağında bir iltihap çıkmış zamanında, ara ara çıban gibi patlıyormuş.
Ama o benim kardeşim dedi.
Yanımda aramasını istedim, kız açtı durumu anlattı..
Benim bacağım da çıkmış bir iltihaptan dolayı sormuşsundur gününü ben de hatırlayamadım dedi. Ama sen benim abim gibisin dedi.
Ayriyeten kız da nişanlı şu an.
Ama resmini göndereyim bakın dedi, hakkaten kötü bir yara, belki telefonda konuşurken çarpmışsındır o yüzden sormuşsundur dedi, kaydı dinledikten sonra.
İçim rahat etmedi tabi, kızın annesini arasın istedim.
O da kızımın bacağında yara zaman zaman patlıyor dedi.
Bu da yetmedi, sevgilimin annesini aramasını ve bacağındaki yarayı hatırlayıp hatırlamadığını sormasını istedim.
Annesi: evet öyle bir durum var diye hatırlıyorum diye cevap verdi.
Çok yakın oldukları için annesinin hatırlaması da normal dedim...
Ama hala tam inanmış değilim....
Çünkü insanın güveni bir kez kayboldu mu zor toparlanıyor..
Bana inan, ben sana bu konuda en ufak bir yalan söylemedim diyor.
O kızla da bu kadar samimi olmalarını kaldıramadım, o ayrı onun için kızdım bir de...
Telefonumu kapadım bir ara görüşmek istemiyorum, hala içim tam anlamıyla soğumuş değil....
Haksız mıyım kızlar?
Ne yapmalıyım?
Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim bu konuda yardımcı olup, beni dinlediğiniz için.