aynen öyle. Sırlarımı arkadaş da olsa elalem mi bilmeli, ailem olan eşim mi yani... Hele eşten gizleyip arkadaşa anlatmak...bende herseyı anlatırım
esımde bana ben sorarsam her seyı anlatır
en yakın arkadasıma bıle herseyı anlatmam
ama esım herseyımı bılır
bence normalı bu ınsan esıyle konusamayacaksa kımle konuscak
Doğrusu ben de her şeyimi anlatırım yıllardır da hep kavga anında beni zayıf noktalarımı bulmışçasına bu durumlarla eleştirir ve yerer bu da beni üzer ama ben yine yaparım huy işteArkadaşlar , benim hiç arkadaşım yok düzenli olarak görüştüğüm. Boyle her gün düzenli olarak biriyle kahve içsem sohbet etsem enerjimi alsam çok güzel olur ama maalesef yakinimda hiç arkadaşım yok. Komsularimla da samimiyet kuramıyorum. Dedikodu yapıyorlar diye keyif almıyorum. Bir kaç görüşmek istediğim komşumun da çocuğu var her zaman müsait olmuyor.
Ben de aksam esim eve gelince onunla sohbet etmek istiyorum. İs yerinde yaşadıklarımı anlatıyorum. Sonra yeni öğrendiğim bi şey varsa arabayla ilgili onu anlatıyorum. Yemek tarifi vb.. ya da kadinsal şeyler. Annemle konuşuyorum telefonda onları anlatıyorum. Ya da birine kızdıysam falan..bazen dedikodu yapmak istiyorum. İlgisini çekmiyor ama konuşmak istiyorum yani.
Ama bu işte bi terslik var. Yanlış yapıyorum. Esim bana hicbir şeyini anlatmaz. Sormam ben de. Eve geç gelir mesela, nerde kaldığını merak etmem mesela. Bazen afakanlar basıyor bana diyor. Yani eşle ne konuşulur ne konuşulmaz. ? Ben abartısız her şeyi anlatıyorum. Buna nasıl son verebilirim.
İçimde tutamıyorum ya. Mesela çok gereksiz belki ama okulda öğrencim hakkında tuttuğum tutanağı bile anlatiyorum. Sonra ne gerek vardı anlatmaya diyorum. Benim gibi olan var mi?
Bazen eşim incitiyor beni küs olduğumuz zamanlar anlattıklarım yüzünden. Ama çok zor susmak içine atmak paylaşmamak.
Malesef oyle.Erkekler kadınlarla sohbet etmekten genellikle hoşlanmazlar özellikle eşleriyle. Erkek arkadaşlarıyla sohbete bayılırlar. Maalesef bu böyle.
Arkadaşlar , benim hiç arkadaşım yok düzenli olarak görüştüğüm. Boyle her gün düzenli olarak biriyle kahve içsem sohbet etsem enerjimi alsam çok güzel olur ama maalesef yakinimda hiç arkadaşım yok. Komsularimla da samimiyet kuramıyorum. Dedikodu yapıyorlar diye keyif almıyorum. Bir kaç görüşmek istediğim komşumun da çocuğu var her zaman müsait olmuyor.
Ben de aksam esim eve gelince onunla sohbet etmek istiyorum. İs yerinde yaşadıklarımı anlatıyorum. Sonra yeni öğrendiğim bi şey varsa arabayla ilgili onu anlatıyorum. Yemek tarifi vb.. ya da kadinsal şeyler. Annemle konuşuyorum telefonda onları anlatıyorum. Ya da birine kızdıysam falan..bazen dedikodu yapmak istiyorum. İlgisini çekmiyor ama konuşmak istiyorum yani.
Ama bu işte bi terslik var. Yanlış yapıyorum. Esim bana hicbir şeyini anlatmaz. Sormam ben de. Eve geç gelir mesela, nerde kaldığını merak etmem mesela. Bazen afakanlar basıyor bana diyor. Yani eşle ne konuşulur ne konuşulmaz. ? Ben abartısız her şeyi anlatıyorum. Buna nasıl son verebilirim.
İçimde tutamıyorum ya. Mesela çok gereksiz belki ama okulda öğrencim hakkında tuttuğum tutanağı bile anlatiyorum. Sonra ne gerek vardı anlatmaya diyorum. Benim gibi olan var mi?
Bazen eşim incitiyor beni küs olduğumuz zamanlar anlattıklarım yüzünden. Ama çok zor susmak içine atmak paylaşmamak.
komşuların dedikodu yapıyo diye keyif almıyorum demişsin de annen için bazen arayıp dedikodu yapmak istiyorum yazmışsın e komşularınla yap bari :))))Arkadaşlar , benim hiç arkadaşım yok düzenli olarak görüştüğüm. Boyle her gün düzenli olarak biriyle kahve içsem sohbet etsem enerjimi alsam çok güzel olur ama maalesef yakinimda hiç arkadaşım yok. Komsularimla da samimiyet kuramıyorum. Dedikodu yapıyorlar diye keyif almıyorum. Bir kaç görüşmek istediğim komşumun da çocuğu var her zaman müsait olmuyor.
Ben de aksam esim eve gelince onunla sohbet etmek istiyorum. İs yerinde yaşadıklarımı anlatıyorum. Sonra yeni öğrendiğim bi şey varsa arabayla ilgili onu anlatıyorum. Yemek tarifi vb.. ya da kadinsal şeyler. Annemle konuşuyorum telefonda onları anlatıyorum. Ya da birine kızdıysam falan..bazen dedikodu yapmak istiyorum. İlgisini çekmiyor ama konuşmak istiyorum yani.
Ama bu işte bi terslik var. Yanlış yapıyorum. Esim bana hicbir şeyini anlatmaz. Sormam ben de. Eve geç gelir mesela, nerde kaldığını merak etmem mesela. Bazen afakanlar basıyor bana diyor. Yani eşle ne konuşulur ne konuşulmaz. ? Ben abartısız her şeyi anlatıyorum. Buna nasıl son verebilirim.
İçimde tutamıyorum ya. Mesela çok gereksiz belki ama okulda öğrencim hakkında tuttuğum tutanağı bile anlatiyorum. Sonra ne gerek vardı anlatmaya diyorum. Benim gibi olan var mi?
Bazen eşim incitiyor beni küs olduğumuz zamanlar anlattıklarım yüzünden. Ama çok zor susmak içine atmak paylaşmamak.
Sabah sabah güldürdünüz beni :)Erkekler böyle yani, yapacak pek bir şey yok. Eşimin en yakın arkadaşı bir kızla görüşüyor, geçen bu arkadaşıyla buluştular, eve gelince tabi ben sorular soruyorum. Kızla nasıl anlaşıyorlarmış, sevgili olmuşlar mı, buluşmuşlar mı vs. Eşimin cevabı "Ben nerden bileyim, bunları mı soracağım?" E en yakın arkadaşın, bunları konuşmuyor musunuz sormuyor musun mesela diyorum, "yoo öyle şey sorulur mu" diyor. Erkekler bir değişik ya.. Bizim gibi değiller.
Komşularınız dedikodu yaptığı için yakınlaşamıyorsunuz ama kendiniz de bazen dedikodu yapmak istiyorsunuzArkadaşlar , benim hiç arkadaşım yok düzenli olarak görüştüğüm. Boyle her gün düzenli olarak biriyle kahve içsem sohbet etsem enerjimi alsam çok güzel olur ama maalesef yakinimda hiç arkadaşım yok. Komsularimla da samimiyet kuramıyorum. Dedikodu yapıyorlar diye keyif almıyorum. Bir kaç görüşmek istediğim komşumun da çocuğu var her zaman müsait olmuyor.
Ben de aksam esim eve gelince onunla sohbet etmek istiyorum. İs yerinde yaşadıklarımı anlatıyorum. Sonra yeni öğrendiğim bi şey varsa arabayla ilgili onu anlatıyorum. Yemek tarifi vb.. ya da kadinsal şeyler. Annemle konuşuyorum telefonda onları anlatıyorum. Ya da birine kızdıysam falan..bazen dedikodu yapmak istiyorum. İlgisini çekmiyor ama konuşmak istiyorum yani.
Ama bu işte bi terslik var. Yanlış yapıyorum. Esim bana hicbir şeyini anlatmaz. Sormam ben de. Eve geç gelir mesela, nerde kaldığını merak etmem mesela. Bazen afakanlar basıyor bana diyor. Yani eşle ne konuşulur ne konuşulmaz. ? Ben abartısız her şeyi anlatıyorum. Buna nasıl son verebilirim.
İçimde tutamıyorum ya. Mesela çok gereksiz belki ama okulda öğrencim hakkında tuttuğum tutanağı bile anlatiyorum. Sonra ne gerek vardı anlatmaya diyorum. Benim gibi olan var mi?
Bazen eşim incitiyor beni küs olduğumuz zamanlar anlattıklarım yüzünden. Ama çok zor susmak içine atmak paylaşmamak.
O "biri" dedigin Rivavira oluyor. Bu kadar net hedef gosteriyorsan alintida yap veya etiket yap ne atip tutuyorsun ordan?
Kadin sormus ki anlatmişim. Sanane? Adamin elini ayagini baglayip mi anlatiyorum. Boguluyor olsa soyler dimi ne biliyorsun sen benim evimin icini ki avukatlik yapiyorsun.
Biz yillardir boyleyiz ve ayni sekilde " benim ilgi alanim disinda olsa da bende esimin anlattigini herzanan dinlerim" yazmişim degil mi? Biz karsilikli bu şekildeyiz. Kimse kimseyi zorlamiyor birseye. Benim esime benden cok sefkat duyuyorsunuz masallah, köleymiş bilmem neymiş. Gelin de ogretin ne konusacagimizi bari
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?