- 12 Ekim 2009
- 18.678
- 24.172
- 798
Eşimin işyerinde yakın bir arkadaşi ev almış. Ev aldığını söylemiş de eşime. Eşimin tek cevabi hayırlı olsun olmuş. Kaça almış evi diye sorduğumda ben nerden bileyim dedi aynı sizin eşiniz gibi..Eee sormadın mı? Neden sorayim? oldu cevabı.Erkekler böyle yani, yapacak pek bir şey yok. Eşimin en yakın arkadaşı bir kızla görüşüyor, geçen bu arkadaşıyla buluştular, eve gelince tabi ben sorular soruyorum. Kızla nasıl anlaşıyorlarmış, sevgili olmuşlar mı, buluşmuşlar mı vs. Eşimin cevabı "Ben nerden bileyim, bunları mı soracağım?" E en yakın arkadaşın, bunları konuşmuyor musunuz sormuyor musun mesela diyorum, "yoo öyle şey sorulur mu" diyor. Erkekler bir değişik ya.. Bizim gibi değiller.
Ahahahahaaaa ayni benArkadaşlar , benim hiç arkadaşım yok düzenli olarak görüştüğüm. Boyle her gün düzenli olarak biriyle kahve içsem sohbet etsem enerjimi alsam çok güzel olur ama maalesef yakinimda hiç arkadaşım yok. Komsularimla da samimiyet kuramıyorum. Dedikodu yapıyorlar diye keyif almıyorum. Bir kaç görüşmek istediğim komşumun da çocuğu var her zaman müsait olmuyor.
Ben de aksam esim eve gelince onunla sohbet etmek istiyorum. İs yerinde yaşadıklarımı anlatıyorum. Sonra yeni öğrendiğim bi şey varsa arabayla ilgili onu anlatıyorum. Yemek tarifi vb.. ya da kadinsal şeyler. Annemle konuşuyorum telefonda onları anlatıyorum. Ya da birine kızdıysam falan..bazen dedikodu yapmak istiyorum. İlgisini çekmiyor ama konuşmak istiyorum yani.
Ama bu işte bi terslik var. Yanlış yapıyorum. Esim bana hicbir şeyini anlatmaz. Sormam ben de. Eve geç gelir mesela, nerde kaldığını merak etmem mesela. Bazen afakanlar basıyor bana diyor. Yani eşle ne konuşulur ne konuşulmaz. ? Ben abartısız her şeyi anlatıyorum. Buna nasıl son verebilirim.
İçimde tutamıyorum ya. Mesela çok gereksiz belki ama okulda öğrencim hakkında tuttuğum tutanağı bile anlatiyorum. Sonra ne gerek vardı anlatmaya diyorum. Benim gibi olan var mi?
Bazen eşim incitiyor beni küs olduğumuz zamanlar anlattıklarım yüzünden. Ama çok zor susmak içine atmak paylaşmamak.
Ben esime herseyi anlatmam gerek yok o da bana anlatmaz istememde zaten ayrica bi arkadasim olsa hergun kahve icsek falsn demisin arkadasin olsa bile hergun gorusmek imkansiz benceArkadaşlar , benim hiç arkadaşım yok düzenli olarak görüştüğüm. Boyle her gün düzenli olarak biriyle kahve içsem sohbet etsem enerjimi alsam çok güzel olur ama maalesef yakinimda hiç arkadaşım yok. Komsularimla da samimiyet kuramıyorum. Dedikodu yapıyorlar diye keyif almıyorum. Bir kaç görüşmek istediğim komşumun da çocuğu var her zaman müsait olmuyor.
Ben de aksam esim eve gelince onunla sohbet etmek istiyorum. İs yerinde yaşadıklarımı anlatıyorum. Sonra yeni öğrendiğim bi şey varsa arabayla ilgili onu anlatıyorum. Yemek tarifi vb.. ya da kadinsal şeyler. Annemle konuşuyorum telefonda onları anlatıyorum. Ya da birine kızdıysam falan..bazen dedikodu yapmak istiyorum. İlgisini çekmiyor ama konuşmak istiyorum yani.
Ama bu işte bi terslik var. Yanlış yapıyorum. Esim bana hicbir şeyini anlatmaz. Sormam ben de. Eve geç gelir mesela, nerde kaldığını merak etmem mesela. Bazen afakanlar basıyor bana diyor. Yani eşle ne konuşulur ne konuşulmaz. ? Ben abartısız her şeyi anlatıyorum. Buna nasıl son verebilirim.
İçimde tutamıyorum ya. Mesela çok gereksiz belki ama okulda öğrencim hakkında tuttuğum tutanağı bile anlatiyorum. Sonra ne gerek vardı anlatmaya diyorum. Benim gibi olan var mi?
Bazen eşim incitiyor beni küs olduğumuz zamanlar anlattıklarım yüzünden. Ama çok zor susmak içine atmak paylaşmamak.
ahahah çok iyi :)) benim eşim anlatmaz hicbir şey. Nasılsın nasıl geçti bugün derim. İyi standart falan der. Mesela is yerindeki bi kadın saçını ayni benim modelimden kestirmiş ama ben bunu 1 ay sonra öğrendim. Nasıl söylemezsin bana diye saka yollu kızdım bile.
En tehlikeli tiplerden...konuşmayi sevmediğinden değil gizli saklı iş çevirdiginden kadina söylememişHuy işte.
Herkesin farklı huyları var.
Konuşmayı sevmeyen birini
Konuşarak belki biraz açarsın ama
Daha fazlası olacağını sanmıyorum.
Kendinle ilgili ıvırı zıvırı anlatmak da
Karşındakiyle alakalı.
Koz olarak kullanacağını düşünsem
O kadar dökülmem.
Bi arkadaşın eşi o kadar sevmez ki sohbeti
Sorunlarını ne kadar büyük olsa da anlatmazmış evde.
Arabalarına haciz geliyor
Kadının haberi yok.
Yolda trafik çevirip el koymuştu
Bunlar içindeyken.
Böylesi de var yani..
Aha benBende herseyi anlatirim. Hatta yeni kozmetik alisverisi yaptigimda farımın pigmentasyonunun nasil oldugundan tut, fırcalarin yapisini bile anlatiyorum eşime, o derece herşeyAma dinliyor. Bende onu dinliyorum, ilgi alanim olmayan birsey bile olsa.
Eşle o konusulmaz, bu konusulmaz diye birşey yok. Karsindakiyle alakali bir durum. Esini tanimadigimiz icin şu muhabbeti yap, onu yapma diyemeyiz, diyemem yani.
Psikoloģa katılıyorum. O bir eş. Her şeyi bilmek zorunda değil. Ben anlatmam eşime her şeyi. Onu ilgilendirmiyorsa bilmeyiversin. Size çok iş yarar bir tavsiye vermek isterim. Güzel ve sürükleyici bir roman edinin. Kimse ile konuşasınız gelmez. Benim en yakın arkadaşlarım onlardırpsikologa gittim dün de. O dedi. Eşini hayatinin merkezine koymussun. Her şeyi anlatma ona. O sadece eş. Bilmesi gerektiği kadarını bilsin dedi. Ben de anlatmakta sorun görmüyorum pek. Psikolog ona bağımlı olduğumu söylüyor.
Bende ayniyimArkadaşlar , benim hiç arkadaşım yok düzenli olarak görüştüğüm. Boyle her gün düzenli olarak biriyle kahve içsem sohbet etsem enerjimi alsam çok güzel olur ama maalesef yakinimda hiç arkadaşım yok. Komsularimla da samimiyet kuramıyorum. Dedikodu yapıyorlar diye keyif almıyorum. Bir kaç görüşmek istediğim komşumun da çocuğu var her zaman müsait olmuyor.
Ben de aksam esim eve gelince onunla sohbet etmek istiyorum. İs yerinde yaşadıklarımı anlatıyorum. Sonra yeni öğrendiğim bi şey varsa arabayla ilgili onu anlatıyorum. Yemek tarifi vb.. ya da kadinsal şeyler. Annemle konuşuyorum telefonda onları anlatıyorum. Ya da birine kızdıysam falan..bazen dedikodu yapmak istiyorum. İlgisini çekmiyor ama konuşmak istiyorum yani.
Ama bu işte bi terslik var. Yanlış yapıyorum. Esim bana hicbir şeyini anlatmaz. Sormam ben de. Eve geç gelir mesela, nerde kaldığını merak etmem mesela. Bazen afakanlar basıyor bana diyor. Yani eşle ne konuşulur ne konuşulmaz. ? Ben abartısız her şeyi anlatıyorum. Buna nasıl son verebilirim.
İçimde tutamıyorum ya. Mesela çok gereksiz belki ama okulda öğrencim hakkında tuttuğum tutanağı bile anlatiyorum. Sonra ne gerek vardı anlatmaya diyorum. Benim gibi olan var mi?
Bazen eşim incitiyor beni küs olduğumuz zamanlar anlattıklarım yüzünden. Ama çok zor susmak içine atmak paylaşmamak.
Bende sizin gibiyim yasadigim sehirde hic arkadasim yok..Annemle neredeyse gunluk konusurum ama esim isten gelince onunlada olan biten herseyi konusurumve o sadece dinler bazen duvarla konustugumu düsünürum moralim bozulur keske bu kadar konusma ihtiyacı hissetmesem paylaşmasam herseyi düşünürüm ama yapamam malesef..yapım bu çok paylasimciyim esim pek kendiyle ilgili birsey anlatmaz özenirim ona keske bende öyle olabilse diyeArkadaşlar , benim hiç arkadaşım yok düzenli olarak görüştüğüm. Boyle her gün düzenli olarak biriyle kahve içsem sohbet etsem enerjimi alsam çok güzel olur ama maalesef yakinimda hiç arkadaşım yok. Komsularimla da samimiyet kuramıyorum. Dedikodu yapıyorlar diye keyif almıyorum. Bir kaç görüşmek istediğim komşumun da çocuğu var her zaman müsait olmuyor.
Ben de aksam esim eve gelince onunla sohbet etmek istiyorum. İs yerinde yaşadıklarımı anlatıyorum. Sonra yeni öğrendiğim bi şey varsa arabayla ilgili onu anlatıyorum. Yemek tarifi vb.. ya da kadinsal şeyler. Annemle konuşuyorum telefonda onları anlatıyorum. Ya da birine kızdıysam falan..bazen dedikodu yapmak istiyorum. İlgisini çekmiyor ama konuşmak istiyorum yani.
Ama bu işte bi terslik var. Yanlış yapıyorum. Esim bana hicbir şeyini anlatmaz. Sormam ben de. Eve geç gelir mesela, nerde kaldığını merak etmem mesela. Bazen afakanlar basıyor bana diyor. Yani eşle ne konuşulur ne konuşulmaz. ? Ben abartısız her şeyi anlatıyorum. Buna nasıl son verebilirim.
İçimde tutamıyorum ya. Mesela çok gereksiz belki ama okulda öğrencim hakkında tuttuğum tutanağı bile anlatiyorum. Sonra ne gerek vardı anlatmaya diyorum. Benim gibi olan var mi?
Bazen eşim incitiyor beni küs olduğumuz zamanlar anlattıklarım yüzünden. Ama çok zor susmak içine atmak paylaşmamak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?