- 19 Ekim 2009
- 1.956
- 2.524
- 333
Ben hayatımda hiç "sonsuza kadar güvenilecek adam" görmedim; hep bir şüphe içimde. O yüzden ben olsam ne olursa olsun çalışırdım.
ev hanımı olmak zorunda değilsiniz ki..Geçen sene 72 puan aldım kpss den, ki ilk çözdüğün kpss girdiğim kpss ydi formasyon ve çocuk olduğu için. Aynı puanla arkadaşlar Diyarbakır, Erzurum vs. Atandı Doğu fa kontenjan çok olduğu için. Bn çocuğu alıp gitmeyi düşündüm ama biZimki çocukla seni bir başına gönderemem dedi. Annem rahatsız dediğim gibi, kayınvalide yok. İsanbul kazanmam gerek, yükseltmem lazım ama mat yok. ben okuldan saat 10 da geleyim diye bekleyen bir çocuk var. O saatte beni okullardan almaktan yorgun bir eş.
Aslında ben çok hevesliydim ama dalgaya karşı yüzüyor gibi hissediyorum kendimi.
O kadar haklısınız ki...Ben hayatımda hiç "sonsuza kadar güvenilecek adam" görmedim; hep bir şüphe içimde. O yüzden ben olsam ne olursa olsun çalışırdım.
Hanımlar, bugünlerde hep aynı sorunlarla uğraşıyorum biraz eşim sebebiyle. Çocuk mu kpss mi diye düşünür dururdum, size sordum, derkeen..Kadın doğumda bazı sıkıntılarım olduğu ve dersane saatlerimin geç olması eşimi bıktırdı. Tartıştık da, konuştuk da.
Bana diyor ki, senin öğretmenlik koşturmanla ömrümüz geçiyor. Sen evi seviyorsun, eğitimi seviyorsun. Geçim sıkıntımız yok, kendi ayaklarım üstünde duracağım diye uğraşma. Beraber hep ertelediğimiz Arapça kursuna gidelim mesela. Ailene zaman ayır. Kurslarına git, falan filan.
Bir de annem rahatsız olduğu için onunla da ilgileniyorum. Mesela, onlara misafir gelmesi demek iki gün benim orada olmam demek. Geçen sene, formasyonum sırasında ne bana ne onlara misafir gelemedi doğru düzgün. Eşim sağolsun, götürür yardım eder ama iki evin koşuşturması ona da yansıyor.
Bense yorgunum galiba, zihnim yoruldu, hevesim kırıldı. Şu iki haftadır dersaneyi durdurdum düşünmek için. Ailem o kadar okudun bir şey yapamadın diye düşünüyorlar. Biraz onları memnun etme çabası da var bende. Eşim para kaygısı olmadan zamanı müsait kurslarda keyfine göre ders ver diyor eğer öğretmenliğini geliştirmek için.
Kaygılıyım, siz olsanız ne yapardınız?
sız ıng ogretmenı mısınızBölÜmüm ingilizce. Atamalar yüksek, ama istanbul çok az. 90 larda olmam lazım şile tarafına filan gitmezsem. şehir dışı çok umutlu değil, oğlum seneye 1. Sınıfa başlayacak, onu da alıp ikimiz başka bir şehre gideriz. Eşim de burada yalnız kalır. 1 sene çekilir mi böyle bilmiyorum.
Çok teşekkür ederim.Bu kadar azimli bi kadın pes etmemeli
Emek vermeden olmuyor bu işler. Sen bugüne kadar ki çabalarını kocanın caydirmalariyla hopp bi kenara bırak.nasil etkilenip pes etmişsin hemen. Çok pişman olursun.
Ben hayatımda hiç "sonsuza kadar güvenilecek adam" görmedim; hep bir şüphe içimde. O yüzden ben olsam ne olursa olsun çalışırdım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?