kuvvetle muhtemel :)
ama kime göre neye göre lüks ? bu da önemli :)
beklentilerimizi yetiştiğimiz çevre, aldığımız eğitim, arkadaş ortamımız, kültür seviyemiz ve hatta çalıştığımız işin ortamı dahi belirlemiyor mu ?
tabi hayata bakış açısı da önemli bir faktör.. güvende olabilmek, bir ev sahibi olabilmek önemli.. ama o ev hep benim kalabilecek mi bunun garantisi yok.. o zaman neden sağlığım yerindeyken ve kazanırken sadece evim olsun diye hayatı kendime dar edip keyif alacağım şeyleri kısıtlayayım ?
ben zaten birikim yapılmasın, gelen harcansın demiyorum. ama insanın kendisine de alan açması lazım. kimseyi kınamıyorum, herkesin algısı bambaşka. açıkçası, bedenim de ruhum da hızlıyken sırf mal edinmek için hayatımı kısıtlamak benim harcım değil. bu benim karakterim elbette..
neyse, yanıtınıza gene dönecek olursam, bence benim yazdıklarım minimum kişisel gereklilik olmalı, lüksü geçtim yani :) ama ülke şartlarımız, vs vs derken bunlar abartı geliyor genelde malesef..