Ev sahibi olmak

Kalan parayla değil de birikim için bu buraya gidecek tarzda direkt ayırırsanız birikim yapabilirsiniz. Yoksa kalan para bu sefer yetmez aamaan bu ayda birikim olmayıversin dersiniz o zaman sıkıntı olur. Harcamalar gibi birikimin parasını da direkt ayırmalısınız
Maası alır almaz kalem kalem aylık tahmını market pazar giderlerini hesaplayıp daha maasa dokunmadan altın yapacagım. Yoksa ay sonuna kalırsa birikmez.
 
Benim eşim evlenmeden önce evi almıştı, yaklaşık 300 milyar peşinat vermesine rağmen biz hala kredi ödüyoruz :işsiz:
Öde öde bitmiyor arkadaşım, ev önemli..
Ama krediler de hayvansıı bir şey yani :D :D böylede bir gerçek var maalesef
 
yazdığım gibi o zaman helal olsun diyorum.

açlık sınırı diye biçilen paraya bakarsam bana göre 2 kişi normal standartlarda yaşamak için min 10bin girmesi lazım eve, hele ki istanbulda. bu tabi tamamen beklentilerle alakalı.
Ben şuna inanıyorum insan isterse herşeyi yapabiliyo bakıyorum çevreme iki çocuklu üç çocuklu aileler en az 800-900 kira ödüyolar çocuk olduğu için doğalgazı da erkenden yakıyolar zaten çocukların masrafı ayrı bişey bu insanlar aylık 3000 liraya geçinebiliyolar insan isteyince herşeyi yapar sadece bilinçli bi tüketici olmak gerek
 
Gerçekten merak ettiğim için soruyorum hicbir şekilde destek almadan gecinebiliyor musunuz yazdığınız şekilde. Ekstra birşey çıkarsa falan yetiyor mu yani?
1200 kira ödüyoruz, dışarda yemek olayımiz kalmadı, buzlukta et falan var yazdan, salcami,.kuru fasulyemi, nohutumu annem verir. Ara ara baska verdigi şeylerde var. Zeytinin, tereyağımi kendim yaparım, zeytinyağını toplu alırım. Eşimle alış alışveriş olayını bitirdik buna rağmen biz ya ucu ucuna denk getiriyoruz ya da birikimden yiyoruz.
Eylül'den beri ücretsiz izindeyim. Oğlumu bir kuruma götürüyorum 3 ayda bir 1700 lira ödüyoruz.
Hem sosyal hayatınızdan hem yemenizden kismadan rahat bir şekilde nasıl gecindiginizi merak ettim açıkçası
Şöyle söyleyeyim yazın çok rahat para biriktiriyorum çünkü toplasanız 200 lira bile gitmiyo faturalara ee yazdan konservelermi hazırlıyorum buzluğum tıka basa dolduruyorum ama eşimle gidip dışarda yemek yiyosam ayda bi kere 100 lira hesap öder çıkarım yazın demlerim çayımı koyarım termosuma yanına bişeyler hazırlarımevden giderim sahile arkadaşlarımızla keyfimizi yaparız döneriz yazın bu anlamda daha fazla para biriktiriyorum 300 gram kıymayla köftemi yapabiliyorum ve iki kişiyiz yetiyo ama kışın beklenmedik giderler çok çıkıyo yazın güzel para biriktiririm mesela eşime memur olduğu için senede bir kere promosyon yatar hemen getirir bozulmayacak ürünleri alır stoklar kışım kafamız o anlamda rahat olur kışın aylık giderim sadece eve faturalara bide beklenmeyen giderlere 2500 gidiyo
 
Evet haklısınız. Evime 2100 tl ayırıp gerisini borca yatırsaydik biz de ev sahibiydik. 2100 ile nasıl gecinecektik acaba ben inanmıyorum şu şartlarda o parayla her istediğimi yapıyorum diyenlere. 2100 rahat rahat yaşanacak para değil şu şartlarda hiç mi extra masrafiniz çıkmiyor bir rahatsızlıktan dolayı hastaneye gidip 200 verdiğiniz olmadı mı veya birine hediye aldığınız? Sevdiğiniz insanlarla bi yerde yemek yemek en az 200 tl.
Bu ay sadece angaryaya 500 lira param gitti ama dediğim gibi yazdan birikim yapıyorum doğalgazı kapattığım gibi para birikmeye başlıyo ayrıyeten yazın hep açık havada gezmeyi takılmayı svediğim için bi kafeye gidip çaya 5 lira vermiyorum termosumda çayımı götürüyorum bana eşime yetiyo kışın kapalı mekanlara gidiyorum yemesi içmesi gezmesi ulaşımı aa dur şu da var evin ihtiyacı derken çıktığım gün 200-250 liram gidiyo ama yazın haftada 250 lira harcamıyorum dedim ya para ve zaman yönetimi ayrıyeten karı koca sigaramız da var
 
İki sene dişimi yine sıkıcam iki sene sonra müthiş rahatlıcaz kredimizin biri bitecek bende çalışmaya başlıycam memur olduğunuz için bilirisniz 6 ay da bir zam geliyo bide kıdem atlayınca da yıl atlayınca da zam geliyo maaşa 2 sene sonra sadece eşimin maaşından 2000 lira daha gelirimiz olacak bende çalıştığım gibi hemen araba ya peşinat ve aylık 1000 lira krediye girip 80 bin liralık bi araba alıcam ben arabanın masrafına ve arabnın kredisine çalışıcam hep derim yine diyorum insan isteyince herşeyi yapar memur maaşıyla hep de dua ederim Asgari ücretli çalışana yardım et Allahım onların işi memurlara göre çok çok zor
 
Ben şuna inanıyorum insan isterse herşeyi yapabiliyo bakıyorum çevreme iki çocuklu üç çocuklu aileler en az 800-900 kira ödüyolar çocuk olduğu için doğalgazı da erkenden yakıyolar zaten çocukların masrafı ayrı bişey bu insanlar aylık 3000 liraya geçinebiliyolar insan isteyince herşeyi yapar sadece bilinçli bi tüketici olmak gerek

insan isterse elbette herşeyi yapar ama benim baktığım nokta bambaşka. geçinmeye gelince herkes kışlığını yazdan hazırlıyor. herkes maaşından altın veya döviz kenara ayırıp birşeyler yapmaya çalışıyor.
ama bir de 1 kez geldiğim hayatın tadını çıkarmak var.

mesela eğer yazlığım yoksa benim için yaz tatili pansiyonda kalmak yada ev tutmak olmaz. çünkü o tatil benim dinlenmeme hizmet etmek zorunda. o zaman daha yüksek bütçeliyi seçerim. 1 sene için 1 hafta izin bana göre azdır, kışın da arada tatil yapmam gerekir ki nefes alıp kaldığım yerden devam edebileyim.

ucuzdan pahalı yoktur sözüne inanırım. o nedenle ucuz birşeyi alıp 1 senede çöp edeceğime marka tercih ederim. her zaman indirim kovalarım ama bu devirde indirim de pahalı..

dışarıda yemek konusunda da, hijyen takıntım var, bunu sağlayan her yerde yiyebilirim ama konser, tiyatro, festival ... sevdiğim şeyleri kaçırmak istemem. ve bunu ayda 1le sınırlamak da açıkçası eşşek gibi 7.30-17 arası çalışırken, hatta evde bile çalışmaya devam ederken bana haksızlık olarak geliyor.

ve bu yazdıklarım aslında herkesin hayatında olması çok normal olan şeyler. ama hayat o kadar pahalı ki.. ucu ucuna anca dönüyor yada yetmeyeceği için vazgeçerek insan üzülüyor.

bütün bunları siz gerçekten hiçbir şeyi kısmadan söylediğiniz bütçe ile yapıyorsanız tebrikler. ama birşeyler ciddi kısıtlanıyorsa bu o zaman hesabını bilip geçinmek değil mecburiyetten doğan bir yaşam şekli olmuyor mu mesela ?

ama tekrar ediyorum bu devirde kalan 2000 tl ile fatura + ev geçimi sağlamak başarı.
 
Evet haklısınız. Evime 2100 tl ayırıp gerisini borca yatırsaydik biz de ev sahibiydik. 2100 ile nasıl gecinecektik acaba ben inanmıyorum şu şartlarda o parayla her istediğimi yapıyorum diyenlere. 2100 rahat rahat yaşanacak para değil şu şartlarda hiç mi extra masrafiniz çıkmiyor bir rahatsızlıktan dolayı hastaneye gidip 200 verdiğiniz olmadı mı veya birine hediye aldığınız? Sevdiğiniz insanlarla bi yerde yemek yemek en az 200 tl.

ama bu biraz da kişilerin gitmeyi seçtiği yerlerle alakalı değil mi ? siz kişi başı 100-150 tl lik yerde yemek istersiniz, başkası kişi başı 400 tl öder, başkası kişi başı 50 tl..

açıkçası ben bir kez geldiğim hayatın, özellikle de deli gibi çalışan biri olarak, tadını çıkarmak isterim. o yüzden beni mutlu edecek şey daha pahalıysa "amaaan alt tarafı bir yemek" demeden onu seçerim.

tabi herkesin bakış açısı farklı. ayrıca insani yaşam koşullarında geçinmek için kısıtlama yapmak zorunda kalınması bana tüm insanlığa yapılmış bir haksızlık olarak geliyor.
 
insan isterse elbette herşeyi yapar ama benim baktığım nokta bambaşka. geçinmeye gelince herkes kışlığını yazdan hazırlıyor. herkes maaşından altın veya döviz kenara ayırıp birşeyler yapmaya çalışıyor.
ama bir de 1 kez geldiğim hayatın tadını çıkarmak var.

mesela eğer yazlığım yoksa benim için yaz tatili pansiyonda kalmak yada ev tutmak olmaz. çünkü o tatil benim dinlenmeme hizmet etmek zorunda. o zaman daha yüksek bütçeliyi seçerim. 1 sene için 1 hafta izin bana göre azdır, kışın da arada tatil yapmam gerekir ki nefes alıp kaldığım yerden devam edebileyim.

ucuzdan pahalı yoktur sözüne inanırım. o nedenle ucuz birşeyi alıp 1 senede çöp edeceğime marka tercih ederim. her zaman indirim kovalarım ama bu devirde indirim de pahalı..

dışarıda yemek konusunda da, hijyen takıntım var, bunu sağlayan her yerde yiyebilirim ama konser, tiyatro, festival ... sevdiğim şeyleri kaçırmak istemem. ve bunu ayda 1le sınırlamak da açıkçası eşşek gibi 7.30-17 arası çalışırken, hatta evde bile çalışmaya devam ederken bana haksızlık olarak geliyor.

ve bu yazdıklarım aslında herkesin hayatında olması çok normal olan şeyler. ama hayat o kadar pahalı ki.. ucu ucuna anca dönüyor yada yetmeyeceği için vazgeçerek insan üzülüyor.

bütün bunları siz gerçekten hiçbir şeyi kısmadan söylediğiniz bütçe ile yapıyorsanız tebrikler. ama birşeyler ciddi kısıtlanıyorsa bu o zaman hesabını bilip geçinmek değil mecburiyetten doğan bir yaşam şekli olmuyor mu mesela ?

ama tekrar ediyorum bu devirde kalan 2000 tl ile fatura + ev geçimi sağlamak başarı.
Ben balayımı 5 yıldızlı otelde yaptım düğünden sonraya da borç bırakmadım paramız ne kadar varsa o kadar eşya aldım Allah yardım etti millet takılarınu borca verirken ben kariyerime harcadım şu an çalışamıyorum ama ik seneye tekrar başlıycam işime para kazanmanın ne kadar zor olduğunu bildiğim için ona göre de planlarım hayatımı ben yeme içme konusunda kaliteden ödün vermem bi nusretten yde gidip yiyemem ama bi mahalle lokantasında dda yemek yiyemem tatil dediğin şey herkesin zevkine göredir ben çadırını alıp keyif yapanı da görüyorum 5-7 yıldızlı otelde açıkbüfe rahat hizemt tatil yapanı da görüyorum demek ki kim nasıl mutlu oluyosa öyle yaşıyo tatilini ben sizin tatil anlayışınıza bana uymuyo diye ay ne gerek var o tatile de demem bak şunu diyorum iki sene sonra 5 yıldızlı otelde tatil yapabilirim nasip olursa ama şu an yapamam yaparsam diken üstünde olurum çünkü sonrasını düşünürüm geçen kış uludağdaydım bu kış daha bi yere gidemedim ama gitmesem de hayatımdan bişey eksilmez çünkü kimsenin hayatı her gün güllük gülüstanlık değil her günü çok iyi şartlarda yaşıycam diye bi kaide yok şu an bişeylerden feragat ederim evime arabama sahip olurum lüks yaşamımdan ödün veririm şurdan 35 yaşıma da gelince bütün kredilerim biter tek derdim hayatı yaşamak olur o zaman ülke ülke gezerim ki şu anda 26 yaşındayım hem baba evinde hem kocaevinde çok fazla şehirde gezdim dolaştım tatil yaptım babaevimde para çok kocaevimde maaş o maaşa göre de şu an yaşamak zorundayım kendim de çalıştığımda değme keyfime belki 35 i bile beklemem yurtdışına çıkmak için şu an tek bildiğim şey şu iki yılı kenardan çok yemeden atlatabilmek sonrası Allah kerim ❤️
 
Ben balayımı 5 yıldızlı otelde yaptım düğünden sonraya da borç bırakmadım paramız ne kadar varsa o kadar eşya aldım Allah yardım etti millet takılarınu borca verirken ben kariyerime harcadım şu an çalışamıyorum ama ik seneye tekrar başlıycam işime para kazanmanın ne kadar zor olduğunu bildiğim için ona göre de planlarım hayatımı ben yeme içme konusunda kaliteden ödün vermem bi nusretten yde gidip yiyemem ama bi mahalle lokantasında dda yemek yiyemem tatil dediğin şey herkesin zevkine göredir ben çadırını alıp keyif yapanı da görüyorum 5-7 yıldızlı otelde açıkbüfe rahat hizemt tatil yapanı da görüyorum demek ki kim nasıl mutlu oluyosa öyle yaşıyo tatilini ben sizin tatil anlayışınıza bana uymuyo diye ay ne gerek var o tatile de demem bak şunu diyorum iki sene sonra 5 yıldızlı otelde tatil yapabilirim nasip olursa ama şu an yapamam yaparsam diken üstünde olurum çünkü sonrasını düşünürüm geçen kış uludağdaydım bu kış daha bi yere gidemedim ama gitmesem de hayatımdan bişey eksilmez çünkü kimsenin hayatı her gün güllük gülüstanlık değil her günü çok iyi şartlarda yaşıycam diye bi kaide yok şu an bişeylerden feragat ederim evime arabama sahip olurum lüks yaşamımdan ödün veririm şurdan 35 yaşıma da gelince bütün kredilerim biter tek derdim hayatı yaşamak olur o zaman ülke ülke gezerim ki şu anda 26 yaşındayım hem baba evinde hem kocaevinde çok fazla şehirde gezdim dolaştım tatil yaptım babaevimde para çok kocaevimde maaş o maaşa göre de şu an yaşamak zorundayım kendim de çalıştığımda değme keyfime belki 35 i bile beklemem yurtdışına çıkmak için şu an tek bildiğim şey şu iki yılı kenardan çok yemeden atlatabilmek sonrası Allah kerim ❤

evet herkesin hayata bakışı farklı. ben sadece bu bakış açısında olunduğunda açıkçası çok da şu yaşımda tüm borçlarım biter diyip sonrasında rahat edeni görmedim. bu mal edinmek ve parayı tutmayı sevmekle alakalı bence.

bir de gerçekten giden zaman geri gelmiyor. insanın 25teki enerjisi ile 40taki enerjisi hiç bir değil. ve herşey her yaşta olmuyor.

o yüzden ben kendi adıma hepsini dengede tutmak için çabalamak daha mantıklı diye düşünüyorum. ev sahibi olmayı uzun yıllara yayıp o arada hayatı ıskalamamak benim için daha değerli.

maddi durumu iyi olup çadır/karavan tatili yapan da var tabi ki, tatil zevki ve sosyallik anlayışı başka. ama kısmak zorunda kalıp bunları yapmak bana göre bir bakış açısı değil.

keza sizi yargılamak için de yazmadım elbette. herkesin yaşam anlayışı kendine göre ve kimsenin eleştirme hakkı yok. sadece bana çoook uzak ve hayatı ıskalamak gibi gelen bir tutum bu. siz böyle iç dünyanızda mutluysanız sıkıntı yok :)
 
Ben balayımı 5 yıldızlı otelde yaptım düğünden sonraya da borç bırakmadım paramız ne kadar varsa o kadar eşya aldım Allah yardım etti millet takılarınu borca verirken ben kariyerime harcadım şu an çalışamıyorum ama ik seneye tekrar başlıycam işime para kazanmanın ne kadar zor olduğunu bildiğim için ona göre de planlarım hayatımı ben yeme içme konusunda kaliteden ödün vermem bi nusretten yde gidip yiyemem ama bi mahalle lokantasında dda yemek yiyemem tatil dediğin şey herkesin zevkine göredir ben çadırını alıp keyif yapanı da görüyorum 5-7 yıldızlı otelde açıkbüfe rahat hizemt tatil yapanı da görüyorum demek ki kim nasıl mutlu oluyosa öyle yaşıyo tatilini ben sizin tatil anlayışınıza bana uymuyo diye ay ne gerek var o tatile de demem bak şunu diyorum iki sene sonra 5 yıldızlı otelde tatil yapabilirim nasip olursa ama şu an yapamam yaparsam diken üstünde olurum çünkü sonrasını düşünürüm geçen kış uludağdaydım bu kış daha bi yere gidemedim ama gitmesem de hayatımdan bişey eksilmez çünkü kimsenin hayatı her gün güllük gülüstanlık değil her günü çok iyi şartlarda yaşıycam diye bi kaide yok şu an bişeylerden feragat ederim evime arabama sahip olurum lüks yaşamımdan ödün veririm şurdan 35 yaşıma da gelince bütün kredilerim biter tek derdim hayatı yaşamak olur o zaman ülke ülke gezerim ki şu anda 26 yaşındayım hem baba evinde hem kocaevinde çok fazla şehirde gezdim dolaştım tatil yaptım babaevimde para çok kocaevimde maaş o maaşa göre de şu an yaşamak zorundayım kendim de çalıştığımda değme keyfime belki 35 i bile beklemem yurtdışına çıkmak için şu an tek bildiğim şey şu iki yılı kenardan çok yemeden atlatabilmek sonrası Allah kerim ❤
Pek öyle birikim uzmanı sayılmayan biri olarak bakış açınız çok hoşuma gitti. Doğru, hayatta herşey her zaman güllük gülistanlık olmaz günümüzde birikim için biraz da keyiften feragat etmek gerekiyor. Lakin size yorum yazan arkadaşı da anlıyorum. Misal 8-17 çalışıyorum, kalan vakitlerimde benim için önemli olan bir sınava hazırlanıyorum, ailemde şu aralar çok sağlık sorunu oldu stresle koşturmak durumunda kaldım. Bu tempoda harcamalarım direkt yükseldi çünkü insan bir şekilde deşarj olmak istiyor. Yiyip içip gezerek alışveriş yaparak vs artık kişiye hangisi iyi geliyorsa. Yaşantımın sakin olduğu stresimin az olduğu dönemlerde daha iyi birikim yapabiliyorum.
 
evet herkesin hayata bakışı farklı. ben sadece bu bakış açısında olunduğunda açıkçası çok da şu yaşımda tüm borçlarım biter diyip sonrasında rahat edeni görmedim. bu mal edinmek ve parayı tutmayı sevmekle alakalı bence.

bir de gerçekten giden zaman geri gelmiyor. insanın 25teki enerjisi ile 40taki enerjisi hiç bir değil. ve herşey her yaşta olmuyor.

o yüzden ben kendi adıma hepsini dengede tutmak için çabalamak daha mantıklı diye düşünüyorum. ev sahibi olmayı uzun yıllara yayıp o arada hayatı ıskalamamak benim için daha değerli.

maddi durumu iyi olup çadır/karavan tatili yapan da var tabi ki, tatil zevki ve sosyallik anlayışı başka. ama kısmak zorunda kalıp bunları yapmak bana göre bir bakış açısı değil.

keza sizi yargılamak için de yazmadım elbette. herkesin yaşam anlayışı kendine göre ve kimsenin eleştirme hakkı yok. sadece bana çoook uzak ve hayatı ıskalamak gibi gelen bir tutum bu. siz böyle iç dünyanızda mutluysanız sıkıntı yok :)
Ben mutluyum çünkü bu zamana kadar neyi yapmak istediysem yaptım neyi çok çok istediysem bi şekilde yaptım ama şu an ki durumumda herşeyi en iyi şekilde yapmak istesemde yapamam ama bu beni şu an rahatsız etmiyo mesela dedim ki tatlimde ev tutuyorum ya da pansiyonda kalıyorum benim tatil anlayışım bir çok şehir gezmek bir çok yeri keşfetmek ya da ülke dışına çıkıp bazı merake triğim milletler var onları görmek izlemek çok istiyorum bunları yapacağıma inancım çok yüksek çünkü zamanı var ve sırf o zamanı beklicem diye o zamana kadar gçeen süreci kendime zehir zıkkım etmem düşünüyorum daha iyi bir yaşantı iki yıl sonra ise iki yılı sakince geçirmeye çalışırım çünkü şu zamanda ülkenin bu şartlarında kendimi şanslı kişilerden hissediyorum bu da benim bakış açım 60 a yakın şehir gezmişim kariyerim için büyük şeyler yapmışım sosyal çevrem iyi iyi bir evim iyi bir eşim var ikimizin de sağlığı yerinde ailelerimiz yanımızda ee şu şartlarda geçinebilecek durumdayız da ben şükrediyorum tüm bunlara daha iyisi olacağına da inanıyorum benim çalışacağım sektör de aylık kazancım en az 8-9 bin lira şu an o da minimum iki yıl sonra işimin başına geçtiğimde bu geçecek iki yılı umursamadan devam ederim yoluma ✋❤️
 
Pek öyle birikim uzmanı sayılmayan biri olarak bakış açınız çok hoşuma gitti. Doğru, hayatta herşey her zaman güllük gülistanlık olmaz günümüzde birikim için biraz da keyiften feragat etmek gerekiyor. Lakin size yorum yazan arkadaşı da anlıyorum. Misal 8-17 çalışıyorum, kalan vakitlerimde benim için önemli olan bir sınava hazırlanıyorum, ailemde şu aralar çok sağlık sorunu oldu stresle koşturmak durumunda kaldım. Bu tempoda harcamalarım direkt yükseldi çünkü insan bir şekilde deşarj olmak istiyor. Yiyip içip gezerek alışveriş yaparak vs artık kişiye hangisi iyi geliyorsa. Yaşantımın sakin olduğu stresimin az olduğu dönemlerde daha iyi birikim yapabiliyorum.
İşte hayatta herşey bizler için şu zamanda iki kişi çalışabiliyosan yaşam kaliten artabiliyo ama tek kişiyken tek maaş giriyosa ona göre de kendini ayarlayacaksın ben bunu mecburiyet olarak görmüyorum o arkadaşa da hak veriyorum her insanın özgürce yaşaması gereken hayat şartlarından bahsediyor ama bende diyorum ki herşey her zaman istediğimiz gibi olmuyo o buna mecburiyet derken ben olması gereken durum diyorum burda bakış açılarımız ayrılıyo çünkü ben bişeyleri mecburiyet olarak görürsem yaşamaktan zevk almam ve kendim pozitif bi insanım negatif düşüncelerle hayatımı zindana cevirmek bana göre değil şu an olduğum şartlarla kendimi mutlu etmeue çalışıyorum her istediğimi yapamasam da çoğu isteğimi yerine getirebiliyorum o yüzden çok şükür diyorum..
 
insan isterse elbette herşeyi yapar ama benim baktığım nokta bambaşka. geçinmeye gelince herkes kışlığını yazdan hazırlıyor. herkes maaşından altın veya döviz kenara ayırıp birşeyler yapmaya çalışıyor.
ama bir de 1 kez geldiğim hayatın tadını çıkarmak var.

mesela eğer yazlığım yoksa benim için yaz tatili pansiyonda kalmak yada ev tutmak olmaz. çünkü o tatil benim dinlenmeme hizmet etmek zorunda. o zaman daha yüksek bütçeliyi seçerim. 1 sene için 1 hafta izin bana göre azdır, kışın da arada tatil yapmam gerekir ki nefes alıp kaldığım yerden devam edebileyim.

ucuzdan pahalı yoktur sözüne inanırım. o nedenle ucuz birşeyi alıp 1 senede çöp edeceğime marka tercih ederim. her zaman indirim kovalarım ama bu devirde indirim de pahalı..

dışarıda yemek konusunda da, hijyen takıntım var, bunu sağlayan her yerde yiyebilirim ama konser, tiyatro, festival ... sevdiğim şeyleri kaçırmak istemem. ve bunu ayda 1le sınırlamak da açıkçası eşşek gibi 7.30-17 arası çalışırken, hatta evde bile çalışmaya devam ederken bana haksızlık olarak geliyor.

ve bu yazdıklarım aslında herkesin hayatında olması çok normal olan şeyler. ama hayat o kadar pahalı ki.. ucu ucuna anca dönüyor yada yetmeyeceği için vazgeçerek insan üzülüyor.

bütün bunları siz gerçekten hiçbir şeyi kısmadan söylediğiniz bütçe ile yapıyorsanız tebrikler. ama birşeyler ciddi kısıtlanıyorsa bu o zaman hesabını bilip geçinmek değil mecburiyetten doğan bir yaşam şekli olmuyor mu mesela ?

ama tekrar ediyorum bu devirde kalan 2000 tl ile fatura + ev geçimi sağlamak başarı.
Sizin beklentilerinize lüks diyenler olacaktır :)
 
Sizin beklentilerinize lüks diyenler olacaktır :)

kuvvetle muhtemel :)

ama kime göre neye göre lüks ? bu da önemli :)

beklentilerimizi yetiştiğimiz çevre, aldığımız eğitim, arkadaş ortamımız, kültür seviyemiz ve hatta çalıştığımız işin ortamı dahi belirlemiyor mu ?

tabi hayata bakış açısı da önemli bir faktör.. güvende olabilmek, bir ev sahibi olabilmek önemli.. ama o ev hep benim kalabilecek mi bunun garantisi yok.. o zaman neden sağlığım yerindeyken ve kazanırken sadece evim olsun diye hayatı kendime dar edip keyif alacağım şeyleri kısıtlayayım ?

ben zaten birikim yapılmasın, gelen harcansın demiyorum. ama insanın kendisine de alan açması lazım. kimseyi kınamıyorum, herkesin algısı bambaşka. açıkçası, bedenim de ruhum da hızlıyken sırf mal edinmek için hayatımı kısıtlamak benim harcım değil. bu benim karakterim elbette..

neyse, yanıtınıza gene dönecek olursam, bence benim yazdıklarım minimum kişisel gereklilik olmalı, lüksü geçtim yani :) ama ülke şartlarımız, vs vs derken bunlar abartı geliyor genelde malesef..
 
İyi aksamlar. Ben evlenmeden önce maddiyatı hiç düşünmezdim. Yani evleneceğim kişinin işi olsun yeterdi. Cevremde evlenen kuzenlerim arkadaşlarım eşlerinin ailesinin evi vardı hiç kirada oturmadan yeni ev sahibi oldular. Biz memuruz oradan oraya taşındık kiradayiz ev almamız için birikmiş paramız yok aileden destek yok. Olurda ileride ev sahibi olsak yıllarca kredi. Herşeyden kısarak kredi ödemek. Sağlık olsun diyorum ama bazen de böyle düşünüyorum.
yeni evliyim diyorsunuz. düğün takılarınızı peşinat yapabilirsiniz? her ay kenara 3-5 atabilirsiniz (çocuk yokken çok daha kolay) ümitsiz olmayın.
 
Back
X