Merhabalar. Ailemle yaşıyorum. Evin tüm ihtiyaçlarını ben karşılıyorum. Kirayı ve faturaları ben ödüyorum. İki kardeşim var. Biri okuyor, biri de iş arıyor. Onların harçlıklarını ben veriyorum. Annem çalışmıyor, ev hanımı ama babam emekli. Dolayısıyla maaşı var ama pek bir şeye karışmaz. Sen büyüdün, evin büyüğüsün diyor. En son film izlemeyi çok sevdiğim için güzel bir televizyon aldım eve. Ama tabi bana kalmadı bu televizyon. Benden başka herkes izliyor. Sanki ailem için çalışıyormuşum gibi geliyor. Yani yapmasan kendimi vicdanen sorumlu hissediyorum. Yapsam da bana çok bir şey kalmıyor. Ailem için mi yaşıyorum diyorum bazen. Onlat için var olmuşum diyorum. Ondan dolayı çalışmaktan da zevk almıyorum.