Allah razı olsun, çok teşekkür ederim
İnancım sonsuz ama olmadı bu yaşa kadar, ne zaman denesem çok yanım yandı o yüzden belki hayırlısı böyle diyorum. Elim ayağım tutarken, bakacak gücüm varken bir şeyler yapmak istiyorum. Zaman hızlı akıyor, hele sağlık sorunları yaşayınca insan daha bir korkuyor geç kalmaktan.
Merhaba Hanımlar
Epeydir üzerinde düşündüğüm bir konu var, 35 yaşımı doldurdum, evli değilim. Pek de evleneceğim gibi görünmüyor, evlensem bile yumurta sayımda çok ciddi bir azalma var, hamile kalmam kalsam da sağlıklı olarak hamileliği tamamlamam mümkün görünmüyor zira bir de rahim ağzı ameliyatı geçirdim.
İyi bir işim,kurulu bir düzenim, evim barkım var, bir çocuk evlat edinmek içimden geçiyor uzun zamandır, araştırdım yasal olarak bir engel yok, 30 yaşını geçmiş insanlar bekar olsalar da evlat edinebiliyorlar. Bu konuda çok düşündüm ama bir evlat sahibi olmak büyük bir sorumluluk, vazgeçilebilecek bir şey değil. Yapabilir miyim, bir çocuğu büyütebilir miyim, özellikle anne olan arkadaşların fikirlerine ihtiyacım var. Aslında herkesin fikri çok önemli, çevrenizde evlat edinmiş insanlar var mı, bu çocukların yetişme sürecinde nasıl bir yol izlemek gerekir. Çocuklarla olan ilişkim yeğenlerimden ibaret ama insanın kendisinin sahip olması başka bir şey. İçinizde anne olan, öğretmen olan, çocuklarla ilgili meslekle uğraşanlar var, fikirlerinizi almak istiyorum. Zira başka bakış açıları çok önemli, bu konu çok hassas, yanlış vereceğim bir karar günahsız bir yavruya zarar versin istemem. Fikirlerinizi belirtirseniz çok sevinirim
Insallah bu dileginiz yerine gelir.
Benim biyolojik olarak 3 cocugum var ( yani kendi dogurdugum)
2 tanede koruyucu annesi oldugum cocuk var ( babalari ölmüs, anneleri ise hasta, ben cocuklari annelerinden ayirmadim, her türlü bakim masraflarini, okul masraflarini üstlendim, istedikleri zaman benim yanimada gelebiliyorlar.)
Koruyucu annesi oldugum cocuklardan biri erkek 6 yasinda , digeri kiz 11 yasinda.
Sevgi olarak kendi cocuklarimdan ayirmiyorum. Hatta belki onlara fazla hissettigim duygular bile var. (merhamet, onlarin karsisinda sucluluk duyma gibi)
Onlarla fazla biraraya geliyorum diyemem, aramizda cok fazla mesafe var.
Ama resimleri asilidir, cocuklarim onlardan bahsederken " kardeslerimiz" diye bahseder.
Keske daha fazla cocugun koruyucu annesi olabilsem.
Bence korkmayin, onun sevgisini, gözlerini, o masumiyetini gördükten sonra cok güclü bir bag kuracaginiza eminim.
Allah hayirlisi neyse onu versin.
kadesa gerçekten çok dogru yazmışın aynen katılıyorumbir çocuğu büyütmek hem dünyanın en güzel hem de en zor şeyi..özellikle hayırlı bir insan olarak yetişsin diye çabalamak çok önemli..
evlat edinmeye sıcak bakan bir insanım..hatta çocuğum olmasaydı ben de düşünüyordum bunu.çok araştırmıştım.şimdi de koruyucu aile durumunu araştırıyorum..onların bizlere çok ihtiyacı var..sıcak bir yuvaya,sevgiye..
bunun kararını en iyi verecek olan sensin,eğer çocuk sahibi olmak istiyorsan buna gerçekten hazır olmalısın.çünkü hayatın bir anda değişecek.artık onun için atacak kalbin..
ve bana göre bir çocuğu karnın da taşımaktan ziyade kalbin de taşımak,kalbin de büyütmektir önemli olan..
sen bunu en iyi yapabilecek kadınlardan birisin
Böyle güzel gönlü olan biri gönül elçisi olmaz mı olur tabii:)))
Allah ta senin güzel gönlüne göre versin inşallah.
Sende bir değil bir çok çocuğa sevgi verecek yürek var arkadaşım.
İnsan hiç tanımadığı biriyle gurur duyar mı?
Evet duyarmış
Önümde uzun bir süreç var bu çözülene kadar gönül elçilerine katılmayı düşünüyorum.
Çocuk esirgeme kurumunun internet sitesinde gördüm, çok hoşuma gitti, evlat edinme kriterlerini tam olarak bilmiyorum, neye göre karar veriyorlar,incelemeler nasıl yapılıyor başvuru yapıp bekleyeceğim artık. Ama gönül elçiliği için çok bir şey gerekmiyor danışma hatlarını aradım.
Sokaktaki canlarım da var ilgilendiğim ama o arada çocuklar içinde bir şeyler yapmış olmak adına bunu düşünüyorum, şu anda okumasına yardım ettiğim bir öğrencim var ama o üniversitede, nerdeyse bitecek okulu, belki başka bir çocuğun eğitimini üstlenebilirim, ne güzel olur
merhaba, tüm yorumları okudum ben on sekiz senedir evlat hasreti ile yanan biriydim yaklaşık bir buçuk sene önce evlatlık başvurusunda bulundum ve beş aydır kızıma kavuştum inan çok güzel bir karar vermişsin hele onu ilk defa bir gör sna bir baksın
gözlerinde sevgiye aç haliyle.. o zaman neden daha önce düşünmedim diye pişman olursun .. dini yönüne takılanlar var.. herkesin inancı görüşü kendine.. o minicik bebeklerin, çocukların ne günahı var peki onlarmı dünyaya gelmek istedi herşeyi boşver önce gidip çocuk esirgeme ile bir görüş uzmanları her konuda bilgi verip seni aydınlatıyorlar.. şimdiden allah hayırlı evlat nasip etsin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?