Evlat edinme

Insallah bu dileginiz yerine gelir.
Benim biyolojik olarak 3 cocugum var ( yani kendi dogurdugum)
2 tanede koruyucu annesi oldugum cocuk var ( babalari ölmüs, anneleri ise hasta, ben cocuklari annelerinden ayirmadim, her türlü bakim masraflarini, okul masraflarini üstlendim, istedikleri zaman benim yanimada gelebiliyorlar.)
Koruyucu annesi oldugum cocuklardan biri erkek 6 yasinda , digeri kiz 11 yasinda.
Sevgi olarak kendi cocuklarimdan ayirmiyorum. Hatta belki onlara fazla hissettigim duygular bile var. (merhamet, onlarin karsisinda sucluluk duyma gibi)
Onlarla fazla biraraya geliyorum diyemem, aramizda cok fazla mesafe var.
Ama resimleri asilidir, cocuklarim onlardan bahsederken " kardeslerimiz" diye bahseder.
Keske daha fazla cocugun koruyucu annesi olabilsem.
Bence korkmayin, onun sevgisini, gözlerini, o masumiyetini gördükten sonra cok güclü bir bag kuracaginiza eminim.
Allah hayirlisi neyse onu versin.
 
Son düzenleme:

Bazı şeylerde nasipten öteye gidilmiyor, her şerde bir hayır mutlaka vardır. Geçenlerde bi sabah evden çıkmadan sigorta arıza verdi, hay Allah dedim bu ne aksilik böyle, öylece bırakıp çıktık evden. Bir iki saat sonra eşim iş için şehir dışına çıkacağını haber verdi, akşam evde yalnız kalacaktım, işten izin alıp gittim yaptırdım elektiriği. Sonra şükrettim, zaten bozulmak üzereymiş, ya akşam ben evde yalnızken bozulsaydı? Kafayı yerdim vallahi Ben aksilik dedim, Rabbim aslında bana lutfetti Bazı şeyler oluyor hayatımızda, sadece o anlık duygularımızla yorumluyoruz, sonra öyle bir vakit geliyor ki o olanın aslında neden olması gerektiğini farkediyoruz. Çok üzüldüğümüz şeyler, sonrasında olmadığı için şükrettiriyor insanı...

Sen yüreğini ferah tut, nasibinde varsa eğer bataklıkta ayağına inci dolaşır
 
Düşüncenizden ötürü tebrik ederim sizi. . .

Bir anne olarak şunları hatırlatayım. . . Eğerki yeni doğan yada 5-6 aylık bir bebek alırsanız zorlanırsınız diye düşünüyorum. . .2-3 yaşındaki bir çocuğu evlat edinmek istiyorsanız anneliğin üstesinden oldukça kolay bir şekilde geleceğinizi düşünüyorum. . Çocuk büyük bir sorumluluk yazdıklarınıza bakarak bile çok rahatlıkla birçocuğu yetiştirebileceğinizi düşünüyorum. . .Eğer ki evlat edinebilme şansı size verilirse bir süre izin kullanmanız gerektiğini düşünüyorum buna imkanınız varmı bilemiyorum. .Bi süre alışma evresi olur hem sizin için hem onun için. . Size yol olur yoldaş olur ve çok güzel olur emin olun
 



ne güzel bir düşünce,kendını gercekten hazır hissediyorsan olmaz diye bir şey yok ,geçici bir durum değil allah saglık verdıkce hep sorumlu olacaksın cocuktan
 
Ne kadar güzel düşünüyorsunuz, evet annelik çok büyük bir sorumluluk, Ülkemiz koşullarında bekar bir anne olmak daha da büyük bir sorumluk, ama sevgiyle aşılmayacak engel yoktur, eğer gerçekten çok isterseniz siz de rahatlıkla üstesinden gelebilirsiniz.

 
bunu gönülden istediğiniz,samiyetiniz o kadar belli oluyor ki...
en önemlisi merhamet,sevgi,gönülden istemek siz bu konuda hazırsınız sanki ,
çocuk sahibi değilim sorumluluklarını bilemem ama bu azimle üstesinden gelirsiniz ,
hem anne hem baba olmak zordur ama aşılmaz değildir umarım her şey gönlünce olur.
 
Bende sızın gıbı dusunen ınsanların olmasına cok mutlu oldum

Insallah ıstegınız yerıne gelır ben ınanıyorum masum bır yavrunun sevılıp korunabılecegıne

Gecen bızde esımle konustuk 2 oglum var benım bızde evlat edınelım mı dedım bebek ve oglanlarım oldugu ıcın erkek ıstedım esımde yaa ayırırsak ya onlar gıbı sevemezsek yaa onu uzersek gunah ıslemeyelım dedı

Bende kucucuk yavruyu nıye sevmeyelım kı dedım sen cok duygusal yaklasıyosun bende ısterım ama herseyı dusunmek lazım ama koruyucu aıle olabılırız dedı sımdı onu dusunuyorum bır cocuk gulumsemesı dunyalara bedel
 
ne mükemmel insanlar var dedim, bu başlığı okuyunca, tereddütlerinizde, korkularınızda çok haklısınız ama insan kendi doğuracağı çocuğa nasıl davranacağını kestirebiliyor mu sizce? yani eminim sizin binde biriniz kadar karnındaki çocukla ilişkisini, yaşayacaklarını düşünmeyen anneler vardır.
anne deyince ilk önce şefkat gelir benim aklıma ve sizde de bu fazlasıyla var bence, bilmediğiniz, tanımadığınız bir çocuğu belki şu an içinde bulunduğunuz maddi manevi rahatlıkları elinizin tersiyle iterek sarıp sarmalamak istiyorsunuz.

Allah gönlünüze göre versin.



ve siz de varlığını şükredilen insanlardan olmalısınız bence. Allah'ım beni ilk bebeğime sağlıkla kavuştursun, maddi durumum da yeterli olursa kendi çocuklarıma ben de böyle güzel kardeşler edinmek istiyorum, inşallah becerebilirim, sizin gibi.
 
etrafımda evlat edinmiş aileler var.

zor bir karar.

kendinizi buna gerçekten hazır hissetmenizden öte kendinizi çok iyi tanımanız gerekiyor.

ben bu şekilde fikir paylaşımı yapılmasından öte bir psikolog ile görüşülmesi taraftarıyım.

size daha profesyonel bir şekilde yakalaşacaktır.
hem de yardım olacaktır.

gerçekten sevgisini paylaşabilecek, her yönden en iyi şekilde yetişeceği ailenin yanında olmak bir çocuk için daha önemli.

belki bir hayat ellerinizde, yüreğinizde yeşerir.

çok güzel bir düşünce
tebrik ediyorum
 
kadesa gerçekten çok dogru yazmışın aynen katılıyorum


arkadaşım,herkez anne olamaz evlad biyolojikte olsa evlad ,olmasada evladındır.
sen yeterki sevgini şefkatini ver.
evt eevlad yetiştirmek çok zor bide bu devirde ama sen şefkatinle bir bebegi sahip çıkman çok mükemmel bi şey vede çok büyük sevaptır eminim.
inşallah hakkında hayırlısı olsun
 
Çok güzel bir düşünce bu tebrik ederim umarım hakkınızda hayırlısı olur.İşin dini kısmına çok takılmamak lazım bence o zaman boşanmış ve çocuğu olan insanlar da tekrar evlenmemeli sonuçta onların çocuğu da eşine namahrem olmuyor mu?Bilmiyorum neyse.Bekar ve evlat edinmiş bir bayanın blogu var belki size fikir olur düşünceleri hissettikleri konusunda bekaranneyim.com blogun adresi
 
Bu güzel düşünceniz için sizi tebrik etmek isterim. Ben de aynı şeyi düşünüyorum. Yaş olarak uygun değilim şu anda. Koruyucu annelik yada evlat edinmeyi istiyorum. Bir insanın sevgisini, nefesini paylaşmasından daha güzel ne olabilir ki.. İnsanları , RAbbimin yarattığı herşeyi seviyorum ben..mükemmel anne olamasak da iyi anneler olabiliriz umarım.
 
Önümde uzun bir süreç var bu çözülene kadar gönül elçilerine katılmayı düşünüyorum.

Çocuk esirgeme kurumunun internet sitesinde gördüm, çok hoşuma gitti, evlat edinme kriterlerini tam olarak bilmiyorum, neye göre karar veriyorlar,incelemeler nasıl yapılıyor başvuru yapıp bekleyeceğim artık. Ama gönül elçiliği için çok bir şey gerekmiyor danışma hatlarını aradım.

Sokaktaki canlarım da var ilgilendiğim ama o arada çocuklar içinde bir şeyler yapmış olmak adına bunu düşünüyorum, şu anda okumasına yardım ettiğim bir öğrencim var ama o üniversitede, nerdeyse bitecek okulu, belki başka bir çocuğun eğitimini üstlenebilirim, ne güzel olur
 
Böyle güzel gönlü olan biri gönül elçisi olmaz mı olur tabii:)))
Allah ta senin güzel gönlüne göre versin inşallah.
Sende bir değil bir çok çocuğa sevgi verecek yürek var arkadaşım.
İnsan hiç tanımadığı biriyle gurur duyar mı?
Evet duyarmış
 


Çok teşekkür ederim, sevgim çok evet umarım birilerinin yaralarını sarar =)
 
Bence mukemmel bir fikir.

Turkiye deki kimsesiz cocuklarin durumu icler acisi, devlet tarafindan bakilanlar ise ayri bir hikaye. Tacize, tecavuze ugrayani, ac birakilani, dovuleni...annemle gecende bu konuyu konusuyorduk, annem gecen yillara gore cocuk esirgeme daha iyi durumda, ama yine de iyi bakilan cocuklarda bile sevgiye, sevilmeye, aileye bir aclik var dedi. Isyerinde cocuk esirgemede buyumus adamlardan bahsetti biraz, aile sahibi olmak icin genelde 25ten once evleniyorlar demisti. Gercekten uzuldum, anne sicakligi olmadan insan nasil yetisir? Insanin hayattaki en onemli dayanagi annesidir bence, yoklugunu dusunemiyorum bile. Yurtdisinda kilometrelerce uzakta yasiyorum ama konusmaya ihtiyacim oldugunda ilk onu ararim.

Siz de bu cocuklardan birine anne olacaksiniz, onu sevgiyle buyuteceksiniz. Bir insani eksik ve yarim buyumekten kurtaracaksiniz, kararinizi tebrik ediyorum.
 
Attraente cok guzel dusunmussun
insallah hayaline kavusursun
Su evlat edinilen cocugun kiz ise esine ,
erkek ise sana haram olmasi konusu kafama takildi .
Biraz arastirdim cunku boyle bir seyi hic duymamistim

Bugun cok degerli bir hocamiza sordum
tam da benim dusundugumu soyledi
"Eger bebeklikten alip buyuttugu cocuga kadin ya da erkek farketmez
haram gozuyle bakiyorsa en basta o insanlarin zihniyeti bozuktur .
Boyle bir aciklama yapan varsa onun da zihniyetinden suphe duymak gerek ,
cunku sonucta baba da her halukarda kizina haram,
Insanlar konduramiyor ama icimizde din adi altinda isine geldigi gibi yorumlayan cok insan var
ameller niyete gore diye bosuna dememisler dedi...

Ben inaniyorum sen de bir cocugun sevgisini kazanip
anneligi tadabileceksin...
 

merhaba, tüm yorumları okudum ben on sekiz senedir evlat hasreti ile yanan biriydim yaklaşık bir buçuk sene önce evlatlık başvurusunda bulundum ve beş aydır kızıma kavuştum inan çok güzel bir karar vermişsin hele onu ilk defa bir gör sna bir baksın
gözlerinde sevgiye aç haliyle.. o zaman neden daha önce düşünmedim diye pişman olursun .. dini yönüne takılanlar var.. herkesin inancı görüşü kendine.. o minicik bebeklerin, çocukların ne günahı var peki onlarmı dünyaya gelmek istedi herşeyi boşver önce gidip çocuk esirgeme ile bir görüş uzmanları her konuda bilgi verip seni aydınlatıyorlar.. şimdiden allah hayırlı evlat nasip etsin
 

Hoşgeldin =)

Biraz anlatabilir misin süreci, nasıl işliyor,evlatlık verirken nelere dikkat ediyorlar. Herkes bir sürü şey söyledi, bir dostum evinde 8 kedi olan birine çocuk vermezler dedi, içime bir korku düştü. Evim büyük ve son derece de düzenli, acaba sorun olur mu aklıma takıldı şimdi, her kafadan bir ses yok sigara kullanana bile evlatlık vermiyorlar falan. İçime bir sürü korku düştü.

Kızınızla nasıl iletişim kurdunuz, hayatınızda neler değişti, sanırım bu konuda en çok bilgi alabileceğim kişisiniz. Başvurudan sonra kurumdaki yetkililer gerekli yönlendirmeleri yapıyorlarmış, psikolog desteği falan sağlanıyormuş ama önden bilgim olsun istiyorum.
 
Dini yönüne yorum yapmak istemiyorum ama benim bildiğim Hz. Muhammed'de
evlat edinmişti. Zeyd bin Sabit'ti adı sanıyorum. Caiz olmasa edinmezdi.

Ben size evlat edinen taraftan değil de, evlat edinilmeyi bekleyen taraftan
bahsedebilirim. Biz bayanlarda bazı duygular yaşla gelişir. Elbet çocukken de
vardır ama bilinç yeterli değildir. İşte o bilincin yeterli olmadığı yıllarda,
annem geçici görevlendirme ile Çocuk Esirgeme Kurumu'nda çalıştı bir süre.
Ben o vesile ile ziyaret etme fırsatı buldum.

Kuruma gidip, ufacık bebeklerin odasına girdiğimde dilim tutuldu... Öylesine
güzel bir sürü çocuk, kapıdan girene tutkuyla bakıyordu. Yaşları 1-3 arası bir
sürü melek... Diğer oda daha vahimdi.Henüz dünyadaki 1 yılını doldurmamış
küçücük bebekler, anne kucağında olmadıkları halde ağlamıyorlardı. Annesini
aramıyordu hiç biri. Annesizliğe alışmışlardı yani...

Kıyafetleri güzeldi, kirlenince hemen değiştiriliyordu. Düzenli olarak beslenmelerine
özeniliyordu. Çok güzel oyuncakları vardı, öğretmenleri anne gibi ilgileniyordu.
Ama çocuk ruhu pek fazla hissedilemiyordu.

Benim yüreğimi en fazla yakan, uzun süre geceleri ağlamama neden olan şeyse
benim boyuma gelen kızlar da dahil olmak üzere, yeni konuşmaya başlayan bebeklerin
bile her uzanan ele ''ANNE'' diye atılmasıydı...

Biz kardeşimle kurumdan çıktığımızda galoşlarımız yırtılmış, tokalarımız kopmuştu...
Hepsine kucak açmak istedik, onlar da aynı anda karşılık vermek isteyince
izdiham olmuştu... Tek istedikleri merhamet ve sevgi...

Evlat edinmenin zorluğu ve yükümlülüğü ortada. Kimseye bu konuda yön veremem
ama koruyucu aile olabiliriz. Önceden zordu prosedürler ama şimdi daha kolay.
Ben de bu ara araştırıyorum. İnşallah nasip olur da birini sevgiye doyururuz...

Bir de o çocukların bazılarının çok kötü hikayeleri var... Çok sarsıcı, yıkıcı...
Onlara uzanıp, olumsuz başlayan hikayelerini olumluya çevirmenin hiçbir dinde
kötü bir karşılığı yoktur. Eminim...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…