Guzel yureklı arkadasım , yasayacagımız su kısa hayatta madem kendı cocugun olma ımkanı suan ıcın yok ama arkanda bır hatıraa bır ınsana hayat vermek gıbı guzel bır hayalın var dılerım kavusursun..
Sana Çok Yazmak İstedim Yazamadım Cezam Nedeni ile... Benimde... Bekarlığımdan Beri İçimde Evlat Edinme var İçimde Çocuk Esirgeme Kurumunda ki Bütün Çocukları Alıp bakıp Sevesim Sarasım Var .. Evlenmezsem Yaşımı bekleyip Evlad edinicem derdim Sürekli. Ama Evliyim. Polikistik Over Sendromum var Çocuk Tedavisi Görüyorum. Hayat Bana Ne Gösterir Ne yaşatır. Daha Yaşıyacağım Tecrübeler neler Bilmiyorum ama Bende Evlad edinmek İstiyorum Gönlümden Hep Geçerdi Bende Senin gibi Düşünen Biriyim... Dinimizce Günah Değil bir bebeği Alıpta büyütmek. Seni Çok takdir ettim. İnsallah Bebeğine SAHİP OLURSUN. İnsallah Anne olursun....
Estağfirullah izin ne demek, ben konuyu görüşlerinizi almak için açtım
Attraente abla(izninizle) ben bu yorumunuzu şimdi gördüm.
Belki güleceksiniz belkide kızacaksınız ki lütfen kızmayın:| ben size verecegım onerıyı unuttum.
Yanı zaman aşımına ugradıgı ıcın hatırlayamıyorum.
Ogun ne dusundumde yazdım bılmıyorum sımdı kara kara dusunuyorum yok yok
kızmayın bana nolur sızın yorumu gozden kacırmasaydım unutmazdım ama sımdı hem sasırdım hem unuttum
mrhaba yeni zaman bulabildim yazmak için.. öncelikle başvuru yapoıyorsun zaten senden o anda altı adetti galiba resim isteniyor.. daha sonra eve geliyorlar geldiğinde yapılan görüşmede bir çok şey soruyorlar hayatın, hayata bakışın ama o kadar sıkıntılı değil sohbet ortamında geçiyor kısacası not alıyor uzman görüşme sonunda bizden heyet raporu,akciğer filmi, hepatit b aids gibi testleri, en az iki sayfa özgeçmiş beş adette aile ile yada kendimizle ilgili mutluluk resmi istediler bunları teslim ettikten sonra dosyamız incelendi ve kabul edildiğimize dair yazı evimixe posta ile geldi. sonra beklemeye başladık ve ilk başvurudan itibaren bir yıl sonra kızımız bize gldi. süper bir mutluluk allah herkese nasip etsin.. kızıma kollarımı açmam yetti zaten sarılmanız bir gülümseme iletişimi çok rahat kuruyor hayatım kızımdan önce ve sonra olarak ikiye ayrıldı.. psikolojik desteği kurum sağlıyormuş uzmanımız sözylemişti ama biz inan gerek bile duymadık çünkü uzmanımız konusuna hakim her sorduğumuz soruya çok rahat cevap veriyor rahatlatıyor bizi onun için hiç düşünmeyin eğer karar verdiyseniz hemen başvurun göreceksiniz bir bebeği doğurmak değilde kalbinde büyütmenin nasıl güzel olduğunu ..Hoşgeldin =)
Biraz anlatabilir misin süreci, nasıl işliyor,evlatlık verirken nelere dikkat ediyorlar. Herkes bir sürü şey söyledi, bir dostum evinde 8 kedi olan birine çocuk vermezler dedi, içime bir korku düştü. Evim büyük ve son derece de düzenli, acaba sorun olur mu aklıma takıldı şimdi, her kafadan bir ses yok sigara kullanana bile evlatlık vermiyorlar falan. İçime bir sürü korku düştü.
Kızınızla nasıl iletişim kurdunuz, hayatınızda neler değişti, sanırım bu konuda en çok bilgi alabileceğim kişisiniz. Başvurudan sonra kurumdaki yetkililer gerekli yönlendirmeleri yapıyorlarmış, psikolog desteği falan sağlanıyormuş ama önden bilgim olsun istiyorum.
Merhaba Hanımlar
Epeydir üzerinde düşündüğüm bir konu var, 35 yaşımı doldurdum, evli değilim. Pek de evleneceğim gibi görünmüyor, evlensem bile yumurta sayımda çok ciddi bir azalma var, hamile kalmam kalsam da sağlıklı olarak hamileliği tamamlamam mümkün görünmüyor zira bir de rahim ağzı ameliyatı geçirdim.
İyi bir işim,kurulu bir düzenim, evim barkım var, bir çocuk evlat edinmek içimden geçiyor uzun zamandır, araştırdım yasal olarak bir engel yok, 30 yaşını geçmiş insanlar bekar olsalar da evlat edinebiliyorlar. Bu konuda çok düşündüm ama bir evlat sahibi olmak büyük bir sorumluluk, vazgeçilebilecek bir şey değil. Yapabilir miyim, bir çocuğu büyütebilir miyim, özellikle anne olan arkadaşların fikirlerine ihtiyacım var. Aslında herkesin fikri çok önemli, çevrenizde evlat edinmiş insanlar var mı, bu çocukların yetişme sürecinde nasıl bir yol izlemek gerekir. Çocuklarla olan ilişkim yeğenlerimden ibaret ama insanın kendisinin sahip olması başka bir şey. İçinizde anne olan, öğretmen olan, çocuklarla ilgili meslekle uğraşanlar var, fikirlerinizi almak istiyorum. Zira başka bakış açıları çok önemli, bu konu çok hassas, yanlış vereceğim bir karar günahsız bir yavruya zarar versin istemem. Fikirlerinizi belirtirseniz çok sevinirim
Bir kere gidipte o bebecikleri ziyaret edebilseniz. Sevgiye o kadar muhtaçlarki başka hiç bir şeye değil Sevgiye.
Emeklemeyi bile bilmeyen bebelerin yuvarlanarak kucağınıza almanız için eteklerinizi çekiştirmeleri, diğerlerinin Anne benide al demelerini duyabilseniz.
Eşim yetiştirme yurdundan çıkma. Çocuğum var ama biz ona rağmen evlat edinmek istedik. Yurttaki çalışan hemşire ablamız bizi kenara çekerek biraz uyardı. Büyüdükçe orada yaşanan sorunları anlattı.Kendi çocuğumuzun büyüdükçe etkileneceğini ikisi arasında kalabileceğimi vs.vs.
Nitekim biz evlat edinmek yerine 7 yaşında kendi oğlumdan 4 yaş büyük birine koruyucu aile olarak başvurduk kabul edildik..
Yıllarca Her cuma evimize aldık pazar gecesi bıraktık..Okul toplantılarına kendi ailesi gibi gittik vs.vs. yani sonuçta ailemizdendi.
Ne mi oldu sonunda çocuk büyüdü.Ara sıra kendi Babasına gitmeye başladı.(annesi ölmüş) Babası kumarcı içkici boş gezenenin boş kalfası, çalışmıyordu...Çocuğun elindeki 3-5 lirasına bile tenezzül edip alıyordu.
Babasının dolduruşuyla sanırım artık bilmiyorum (konuşmalarımız işe yaramamıştı),Hafta sonu evimize geldiğinde
kendi oğlumun harçlıklarını koyduğu yerden gizlice almaya başladı..
Kendi yalanlarıyla birlikte oğlumuda yalan söylemeye zorladı.Oğlum ondan korkusundan o varken söylemez o gidince anlatırdı. şimdi kaç sene geçti Askere gitti geldi. En son Askerdeyken maddi yardımımız oldu.telefonlar edip duruyor devamlı
çeşit çeşit bahanelerle para istemek için..En son babasının kumar borcunu ödemek içindi!
Artık bizim için bitti para için aranmak hiç hoş değil.Bize Keşke hiç ailesi olmayan bir çocuğu evlat edinseymişik dedirtti.
Size gelince Çocuğunuz nasılsa yok. çocuk büyütmek helede yetim bir çocuk hem çok çok güzel hemde sorumluluk gerektiren bir iş..
Kendiniz yetiştireceksiniz her zaman yanında olup kendi düzeninize sevgi ve saygınıza alıştıracaksınız..Bundan daha güzel ne olabilir ki. Ama mümkünse ailesi olmasın yada pek sık görüşmesin en iyisi... İnanıyorum ki çok rahatlıkla birçocuğu yetiştirebilirsiniz.
inşallah hakkınızda hayırlısı neyse o olsun..Biraz uzun oldu kusura bakmayın.
önce işin annelik boyutundan başlayalım;
itiraf etmeliyim ki dünyanın en zor enmeşekkatlı işi annelik..bi o kadarzor ama bi o kadar güzel..yine itiraf etmeliyim ki yeri geliyor insan bazen evladından o an ki yorgunluk bitkinlik stres ile bıkkınlık bile yaşayabiliyo bazen kaldıramıyacağım sanıyor...ama onlara bi zarar gelse mazallah dünyayı devirecek gücü buluyorsunuz sinenizde...tüm bu dediklerimi düşünün..size "anne" diyecek bir varlık;icabında uyku uyutmayacak yemek yedirmeyecek hoş arkadaş gezmelerinden ayrı tutabilecek...ama herşeyiyle size muhtaç olacak..hasta olucak sabaha kadar başında uykusuız nöbet tutturacak.hastanelere telaşlı koşturacak..yeni aldığınız halıya löp diye kustuğu için defalarca size o kusmuk yerinin kokusu geçsin diye temizletecek..ya da elindeki kalemlerle koltuğunuzu duvarınızı çizdiği için size temi,zletecek....okul zamanı "veli"konumunda sizi okullara çağırtacak...1.sınıf derslerinde onunla birlikte tekrar harfleri öğrenecek bazen hakikaten onunla zorlanacak ..bi adam resmi çizerken çizdiği çöp bacaklara sizin güldüğünüzü görmesin diye dişinizi dudaklarınızı size sıktıracak...çamaşır bulaşık vs ile ilgileneceğiniz......çocuk parklarında salıncaktan atlarken yüreğnizi ağzınıza getiren; markete gittiğinizde hep daha fazlasını aldırtan;geceleri en tatlı uykuda yanına gelip yattığında size sarılan arada bir sabahları kokulu ıslaklıkla uyandıran;yeni aldığınız telefonu suyun içine atıp bir güzel yıkayıp gayet masumca;"ama pislenmişti temizledim annecim" diyen
güldüğünde gözünüzün içine masumca baktığında içinizi eriten masumca abuk sabuk sorularla sizi terleten;ufacık yeni bir şeyi başardığında sizi delicesine "yaptı yaptı"diye sevindiren;yıkadığınızda saçlarını gelip defalaca koklatan;filmin en heyeccanlı yerinde yere oturtup yapboz oynatan.....kızdığı zaman evdeki örtülerin kenarına ufak bir makas atıp sonra sizden korkup saklanan...cesaret medet umarak herşeyiyle sonuna kadar koruyacağınıza inanarak elinizi tutan...sizi gözünde kahraman aşçı hizmetçi sevdiği herşeyi doktoru öğretmeni olarak gören ...bir varlığa bakmak istiyorsanız hiç durmayın zira harika bir işe imza atmış olacaksınız ki;
sizi tebrik etmek isterim....o kadar mükemmel bir karar vermişsiniz ki..bir yetime bir öksüze yuva açabilmek ona özlediği sıcaklığı şefkati tattırabilmek o kadar ulvi bir duygu ki aslında...
Ebû Hüreyre (Radiyallahu anh) yolu ile Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)'den şu hadîs-i şerif rivayet edilmiştir:
« Dul ve yetimlerin ihtiyacına koşan, Allah yolunda cihad edenlerle, gündüzün oruç tutup, geceyi ibadetle geçiren gibidir.»[262]
« Müslümanlar hakkında evlerin en hayırlısı, içinde kendisine iyi bakılan bir yetimin bulunduğu evdir; ve müslümanlar hakkında evlerin en kötüsü, içinde kendisine fenalık edilen bir yetimin bulunduğu evdir. Ben ve yetimin bakıcısı, Cennette şu iki gibiyiz.» Peygamber iki parmağını gösteriyordu..
Peygamber efendimizin sözlerinden anlaşılıyor önemi..
bundan seneler önce bekarım iş arıyorum çocuk esirgeme kurumunda eleman alımı olduğunu duyup iş başvurusu için gittim ..çocukların bulunduğu yerde ana salonda beklememi istediler..uzun bir bekleyişten sonra bi kaç çocuk içeri odadan geldi gitti sonra bi sürtü çocuk...ve kendisine "anne" diye seslendikleri bir kadın "herkes sıraya dizilsin" diye bağırdı küçüklü büyüklü kızlı erkekli sıraya dizildiler..ellerini uzatmasını istedi;tırnak kontrolü yapılıyordu.."anne "dedikleri kadın beni farketmiyordu..tırnaklarına baktığı çocuklardan birinin yüzüne bakıp birden "çaaaat "diye bir tokat patlattı anlatamam!"neden bu tırnakları kesmedin!! şokk oldummm..çocuk yanağını tutarak sessiz ce ağlayarak "tamam keseceğim anne" dedi ama içim gitti o anda sonra hepsi korkak şekilde odalarına koştu..ahhh o an cahilmişim keşke biraz daha büyük olup cesaretli olsam ve kadına çıkışsam ya da şikayet etmek aklıma gelseydi...
o günden beri çocuk esirgeme kurumundaki görevlilerden nefret ediyorum!
işte böyle yerlerde nursuz suratsız insanlara anne diyerek sevgi dilenen; biçare hiç suçu olmayan; toplumun itip kaktığı ama esasında bizzat Allah ın ahirette koruyup hesabını soracağı Rasullulhıın kefil olduğu yetimlerden bir tanesini bağrınıza bastığınızda ne güzel bir iş yapmış olucaksınız.
kusura bakmayın uzun devrik cümleler olmuş olabilir bebeğim durmadığı için ancak toparlayabildim..inşalalah gönlünüze göre hayırlı bir evlat olacak tatalı bir minnak bulursunuz zira sıcaklığınıza hasret bir çocuk sizi bekliyor biyerde... sevgiler...
Gecmisolsun
Ustkat komsumuzda bu tarz sorun yasadi
Uc cocuga koruyucu ailelik yaptilar
Bunlar lise caglarinda degisti
Evlerine zarar vermeye basladilar z or kurtuldular
Bu yüzden koruyucu ailelik korkutuyor beni, çocuk geçmişinden gelen biriyle sürekli görüşünce, ya da ikili bir hayat yaşayınca işlerin karışacağını düşünüyorum bende. Bu yüzden evlat edinmeyi düşündüm. Allah kimsenin emeğini zayi etmesin, çok üzücü
neler yaptınız?
çok merak ettim:26:
Başvurumu yaptım ancak bu arada hayatımda bir takım değişiklikler oldu.
Artık yalnız yaşıyorum, adres değişikliğimi bildirdim, iki hafta önce gelip benimle bir görüşme yaptılar,oturduğum eve baktılar ancak gelen memurlardan pek pozitif bir yaklaşım görmedim. Bu konuda çok moralimi bozdular, kreş nasıl olacak, yetişebilecek misin, ilgilenebilecek misin, sigara kullanıyorsun, hastalanırsan ne olacak, yalnız bir kadınsın vs...
Son zamanlarda zaten zor günler geçiriyorum, her şey çok karmaşık, sanırım beni kriterlerine uygun bulmaları söz konusu değil. Zaten hayat beni neye uygun buldu ki şimdiye kadar...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?