• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlatlarının iliğini sömüren analar

Annecim çok düşüncelidir. Kendisine yapılan haksızlıkları dahi anlatmaz. Ordan burdan yarım yamalak duyarım. Ne babama ne akrabalarıma bakıl açımızın değişmesini istemez.

‘Biz sorun yaşasakta o sizin babanız.’ Der. Babamla tartışmalarını da rastlarsan bilirsin yoksa ne kadar sorun yaşarsa yaşasın yansıtmaz.

Bence gerçekten anne. Ben yapamıyorum o kadarını. Eşimle kızımın yanında tartışabiliyorum maalesef:KK43:
Benim annem de anlatmadı
Anlatmıyor Da ...
 
Peki babanızla ilgili anlatsaydı anneniz ?
Bu sizi ciddi derecede mutsuz etmez miydi ?
Ama sürekli olarak babanızın her sinir bozucu kelimesini , aralarında olan her sürtüşmeyi, her gün evde kıyamet kopuyor vs dese ? Bu sizi nasıl etkiler ?
Etmez,taniyorum cunku babami. Her anlasmazliklarina sahidim zaten. Babam hayattayken annemle cok sorun yasadilar. Hepsini gozlerimle gordum, kulaklarimla isittim. Gormek daha fazla etkiliyor insani emin olabilirsiniz. Sonradan duymak sadece magazin.

Ayrica soyle de bir durum var ki, baba benim babam. Bunu degistiremem. Ama annemin esi,annem istese degistirir. Uzulurum evet ama birbirlerini artik tercih etmediklerinde sadece kizar sinir olur susar otururum cunku kotu bir es olmasi ayni zamanda kotu de bir baba oldugunu gostermez. Bunun icin ne anneme tavir yaparim ne de babama
 
Kiymis olmuyor ki. Beraber dedikodu yapmis oluyorlar. Ben de annemi dinlerim hep, rahmetli babami hic anlatmadi anlatmaz ama kardeslerini anlatir mesela,o bunu yapti su sunu yapti diye. Bence basbayagi dedikodu yapiyoruz yani kimse kimseye kiymis olmaz bu sekilde.

Hem esiniz de belki gereken her seyi soyluyordur annesine. Akil veriyordur,ya da sizinle ilgili sorunlarini anlatiyordur,bilemezsiniz. Birlikte ne isterlerse onu yapsinlar kafaniza takmayin
Anneniz size geçmişten bahşediyor.
Kiymis olmuyor ki. Beraber dedikodu yapmis oluyorlar. Ben de annemi dinlerim hep, rahmetli babami hic anlatmadi anlatmaz ama kardeslerini anlatir mesela,o bunu yapti su sunu yapti diye. Bence basbayagi dedikodu yapiyoruz yani kimse kimseye kiymis olmaz bu sekilde.

Hem esiniz de belki gereken her seyi soyluyordur annesine. Akil veriyordur,ya da sizinle ilgili sorunlarini anlatiyordur,bilemezsiniz. Birlikte ne isterlerse onu yapsinlar kafaniza takmayin
Bence çocukla baba zaten çekiştirilmez. Yoksa çocuk en güvenmesi gereken iki kapıdan birini kapatır.

Ama ben akrabalar hakkında geçmişte yaptıkları şeyleri duyunca onlardan da soğuyorum. Dedikodu yapmak çok da sağlıklı değil bence
 
Bilemiyorum yorumlar beni cok sasirtti
Evet boyle anne babalar var
Anne = cilekes algisi yerlesmis bazi zihniyetlere
Normal geliyor

Hic bana dert yanan bir annem olmadi

Benim de 13 yasinda ve 10 aylik iki yavrum var
Derdim yok olsa da nicin uzeyim nicin anlatayim
Benim derdimse, derdim kimleyse ben cozerim
Cozemezsem de cocugumu ortak etmem
 
Sirf erken konusmasi icinse bu kadar acele etmeye ne gerek var
3 aylik bebek anne demez
Bebeginiz bilincli bir sekilde anne demedi tabiki
Derdinizi anlatirken sesinizin negatifligini de alabilecegini atlamayalim
Bebeginizle konusun ayri bisey
Derdinizi anlatin baska birsey

Bebegin dil gelisimi icin gordugumuz nesnelerin isimlerini soyleriz elimizle isaret eder gosteririz
Konusup dinlemesini saglamaya calisiriz
Sarki soyleriz
Karsilikli ses taklidi yapariz
Dert dinlemekten daha etkilidir emin olun :super:
Demez mi? :) onun annesi benim ve bebeğimin neyi söyleyip neyi söylemediğini çok iyi biliyorum emin olun. Ayrıca neden acele etmeyeyim? 0-3 yaş arası eğitim çok önemli ve 6 aylık olduk bile çok az zamanımız var anlayacağınız. Ayrıca eğer ona dert dinlemesini öğretmezsem derdini anlatmasını da öğretemem. Ve kimsenin derdiyle ilgilenmeyen ilerde eşinin bir derdi olduğunda umursamayan biri olur.
Neyse bebek benim bebeğim ve ona ne öğretip ne anlatacağım kimseyi ilgilendirmez. O beni örnek alacak. İster dert anlatırım ister masal. Annesi benim onun ve onun için en iyi şey neyse bunu yaparım düşünürüm. Ve bebeğimin de istemediği şeylere “anne ben dinlemek istemiyorum” demesini öğretirim ama kalkıp da biri dinlemek istediği şeye “hayır dinleme” demesini istemiyorum. Kendi kararlarını kendisi verebilen bir insan yetiştirmek istiyorum.
Ayrıca o son söyledikleriniz bebek eğitiminde en basit yöntemler artık ;)
 
Anneniz size geçmişten bahşediyor.

Bence çocukla baba zaten çekiştirilmez. Yoksa çocuk en güvenmesi gereken iki kapıdan birini kapatır.

Ama ben akrabalar hakkında geçmişte yaptıkları şeyleri duyunca onlardan da soğuyorum. Dedikodu yapmak çok da sağlıklı değil bence
Annem babam hayattayken de ondan bahsetmezdi ,sadece gecmis degil yani mesele. İyi ve duzgun bir evlat zaten anasini da tanir babasini da tanir. Anne Anlatsa bile anlatilanlara yabanciysa kendini sorgulamali o evlat.

Bilemem ben dedikodu severim,annemle saatlerce yaparim dedikodu. Kimseden sogumam,gozumle gormem lazim ancak
 
Eşimle Tartışmadım
Sadece şok oluyorum bunca ayrıntıyı yıllardır oğluna anlatmasına
Yazık değil mi ya ? Hangi evlat bunu hakeder ki ?
Ben evladıma bunu reva görmem
Resmen eşiyle olan her türlü sorununu oğluna küsüyor
yıllardır hem de
Tam anlatamıyorum somut örnek vererek
Anne olanlar bi r hayal etsin bakalım nasıl bir acımazsızlık bu
O çocuğu nasıl çaresiz bırakmak nasıl bir kaosa sürüklemek bu
Orada amac bak gor ben neler cektim kimin icin sizin icin sebin icin
O zaman en kiymetlin benim benim dedigimi yap bana bak benimle ilgilen ben ben ben
Simdi sira sende sen bana borclusun
 
Biz anlatamıyoruz galiba?
Ben oğlumun pasif ve neyi isteyip neyi istemediğini söyleyemeyecek biri olmasını istemiyorum. Ve benim oğlum “ben bunu dinlemek istemiyorum, ben bunu duymak istemiyorum” demiyor halinden memnunsa kimsenin annesiyle onun arasına girmeye ve bu durumdan rahatsız olmaya hakkı yok. Siz burda derde taktınız ama olay dert değil. Olay karşılıklı konuşmaktan mennun olan iki insana müdahale etmek.
Kaynananız size, eşine o kadar dert yanma, çok konuşma derse hoşunuza gider miydi? Bırakın onun kararını biz verelim değil mi?
Adam memnun başka sorun yok yani ortada!
 
Anneler şunu atlıyor. Bu anlatmalar doldurma oluyor. Oğlunu babasına ve onun ailesine karşı. Bence az ve öz konuşulması gerek. Erkekler bu tarz muhabbetleri anlamıyor. kız çocuğu ile kız kardeşle konuşulması gereken konular bunlar. Kızlar sağlıklı yorum yapabiliyor. Erkekler öfkeli ve taraflı oluyor.
 
Valla benim evladım en büyük sırdaşım. Şu an 6 aylık ama ona her şeyimi anlatıyorum bir saniye bile ayrı kalmıyoruz. Böyle alışmışlar ne istiyorsunuz anlamadım? Kadın birden evladından mı kopsun? Benim sorunum olsa ben de anlatırım, sizin karı koca ilişkinizi etkilemiyorsa karışmaya hakkınız yok.
Neden bu kadar dert edindiniz anlamadım?
Belki kadın anlatarak rahatlıyor?
anlatarak kv rahatlıyorda oğlunun beyni noluyor bu arada :)
yani bu çok normal bişi değil. aynı şeyi bende yaşıyorum ve gerçekten rahatsız edici bi durum. herşeyi ama herşeyi oğullrına anlatmaları herşeyi onla yapmak istemeleri olmuyor. sırf bu durum yüzünden evliliğimin ilk bilmem kaç ayı zehir geçti. eşim banada anlatamamış bazı şeyleri. bigün o kadar çok kavga ediodukki artık ağlaya ağlaya anlattı neler olduğunu. öğrendiğimde üzülmüştm kayınvalideme. kayınbabam biriyle görüşmüş evliyken vs. ama dahada içlerine girdikçe sorunun büyük kısmıının kaynanamdan olduğunuda gördüm. şimdi düşünün yani her dk başının etini yiyen bi annesiniz ve oğlunuz evli. bu eve yansımaz mı sizce ? tabiki anlatılır bazı şeyler ama her dk her dk olmaz yazık yani bizede. bnmde bi evladım olucak kısmetse ama asla böyle bişi yapmıcam ve yapmamalıyım diye düşünüyorum. bu konudada gelin hanım haklı çünkü eşinin aklı annesinde kalmış düşünüp duruyo işte böyle sonrada evde insanda ne gülme kalıyor ne huzur..
 
Arkadaşlar
Bazı analar var ki sanki evladı onun acısını dinleyip onun acısı kadar acı çekip anası mutlu olduğu kadar mutlu olmak zorunda zihniyetindeler
Evdeki eşi ile eşinin ailesi ile ve diğer tüm insanlar ile olan sıkıntılarını onu dinleyecek ona esir olacak bir evladı ile en ince ayrıntısına kadar paylaşıyor
Paylaşamazsa trip atıyor

İşte bunu en net gördüğüm eşim ve annesi
Annesi yıllarca eşi ile anlaşamamış bi MELEK!!
Babası be babasını ailesi de CANAVAR !!! Eşim yıllarca aynı şeyleri dinleyerek yaşayarak büyümüş, o evde eşim Seçilmiş acıların çocuğu
Bir evlat bunu Hakeder mi arkadaşlar
Eşimle ailesi halkında me zaman konuşsak hep sorun hep kavga hep stres hep huzursuzluk hep anası mağdur ( asla değil )
Eşimden tek duyduğum bunlar
Anası sürekli babasını şikayet ediyor eşime ,
En son bugün eşimle konuluyoruz
Sabah annemle konuştuk eve ekıyamet kopmuş bilmem ne ? Konu öyle basit öyle saçma , kıyamet falan da değil !! Annesi sürekli anlatıyor telde ,
En son dedim eşime aenşn moralim bozulmuyor mu sürekli Bu tarz şeyler dinlemekten dedim
Ben alışırım zaten olayların içindeyim falan dedi( anasına laf Yok !)
Sizin fikriniz nedir
Evladınız bu denli iliğine kadar sisin sorunlarınızla meşgul olmak zorunda mı ?

Siz nasil insansiniz ?
Agir konusasim var da iste..
Yani siz kim oldugunuzu zannediyorsunuz soylesenize bi.
Kadin altin gununde dertlerini arkadaslarina sacacak degil degil mi?
Belki anlatacak kimsesi yok.
Size ne adamin annesiyle muhabbettinden.
Su yaziyla asil canavarin siz oldugunu gormemek icin kor olmak lazim kor!
Evlenince tapusunu aliyosunuz ya adamlarin.
Yahu siz annenizle hic dertlesmez misiniz?
Esiniz annenize babaniza laf etse korumaz misiniz?
Ne bicim kafalar var sizin gibilerde anlamak mumkun degil.
 
Annem babam hayattayken de ondan bahsetmezdi ,sadece gecmis degil yani mesele. İyi ve duzgun bir evlat zaten anasini da tanir babasini da tanir. Anne Anlatsa bile anlatilanlara yabanciysa kendini sorgulamali o evlat.

Bilemem ben dedikodu severim,annemle saatlerce yaparim dedikodu. Kimseden sogumam,gozumle gormem lazim ancak

ama senin annen mutsuz negatif bir insan degil ki,
derdi oldugunda anlatmasini elbette istersin. sonucta kadin derdini anlatacak, ya bu durumu kabullenecek ya da bu derdinden kurtulacak bir cozum ureteceksiniz.

konuda anlatilan anne hem durumunu degistirmek istemiyor, hem de mutsuz negatif depresif bir insan.
e cocugu bu dertleri dinleyip banane ya da diyemiyor, o da mutsuz oluyor.
onun mutsuz ve depresif hali gidip esini uzuyor.
konu sahibini ilgilendiren kismi bu.
kimse 7-24 yaninda depresif modda bir sevdigi varken mutlu mesut yasayamaz bence.
ya empati duygusunu kaybeder, ya da kendi de oyle olur.
ikisi de tehlikeli sular bana gore.
 
Yaşamayanlar bunu basit bir dertleşme olarak algılamış. Sorunların çözümü de vardır, sizin çözüm önerileriniz umursanmayıp sürekli aynı şeylerin konuşulması bir istismardır bence. Maalesef 3 senedir her gün annemin babamla ilgili aynı sözlerini dinliyorum. Bu kimin hoşuna gider ki
 
ama senin annen mutsuz negatif bir insan degil ki,
derdi oldugunda anlatmasini elbette istersin. sonucta kadin derdini anlatacak, ya bu durumu kabullenecek ya da bu derdinden kurtulacak bir cozum ureteceksiniz.

konuda anlatilan anne hem durumunu degistirmek istemiyor, hem de mutsuz negatif depresif bir insan.
e cocugu bu dertleri dinleyip banane ya da diyemiyor, o da mutsuz oluyor.
onun mutsuz ve depresif hali gidip esini uzuyor.
konu sahibini ilgilendiren kismi bu.
kimse 7-24 yaninda depresif modda bir sevdigi varken mutlu mesut yasayamaz bence.
ya empati duygusunu kaybeder, ya da kendi de oyle olur.
ikisi de tehlikeli sular bana gore.
Kiz sen anami bir gorsen,cidden negatif bir insandir. Ustune de sanssiz hele
Dusun manzarayi ;)

Konu sahibinin esi evde arizaya bagliyorsa tamam haklisin zaten. Ama alan razi veren raziysa takilsinlar bas basa.

Bizdeki durumlari biliyorsun bak,kv kp kisileri ayaklarina tas degse ararlardi esimi. Beni bulastirma da ne yaparlarsa yapsinlar sen de takil beraber dedim ciktim isin icinden. Bana ne yahu ogullariyla anlatsinlar. Ucu bana dokunmadigi surece bana hava hos ;)
 
Bence ana ogul arasinda bisey bu ve sizden beklenilen hic birsey yok.
Helede " esim dinliyor dinliyor ve depresyona giriyor' noktasinda degilseniz o zmn ana ogul olarak dertlesmelerinde sorun yok.
 
Dert sır vs ne varsa anlat der doktorumuz. Şükür benim bir derdim yok fakat neden bu konuya bu kadar tepki gösterdiğimi söyleyeyim.
Annemin bir derdi olduğunda ilk bana anlatsın isterim. Annem o benim, yıllarca eziyet çekmiş neden evladına bir derdini anlatmak başkaları tarafından çok görülüyor? Adım gibi eminim kendi anneleriniz yapsa ve eşiniz buna karışsa burdaki yorumlar çok daha başka olurdu!
Kaynana olunca böyle oluyor sadece. Kimse annemle benim ilişkime karışamaz, eğer ben rahatsızsam ben anneme söylerim başkası karışıp söyleyemez. Haddine de düşmez!

Yanılıyorsun, burada yorum yapan ve anneyi eleştiren bütün kadınları " kaynana ya ondan öyle diyorsunuz, kendi anneniz anlatsa öyle demezsiniz" diye genelleyemezsiniz. Siz annenizin her sıkıntıyı sizd anlatmasını isteyebilirsiniz ama herkes aynı değil. Herkes aynı sıkıntıyı yüz bin defa dinlemek de istemiyordur belki. Kimse de ya " kimse annesine dert anlatmasın " demiyor, sadece bazı annelerin ciddi olarak çocuklarını kendi uzantısı gibi görüp " sorun olmayan ve bazen çarpıttıkları" şeyi dert olarak anlatmasının ve bunu sürekli yapmasının " dolduruşa getirmek " ve hatta "duygusal olarak yormak " olduğunu nitelendiriyor.

Ya mesela bir gün dolduruşa gelen evlat, yakınılan " yakına " zarar verse ne olacak? Hiç böyle şeyler olmuyor mu sanıyorsun? Annenin sürekli oğlu doldurması ile dövülen bir sürü kadın var ülkede...
 
anlatarak kv rahatlıyorda oğlunun beyni noluyor bu arada :)
yani bu çok normal bişi değil. aynı şeyi bende yaşıyorum ve gerçekten rahatsız edici bi durum. herşeyi ama herşeyi oğullrına anlatmaları herşeyi onla yapmak istemeleri olmuyor. sırf bu durum yüzünden evliliğimin ilk bilmem kaç ayı zehir geçti. eşim banada anlatamamış bazı şeyleri. bigün o kadar çok kavga ediodukki artık ağlaya ağlaya anlattı neler olduğunu. öğrendiğimde üzülmüştm kayınvalideme. kayınbabam biriyle görüşmüş evliyken vs. ama dahada içlerine girdikçe sorunun büyük kısmıının kaynanamdan olduğunuda gördüm. şimdi düşünün yani her dk başının etini yiyen bi annesiniz ve oğlunuz evli. bu eve yansımaz mı sizce ? tabiki anlatılır bazı şeyler ama her dk her dk olmaz yazık yani bizede. bnmde bi evladım olucak kısmetse ama asla böyle bişi yapmıcam ve yapmamalıyım diye düşünüyorum. bu konudada gelin hanım haklı çünkü eşinin aklı annesinde kalmış düşünüp duruyo işte böyle sonrada evde insanda ne gülme kalıyor ne huzur..
Bende yaşadım. Beynini yiyorlar. Ana oğul konuşması olamaz, baban onu dedi abin bunu yaptı yengen şuraya gitti. :( erkek ne anlar bunlardan. Sadece sinirleniyor o kişilere. Koskoca kadınsın. Çöz sorunlarını.
 
anlatarak kv rahatlıyorda oğlunun beyni noluyor bu arada :)
yani bu çok normal bişi değil. aynı şeyi bende yaşıyorum ve gerçekten rahatsız edici bi durum. herşeyi ama herşeyi oğullrına anlatmaları herşeyi onla yapmak istemeleri olmuyor. sırf bu durum yüzünden evliliğimin ilk bilmem kaç ayı zehir geçti. eşim banada anlatamamış bazı şeyleri. bigün o kadar çok kavga ediodukki artık ağlaya ağlaya anlattı neler olduğunu. öğrendiğimde üzülmüştm kayınvalideme. kayınbabam biriyle görüşmüş evliyken vs. ama dahada içlerine girdikçe sorunun büyük kısmıının kaynanamdan olduğunuda gördüm. şimdi düşünün yani her dk başının etini yiyen bi annesiniz ve oğlunuz evli. bu eve yansımaz mı sizce ? tabiki anlatılır bazı şeyler ama her dk her dk olmaz yazık yani bizede. bnmde bi evladım olucak kısmetse ama asla böyle bişi yapmıcam ve yapmamalıyım diye düşünüyorum. bu konudada gelin hanım haklı çünkü eşinin aklı annesinde kalmış düşünüp duruyo işte böyle sonrada evde insanda ne gülme kalıyor ne huzur..
Ben diyorum ki eşiniz bunun kararını kendi verebilecek bir olgunlukta olmalı. Anne ben dinlemek istemiyorum diyecek. Ben oğlumu öyle büyüteceğim nasipse. İstemiyorsa direk söylemeli. Benim eşim öyledir ben de öyleyim. Yani ikinci bir kişi karışmamalı.
Diyelim ki bebeğiniz evlendi kız ya da erkek ve sizin de canınız çok sıkılmış ve arayıp anlattınız ve damadınız ya da gelininiz buna aşırı karşı çıktı kızınızla arasını bozdu istemedi. Sizce de ayıp değil mi? Bunun kararını evlat kendisi vermeli.
Ben kendi derdimi kendim çözebilirim, çocuğuma çözemeyeceğim bir sorunun derdini yanmam. Kendi içimde de kapatırım. Ama arada insan evladıyla da konuşmasın mı?
Buna karşıyım ben işte. Biz evlenince kimsenin sahibi olmuyoruz.
Kendi kararımızı kendimi vermeliyiz. Eşim annesiyle istediği kdar konuşabilir açıkçası pek de umrun değil çünkü biliyorum ki benimle aradaki dengeyi de sağlar. İşte böyle evlatlar yetiştirelim. Ve gamsız olmasınlar. Anne babalarının bir dertleri varsa biraz üzülsünler ki gelecek hayatlarında evlatları ve eşleri için de aynı duyguları beslesinler.
Umarım sağlıkla alırsınız kucağınıza.
 
Back
X