Evlendiğinde kronik hastalığı olan var mıydı?

Sağlığın garantisi yoktur kafalarındaki düşünceler çok yanlış yazık onlara... Ben de diğer arkadaşların dediklerine katılıyorum siz bu atlattığınız hastalığı kusur olarak görmeyin tamam söylemek istiyorsunuz sır kalmasın ama insanları bu kadar düşünmeyin sadece kendinizi düşünün....
 
Kronik hastaligim var. Dedikleriniz bana da söylendi. Aman kimseye hastaligini söyleme, aman kimse hastaneye yattigini bilmesin falan da filan. Kronik bir hastaligi kabul etmek normaldede zor, ama bizim toplumda daha da beter bir hal aliyor.bu yüzden uzun süre ailemde bile bir cok kisi hastaligimi bilmiyordu. Bunu ilk önce kendim asmak zorunda kaldim. Astim da. Esimle tanistigimda herseyi, hepsini oldugu gibi anlattim. Depresyon kismini felan da. Allah vermis, elden gelen birsey yok. Ha beni "kabul" etmesini de beklemedim. Ben hastaligimi eksik olarak görmüyorum, oda bana hic öyle bakmadi. Cevremizi iyi insanlarla doldurmamiz lazim..Cahillerle degil.
 
Sedef hastasıyım..Yaşayanlar bilir çok zordur, deri hastalığı asla tamamen geçmez..Bazen yaralarınız çıkar bazen kafasına göre kaybolur gider..İlk bu hastalıkla tanıştığım zamanlar kafama o kadar taktım ki..Nasıl evlenirim, karşı taraf ne düşünür..Çok çözüm aradım kullanmadığım ilaçlar, denemediğim alternatif tıp yöntemleri ve gitmediğim doktor kalmamıştı..Sonra eşim çıktı karşıma ilişkimiz ciddiye binince tabiki durumdan bahsettim. Hiç umursamadı hatta olabilir benim de kulağım duymuyo dedi:) kendisinin kulak rahatsızlığı var..Düşündüm gerçekten her insanın bir hastalığı var ya da her an olabilir insanız ve bazı hastalıklar karşısında aciziz..Bu bizim ayıbımız değil, günahımız değil. O yüzden karşı taraf me düşünür diye sorgulamak yanlış kendi içinde..Bu düşünce de dalıp stresten uzaklaşınca (strese çok bağlı bir rahatsızlık benim ki) kendiliğinden geçti..Ama bu demek değil ki tamamen bitti, her an kendini hatırlatabilir bu hastalık..Ama artık eşim ne düşünür diye sorgulamıyorum çünkü önemsemeyecek eminim..Size bu rahatlığı verebilecek bir insan karşınıza çıktığında anlarsınız zaten..Umarım herşey gönlünüzce olur çok mutlu olursunuz.Hastalıklarınızı dert edip kendinizi kapatmayın yeter..
 
Kalp gibi hayati bir organ olunca insanlar direkt kalp hastası olarak bahsediyorlar, dillendiriyorlar. Normalde hassas bir yapım vardır duygusal olarak. Aile bireylerimizden birinin arkadaşı, beni yakınlarıyla tanıştırmak isteyen kişiye o kızın kalp hastalığı var demiş. Yani bana kalmadan insanlar bu düşünceyi kendilerinde oluşturmuşlar. Sanırım bu yaşadıklarım da etkiliyor beni. Güzel yorumunuz için çok teşekkür ediyorum.
 
Evlenmeden önce 2 kere karaciğerden,1 kere de trafik kazasında omzum kırıldı onun ameliyatını oldum ne sevgilim ne eşim lafını etmedi. Seven insan takılmaz böyle seylere
Çok geçmiş olsun. Dilerim bir ömür çok mutlu olursunuz.
 
Tamam ama eşiniz ameliyat olurken siz gitmissiniz bu kız kaç zaman önceki muhabbeti niye insanlara anlatsın. Diyabet epilepsi gibi rahatsızlıklar bile bence ilişki bi tık ilerlerse anlatılmalı çünkü buluşma sıklıkla olacağından bişey olduğunda adam ne yapacağını bilsin diye söylerdim ben yoksa bak ben hastayım sen değilsin beni kabul eder misin niyetiyle asla demezdim
 
Benim burda konum bile var. Genetik geçişli psikolojik rahatsızlığı var eşimin ailesinde. Ve bu çocuğum olduğunda beni korkutur gibi şeyler yazmıştım. Bense robot kadın gibiydim birkaç yıl öncesine kadar. Eşim benden çok daha sağlıklı oldu birkaç yıl içinde. Tanıştığınız kişilere ilk buluşmada değil fakat ilerleyen buluşmalarda söyleyin bence rahatsızlığı. İlk buluşmada bana da söylense demek çok önemli birşey diye düşünürdüm. Bu intibayı oluşturuyor olabilirsiniz. Aksi takdirde hepimiz hastalık adayıyız.
 
Benim başıma gelen biraz nadir bir durumdu açıkçası. Kalp krizi, sonrasında ameliyat oldum. İnsanlar duyunca korkuyorlar. Benim için problem olmadı hiçbir zaman ama görüşme ilerlediği zaman karşı taraf bunu duyunca hayal kırıklığı yaşayıp, yaşatırsa diye düşünmemek için en baştan söylüyorum.
 
Öncelikle geçmiş olsun. Neden bunu en başta söylediğinizi anlamlandıramadım. Gerek var mı? Siz başta kusur olarak gördüğünüz için bu tarz yansıtıyorsunuz karşıya. Yani konuşırsunuz ileri boyuta geçer laf arasında denebilir. Ne bileyim bende de astım var. Annem yok der ısrarla. Kapı gibi raporum var oysa . Her yerde söyleme bekarsın falan der. Ben takılmıyorum. Yani ama kusurmuş gibi de karşıya söylemem. Hı bekarım halen ama bunla alakası yok yani. Lafı geçerse arada söylerim. Toz vs bir şeye denk geldiğimde zaten kriz tutar otomatik söylemiş oluyorum. Herkesin hastalıkları olabilir. Hiçbirimiz ölümsüzlük hastalıksız yapacak bir iksir içmediğimize göre gayet normal. Bence önce kendinizi kabul edin bu şekilde. Sonrasında zaten bu konuya takılmayan kişiler ile rastlaşacaksınız. Evren ve çekim gücü oldukça etkili bunu unutmayın. Şu an sağlıklısınız sorun yok. Hepimizin başına her şey gelebilir.
 
Yahu ne saçma İşler bunlar ya.. genetik bir hastalığınız olur yani çocuklara aktarabilme riski vardır, tamam derim, doğal olarak insanlar endişelenebilir. Ama sonradan yani sporadik oluşan hastalıklar yüzünden birine burun kıvırmak nedir?

her an kalp krizi, aort diseksiyonu, ne bileyim trafik kazası geçirebiliriz. Bunlar bir kusur mu? Bunlar elinizde olan bir şey mi?

canlı olan her şeyin bir hastalığı olur yani , doğanın kanunu bu.

bana göre pnömoni olmakla kalp hastalığına sahip olmak aynı şey. İkisi de öngürelemez, ikisi de engellenemez, ikisi de evlenmeyi, çocuk sahibi olmayı etkilemez.

pnömoni diyince yaaa geçmiş olsun merak etme geçer diyen insanlar kalp rahatsızlığı diyince birden gözlerini pörtleyip akıllarını kaybediyorlar

Cehaletten başka bir şey değil konu sahibi. Kendi segmentinizde, size layık, temiz zihniyette insanlarla karşılaştırsın Allah sizi.

bu arada özel değilse bahsettiğiniz kalp hastalığı nedir? Bilirsem belki yorum yapabilirim.
 
Evet biz arkadastik. Onun hayatinda bazi problemler vardi. Benim de hastalığım kotu bir evredeydi. O esnada birbirimizle yakinlastik. Ailesine hayatimda biri var diye anlatirken de bu durumdan bahsetmis. Kimse sorun etmemis. Hala etmiyorlar. Bu biraz nasip işi sanirim. Herkes "marazlı" gözüyle bakiyor saniyoruz ama gerçekten oyle bakmayanlar da var.
 
Ne mutlu size ve eşinize. Acele ettiğim belirtilmiş genellikle ama benim en baştan söylememdeki amaç görüşmenin ilerlemesi sonrasında karşımdakinin hayal kırıklığı yaşayıp, bana da bunu yaşatmaması. Umarım hayırlısı olur. Dilerim hep mutlu olursunuz eşinizle bir ömür boyu.
 
:) ya çok merhametlisiniz her biriniz. Hepinize değerli yorumlarınızdan dolayı çok teşekkür ediyorum. Ben daha önce belirttiğim gibi hiçbir zaman kusur olarak görmedim yaşadığım durumu, sadece karşımda bunu kusur olarak görecek birinin olmasını istemediğim için en başından dile getirmeyi tercih ettim her zaman. Konuşurken insanlar olabilir hepimizin başına gelebilir diyorlar ama ciddi bir yola girmekten korkuyorlar sanki garantileri varmış gibi.
 
Benim korkum karşımdaki insanın bu durumu kendisinden sakladığımı düşünmesi ve öğrendikten sonra hayal kırıklığı yaşaması. İlk görüşmede duyduklarında hislerinin yüzlerine yansımasını görüyorum. Görüşmeler ilerlese ve öğrendikten sonra zoraki sürdürse veya hayal kırıklığı yaşasa daha zor olur diye düşünüyorum.
 
Valla bende anksiyete var ki bu da bi tür kronik birsey. Elin adami gelip bana bunu kusurmus gibi davransa onu yerin dibine sokarim oracikta. Sirr bu sebepten evlenemezsem de evlenmem, zaten öyle evlilik olmaz olsun.
 
Hangi aşamada bu durumdan bahsetmek doğru olabilir ki? Sonrasında karşı tarafın sorun edip etmeyeceğini bilemeyince en başından söylemek doğru geliyor bana. Zaten mecburiyetten görüşmek zorunda kalmalarındansa en başından düşünce ve hislerini belli etmeleri benim açımdan çok daha iyi olanı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…