• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlendim cok durgunlastim

Bende üniversiteyi kazandığımda birinci sınıfta o kadar ağlıyordumki ilk defa ayrılmıştım onlar gidince arkalarından ağlardım.Şuan bunları gülümseyerek yazıyorum. Sonra alıştım ama bir sene aldı daha sonrasında annemleri gülerek uğurladım . Sanırım zaman geçmesi gerekiyor bunun yaşla alakası yok bence .
 
bence cok normal. bende yasamistim bunu. hatta ben tek bunu yasayan benim saniyordum..ayni donemlerde evlenen arkadasim da yasamis bunu. ki onlar 34 lu yaslarda evlendi ve sevgilisiyle ayni evi paylaşıyordu zaman zaman. hani biri demis ya buyumeden evlenmeseydiniz diye. alakasi yok.

bunu o arladasim guzel aciklamisti. ev yeni esyalar yeni..yasanmislik yok. onun verdigi sogukluk bizi de bunaltiylr esimle annemin evime gidiyoruz genelde demisti.

bence de yasanmislikla alakali olabilir..bazi insanlarda aidiyet duygusu daha fazladir. zamanla duzelirsiniz evinizde yasadikca yasanmislik arttikca
 
Ben ilk bir hafta annemlere gelip hergün onlarda yemek yedim.Kendi evime alışamamış tuhaf tuhaf etrafa bakıyordum.kendimi oraya ait hissedemedim.uyanır uyanmaz anneme gidiyordum evlerimiz çok yakın olduğu için.dediğin gibi yemek yiyemiyordum.ama sonra sonra yanlışımı farkedip alıştım.geçiyor bu durum yani zamanla evde keyifli vakit geçirmeye çalış
 
Ben düğün için kız almaya gelir ya erkek tarafı, ağlamaktan yarım saat çıkamamıştim evden. Hayır çok duygusal değilim, hayır ailemden ilk defa ayrilmiyordum,hayir evliliğe hazır olmadığımdan da değil,hayır yasim küçük olduğundan da değil... Bir sürü şey sıralamış arkadaşlar ama olay o değil. Evlenmeden yeni eve tasinsam kendim öyle olmazdı. Bu başka bir şey...Sanki onların biricik kızı olmaktan cikiyormussun gibi ya da yeni aile kurduğun için yıllarca beraber yaşadığın ailen birazcik el kaliyormus gibi... Siz bakmayın burada yazanlara çoğu evlendikten sonra erkek ailesine daha çok gider. Hele çoğu bayramda ilk erkek ailesine gider falan... Şimdi bayramda uyanır uyanmaz gördüğün ailen var ama evlenince bir bayram görmüyorsun bile belki... Kadınla erkeğin evlenmesi hiç birbirine benzemiyor... Kim ne derse desin...
 
Ben düğün için kız almaya gelir ya erkek tarafı, ağlamaktan yarım saat çıkamamıştim evden. Hayır çok duygusal değilim, hayır ailemden ilk defa ayrilmiyordum,hayir evliliğe hazır olmadığımdan da değil,hayır yasim küçük olduğundan da değil... Bir sürü şey sıralamış arkadaşlar ama olay o değil. Evlenmeden yeni eve tasinsam kendim öyle olmazdı. Bu başka bir şey...Sanki onların biricik kızı olmaktan cikiyormussun gibi ya da yeni aile kurduğun için yıllarca beraber yaşadığın ailen birazcik el kaliyormus gibi... Siz bakmayın burada yazanlara çoğu evlendikten sonra erkek ailesine daha çok gider. Hele çoğu bayramda ilk erkek ailesine gider falan... Şimdi bayramda uyanır uyanmaz gördüğün ailen var ama evlenince bir bayram görmüyorsun bile belki... Kadınla erkeğin evlenmesi hiç birbirine benzemiyor... Kim ne derse desin...
Ne kadar güzel aciklamissiniz durumu.. aynen dediginiz gibi yas olgunlasmama hersey hikaye bu cok baska bisey cok
 
Canım ben de evlendigimde ilk uc ay esimden gizli gizli aglamistim.
Ben de uzun zaman konuştuğum sevdiğim bir insanla evlendigim halde.

Şimdi aradan beş yıl geçti. Kendi evime de alıştım
Eşimden ayrı bir yere gitmek istemiyorum.
Annemlere esim yanımda yokken gittiğimde hemen evime geri dönmek ıstiyorum. Çok özlüyorum .
Yani alisiliyor biraz zaman istiyor.
Eşimle bu aralar aramız bozuk biraz uzaklassam ailemin yanına gitsem diyorum ama yapamıyorum nedense artık kendi evime baglanmisim. Kendi ailemi benimsemisim. Üst aile kavramını artık kafama kazimisim ki böyle düşünüyorum. Artık onlar da sen de farklı aile oldunuz.
Ailene çok sık giderek onlara da yanlış düşünce verebilirsin. Acaba kızımız mutsuz mu diyebilirler.

Alışmaya çalış her şey güzel olsun inşallah. ..
 
Canım ben de evlendigimde ilk uc ay esimden gizli gizli aglamistim.
Ben de uzun zaman konuştuğum sevdiğim bir insanla evlendigim halde.

Şimdi aradan beş yıl geçti. Kendi evime de alıştım
Eşimden ayrı bir yere gitmek istemiyorum.
Annemlere esim yanımda yokken gittiğimde hemen evime geri dönmek ıstiyorum. Çok özlüyorum .
Yani alisiliyor biraz zaman istiyor.
Eşimle bu aralar aramız bozuk biraz uzaklassam ailemin yanına gitsem diyorum ama yapamıyorum nedense artık kendi evime baglanmisim. Kendi ailemi benimsemisim. Üst aile kavramını artık kafama kazimisim ki böyle düşünüyorum. Artık onlar da sen de farklı aile oldunuz.
Ailene çok sık giderek onlara da yanlış düşünce verebilirsin. Acaba kızımız mutsuz mu diyebilirler.

Alışmaya çalış her şey güzel olsun inşallah. ..
Benim gibi bu durumu yasayanlarin hikayelerini okumak icimi ferahlatiyor gerçekten biliyorum bi surec gecicek
 
bence cok normal. bende yasamistim bunu. hatta ben tek bunu yasayan benim saniyordum..ayni donemlerde evlenen arkadasim da yasamis bunu. ki onlar 34 lu yaslarda evlendi ve sevgilisiyle ayni evi paylaşıyordu zaman zaman. hani biri demis ya buyumeden evlenmeseydiniz diye. alakasi yok.

bunu o arladasim guzel aciklamisti. ev yeni esyalar yeni..yasanmislik yok. onun verdigi sogukluk bizi de bunaltiylr esimle annemin evime gidiyoruz genelde demisti.

bence de yasanmislikla alakali olabilir..bazi insanlarda aidiyet duygusu daha fazladir. zamanla duzelirsiniz evinizde yasadikca yasanmislik arttikca
Biraz yasanmislik biraz ailede mutlu büyümek biraz depresyona yatkinlik herseyden biraz biraz
 
Arkadaslar selam. 12 gün once evlendim balayindayken hicbir sıkıntı yoktu gayet mutluydum cok eglendik. Ama eve donunce inanilmaz bi durgunluk istah kapanmasi yasadim, yaşıyorum. Bunların sebebi ise baba evinden cikmis olmak. Surekli ailemle olmak istiyorum onlarlayken istahim acik cok guzel yemek yiyorum, neşeliyim eve dönünce tekrar bi halsizlik hissi geliyo. Buarada esimle ilgili hicbir problem yok. Surekli bi ağlama istegi hatta dün akşam yine agladim esim pisman misin mutsuz musun falan demeye basladi. Hakkini yiyemem cok fazla destek oluyo beni anladigini hissettiriyo. Bi de kizlar ben hic ailemden ayrilmadim 5 yıllık çalışma hayatim var evden ise isten eve durumundaydim. Esim calismaya basladi benim daha 6 günüm var iznimin bitmesi. Bi de sunu atlamiyim annemlere arabayla 12 dk da gidiyorum arabam var yani istediğim zaman gidebilirim hatta dün 6 saat falan orda kaldim ama o bile yetmiyo sanki. Evi benimsememek de değil bu esimle 6 yil sonunda evledik evimizi birlikte çalışarak para biriktirerek aldim duvarini kapisini herseyini biz boyadik tadilat yaptik esim mobilyaci her cm inde emegimiz var yani. Sıkıntım sadece ailemin yaninda olmak istegi sürekli onlari düşünüyorum bozagimdan tek lokma gecmiyor saat 3 e geliyor sudan başka bisey gecmedi boğazımdan. Sizce normal mi bu neolur ferahlatin icimi..

Ablam evlendikten kısa bi süre sonra bana gelmişti abimle aynı gun. Kahvaltıda baya bi iştahlıydı. Sizinle yemek yemek bi baßka demişti. :) Kimilerinde oluyo demek ki.
 
bende balayındayken ağlıyordum sürekli :)

yeğenimle vedalaşmam gözümün önüne gelir ağlardım, balayından döndüğümde işe hemen başlamıştım o yüzden ev iş derken ağlamaya zaman yoktu:işsiz::işsiz:sizde işe başladığınızda geçecektir bu haliniz
 
C
bende balayındayken ağlıyordum sürekli :)

yeğenimle vedalaşmam gözümün önüne gelir ağlardım, balayından döndüğümde işe hemen başlamıştım o yüzden ev iş derken ağlamaya zaman yoktu:işsiz::işsiz:sizde işe başladığınızda geçecektir bu haliniz
Cok pismanim iznimi boyle uzattigim icin bayramdan beri gitmiyorum yillik izin düğün izni bayram falan derken uzadı da uzadı..
 
[
Bende ilk evlendigimde oyleydim hatta ben bu evin hizmetcisimiyim diye aglardim:KK70:

bende sürekli annemin evinde ne rahattım herşey hazırdı, elbiselerim temiz, yemeğim pişmiş diye söylenip duruyorum. Bazende eşim yardım etmediğinde annem haklıymış el adama acımaz diyordu doğruymuş diye çarpıyorum lafı:KK45:
 
Back
X