Evlenemedim ruhen çöktüm

Ailemle yaşıyorum. Kardeşler evli. Onlarıda kendi girdabıma çekemem. Zaten anneminde üzüldüğünü farkettim. Oda etkiledi kendi iç dünyamda etkiledi. Birikti ve böyle patladım
Üzmeyin sıkmayın kendinizi. Olanda bir olmayanda bin hayır var demişler. Şu karantina günleri bi bitsin biraz sosyalleşelim ülkece rahatlıcaz bence her anlamda
 
Peki siz evlimisiniz ve kaç yaşında evlendiniz. Eğer 20li yaşlarda evlendiyseniz bekara eş boşamak kolaydır dicem size kusura bakmayın
 
Önceden hep vakit saat gelince olur deyip önüme bakardım. O vakit ve saat gelmedikçe yıprandım. Haklısınız fazlaca eziyet ediyorum kendime inşallah kurtulurum bu düşüncelerden
İnşallah. Her şey gönlünüzce olsun. Hiç evlenmeyen insanlar da tanıdım konıstım. Onlarda hep olsaydı iyi olurdı elbet yoldaş olırdu ömrümüze derler. Ama kader, nasip. Güçlü olun. Bu yaşa kadar olandan daha güzel bir hayatınız olur dilerim. İniş cıkışlar cok normal ama geçecek hepsi buna inanın
 
Genelde insanlar dış etkenlerden dolayi böyle , sıkıntıya giriyorlar . Halbuki bu kendinizle ilgili bir sorun. Kimsenin dediğine bakmayın . O bu benim için ne düşünüyor hayatta bakmayın . En önemli kişi sizsiniz hayatta . Kendinize değer verin sonra gerisi gelir , hayat arkadaşınızınıda bulabilirsiniz kendi değerinizi bıldikten sonra .
 
Ben de kadınım elbette anlıyorum. Erkekler neden evlenmeliyim kaygısına girmiyor? Alt tarafı koca olmadan da hayattan tat alınabilir diyorum niye garip buluyosunuz. İhtiyaçlar hiyerarşinin içinde evlilik diye bisiy mi var ne alaka
 
Ben size olumsız bir eleştiri yapmadım ki yazımda. Yanlış anladınız sanırım erkeksiz de sevgilisiz de yaşanır. Bulunduğun şartlardan tat almıyorsan bi sorun vardır zTen tedavi o zaman şart. Kastettiğim ihtiyaç da zaten evlilik değildi. Ama dediğim gibi yanlış anlamışssınıx ben de bekar biri olarak belirttim burda cogu xaman hayat dogru insanla paylaşılırsa güzel. Dogru insan cıkmamıssa karsına bekarken de benden mutlusu yok zaten. Ölüp bitip kendimixi hırpalamıcaz tabiki
 
Bekarım yaşım da genç sayılmaz. Anormal bı hayat biçiminden söz etmedim neden sizi anlamiyycagimi dusundunuz
Genç sayılmam derken kaç yaşındasınız.yazılarımı okuduysanız 40 yaşa taktım. Kimisi daha gençsin diyor ama ben içimde hazmedemedim henüz. Dedim ya psikolojik çöküntü durumum var.
 
insallah en kisa zamanda karsiniza gonlunuzun istedigi gibi biri cikar. ben burdaki arkadaslarin dediklerine katilmiyorum yani "ayy yalnizlik cok guzeel" vs tarzi laflara... yalniz kalmayi, yalnizligi hic tatmamis kisilerin klişe yorumlari.. sizi o kadar iyi anliyorum ki.. bekar olarak tek yasadigim zamanlar da oldu, arkadaslarimla birlikte kaldigim zamanlar da ve ailemle de kaldigim zamanlar da. yalnizligi dibine kadar hissettim.en son annemle babamla yasiyordum gercekten cok iyi sartlarda ve huzurlu bir hayatim olsa da yalniz hissediyordum. butun dertleri sevincleri paylasabilecegin biri olmali hayatinda yani nasil soylesem ayni dili konusabilecegin birine ihtiyac duyuyorsun iste, aile kurma ozlemi ayni zamanda. 5 ay oldu evleneli, suan ara sira bazi problemler yaşasak ta kesinlikle eski gunlerime donmek istemem. kalbinizin ritmini degistirecek biri cikar insallah en kisa zamanda karsiniza. bu arada o sitelere bakacaksaniz da lutfen cok dikkat edin evli olup gizleyenler oldugunu bile duymustum
 
ihtiyaçlar hiyerarşisinde evlilik, nişan, lohusalık gibi eylemler tabii ki olmaz. Evlilik konu sahibine "sıcak bir yuva, sevmek ve sevilmek, daha hareketli ve duygulu bir yaşam" anlamına geliyorsa direkt 3. sıradan "sevgi" ile hiyerarşiye dahil oluyor. Siz ihtiyaçlar hiyerarşisini çok yanlış anlamışsınız. Bireysel bakıp hiyerarşide neredeyim diye soracaksınız, konu sahibi daha 3. seviyede olabilir. 5. seviyede kendini gerçekleştirme var ve buna ulaşan insan sayısı çok az. Genelde insanların 4. seviyede hayatlarını tamamladıkları düşünülür. Eğer kendini gerçekleştirme yolunda evliliği şart görüyorsa o zaman ihtiyacı vardır ve yerine getirmeye gayret etmeli konu sahibi. Ha tabii kader kısmet işleri, bir yandan kişisel gelişim devam etmeli, bu olmuyorsa dışarıdan terapist desteği almalı ki bu da bir ihtiyaç şu durumda.
 
33 yaşındayım ve şuan bende karamsarlık içindeyim. Hiç evlenemiyecem hissi doğru insan karşıma çıkmayacak gibi hissediyorum. Bunda pandeminin rolü çok büyük. Eskiden aktiftik gezer tozardık evlere kapandık resmen kafayı yedi herkes bende dahilHa bu arada yaşa takılmayın varsa nasibinizde sizi bulur kısmetiniz. Halam 44 yaşında aşk evliliği yaptı ve yıllarca o da bu psikolojideydi. Sizde silkelenin bolca dua edin inşalalh nasibimiz tez vakitte bizi bulur
 
ihtiyaçlar hiyerarşisinde evlilik, nişan, lohusalık gibi eylemler tabii ki olmaz. Evlilik konu sahibine "sıcak bir yuva, sevmek ve sevilmek, daha hareketli ve duygulu bir yaşam" anlamına geliyorsa direkt 3. sıradan
İhtiyaçlar hiyerarşisiyle kastettiğimin ne oldugunu anlayan biri teşekkür edrrim yorumunuza. İnsanlar evliliği salt evlilik olarak anlıyorlar. İçinde aşkı sevgiyi sıcaklığı cinselliği barındırdığını bilmiyormuş gibi yorumlar yapıyorlar maalesef
 
ayrıca çok ama çok dikkatli olmak kaydıyla tabii ki evlilik sitelerine kayıt olunabilir. Paralı olan, başında uzunca bir test yapılan siteler var, önerdiğim 35 yaş üstü iki kadın o sitelerden evlendi, ben de bir dönem takıldım o sitede ama beni açmadı, proje yazıyordum ve sürekli mesaj geliyordu, 1 aylık üyelik almıştım, üyeliğimi yeniletmeden erkek arkadaşım oldu, sonra da tamamen unuttum o siteyi. pandemiden hemen önce o kadınlardan bir tanesinin bebek mevlüdüne hediye gönderdim, neden olmasın, yalnız o sitelerde dolandırıcı fink atıyor, aylarca yazışmak lazım bence. İkisini de sıkı tembihlemiştim 6 aydan önce buluşmayın diye. İkisi de o siteden tanıştığını ailesinden ve çevresinden sakladı. Gerçek bu. İsteyen yorumumu beğenmeyebilir, ne mutlu onlara (yazdıklarımı beğenmeyecek olanlara) ki bu psikolojiyle hiç tanışmamışlar.
 
Evlenmeyince ne oluyor. Evliyim vallahi lazım değil.
 
malesef ki bizim toplumumuz buna hic izin vermiyor. eminim ki konu sahibi de cok denemistir takmamayi ama insanlar izin vermiyor buna. o kadar kalitesiz insanlar var ki bekarligi tercih olarak gormeyip sanki bir eksiklikmis gibi lanse etmeye calisiyorlar. yasadigim kotu bir aniyi paylasmak istiyorum; ben 33 yasindayim (evleneli 5 ay oldu) bir zamanlar gercekten evlilige cok takmistim. sonra koyverdim, yuksek lisansima konsantre olmustum artik. gecen yil servisle okula giderken pasta tarifleri ile ilgili bir konu olmustu. ben yalanci profiterol yaptigimdan bahsederken 50 kusur yaslarinda bir arkadas "oo sen boyle her seyin yalancisini yaparsan evde kaldin demektir, hele bir de 30 unu gectiysen" deyip gulmustu. hayatimda hic o kadar rencide oldugumu hatirlamiyorum. iste bizim insanimiz boyle, bu konuyu ya alay konusu yapacak kaar acimasiz.. toplum baskisinin en igrenc yuzu bu olsa gerek. inanin baska seylerle de mesgul olunmasina izin vermiyorlar. ozellikle de kadinlar ne yazik ki
 
20 sinde koşa koşa evlenen değilde okuyup meslek sahibi olup hayatını düzene koyup evlenmeyi bunların en sonuna bırakan anlar ancak bu psikolojiyi. Çok dogru şeyler söylemişsiniz. Evlenmemek bekar yaşamak korkunç yada kötü bir şey değil. Ama her sağlıklı birey sevmek sevilmek ihtiyacındadır diye düşünüyorum. Herkesin kalbine göre versin Allah
 

Valla cevap yazardım ben olsam

Benim sevgilim var zaten kart horoz amma senin başına vurmuş

Yazın gitsin had bilmez tiplere
 
amin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…