- Konu Sahibi alevimsiyim
-
- #61
Son kısmı ben de düşünüyorum en güzel zamanları yapayalnız geçiriyoruz şimdi biri gelse be olacak gelmese ne olacak
Son kısmı ben de düşünüyorum en güzel zamanları yapayalnız geçiriyoruz şimdi biri gelse be olacak gelmese ne olacakBen de bu konuda görüşlerimi belirteceğim gerçi benim görüşlerim hep negatif.
Nasıl doğada hiç çiftleşemeyen hayvanlar var.Bu insanlarda da geçerli. Mesela ben her insanın (kadın veya erkek) çocuğu olamamasını da normal buluyorum soyumuzun gereğinden fazla çoğalmaması veya kötü genlerin bir sonraki jenerasyona aktarılmaması için doğal bir koruma olduğunu düşünüyorum. Bu bağlamda tabi ki bazı insanlar hiç evlenemeyecek bana mantıklı geliyor. Karşı cins tarafından seçilmememizin sebebi tabi ki de kusurlarımızın veya eksiklerimizin veya beğenilmeyen fazlalıklarımızın olmasıdır. Ancak bunu görmeyi beklemek ve kendimizi değiştirmek (görsel anlamda veya hal hareket olarak) boşa bir çabadır. (Ama burdan kastettiğim kilolu bir bireyin veya sadece birkac fazlası olan bir bireyin kilo vermek istemesi değildir çünkü bunların altında sağlık kendini beğenmeme gibi başka sebepler de olabilir ki kişi bu emellerine ulaştığında hala karsi cins tarafindan begenilmeyebilir.) Çünkü kusur bizim özümüzdedir veya genlerimizdedir veya varoluşumuzdadır. Kusur doğuştan gelen bir şeydir ve değiştirilemez. Bu yüzden yapmamız gereken şeyin bu durumu kabullenip bu durumla yaşamayı öğrenmek olduğunu düşünüyorum. Yani ben böyle yapmaya çalışıyorum.
Veya sadece hayatınızın erkeğiyle henüz tanışmamışsınızdır küçük bir ihtimal.
Ama ben bazen de şöyle düşünüyorum. Aşık olup evleneceğim en güzel zamanlarımı yapayalnız geçirmişim yalnızlığıma alışmışım bu zamandan sonra o gelse nolur ki? Düzenim bozulur vs.
Amma saçmalamıssın be amelie demek serbest.
Yani aslında fazlalıkların çok var ondan yalnızsın,erkekler bu bana bakmaz,onun işi gücü var deyip yaklaşmıyorlar aslında.Yani sürekli yanlış ortam yanlış kişiler...
Aynen ben de öyle düşünüyorum hele az önce duyduklarımdan sonra...(arkadaşım evleneli 10 ay oldu kocası kızı pazarlamaya kalkmış)Valla şurdan okuduklarıma bakıyorum da Türk erkekleri iyice bozmuş. Adam kalmamış toplumda yazık.
Bu kadarına da pes artık!!!!! Daha neler duyacağız acaba !!!!Aynen ben de öyle düşünüyorum hele az önce duyduklarımdan sonra...(arkadaşım evleneli 10 ay oldu kocası kızı pazarlamaya kalkmış)
Canım benim ben sana yazmadım onu.Boleyn kızı galiba öyle biri var yazdıkları bir tuhaf bir dediği bir dediğinden farklı, tutarsız, ona yazdım.Çelişen yer neresi? Belki yaZarken tam anlatamadım kendimi.
Ben zaten edebiyat mezunuyum.Yanlış anladınız ama gerçekten kötü niyetle söylemedim.Sadece size bir ışık tutar diye düşünmüştüm.Kitap okumanızı önerebilirim.
Canım benim ben sana yazmadım onu.Boleyn kızı galiba öyle biri var yazdıkları bir tuhaf bir dediği bir dediğini tutmuyorm.Ona yazmıştım.Çelişen yer neresi? Belki yaZarken tam anlatamadım kendimi.
Belki yeterince dikkat edememiş olabilirsiniz çünkü 9 kişi anlamış ne demek istediğimi.Ben zaten edebiyat mezunuyum.Yanlış anladınız ama gerçekten kötü niyetle söylemedim.Sadece size bir ışık tutar diye düşünmüştüm.
Hangi dedigim öteki ile çelişiyor. Açık yazarsanız daha iyi olacakCanım benim ben sana yazmadım onu.Boleyn kızı galiba öyle biri var yazdıkları bir tuhaf bir dediği bir dediğini tutmuyorm.Ona yazmıştım.
Belki yeterince dikkat edememiş olabilirsiniz çünkü 9 kişi anlamış ne demek istediğimi.
Ben de 27 yaşındayım 33 yaşındaki biriyle görüşmüştüm bana sen de 28 olmuşsun bu saatten sonra ne olura getirdi, tabii o olumluydu bu ve benzeri saçma fikirleri yüzünden ben olumsuzdum çok yalvardı kurban olsun bana öküzBenim genel gorusum erkeklerin 30 yasi ustu kadinlari istememesi. 35 yasindayim 2 yil once 30 yasinda birisiyle arkadasin da tavsiyesi ile bulustum gorustum. Gorusmeden once yasimin bir sorun teskil etmedigini soyledi. 3 yas buyuk olunca onceden soyleyeyim dedim. Bulusma benim acimdan olumlu gecmedi. Oncesinde yasi sorun etmeyen adam bulusma sonrasi sen buyuksun benden dedi. Ha ikimiz yanyana gelsek ben ondan rahat 10 yas kucuk gosteriyordum o ayri. Rahat 90 100 kilo saclari epeyce dokulmus kellesmis bakimsiz 30 yerine 40larinda gosteren kisi dedi bunu. Benim acimdan da olumsuz dedim bitti oyle.
Bazen konusmalar geciyor filanca var ama annesi ogluna genc gelin ariyor diyorlar. Sanki öldük 80 yasimiza geldik:)) N'apayim bu kafadakilerin oglunu ya. Beni de mesafeli bulurlar ilk etapta. Ben oyle hemen herkesle samimi olan bir insan degilim. Herkes beni sevsin gibi bir cabam da hic olmadi. Ama herkesle sohbet edebilirim. Cevreme negatif enerji yaydigimi hic dusunmedim. Bu yasima kadar boyleydim neden degismem gerek? Niye hep isveli cilveli mi olmali?
Ben de 27 yaşındayım 33 yaşındaki biriyle görüşmüştüm bana sen de 28 olmuşsun bu saatten sonra ne olura getirdi, tabii o olumluydu bu ve benzeri saçma fikirleri yüzünden ben olumsuzdum çok yalvardı kurban olsun bana öküz
Ben de 27 yaşındayım 33 yaşındaki biriyle görüşmüştüm bana sen de 28 olmuşsun bu saatten sonra ne olura getirdi, tabii o olumluydu bu ve benzeri saçma fikirleri yüzünden ben olumsuzdum çok yalvardı kurban olsun bana öküz
Bundan kısa süre önce bir arkadaş konu açmıştı internetten evlenecek adam arayacakmış. Yaşı da küçüktü. Ben de öfkelendim . Arkadaşa ağır konuştum. Mune abla banlamış beni.Ben çok begendim yazinizi. Tarziniz güzel.
Sanki siz onu secmek zorundasiniz, begenmek zorundasiniz gibi hissettirmeye calismis ama amacina ulasamamis.
Degil mi ya. Bence de bize kurban olsunlar. Iyi yapmissiniz, surunsun boyle okuz gibiler
29 yaşındayım evlendim 4 ay sonra baba evine döndüm.Beni çok sevdiğini sanıodum yanılmışım.Kızlar merhaba. Burada çok arkadaşın evlenemediklerinden dolayı konu açtığını biliyorum. Ben de kendi durumumu anlatmak istedim. 34 yaşındayım. Bu yaşıma kadar hiç erkek arkadaşım olmadı. Hep kendimde aradım suçu. İlk önce dış görünüşümü suçladım. Sonra aslında çirkin olmadığımı, daha doğrusu bu olayın dış görünüşle alakalı olmadığını anladım.
Sonra huyumu, suyumu incelemeye başladım. Binlerce kişisel gelişim kitabı okudum. Negatif enerji mi yayıyorum insanlara, neden hiçbir erkek benden hoşlanmıyor, neden hala aradığım sevgiyi bulamadım diye. Aslında buna da çok cevap bulabildiğimi söyleyemem.
Kendim mesleğim gereği çok yer dolaştım. Çok şehir değiştirdim. Sık sık ortam değiştirmeme rağmen yine de doğru düzgün, kafa dengi biri çıkmadı karşıma. Öyle çok uç beklentiler içinde olan biri de değilim. Çok zengin olsun, çok yakışıklı olsun gibi düşüncelerim hiç olmadı. Sadece birlikte eğlenebileceğim biri olsun istedim. Olmadı.
Ne dualar ettim. Anlatamam. Olmuyor ama. Dua etmekten de yoruldum, bıraktım. Biraz hevesim de kalmadı aslında artık. Enerjim de kalmadı. Yalnız bir bayan olarak şehir şehir dolaşıp çalışmanın zorluklarının getirdiği hayat yorgunluğu da var. Hayal kırıklıklarımın getirdiği bıkmışlık da. Bazen diyorum herhalde olmayacak, artık düşünmeyi ve üzülmeyi bırak. Ama elimde değil yapamıyorum.
Tüm arkadaşlarımla aramdaki bağ da koptu. Herkes evlendi, çocukları oldu. Gelin bir kahve içelim diyorum, çocuk var gitmemiz lazım diyorlar. Ya da kendi eşleriyle vakit geçiriyorlar. Hak veriyorum tabi. Herkes ailesiyle vakit geçirmek ister. Ama ben de bu durumda yalnız kalıyorum.
Sosyal bir insanım. İşim gereği günde onlarca insan görüyorum. Ama yine de yalnızlık hissi beni boğuyor. Arkadaşlar tavsiyelerinize ihtiyacım var. Sizleri seviyorum.
Bence hayırşısını ıstemek şazım bende çok yorgunum yalnızlıktan.Sevilmemekten.Kızlar merhaba. Burada çok arkadaşın evlenemediklerinden dolayı konu açtığını biliyorum. Ben de kendi durumumu anlatmak istedim. 34 yaşındayım. Bu yaşıma kadar hiç erkek arkadaşım olmadı. Hep kendimde aradım suçu. İlk önce dış görünüşümü suçladım. Sonra aslında çirkin olmadığımı, daha doğrusu bu olayın dış görünüşle alakalı olmadığını anladım.
Sonra huyumu, suyumu incelemeye başladım. Binlerce kişisel gelişim kitabı okudum. Negatif enerji mi yayıyorum insanlara, neden hiçbir erkek benden hoşlanmıyor, neden hala aradığım sevgiyi bulamadım diye. Aslında buna da çok cevap bulabildiğimi söyleyemem.
Kendim mesleğim gereği çok yer dolaştım. Çok şehir değiştirdim. Sık sık ortam değiştirmeme rağmen yine de doğru düzgün, kafa dengi biri çıkmadı karşıma. Öyle çok uç beklentiler içinde olan biri de değilim. Çok zengin olsun, çok yakışıklı olsun gibi düşüncelerim hiç olmadı. Sadece birlikte eğlenebileceğim biri olsun istedim. Olmadı.
Ne dualar ettim. Anlatamam. Olmuyor ama. Dua etmekten de yoruldum, bıraktım. Biraz hevesim de kalmadı aslında artık. Enerjim de kalmadı. Yalnız bir bayan olarak şehir şehir dolaşıp çalışmanın zorluklarının getirdiği hayat yorgunluğu da var. Hayal kırıklıklarımın getirdiği bıkmışlık da. Bazen diyorum herhalde olmayacak, artık düşünmeyi ve üzülmeyi bırak. Ama elimde değil yapamıyorum.
Tüm arkadaşlarımla aramdaki bağ da koptu. Herkes evlendi, çocukları oldu. Gelin bir kahve içelim diyorum, çocuk var gitmemiz lazım diyorlar. Ya da kendi eşleriyle vakit geçiriyorlar. Hak veriyorum tabi. Herkes ailesiyle vakit geçirmek ister. Ama ben de bu durumda yalnız kalıyorum.
Sosyal bir insanım. İşim gereği günde onlarca insan görüyorum. Ama yine de yalnızlık hissi beni boğuyor. Arkadaşlar tavsiyelerinize ihtiyacım var. Sizleri seviyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?