- 6 Aralık 2018
- 9.823
- 8.498
- 148
- Konu Sahibi alevimsiyim
-
- #81
O kadar çok korkuorumki insanlar dogumu bekledıler bebeklerıne kavuşmayı bekledıler bendava gununu bekledım
O kadar çok korkuorumki insanlar dogumu bekledıler bebeklerıne kavuşmayı bekledıler bendava gununu bekledımKızlar merhaba. Burada çok arkadaşın evlenemediklerinden dolayı konu açtığını biliyorum. Ben de kendi durumumu anlatmak istedim. 34 yaşındayım. Bu yaşıma kadar hiç erkek arkadaşım olmadı. Hep kendimde aradım suçu. İlk önce dış görünüşümü suçladım. Sonra aslında çirkin olmadığımı, daha doğrusu bu olayın dış görünüşle alakalı olmadığını anladım.
Sonra huyumu, suyumu incelemeye başladım. Binlerce kişisel gelişim kitabı okudum. Negatif enerji mi yayıyorum insanlara, neden hiçbir erkek benden hoşlanmıyor, neden hala aradığım sevgiyi bulamadım diye. Aslında buna da çok cevap bulabildiğimi söyleyemem.
Kendim mesleğim gereği çok yer dolaştım. Çok şehir değiştirdim. Sık sık ortam değiştirmeme rağmen yine de doğru düzgün, kafa dengi biri çıkmadı karşıma. Öyle çok uç beklentiler içinde olan biri de değilim. Çok zengin olsun, çok yakışıklı olsun gibi düşüncelerim hiç olmadı. Sadece birlikte eğlenebileceğim biri olsun istedim. Olmadı.
Ne dualar ettim. Anlatamam. Olmuyor ama. Dua etmekten de yoruldum, bıraktım. Biraz hevesim de kalmadı aslında artık. Enerjim de kalmadı. Yalnız bir bayan olarak şehir şehir dolaşıp çalışmanın zorluklarının getirdiği hayat yorgunluğu da var. Hayal kırıklıklarımın getirdiği bıkmışlık da. Bazen diyorum herhalde olmayacak, artık düşünmeyi ve üzülmeyi bırak. Ama elimde değil yapamıyorum.
Tüm arkadaşlarımla aramdaki bağ da koptu. Herkes evlendi, çocukları oldu. Gelin bir kahve içelim diyorum, çocuk var gitmemiz lazım diyorlar. Ya da kendi eşleriyle vakit geçiriyorlar. Hak veriyorum tabi. Herkes ailesiyle vakit geçirmek ister. Ama ben de bu durumda yalnız kalıyorum.
Sosyal bir insanım. İşim gereği günde onlarca insan görüyorum. Ama yine de yalnızlık hissi beni boğuyor. Arkadaşlar tavsiyelerinize ihtiyacım var. Sizleri seviyorum.
Ben de sizinle aynı durumdayım evlenemedim ben de... benzer şeyler yaşamışız arkadaşlarım hep evli konularımız hep farklı beraber gezecek bir yerlere gidecek uyumlu hiç arkadaşım yok boş vaktim var gezecek imkanım var değerlendirecek kimse yok yalnız değilsiniz yani Allahım karşımıza istediğimiz gibi insanlar çıkarsınKızlar merhaba. Burada çok arkadaşın evlenemediklerinden dolayı konu açtığını biliyorum. Ben de kendi durumumu anlatmak istedim. 34 yaşındayım. Bu yaşıma kadar hiç erkek arkadaşım olmadı. Hep kendimde aradım suçu. İlk önce dış görünüşümü suçladım. Sonra aslında çirkin olmadığımı, daha doğrusu bu olayın dış görünüşle alakalı olmadığını anladım.
Sonra huyumu, suyumu incelemeye başladım. Binlerce kişisel gelişim kitabı okudum. Negatif enerji mi yayıyorum insanlara, neden hiçbir erkek benden hoşlanmıyor, neden hala aradığım sevgiyi bulamadım diye. Aslında buna da çok cevap bulabildiğimi söyleyemem.
Kendim mesleğim gereği çok yer dolaştım. Çok şehir değiştirdim. Sık sık ortam değiştirmeme rağmen yine de doğru düzgün, kafa dengi biri çıkmadı karşıma. Öyle çok uç beklentiler içinde olan biri de değilim. Çok zengin olsun, çok yakışıklı olsun gibi düşüncelerim hiç olmadı. Sadece birlikte eğlenebileceğim biri olsun istedim. Olmadı.
Ne dualar ettim. Anlatamam. Olmuyor ama. Dua etmekten de yoruldum, bıraktım. Biraz hevesim de kalmadı aslında artık. Enerjim de kalmadı. Yalnız bir bayan olarak şehir şehir dolaşıp çalışmanın zorluklarının getirdiği hayat yorgunluğu da var. Hayal kırıklıklarımın getirdiği bıkmışlık da. Bazen diyorum herhalde olmayacak, artık düşünmeyi ve üzülmeyi bırak. Ama elimde değil yapamıyorum.
Tüm arkadaşlarımla aramdaki bağ da koptu. Herkes evlendi, çocukları oldu. Gelin bir kahve içelim diyorum, çocuk var gitmemiz lazım diyorlar. Ya da kendi eşleriyle vakit geçiriyorlar. Hak veriyorum tabi. Herkes ailesiyle vakit geçirmek ister. Ama ben de bu durumda yalnız kalıyorum.
Sosyal bir insanım. İşim gereği günde onlarca insan görüyorum. Ama yine de yalnızlık hissi beni boğuyor. Arkadaşlar tavsiyelerinize ihtiyacım var. Sizleri seviyorum.
O kazulette cilvenin c'si yok yeeeavvrumAsli yivvvrummm gibi dogustan cilve eksikligi olayi dimi buhran abi
Valla epey çirkinleşti çantada keklik sanmıştı, nasılsa 30 a gidiyor mecbur dedi herhalde Allahım böylelerin eline düşürmesin
Yaenteresandir beni de kadinlar guzel bulur genelde.garip ama gercekÇirkin bir olduğumu düşünmüyorum ama. Tüm kız arkadaşlarım beni çok güzel bulur. Genelde kız arkadaşlarım bulur.
Secilim teorisi mi bu nedir allasen.ama hakli oldugunu dusunuyorum.aslinda asik eden karsi tarafa tamamen karsi tarafla genlerin birbirini tamamlamasi yani kimya olabilir.Ben de bu konuda görüşlerimi belirteceğim gerçi benim görüşlerim hep negatif.
Nasıl doğada hiç çiftleşemeyen hayvanlar var.Bu insanlarda da geçerli. Mesela ben her insanın (kadın veya erkek) çocuğu olamamasını da normal buluyorum soyumuzun gereğinden fazla çoğalmaması veya kötü genlerin bir sonraki jenerasyona aktarılmaması için doğal bir koruma olduğunu düşünüyorum. Bu bağlamda tabi ki bazı insanlar hiç evlenemeyecek bana mantıklı geliyor. Karşı cins tarafından seçilmememizin sebebi tabi ki de kusurlarımızın veya eksiklerimizin veya beğenilmeyen fazlalıklarımızın olmasıdır. Ancak bunu görmeyi beklemek ve kendimizi değiştirmek (görsel anlamda veya hal hareket olarak) boşa bir çabadır. (Ama burdan kastettiğim kilolu bir bireyin veya sadece birkac fazlası olan bir bireyin kilo vermek istemesi değildir çünkü bunların altında sağlık kendini beğenmeme gibi başka sebepler de olabilir ki kişi bu emellerine ulaştığında hala karsi cins tarafindan begenilmeyebilir.) Çünkü kusur bizim özümüzdedir veya genlerimizdedir veya varoluşumuzdadır. Kusur doğuştan gelen bir şeydir ve değiştirilemez. Bu yüzden yapmamız gereken şeyin bu durumu kabullenip bu durumla yaşamayı öğrenmek olduğunu düşünüyorum. Yani ben böyle yapmaya çalışıyorum.
Veya sadece hayatınızın erkeğiyle henüz tanışmamışsınızdır küçük bir ihtimal.
Ama ben bazen de şöyle düşünüyorum. Aşık olup evleneceğim en güzel zamanlarımı yapayalnız geçirmişim yalnızlığıma alışmışım bu zamandan sonra o gelse nolur ki? Düzenim bozulur vs.
Amma saçmalamıssın be amelie demek serbest.
Ben kaçırmışım ya senin baba evine döndüğünü. Hiç farkında değilim. Cok üzüldüm.29 yaşındayım evlendim 4 ay sonra baba evine döndüm.Beni çok sevdiğini sanıodum yanılmışım.
enerji yaşla çok da alakalı değil. inanın 20 li yaşlarınızda istekli ve enerjik olsaydınız olurdu. isteyen enerjisi olan buluyor. biz yaşa bahane buluyoruz ama bu daha çok kişilik meselesi.Bende aslında bir de şöyle bir düşünce var. 20li yaşlarımda, deli dolu, enerjik yaşlarımda aşık olmalıydım. Ve o yaşlarda bir ilişkim olmalıydı. Şu an kendimi fiziksel olarak yorgun ve ruhen de isteksiz hissediyorum. Üzüntümün nedeni de bu aslında. Yani aslında evlenmek istiyorum ama buna güç bulamamaktan korkuyorum.
Ben de bu konuda görüşlerimi belirteceğim gerçi benim görüşlerim hep negatif.
Nasıl doğada hiç çiftleşemeyen hayvanlar var.Bu insanlarda da geçerli. Mesela ben her insanın (kadın veya erkek) çocuğu olamamasını da normal buluyorum soyumuzun gereğinden fazla çoğalmaması veya kötü genlerin bir sonraki jenerasyona aktarılmaması için doğal bir koruma olduğunu düşünüyorum.
Amma saçmalamıssın be amelie demek serbest
İçim karardı okuyunca"Amma saçmalamıssın beamelie poulain "
Dünyada genetiği mükemmel olan insanlar ürüyorsa bu katiller tecavüzcüler pedofililer ve bilimum sucları işleyenler nereden cıkmıs bunuda hiç düşündünüz mü acaba?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?