Merhaba arkadaşlar, 28 yaşındayım ve 1 yıldır iyi giden bir ilişkim var.Sevgilimi gerçekten çok seviyorum ve gelecekteki eşim olarak hep onu düşünüyorum.İki gün önce sevgilim bana artık bu işi resmiyete dökelim,ailemle konuşayım,15 tatilde size tanışmaya ve seni istemeye gelelim dedi.Ben tabi ki çok sevindim,çok mutlu oldum.Ama sonra içime bi korku düştü.Neden korktuğumu da anlayamadım..Ben 7 yıldır ailemden uzak bi şehirde yalnız yaşıyorum.Yalnızlığı çok seviyorum evet ama gerçekten çok bunaldığım zamanlar da oluyor..Yanımda aşkım olsa keşke diyorum,şöyle yapardık,suraya giderdik felan diye düşünüyorum.Herşey benim istediğim gibi giderken,içimdeki bu korku da neyin nesi arkadaşlar? Neden korkuyorum ki ben?Evlenirsek o İstanbul'da olduğu için orda yaşıcaz.Acaba alıştığım çevreden ayrılıp İstanbul'a taşınmaktan mı korkuyorum? Ya da yalnız yaşamaya alıştım da,evlilik düşüncesi mi korkutuyor beni? Kızlar bi akıl verin,siz de yaşadınız mı böyle korkular?
Merhaba arkadaşlar, 28 yaşındayım ve 1 yıldır iyi giden bir ilişkim var.Sevgilimi gerçekten çok seviyorum ve gelecekteki eşim olarak hep onu düşünüyorum.İki gün önce sevgilim bana artık bu işi resmiyete dökelim,ailemle konuşayım,15 tatilde size tanışmaya ve seni istemeye gelelim dedi.Ben tabi ki çok sevindim,çok mutlu oldum.Ama sonra içime bi korku düştü.Neden korktuğumu da anlayamadım..Ben 7 yıldır ailemden uzak bi şehirde yalnız yaşıyorum.Yalnızlığı çok seviyorum evet ama gerçekten çok bunaldığım zamanlar da oluyor..Yanımda aşkım olsa keşke diyorum,şöyle yapardık,suraya giderdik felan diye düşünüyorum.Herşey benim istediğim gibi giderken,içimdeki bu korku da neyin nesi arkadaşlar? Neden korkuyorum ki ben?Evlenirsek o İstanbul'da olduğu için orda yaşıcaz.Acaba alıştığım çevreden ayrılıp İstanbul'a taşınmaktan mı korkuyorum? Ya da yalnız yaşamaya alıştım da,evlilik düşüncesi mi korkutuyor beni? Kızlar bi akıl verin,siz de yaşadınız mı böyle korkular?
Ay canım ben seni kendime çok benzettim bende senin gibi yalnız bir hayat sürerken evlenip bursadan istanbula yerleştim.Evet senin gibi çok korktum hatta korkum yüzünden heycanımı azalttım.Ama şuan 1 yıllık evliyim yeni evimede yeni şehrimede hepsine alıştım iyiki evlenmişim diyorum.Evet bazen insan yalnızlıgı özlüyor çünkü öyle alışmışız.Ama inan bana sevdiğin kişi ile huzurlu bir birlikteliğin olunca hiç aramıyor insan.Rabbim sonunu hayır eder inş.Hakkında hayırlısı olsunÖncelikle mesajlarınız için çok teşekkür ederim arkadaşlar.Gerçekten içime su serptiniz.Ciddi anlamda içimde bi korku oluştu ama yazdıklarınızdan sonra,oh bee dedim :) Bu arada bi arkadaş sevgilimin yaşını sormuş,27 yaşında.Dedim ya korkumun belli bir sebebi yok.Hem sevgilim hem de ailesi beni çok seviyor ve bana çok değer veriyorlar.İnşallah ilerde de böyle olur bu durum..Ama nedense hala aklıma geldikçe bi panik duygusu kaplıyor içimi..İnşallah sizlerin evliliği gibi mutlu olur benim evliliğim de ve inşallah ben de alışırım bu değişikliklere..Herkese kocaman sevgiler :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?