Heyecanda bitmiş belli ki. Herkes farklı düşünebilir ama ilk sevgiliyse hele bence başka birini tanımalı. 18 yaşla 23 yaş aynı şeyleri beğenmiyor alışkanlık bile olmuş olabilir ilişkileri.
Aileler tanıştı diye geri dönüş olmaz veya hemen evlenmek gerekir diye bi şey yok ama kardeşiniz açık davranmamakla hata yapıyo. Bu hatanın neresinden dönerse kardır. Kaybetme korkusuyla bahanelerin arkasına gizlenmek işleri iyice çıkmaza sokar. Çünkü çocuk da ailesine muhtemelen diyo ki bayramda nişan olcak veya işte şu gün yapcaz diyip diyip mahçup oluyo. Bu da doğal olarak çocuğun daha çok saçmalamasına sebep olur.
O yorulmasin degil..
5 senedir birlikteler. 6.cı seneye girdiler. Şimdi yüzyüze konuşacaklar. Ben kardeşime acele etme diye çok dedim. Çocugun baskısı ile tanıştırdı aileleri. Ailesi söz, nişan falan uzatmaz sanmıyorum
O da bunun farkında. Ama çocuk çok baskı yapıyor. Beni oyalıyorsun diyor.
Ben zaten hep çalış, evde oturma diyorum. Hatta git üniversite oku diyorum. Kardeşim evlenince çalışırım dıyor. Ancak okumak konusunda istikrarlı degil. Onun yaşındayken yeni üniversite bitirmiştim. Evlilik aklımın ucundan geçmiyordu. Bana göre yaşları çok ufak. Ama o da çocugun baskısı karşısında evet dedi artık
Kendisi şuan çocugun yanına gidiyor. Ne diyecegini bilmiyor. Ne diyeyim diye bana soruyor. Şaka gibi. O da ne diyecegini bilmiyor. Açık açık söylemeli herseyı
Zaten kardeşime dıyorum. Evlenınce cocuk baskısı baslayacak. Ya birde şu var. Şuan akrabanın agzını kapatamıyor. Yarim bi gün çocuk baskısı yapınca ne diyecek.
Yazın pek işi olmuyor çocugun. Yazları sıkıntı olabişir.Kardeşim çalışıyor. Ancak aldıgı maaşı yetıremıyor. Çalışma konusunda baştan anlaşması lazım bence
