- 27 Ekim 2008
- 5.987
- 2.456
- 723
- Konu Sahibi thehopelessone
- #141
ben böyle bi adam tanıyorum. uzun yıllar ilişki yaşadılar, adam aynı sizinki gibi başlarda evlenmek için deli oluyordu, sonradan gezicem tozucam başka ülkeler görücem ben sorumluluk alamam evlenmiycem sadece seninle değil kimseyle evlenmiycem demeye başladı, kadın evlilik istiyordu. aslında ilişkileri de mükemmel gidiyordu. kadın fikri değişir belki diye ve tabii ki sevdiği değer verdiği emek verdiği için ilişkiye devam etti. ama sonra son bir konuşma yapıldı, normal bir sohbet havasında, adam hala evlenmek istemediğini dile getirdi. kadın bambaşka bir şeyi bahane göstererek ertesi gün bir anda adamdan ayrıldı. tabi bu süre içerisinde kendini ayrılığa hazırladı, adamdan bir yol olmayacağını ideallerinin uymayacağını çoktan anlamıştı. kendinde o gücü bulduğu an terketti adamı. kendisi hayatımda yaptığım en doğru şey olarak tanımlıyor bu ayrılığı. ayrılalı 2,5 sene kadar oldu, kadın ve adam hala bekarlar, adam gezdi tozdu istediği herşeyi yaptı, bi ara yurt dışında çalıştı, yurt dışına gezmeye gitti geldi vs. ama uğruna evliliği gözden çıkardığı hayallerinin hiçbiri olmadı, pişman olduğunu ama kadını aramaya cesaretinin olmadığını duyuyoruz. bu durumdaki kadının yaptığı en doğru şey evlenmek istemeyecek kadar kendisini değerli görmeyen birine yıllar sonra bile olsa tekmeyi vurmasıydı, belki hala bekar ama onurunu, gururunu kurtardığı için, bir duruş sergilediği için.