- 23 Ekim 2014
- 961
- 950
- 23
- Konu Sahibi aylakmadame
-
- #21
İyiliğim için diyorlar diyorum kızıyorum kendime. Böyle düşündükçe.
Size kızmıyorum, bu dediğim şöyle bir kaç sene sonra aklınıza gelecek. O zaman anlayacaksınız ne demek istediğimi.
Siz kıyamayın, ama onlar size kıyıyor.
İyiliğim için diyorlar diyorum kızıyorum kendime. Böyle düşündükçe.
Yaa genç anne olcaksiniz dusunsenize. Ne kadar güzel. Esiniz yaninizda degil diye böyle hissediyosunuz sanırım. Bide yorumda yasitlarim geziyo filan demissiniz ama cocuklada gezebilirsiniz. 2 3 yasinda gelince arkadasa bile ihtiyaciniz olmaz. Onunla herseyi paylasabilirsiniz,eglenebilirsiniz. Onunla ilgili hayaller kurun. Allah sağlıkla kucaginiza almayı nasip etsin.Mutlu bir evliliğim ve biraz sürpriz olan bir hamileliğim, şu anda uzakta olan bir eşim ve eşim uzakta olduğu için -geçici bir süre- yanımda yaşayan bir annem var. Ailedeki ilk torun benden geliyor. Annem ve kardeşlerim yaşımın henüz çook küçük olduğunu düşünüyor. 26 yaşındayım.
Annem yanımda durdukça ben çocuk fikrinden soğuyorum, neden evlendim ki, neden onları terk edip gittim ki, diyip duruyorum ve sürekli ağlıyorum.
Arkadaşlar yardım edin sanırım ciddi ciddi depresyona giriyorum...
Aranızda benim gibi olan var mı yoksa ben mi anormalim??
20 yaşındayım ve anne olcam bi iki aya hep erken anne olmak istemsmdr ki sizn yasinizin erken degl normal bi yaş anneler öyle erken olduğunu dusunrler hepMutlu bir evliliğim ve biraz sürpriz olan bir hamileliğim, şu anda uzakta olan bir eşim ve eşim uzakta olduğu için -geçici bir süre- yanımda yaşayan bir annem var. Ailedeki ilk torun benden geliyor. Annem ve kardeşlerim yaşımın henüz çook küçük olduğunu düşünüyor. 26 yaşındayım.
Annem yanımda durdukça ben çocuk fikrinden soğuyorum, neden evlendim ki, neden onları terk edip gittim ki, diyip duruyorum ve sürekli ağlıyorum.
Arkadaşlar yardım edin sanırım ciddi ciddi depresyona giriyorum...
Aranızda benim gibi olan var mı yoksa ben mi anormalim??
Hamileliğin ilk döneminde bu tür kuskular, korkular, tereddütler olabiliyor. Hormonlara bağlı bir durum. Sadece benim başıma geldi diye düşünmeyin. Sizden daha kotusunu yaşayanlar var.Mutlu bir evliliğim ve biraz sürpriz olan bir hamileliğim, şu anda uzakta olan bir eşim ve eşim uzakta olduğu için -geçici bir süre- yanımda yaşayan bir annem var. Ailedeki ilk torun benden geliyor. Annem ve kardeşlerim yaşımın henüz çook küçük olduğunu düşünüyor. 26 yaşındayım.
Annem yanımda durdukça ben çocuk fikrinden soğuyorum, neden evlendim ki, neden onları terk edip gittim ki, diyip duruyorum ve sürekli ağlıyorum.
Arkadaşlar yardım edin sanırım ciddi ciddi depresyona giriyorum...
Aranızda benim gibi olan var mı yoksa ben mi anormalim??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?